Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Οικογενειακό καυγαδάκι κυβέρνησης - ΑΔΕΔΥ


Ενα «οικογενειακό καυγαδάκι» ξέσπασε χθες ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, το οποίο στοχεύει ευθέως στην κατάπνιξη των αγώνων των εργαζομένων στο δημόσιο και στην τρομοκράτησή τους. Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Σπύρος Παπασπύρος μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό έκανε λόγο για «στοχευμένες δράσεις» από το φθινόπωρο στο σύνολο του δημόσιου τομέα, όπως η μη είσπραξη φόρων κ.ά. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλ. Μόσιαλος «αντέδρασε» στις αγωνιστικές κορόνες του προέδρου της ΑΔΕΔΥ και έδωσε απάντηση από άλλο τηλεοπτικό σταθμό λέγοντας πως τέτοιες συμπεριφορές αποτελούν υπονόμευση του δημόσιου συμφέροντος και επισήμανε, ότι υπάρχουν πειθαρχικά συμβούλια τα οποία πρέπει να λειτουργήσουν. Πρόσθεσε ότι στο δημόσιο σύστημα θα πρέπει να αναπνεύσουν οι αξιοπρεπείς δυνάμεις και οι δημόσιοι υπάλληλοι «δεν πρέπει να εναγκαλίζονται με συνδικαλιστικές ηγεσίες που δεν είναι υπεύθυνες».
Ολα τα παραπάνω ο Ηλ. Μόσιαλος τα λέει «στη νύφη για να ακούει η πεθερά». Εν ολίγοις δεν ανησυχεί για την «ανευθυνότητα» ή τις «αγωνιστικές προθέσεις» της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ. Η τελευταία έχει υπάρξει πολύτιμο στήριγμα όλων των κυβερνήσεων. Θέλει να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, να καταπνίξει τις αγωνιστικές διαθέσεις τους εν τη γενέσει και να τους απομακρύνει από το ταξικό εργατικό κίνημα το οποίο κατά κόρον χαρακτηρίζεται από την κυβέρνηση ως «ανεύθυνο», «αντιπατριωτικό» κ.ά.
Τι έχει να φοβηθεί η κυβέρνηση από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης για όλα τα αντεργατικά μέτρα που έχουν περάσει; Αυτός ο συνδικαλισμός έχει απορρίψει κατ' επανάληψη προτάσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για απεργία και όταν προκηρύσσεται απεργία, δεν οργανώνεται, δεν δουλεύουν για την επιτυχία της. Αντίθετα κι αυτές οι κινητοποιήσεις γίνονται με αιτήματα «στήριξης» της κυβέρνησης, για να μπει η κυβέρνηση «στον ίσιο δρόμο» και να μην εφαρμόζει «αναποτελεσματικές» πολιτικές. Πού ήταν αυτός ο συνδικαλισμός όταν απολύθηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι με προγράμματα stage και συμβασιούχοι; Οταν επιβλήθηκαν στο δημόσιο ελαστικές μορφές απασχόλησης; Οι αγωνιστικές κορόνες της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ, μόνο σαν ανέκδοτο έχουν κάποια αξία...
Πηγή: Ριζοσπάστης

Δεν υπάρχουν σχόλια: