Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Βαθιά υπόκλιση Τσίπρα στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό

Με μια βαθιά υπόκλιση στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, ξεκίνησε τις δημόσιες εμφανίσεις του στις ΗΠΑ ο Αλ. Τσίπρας. Μιλώντας την Τρίτη στο Ινστιτούτο Brookings, είπε ανάμεσα σε άλλα:
1. «Ένα πράγμα είναι σαφές: οι χώρες μας μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές και σε μέγεθος και σε δομές. Ξέρουμε επίσης ότι υπάρχουν σκιές και προβλήματα του παρελθόντος τα οποία θέλουμε να υπερβούμε. Υπάρχουν όμως και δεσμοί ισχυροί οι οποίοι σε ένα παγκοσμιοποιημένο τοπίο, γίνονται όλο και ισχυρότεροι. Διότι η δική μας καταστροφή αφορά και εσάς».
Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει από τις ΗΠΑ συγχωροχάρτι για την αντιαμερικανική ρητορεία του και διαπιστώνει ότι αυτή δημιούργησε σκιές και προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο η Αμερική αντιλαμβάνεται τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα που διαφαίνεται η προοπτική να κυβερνήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ ομολογεί ότι θέλει να φύγουν από τη μέση αυτές οι «σκιές» και γι' αυτό καταθέτει διαπιστευτήρια. Ότι δηλαδή και ο ίδιος θα συμβάλλει στην άμβλυνση της αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης του λαού. Ο Αλ. Τσίπρας σχεδόν πανηγυρίζει για τους «δεσμούς» της Ελλάδας με τις ΗΠΑ, τις συνέπειες των οποίων ζει για δεκαετίες ο λαός στην πλάτη του.
Δεσμεύεται ακόμα ότι αυτοί οