Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Για τον Κοινωνικό Διάλογο

Την ώρα που η τρικομματική κυβέρνηση (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) αποφασίζει νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, η ηγεσία της ΓΣΕΕ συμμετέχει στον «κοινωνικό διάλογο» που τα αποτελέσματά του για μια ακόμα φορά θα τσακίσουν τη ζωή της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Άλλωστε οι εργαζόμενοι έχουν πείρα από προηγούμενους κοινωνικούς διαλόγους.
Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα μια φωνή πρέπει να έχουν. Τέρμα πια οι θυσίες για τους καπιταλιστές. Τέρμα στη λεηλασία του μόχθου μας. Η εργατική τάξη έχει ανάγκη από σταθερή και μόνιμη δουλειά. Έχει ανάγκη από φροντίδα της οικογένειάς της. Έχει ανάγκη από αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία. Έχει ανάγκη να διεκδικήσει ολόκληρη τη ζωή της. Αυτά της τα θυσιάζουν για τη σωτηρία του κεφαλαίου, κυβέρνηση, Ε.Ε.
Η εργατική τάξη να καταδικάσει τους διαλόγους. Ένα δρόμο έχει να διαλέξει. Ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Δεν υπάρχει σωτηρία αν δε δυναμώσει το κίνημα αμφισβήτησης της δύναμης των μονοπωλίων και των πολιτικών τους εκφραστών. Καμιά εμπιστοσύνη στις συμβιβασμένες ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της τάξης μας να ριχτούμε στη μάχη για την απάντηση στη βαρβαρότητα με Γενική Απεργία και με αποφάσεις μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες.

Η Εκτελεστική Γραμματεία

Φασίστας με ράσο


Αναδημοσίευση από: ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Τυπική εικόνα σκληρής διαπραγμάτευσης

Πηγή: Ριζοσπάστης

Ο πάτος του θράσους δεν έχει πάτο

«Είναι απολύτως αναγκαία μια εθνική καμπάνια παρουσίασης των επιτευγμάτων (!!!) μέσα από την εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής (!!!)...».
*
Αυτό που διαβάσατε παραπάνω είναι ατάκα του Βαγγέλη Βενιζέλου.
Την εκσφενδόνισε χτες κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ...
*
Για να διευκολύνουμε το τιτάνιο έργο του Βενιζέλου,
για να συμβάλουμε κατά το μέτρο που μας αναλογεί στην «εθνική καμπάνια» προπαγάνδισης των «επιτευγμάτων» των μνημονίων,
για να διατρανώσουμε (ολοκληρωμένα) «το καλό που μας ήβρε», να το «επικοινωνήσουμε» ανά τις ρούγες της ημετέρας πατρίδας, άμα τε και ανά τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα της υδρογείου,
παρακαλούμε τους αρχιτέκτονες της «εθνικής καμπάνιας»,
ανάμεσα στα τόσα «επιτεύγματα»,
να μη λησμονήσουν και τα εξής:
*
  • Ανεργία 25% με το ποσοστό στη νεολαία να φτάνει το 50%,
  • δημιουργία «πόλεων αστέγων»,
  • συντριβή όλων των «ρεκόρ» αυτοκτονιών,
  • το 70% των Ελλήνων (σύμφωνα με τη Γιούροστατ) κάτω από το όριο της φτώχειας,
  • πάνω από 400.000 άνθρωποι επιβιώνουν καθημερινά μέσω συσσιτίων,
  • πάνω από ένα εκατομμύριο εντολές διακοπής παροχής ηλεκτρικού ρεύματος,
  • παιδιά που λιποθυμούν λόγω ασιτίας στα σχολεία,
  • διάλυση κάθε έννοιας «κοινωνικού κράτους» από παιδικούς σταθμούς, Ασφαλιστικό και νοσοκομεία μέχρι φάρμακα και γηροκομεία,
  • άλωση του 50% του εισοδήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων,
  • χαράτσια και φορολεηλασία, πείνα και εξαθλίωση, φτώχεια, μιζέρια και χρεοκοπία.
*
Αυτά είναι τα «επιτεύγματά τους»! Ευθέως ανάλογα
του θράσους,
της ξετσιπωσιάς και
της ταξικής τους αναλγησίας.
*
Και τώρα, τα... «επιτεύγματά τους»,
πασπαλισμένα με άψυχους αριθμούς ώστε να μασκαρέψουν όλα τα μέχρι τώρα γνωστά σπρεντ της απανθρωπιάς,
θέλουν να μας τα διαφημίσουν.
Θέλουν να μας τα κάνουν και καμπάνια. Σωστά. Πολύ σωστά. Μάλιστα τους προτείνουμε:
Χορηγό της καμπάνιάς τους να βάλουν τη «Ζήμενς»...
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Η αξιολόγηση να μείνει στα χαρτιά


Ι. Β. ΣΤΑΛΙΝ: Σχετικά με το μαρξισμό στη γλωσσολογία.

Συνεχίζω τα άρθρα σχετικά με τη γλώσσα , εστιάζοντας περισσότερο στη μαρξιστική προσέγγιση της έννοιας. Πρώτη  "στάση" στον Ιωσήφ Στάλιν, δεύτερη Λεβ Βιγκότσκι.


Ανάρτηση από Ριζοσπάστη
ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΝΕΑΡΩΝ συντρόφων απευθύνθηκαν σε μένα με την πρόταση να εκφράσω τη γνώμη μου στον Τ ύπο πάνω στα ζητήματα της γλωσσολογίας, ιδιαίτερα στο μέρος που αφορά το μαρξισμό στη γλωσσολογία. Εγώ δεν είμαι γλωσσολόγος και φυσικά δεν μπορώ να ικανοποιήσω ολότελα τους συντρόφους. Οσον αφορά το μαρξισμό στη γλωσσολογία, όπως και στις άλλες κοινωνικές επιστήμες, είναι ένα ζήτημα με το οποίο έχω άμεση σχέση. Γι' αυτό συμφώνησα να δώσω απάντηση σε σειρά ερωτήσεις, που έβαλαν οι σύντροφοι αυτοί.

Η βαθιά κρίση αφήνει όλα τα σενάρια ανοιχτά

Αναδημοσίευση από Ριζοσπάστη
Δυναμώνει η συζήτηση για το ενδεχόμενο αποπομπής της Ελλάδας από το ευρώ
Οι εξελίξεις σε Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία επιβεβαιώνουν τις δυσκολίες των αστικών επιτελείων να διαχειριστούν ελεγχόμενα την κρίση

Associated Press
Κλιμακούμενες αναταράξεις, ανταγωνισμούς και σενάρια συνεχίζουν να προκαλούν τα ζόρια στην αστική διαχείριση της κρίσης, επαληθεύοντας ότι για το λαό δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος από τη βαρβαρότητα στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ΕΕ και της κυριαρχίας των μονοπωλίων.
Οπως αποκάλυψε χτες η εφημερίδαIndependent, επικαλούμενη βρετανικές πηγές, η κυβέρνηση Ομπάμα φέρεται να πιέζει τις χώρες της Ευρωζώνης να αναβάλλουν τυχόν αρνητικές αποφάσεις για την Ελλάδα, δηλαδή ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ, για μετά τις προεδρικές εκλογές στις 6 Νοέμβρη.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, Αμερικανοί αξιωματούχοι ανησυχούν ότι αν οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης αποφασίσουν (μετά το Γιούρογκρουπ στις 8 Οκτώβρη) ότι η Ελλάδα δεν έχει κάνει αρκετά ώστε να επιτύχει τους στόχους για τη μείωση του ελλείμματος και δεν δώσουν τη δόση του δανείου, ύψους 31 δισ. ευρώ, αυτό αυτομάτως θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ, λίγες βδομάδες πριν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές.

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

KKE: "H «Χρυσή Αυγή» αποτελεί τον πιο λυσσασμένο μηχανισμό του συστήματος "

Τα χθεσινά γεγονότα στην Κόρινθο και άλλα που προηγήθηκαν σε διάφορες πόλεις, όπου οι τραμπούκοι της «Χρυσής Αυγής» με στρατιωτική εξάρτυση επιδόθηκαν σε άγριες επιθέσεις και ξυλοδαρμούς μεταναστών, δίχως κανείς να συλληφθεί, επιβεβαιώνουν ότι η «Χρυσή Αυγή» αποτελεί τον πιο λυσσασμένο μηχανισμό του συστήματος, ο οποίος προετοιμάζεται συστηματικά, έχοντας τελικό στόχο το τσάκισμα του λαϊκού κινήματος.
Με προμετωπίδα το κυνήγι των μεταναστών η ηγεσία της «Χρυσής Αυγής» κρύβει επιμελώς τους πραγματικούς στόχους της και εμφανίζεται ως φιλολαϊκή οργάνωση, που μάλιστα αναλαμβάνει αυτόκλητα τη δήθεν υπεράσπιση των φτωχών και αδυνάτων. Αξιοποιεί με αυτόν τον τρόπο τη δίκαια αγανάκτηση πολλών εργαζομένων και εξαθλιωμένων, θυμάτων της αστικής πολιτικής και του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος, για να τους εγκλωβίσει στην πιο αντιδραστική κατεύθυνση υπηρέτησης του καπιταλιστικού συστήματος. Η κυβερνητική πολιτική ενισχύει τέτοιες δραστηριότητες σαν της «Χρυσής Αυγής».
Το μεταναστευτικό είναι ένα σύνθετο πρόβλημα που οι αιτίες του βρίσκονται στο ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα, στους άδικους πολέμους των ιμπεριαλιστών συμμάχων της «Χρυσής Αυγής», στην πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στους μετανάστες. Τα δουλεμπορικά κυκλώματα, καθώς και οι μαφίες διαφόρων εθνικοτήτων δρουν ανενόχλητα σε συνεργασία με τον ελληνικό υπόκοσμο, υπό τα όμματα της αστυνομίας και σε καμιά περίπτωση δεν ταυτίζονται με τη συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών που είναι θύματα.
Το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με τους αλαλαγμούς τραμπούκων, τους ξυλοδαρμούς και τις διώξεις πεινασμένων ανθρώπων, τους οποίους εξάλλου πολλοί εργοδότες και άλλοι χρειάζονται για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους. Η φτώχεια, η εκμετάλλευση και η ανεργία είναι οι συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στους Έλληνες και στους αλλοδαπούς εργάτες και στον κοινό εχθρό τους, την κεφαλαιοκρατία. Γι’ αυτό και ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός ενάντια στην ΕΕ, στο ντόπιο κεφάλαιο και στις καπιταλιστικές κυβερνήσεις γενικότερα.
Η πολιτική της «Χρυσής Αυγής» στηρίζει τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες, γι’ αυτό και παρά τις φιλολαϊκές κορώνες της κόπτεται υπέρ της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Μόνο καλά λόγια θα βρει καθένας στα κείμενά της, γι’ αυτούς που φοροαπαλλάσσονται, απολαμβάνουν προνόμια, συγκροτούν απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, διαμορφώνουν συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους, αυξάνοντας διαρκώς τα κέρδη τους. Υπερασπίζεται όλες τις βασικές πολιτικές επιλογές της αστικής τάξης.
Η δράση της «Χρυσής Αυγής» διαπλέκεται με μηχανισμούς στα σώματα Ασφαλείας και στο στρατό, εκφράζεται και με προβοκάτσιες κουκουλοφόρων, όπως στην επίθεση κατά της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, όπου κουκουλοφόροι, αστυνομικοί και «γνωστοί άγνωστοι», στους οποίους βρίσκονταν και στοιχεία του υποκόσμου, έδρασαν δολοφονικά με ρόπαλα, βόμβες μολότωφ, πέτρες, ακόμα και με χημικά εναντίον των συγκεντρωμένων.
Ο λαός πρέπει να τους απομονώσει. Να μην ξεγελαστεί από θεατρινισμούς τύπου διανομής τροφίμων και ψευτοαγαθοεργίες. Είναι το κόλπο για να συγκινηθούν τα πολιτικά πιο ανώριμα τμήματα του λαού και της νεολαίας.
Όσο η καπιταλιστική οικονομική κρίση οξύνεται και η χρεοκοπία του λαού διαγράφεται ακατάσχετη, τόσο πιο μπροστά τους θα βρίσκουν οι εργαζόμενοι το οπλισμένο χέρι της «Χρυσής Αυγής». Τη δράση δολοφονικών οργανώσεων, μαζί και της κρατικής καταστολής, μπορεί και πρέπει να την αντιμετωπίσει και να τη βάλει στο περιθώριο μόνο ο οργανωμένος λαός που παλεύει για τη δική του εξουσία.

ΑΘΗΝΑ 24/8/2012 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Κόβουν φαγητό και θέρμανση από τα βρέφη και τα νήπια


Το μόνο που απασχολεί την κυβέρνηση για τα δικαιώματα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας είναι πώς θα τα χτυπήσει (φωτ. από τη χτεσινή κινητοποίηση)
Η κυβέρνηση προχωρά στον περιορισμό ακόμα και του φαγητού βρεφών και νηπίων που θα ξεκινήσουν να πηγαίνουν στους παιδικούς σταθμούς σε λίγες μέρες! Πρόσχημα γι' αυτή την απαράδεκτη απόφαση, να μειώσει δηλαδή το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών ανά παιδί στους σταθμούς, είναι να φιλοξενηθούν σε αυτούς περισσότερα παιδιά.
Τη σχετική πρόταση για μείωση του κόστους ανά παιδί κατέθεσε χθες αναλυτικά ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, σε αντιπροσωπεία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) με την οποία και συναντήθηκε. Είχε προηγηθεί αίτημα της ΚΕΔΕ για συνάντηση, ώστε να βρεθεί λύση για τα περίπου 53.000 παιδιά που έμειναν, με βάση τις αιτήσεις, εκτός των παιδικών σταθμών (δημοτικών και ιδιωτικών) που είχαν ενταχθεί σε πρόγραμμα του ΕΣΠΑ το οποίο προβλέπει τη δωρεάν φιλοξενία παιδιών.
Αναλυτικά το υπουργείο προτείνει:
  • Μείωση, κατά 20%, του ποσού που διατίθεται για κάθε παιδί στους βρεφικούς σταθμούς. Δηλαδή, το κόστος από 3.700 ευρώ το χρόνο μειώνεται σε 2.960 ευρώ. Το συγκεκριμένο ποσό αφορά το πόσο κοστίζουν όσα γίνονται σε έναν παιδικό σταθμό και αφορούν το κάθε παιδί.
  • Μείωση, κατά 15%, του ποσού που παρέχεται σε κάθε παιδί στους παιδικούς σταθμούς. Δηλαδή το κόστος μειώνεται από 2.900 ευρώ σε 2.465 ευρώ το χρόνο.
  • Μείωση, κατά 50%, του ποσού που δίνεται σε κάθε παιδί στα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ). Δηλαδή το ποσό που διατίθεται μειώνεται από 2.000 ευρώ σε 1.000 ευρώ το χρόνο.

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Κεντρική Προκήρυξη ΔΕΘ

Διαβάστε συνέχεια την προκήρυξη

«Εξορθολογισμός» επικίνδυνος για τα παιδιά

Aπό το Ριζοσπάστη
Οδυνηρές είναι οι συνέπειες που έχει για τα παιδιά της εργατικής - λαϊκής οικογένειας η πολιτική του «εξορθολογισμού των δαπανών», που με αφοσίωση υπηρετεί η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ. Η διαρκής συρρίκνωση των δημόσιων υπηρεσιών Πρόνοιας αντιμετωπίζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες ακόμα και των πιο τρυφερών ηλικιών ως «κόστος», που πρέπει να μειωθεί. Μάλιστα, πρόκειται για αποτελέσματα που δεν αποκλείεται να έχουν μακρόχρονη επίδραση στην ασφάλεια και την υγεία των παιδιών.
Για παράδειγμα, την περασμένη βδομάδα, ο υπουργός Εργασίας κάλεσε τους δήμους να προσαρμόσουν την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί όχι στις ανάγκες των παιδιών αλλά στα ... λεφτά που υπάρχουν. Δηλαδή, η κυβέρνηση προτείνει να περιοριστούν το παιδαγωγικό έργο, η δημιουργική απασχόληση, οι υποδομές (που αφορούν και τη διαπαιδαγώγηση και την ασφάλεια των παιδιών) και η συντήρησή τους, το διατροφολόγιο των παιδιών, να διαμορφώνονται όχι ανάλογα με τις απαιτήσεις της ολόπλευρης και ασφαλούς ανάπτυξής τους, αλλά ανάλογα με το ... τι περισσεύει στους δήμους. Αντίστοιχα παραδείγματα για το πώς πολύμορφα υπονομεύεται η ασφάλεια και τελικά η ίδια η ζωή των παιδιών, αναδεικνύονται καθημερινά. Μόλις, την περασμένη Παρασκευή το ΠΑΜΕ - σε σχετική επιστολή που έστειλε στον υπουργό Υγείας - κατήγγειλε ότι οι περικοπές στον προϋπολογισμό και στη χρηματοδότηση του νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», έχουν αλλάξει και το διατροφολόγιο των μικρών ασθενών. Χαρακτηριστικά έλεγε ότι το διαιτολόγιο είναι πλέον «φτωχότερο από κάθε άλλη φορά σε πρωτεΐνες και φρούτα (κυριαρχούν κοτόπουλο και μακαρόνια με κιμά, λείπει για αρκετές μέρες ακόμη και το αυγό)».
Αυτή η κατάσταση πρέπει να πεισμώσει τους εργάτες, τα λαϊκά στρώματα. Να τους οπλίσει με ταξική αποφασιστικότητα, να οργανωθούν και να παλέψουν ενάντια στην πολιτική που «ορθά - κοφτά» τους λέει ουσιαστικά, πως τα δικά τους τα παιδιά δεν έχουν δικαίωμα στην υγεία. Μόνο η ταξική οργάνωση και πάλη των εργατών μπορεί να βάλει φρένο σε μια πολιτική, που ουσιαστικά πετά στον Καιάδα τα παιδιά της εργατιάς.
 

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Τους ζορίζει το βάθεμα της κρίσης

Οσο η οικονομική κρίση βαθαίνει και γενικεύεται τόσο τα αστικά επιτελεία αναζητούν μορφές αντιμετώπισής της για τη σωτηρία του κεφαλαίου στα πλαίσια της ΕΕ και της Ευρωζώνης, εκφράζοντας ταυτόχρονα και τις συνέπειες για το σύστημα κάτω από το φόβο μαζικών λαϊκών αντιδράσεων που μπορεί να προκαλέσει η πολιτική που καταστρέφει μεγάλα τμήματα της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, «οι κοινωνίες, λένε, συσσωρεύουν ένταση και οργή». Ολα τα αστικά επιτελεία, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της πολιτικής διαχείρισης που στηρίζουν (την αυστηρή δημοσιονομική ή τη λεγόμενη επεκτατική, δηλαδή τη χαλάρωση των μέτρων λιτότητας και κάποια ενίσχυση της ζήτησης ως μέτρο τόνωσης της καπιταλιστικής οικονομίας), ψάχνουν τη διέξοδο από την κρίση στη δημιουργία συνθηκών καπιταλιστικής ανάπτυξης. Βεβαίως, η αστική προπαγάνδα συνεχίζει να εστιάζει το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης στις συνέπειες των κρατικών χρεών και των δημόσιων ελλειμμάτων και προβάλλει διάφορες μορφές διαχείρισής τους αλλά πάντα με προσανατολισμό στη δημιουργία συνθηκών ρευστότητας χρήματος, δηλαδή κεφαλαίου για επενδύσεις.

Το πρόβλημα της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας- Μέρος 6o ( τελευταίο )

Σε εύθετο χρόνο θα παρουσιαστεί η μαρξιστική άποψη για τη γλώσσα για σφαιρικότερη ενημέρωση σας πάνω στο θέμα.
 
Η βασική μας ιδέα, που αποτελεί το σημείο εκκίνησης για την οικοδόμηση της αντίληψης, που εκτίθεται στο κεί­μενό μας, είναι η ιστορική ενότητα και συνέχεια του πολιτι­σμικού φαινομένου, του οποίου θεμέλιο είναι η γλώσσα. Κι αυτό το πολιτισμικό φαινόμενο, που έχει πάρα πολλές εκ­φάνσεις, εκφράζεται και με τη λογοτεχνία, όπως και με τις εικαστικές και μουσικές τέχνες.
Το αντικείμενό μας δεν είναι οι τέχνες γενικά, αλλά η τέχνη του λόγου. Γι’ αυτό και θα εστιάσουμε την εργασία μας στο περιορισμένο αυτό αντικείμενο. Κι εδώ η ίδια αρχή, όπως και στη γλώσσα. Ένας λαός, ένας πολιτισμός και επο­μένως και η ενότητα του πολιτισμικού φαινομένου κυρίαρ­χη πρέπει να περνά μέσα από τη διαπαιδαγωγητική εργασία του σχολείου. Οι διαφοροποιήσεις δεν κάνουν τίποτε πε­ρισσότερο από το να αντανακλούν τις διαφοροποιημένες συνθήκες της ζωής, την αντικειμενική πραγματικότητα. Πρόβλημα με τη λογοτεχνία στην Ελλάδα είναι η μακραίωνη ιστορία της, η παράδοση που έχει διαμορφώσει η μεταγε­νέστερη πνευματική ζωή και οι σημερινές παραδοχές και αμφισβητήσεις σε ελληνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Κι αυτό δεν είναι πρόβλημα για την ίδια την ιστορία της λογο­τεχνίας, στη χώρα μας. Είναι πρόβλημα για τη σύνθεση του διαπαιδαγωγητικού υλικού.
Αν θελήσει κάποιος να κάμει μια επιγραμματική σύνοψη του κοινωνικού περιεχομένου της λογοτεχνίας, ειδολογικά, ιδεολογικά και κοινωνικά έχει να παρατηρήσει συνοπτικά τα ακόλουθα:

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Ανακοίνωση της Ν.Ε. Χίου του ΚΚΕ για τις ανεμογεννήτριες (Απρίλης 2012)

Αναδημοσίευση από ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Διαβάστε  αυτήν ανακοίνωση της Ν.Ε  ΧΙΟΥ του ΚΚΕ. Δόθηκε στη δημοσιότητα τον Απρίλη του 2012. Την παραθέτω για προβληματισμό. Τίποτα περισσότερο. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Kαι βέβαια δεν είναι μόνο αυτή για το συγκεκριμένο θέμα. Σας προτείνω να δείτε ακόμα:
1,  23456

Ανακοίνωση της Ν.Ε. Χίου του ΚΚΕ

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Το πρόβλημα της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας- Μέρος 5o


Έπειτα από την προηγούμενη ανάλυση πιστεύουμε πως μπορούμε να βάλουμε το πρόβλημα στην ουσιαστική του βάση. Και η ουσιαστική του βάση είναι η διδασκαλία της ελ­ληνικής γλώσσας που είναι μία στη σημερινή της μορφή, της φιλολογίας, που ξετυλίγει το ίδιο πολιτιστικό φαινόμε­νο, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
1.Η διδασκαλία των δύο γλωσσών (αρχαίας και νέας) πρέπει να τελειώσει. Όποιος μάθει σωστά και καλά τη σύγ­χρονη μορφή της ελληνικής γλώσσας, αυτός μπορεί να κα­ταλάβει και τα κείμενα που είναι γραμμένα στην αρχαία της μορφή, κι όχι μόνο στην Αττική, αλλά και στην Αλεξανδρινή στις μεταγενέστερες μορφές της και σ’ αυτήν την καθα­ρεύουσα των περασμένων 19ου και 20ού αιώνων. Το πρό­βλημα βρίσκεται στο αν και πόσο σωστά διδάσκεται η Ελλη­νική γλώσσα.
2.Η ταυτότητα και η ενότητα της γλώσσας μας είναι επι­στημονικά διαπιστωμένη. Η “κοινή νεοελληνική” δεν είναι όπως οι γλώσσες της Δυτικής Ευρώπης που είναι λατινογε­νείς. Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε δεν είναι “ελληνογενής”, αλλά η ίδια η ελληνική σε μια μεταγενέστερη φάση της εξέλιξής της. Στη Δυτική Ευρώπη, οι γλώσσες των άλλων λαών σχηματίστηκαν με βάση πάντοτε το γλωσσικό τους ιδίωμα, που το ενίσχυσαν με την αξιοποίηση των γλωσσικών στοιχείων της λατινικής (κι αυτό είναι μια μεγάλη διαδικασία) και μάλιστα με τη μεσολάβηση της Καθολικής εκκλησίας. Στο χώρο όμως της Χριστιανικής Αυτοκρατορίας της Ανατο­λής, τα μεν φύλλα που εισδύσανε στον Ελλαδικό κορμό αφο­μοιώθηκαν κατά το μάλλον και ήττον γλωσσικά και εθνολογι­κά, ενώ στις Βόρειες περιοχές που τα Σλαβικά φύλα είχαν μια εξασφαλισμένη πληθυσμιακή πυκνότητα και συνοχή ενο­φθάλμισαν στα δικά τους γλωσσικά Ιδιώματα τα στοιχεία της Ελληνικής που προερχόταν από προηγμένα πολιτιστικά στρώματα. Γι’ αυτό το λόγο και ο βασικός κορμός της Ελληνι­κής γλώσσας είναι ατόφιος.

Γιατί ο Μεταξάς ΗΤΑΝ φασίστας!

Αναδημοσίευση από ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Ο Μεταξάς εν μέσω υποτακτικών του
Στα πρώτα χρόνια της «μεταπολίτευσης» το αστικό πολιτικό σύστημα που διαδέχθηκε τη χούντα είχε μερικές «κόκκινες γραμμές», τις οποίες και σεβόταν υποδειγματικά. Οι πνευματικές ελίτ του συστήματος καταδίκαζαν μετά βδελυγμίας κάθε «εκτροπή» (δικός τους όρος) του αστικού συστήματος στο παρελθόν προς καταστάσεις δικτατορικές ή φασιστικές. Ας μην ξεχνάμε ότι η νομιμοποιητική και εξωραϊστική βάση του νέου συστήματος ήταν η αντιδικτατορική αντίσταση των αστικών δυνάμεων έστω και αν αυτή συνοψιζόταν στην έκρηξη βομβών ικανών να προκαλέσουν την επέμβαση των Ευρωπαίων κηδεμόνων του Συμβουλίου της Ευρώπης, αποφεύγοντας την «εκτροπή» της λαϊκής εξέγερσης. Σε αυτό το πλαίσιο οι ίδιες αυτές ελίτ δεν παρέλειπαν κάθε Αύγουστο να καταδικάζουν το καθεστώς της «4ης Αυγούστου», τη δικτατορία δηλαδή του Μεταξά - για ειδικούς λόγους (ο Μεταξάς πέθανε το 1941, ο Γεώργιος επέστρεψε στη χώρα το 1946 για να τη σώσει από τον κομμουνισμό...) ξεχνούσαν τον Γεώργιο Β' Γλύξμπουργκ, καθόλα συνεταίρο του Μεταξά στη δικτατορία.

Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Νίκου Κοτζιά: Μεθοδολογικές παραποιήσεις της ιστορίας του ΚΚΕ από δεξιούς και "αριστερούς" αναθεωρητές. Μέρος Γ και Δ


Το μπλόκο της Κοκκινιάς


Έτσι υπερασπίζονται τα κέρδη τους οι καπιταλιστές.

 Αναδημοσίευση από ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Ένα πολύ μεγάλο μάθημα για την εργατική τάξη . όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλες τις χώρες του κόσμου.


Δεκάδες οι νεκροί στο ορυχείο Μαρικάνα


Από το χώρο του μακελειού
ΓΙΟΧΑΝΕΣΜΠΟΥΡΓΚ.-- Σε λουτρό αίματος οδήγησε τελικά προχτές αργά το απόγευμα η ένοπλη επέμβαση της αστυνομίας σε βάρος απεργών - εργατών στο ορυχείο πλατίνας Μαρικάνα στη Ν. Αφρική, καθώς τουλάχιστον 36 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πολλές δεκάδες άλλοι τραυματίστηκαν.
Σύμφωνα με νοτιοαφρικανικά ΜΜΕ, η αιματοχυσία σημειώθηκε όταν η αστυνομία έκανε χρήση αυτόματων πυροβόλων όπλων για τρία ολόκληρα λεπτά κατά των απεργών που είχαν συγκεντρωθεί σε παρακείμενο με το ορυχείο λόφο, απαντώντας (όπως ισχυρίστηκε αργότερα αστυνομικός αξιωματούχος) σε πρότερα πυρά από την πλευρά των εργατών... Ωστόσο, χτες, στον τόπο της τραγωδίας οι αστυνομικοί, που παρουσίαζαν τους απεργούς σαν «πλήθη εξοπλισμένα με ματσέτες, λοστούς και πιστόλια», φέρονται να συνέλεξαν μόλις έξι όπλα από το χώρο του μακελειού δίχως βεβαίως να είναι ξεκάθαρο εάν αυτά ανήκαν σε εργάτες... Πάντως, ορισμένοι Νοτιοαφρικανοί αναλυτές ερμηνεύουν τη σκληρή στάση των δυνάμεων καταστολής σαν αντίποινα για το λιντσάρισμα δύο αστυνομικών την περασμένη βδομάδα από απεργούς του ορυχείου Μαρικάνα.
Ο Ρότζερ Φίλιμορ, προεδρεύων της εταιρείας «Λονμίν» (που είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός πλατίνας παγκοσμίως), που έχει το ορυχείο Μαρικάνα, εξέφρασε υποκριτικά «λύπη» για τα θύματα και προσπάθησε στη συνέχεια να παρουσιάσει το λουτρό αίματος σε βάρος των απεργών σαν ...«ζήτημα επιβολής της δημόσιας τάξης και όχι εργατικών σχέσεων»!
Η αιματηρή καταστολή της απεργίας, που ξεκίνησε πριν περίπου 10 μέρες με βασικό αίτημα το διπλασιασμό των πολύ χαμηλών αμοιβών των σκληρά εργαζομένων, προκάλεσε σοκ και αποτροπιασμό σε κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα και συνδικάτα.
Ο Νοτιοαφρικανός πρόεδρος Τζέικομπ Ζούμα εξέφρασε σοκ, βαθιά λύπη «για την τραγική απώλεια τόσων ζωών» και ανησυχία για τα πιο οδυνηρά γεγονότα σε καταστολή απεργίας που έχουν σημειωθεί από το τέλος του ρατσιστικού καθεστώτος Απαρτχάιντ το 1994. Διέταξε τη διενέργεια έρευνας για τα αίτια της αιματοχυσίας, σημειώνοντας σε ανακοίνωσή του: «Πιστεύουμε πως υπάρχει χώρος στη δημοκρατία για επίλυση οποιασδήποτε διαφοράς μέσω διαλόγου χωρίς παραβίαση του νόμου και τη χρήση βίας».
Το Κογκρέσο Νοτιοαφρικανικών Συνδικαλιστικών Ενώσεων (COSATU) εκφράζει σε ανακοίνωσή του αποτροπιασμό για το τελευταίο κύμα βίας σε ορυχείο της εταιρείας «Λονμίν». Επιπλέον, εξέφρασε την πλήρη υποστήριξή του στην Εθνική Ενωση Μεταλλωρύχων (NUM), καλώντας την να καταβάλει «κάθε προσπάθεια» για επίλυση της κρίσης. Επιπροσθέτως, ανήγγειλε πως θα συγκαλέσει έκτακτη συνεδρίαση της ηγεσίας των συνδικάτων της συνομοσπονδίας για να συζητηθεί, όπως επισημαίνει, «η συντονισμένη πολιτική στρατηγική χρήσης εκφοβισμού και βίας από απογοητευμένους πρώην συνδικαλιστές ηγέτες, σε μία συντονισμένη απόπειρα για διαίρεση και αποδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος»...
Το κυβερνών Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο (ANC) εξέφρασε επίσης λύπη για τους θανάτους των απεργών, σημειώνοντας ότι «θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν οι συνδικαλιστές στα ορυχεία και η διοίκηση της εταιρείας "Λονμίν" είχαν επιλύσει τις διαφορές τους». Επανέλαβε τη θέση του ότι η βία σε οποιαδήποτε εργατική κινητοποίηση «δεν μπορεί και δεν ενισχύει τη θέση των εργαζομένων και των απεργών αλλά αντίθετα αδυνατίζει το συνδικαλιστικό κίνημα κάνοντάς το να χάσει το σεβασμό και τη συμπάθεια του γενικότερου πληθυσμού».


ΠΑΜΕ
Καταδικάζει τη δολοφονική επίθεση
Ανακοίνωση, με αφορμή τη δολοφονική επίθεση σε βάρος των απεργών σε ορυχεία της Νότιας Αφρικής, εξέδωσε χτες το ΠΑΜΕ, στην οποία τονίζει:
«Το ΠΑΜΕ καταδικάζει τη δολοφονική επίθεση των δυνάμεων καταστολής σε βάρος των απεργών στα ορυχεία πλατίνας "Μαρικάνα" της Νότιας Αφρικής, που είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο διαδηλωτών και τον τραυματισμό δεκάδων. Οι δυνάμεις καταστολής χτύπησαν τους εργάτες που αγωνιζόντουσαν για τη ζωή τους ενάντια στην πολυεθνική εταιρεία που εκμεταλλεύεται τα ορυχεία.
Εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας στους απεργούς και την αλληλεγγύη μας στην Ομοσπονδία των εργαζομένων στα Ορυχεία (NUMSA) και απαιτούμε να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι».

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Εγκλημα μαζικής σφαγής
Σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τη μαζική δολοφονία απεργών μεταλλωρύχων στη Ν. Αφρική, τονίζονται τα εξής:
«Το ΚΚΕ καταδικάζει το έγκλημα της μαζικής σφαγής που διέπραξαν αστυνομικές δυνάμεις της Ν. Αφρικής σε βάρος απεργών μεταλλωρύχων με αποτέλεσμα 35 νεκρούς και αρκετούς τραυματίες. Οι πολιτικές ευθύνες για το έγκλημα είναι τεράστιες και οι υπεύθυνοι πρέπει να τιμωρηθούν αυστηρά. Το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στην εργατική τάξη της Ν. Αφρικής και στις οικογένειες των απεργών».

Πηγή: Ριζοσπάστης


Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Νίκου Κοτζιά: Μεθοδολογικές παραποιήσεις της ιστορίας του ΚΚΕ από δεξιούς και "αριστερούς" αναθεωρητές. Μέρος Α και Β

Μην τρομάζετε δεν επανέκαμψε στο ΚΚΕ ο εν λόγω κύριος. Είναι ένα άρθρο τόσο παλιό που πάω στοίχημα πως και ο ίδιος το έχει ξεχάσει. 
Είναι ίσως μια από τις πρώτες προσπάθειες του κόμματος να απαντήσει μέσα από τα ιδεολογικά του έντυπα σε διάφορες κατηγορίες που έχουν σχέση με την ιστορική του διαδρομή. Η αξία του άρθρου  έγκειται στο πρόσωπο που αναλαμβάνει να απαντήσει όσο και στη δική του διαδρομή.
Για να θυμοιύνται οι παλιοί και μαθαίνουν οι νέοι.

Το πρόβλημα της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας- Μέρος 4o

Το καλοκαιράκι τελειώνει σιγά σιγά. Ώρα είναι να επανέλεθει ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ  σε εντατικότερους ρυθμούς.

β) Η δεύτερη φάση, που συμπίπτει χρονικά με τους Αλεξανδρινούς χρόνους, είναι η περίοδος που αναπτύσσε­ται ο κλασικισμός. Είναι η φάση εκείνη κατά την οποία σαν απότοκό των, καθορίζεται από τη μια μεριά από την ανά­πτυξη στο έπακρο, για την εποχή εκείνη, του αυταρχισμού, που εκφράζεται με τις Αλεξανδρινές δυναστείες, τους πο­λέμους και τη στρατικοποίηση της καθημερινής ζωής που παρήγαγε η Ρωμαϊκή κατάκτηση. Από την άλλη, με την τε­χνολογική εξόρμηση (στα μέτρα της εποχής εκείνης κι εδώ έχουμε κάποιες αναλογίες με τη δική μας εποχή) που την ανέκοψε ο εξαγροτισμός της οικονομίας στους αιώνες που ακολούθησαν. Τέλος, δημιούργησε πρότυπο ζωής, σκέψης και συνεπώς και έκφρασης. Κι αυτό εκφράζεται με τον Αττικισμό, που στην πράξη δηλώνει την εντατικο­ποίηση των ταξικών σχέσεων. Η γενίκευση της δουλικής εργασίας σε κλίμακα μεγάλων παραγωγικών μονάδων, η φορολογική καταλήστευση των πληθυσμών και η λεηλασία των πολεμικών επιχειρήσεων εγκυμονούσαν κοινωνικούς κινδύνους. Μικρότερες ή μεγαλύτερες εξεγέρσεις ήδη έχουν κάμει αισθητή την παρουσία τους. Από την άλλη, καθώς έλειψε η αυτάρκεια των μικρών μονάδων (πόλεις- κράτη), σταμάτησε η πρωτότυπη πνευματική παραγωγή και αναπότρεπτα ξαναγυρίζουμε στην πνευματική παρα­γωγή των περασμένων χρόνων (5ος αιώνας) και μαζί μ’ αυτή στη γλωσσική του έκφραση που είναι η Αττική διάλε­κτος. Ο ρατσιστικός χαρακτήρας της ελληνικής πολιτικής διανόησης έχει διατυπωθεί από τον Ισοκράτη (πας μη Έλλην βάρβαρος), και κορυφώνεται, όπως και σήμερα, στην πνευματική ζωή, η οποία διατηρούνταν σαν προνόμιο σ’ αυτούς που είχαν τη δυνατότητα να την ασκήσουν και να τη ζήσουν, παρουσιαζόταν σαν ανταποδοτική υπηρεσία των πρώτων ιμπρεσάριων της ή το πολύ-πολύ σαν προ­σφορά των μεγάλων δυναστικών οικογενειών, αυτό που τελικά θα διαμορφωθεί στα Ρωμαϊκά θεάματα. Και οι λαοί που αποχτήσανε την κάποια ανεξαρτησία τους μέσα στην περίοδο του εξαγροτισμού της κοινωνίας, κρατήσανε μεν την ανάμνηση της εποχής, η οποία ήταν εκπληκτική γι’ αυ­τούς, όμως ξαναγύρισαν στις λαϊκές τους παραδόσεις και  καλλιέργησαν τα δικά τους στοιχεία. Έμεινε όμως σε μας ο Αττικισμός (Από την Αναγέννηση μάλιστα κι έπειτα θα με­ταβληθεί σε κλασικισμό) προνόμιο και στίγμα. Προνόμιο γιατί έδινε τη δυνατότητα ν’ ασχοληθούμε με μορφές της σκέψης και το λόγου (αυτά δεν ξεχωρίζουν), που γεννού­σαν διεξόδους προβληματισμού του ανθρώπου, και στίγμα, γιατί μέσα στην προϊούσα παρακμή σταθήκαμε μόνο στο λόγο, τη φόρμα και χάσαμε τον ουσιαστικό κοινωνικό-πολι- τικό προβληματισμό. Δεν θα σταθώ στη συνολική περιγρα­φή του φαινομένου. Εκείνο που απλά σημειώνουμε είναι ότι η κατάσταση αυτή μας πίεσε μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα.

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

Από τη δράση της ΟΠΛΑ

Το περιστατικό στο οποίο θα αναφερθούμε συνέβη κατά την κατοχή και σε αυτό συμμετέχει η οργάνωση της ΟΠΛΑ. Η ΟΠΛΑ ήταν μια μυστική οργάνωση προστασίας των διωκόμενων αγωνιστών του ΕΛΑΣ, του ΕΑΜ και του ΚΚΕ που έδρασε στα χρόνια της κατοχής και τα εμφυλιακά χρόνια. Η ΟΠΛΑ, στοχοποιούσε τους ταγματασφαλίτες, τους χαφιέδες της ασφάλειας και της Γκεστάπο και αργότερα τους ΜΑΥ, τους παρακρατικούς και τους χαφιέδες τους. Ως οργάνωση, η ΟΠΛΑ στελέχωνε έμπιστα μέλη του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ από κάθε επάγγελμα και με κάθε ιδιότητα. Η δράση της, στα πλαίσια της άκρας μυστικότητας ελάχιστα μας είναι γνωστή σήμερα, ενώ οι σύγχρονοι διαστρεβλωτές της ιστορίας της έχουν προσδώσει σχεδόν δαιμονικές διαστάσεις. Τα αρχικά της σήμαιναν: Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών.
Το 1943, στην πόλη του Πειραιά η Γκεστάπο καμάρωνε για ένα νέο της απόκτημα, που είχε σκορπίσει τον τρόμο σε όλη την περιοχή. Ο λόγος για τον κατάπτυστο ταγματάρχη των ταγμάτων ασφαλείας Ζαχαράκη που δρούσε ως βασανιστής της Γκεστάπο του Πειραιά. Ο Ζαχαράκης, όπως έλεγε ο ίδιος, ήταν ειδικός στο "πάστωμα" των θυμάτων του, τα οποία αφού διάνοιγε με ξυράφι, τους έριχνε στις πληγές χοντρό αλάτι της θάλασσας. Τόσο μεγάλο ήταν το πάθος του για αίμα, που στο λαιμό του κρέμαγε σε μια χρυσή αλυσίδα ένα ξυράφι. Οι Γερμανοί φίλοι του τον φώναζαν χαϊδευτικά "φλάισερ" (χασάπης).

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Πρόσω ολοταχώς για γενικευμένη σφαγή των λαϊκών δικαιωμάτων

 Από το Ριζοσπάστη
Ξεκάθαρο μήνυμα ότι θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις και θα φέρουν σε πέρας την αποστολή τους να υπηρετήσουν πιστά το στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου στην Ελλάδα, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να πληρώσει ο λαός τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης προκειμένου να διασωθεί η πλουτοκρατία και να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των μονοπωλίων, έστειλαν οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, εγκρίνοντας ομόφωνα την άμεση εφαρμογή του νέου πακέτου μέτρων που εξαθλιώνουν το λαό. Παράλληλα, προκειμένου να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα κλιμακώνουν τους εκβιασμούς και την ιδεολογική τρομοκρατία, ενώ σε προκαθορισμένους ρόλους οι εταίροι της κυβέρνησης εμπαίζουν ξεδιάντροπα το λαό αναπαράγοντας το παραμύθι της επαναδιαπραγμάτευσης, το οποίο προβάλλουν και τα άλλα λεγόμενα «αντιμνημονιακά» κόμματα.


Οι αποφάσεις της «τρικολόρ» κυβέρνησης κινούνται στο πλαίσιο της στρατηγικής και των αποφάσεων της ΕΕ, υπηρετούν τις ανάγκες του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου και καμιά επαναδιαπραγμάτευση και διεκδίκηση μέσα στην ΕΕ δεν πρόκειται να ανακουφίσει το λαό. Η μονομερής διαγραφή του χρέους και η αποδέσμευση από την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία με λαϊκή εξουσία, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, είναι η μόνη διέξοδος, ενώ αποκτά επικαιρότητα η πρόταση νόμου που έχει καταθέσει το ΚΚΕ στη Βουλή για την κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και των εφαρμοστικών νόμων, που τσακίζουν μισθούς, συντάξεις και τα λαϊκά εισοδήματα, καταργούν Συλλογικές Συμβάσεις, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, επιβάλλουν δυσβάσταχτα φορολογικά βάρη και χαράτσια στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Οι βιομήχανοι απαιτούν ενίσχυση

Αναδημοσίευση από Ριζοσπάστη
Στην επιστολή προς τον πρόεδρο της Κομισιόν, Μ. Μπαρόζο, που έστειλε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ισχυρίζεται ότι «οι πολιτικές που ακολουθούνται σήμερα δεν οδηγούν σε έξοδο από την κρίση». Λέει ακόμη ότι «λιγότερο από το 15% του συνόλου των κεφαλαίων διάσωσης διοχετεύτηκαν στην πραγματική οικονομία». Κάνει λόγο για «μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος» και μιλά για «μια οικονομία σε φάση αποεπένδυσης σε όλους τους κύριους τομείς δραστηριότητας, (λιανεμπόριο, βιομηχανία, ενέργεια, χρηματοοικονομικά, κοινή ωφέλεια) και η οποία αδυνατεί να βελτιώσει περαιτέρω την ανταγωνιστικότητά της διότι στερείται ρευστότητας, δυνατότητας δανεισμού...». Ο ΣΕΒ, ουσιαστικά απαιτεί μέτρα για επενδύσεις. Θέλουν κρατική χρηματοδότηση, γι' αυτό και το παράπονο ότι πήραν λιγότερο από το 15% του συνόλου των κεφαλαίων διάσωσης και βεβαίως πάμφθηνους εργαζόμενους (ας θυμηθούμε την απαίτησή του για μείωση του λεγόμενου μέσου μισθού, των εργοδοτικών εισφορών), δηλαδή θέλει και άλλες αντεργατικές αναδιαρθρώσεις. Δεν είναι πρώτη φορά που ο ΣΕΒ βάζει τέτοιο ζήτημα σε αντίθεση με τις τράπεζες που πήραν κεφάλαια διάσωσης. Εδώ εκφράζονται ενδοαστικές αντιθέσεις, αλλά, οι τράπεζες είναι η καρδιά της καπιταλιστικής οικονομίας, επομένως πρώτ' απ' όλα αυτές προσπαθεί να σώσει το σύστημα από την κρίση. Ο ΣΕΒ επίσης βάζει ζήτημα τόνωσης της ζήτησης γι' αυτό μιλά για μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος. Μόνο που αυτήν δεν την αιτιολογεί με τη μείωση των μισθών, αλλά μόνο με τη φοροληστεία. Τη μείωση μισθών την απαιτεί. Είναι μια αντίφαση του καπιταλισμού, που πασχίζουν να βρουν μείγμα πολιτικής να την αντιμετωπίσουν, αφού η μείωση μισθών μειώνει τη ζήτηση αλλά συμβάλλει στην ανταγωνιστικότητα, αυξάνει τα κέρδη. Η μείωση μισθών τους εξοικονομεί κεφάλαιο σε συνθήκες κρίσης. Ξέρουν επίσης ότι έξοδος από την κρίση σε όφελός τους έρχεται με επενδύσεις μετά την καταστροφή, και δημιουργία συνθηκών γοργής κερδοφορίας για νέα συσσώρευση. Αυτό ζητούν.

3ο Εργατικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης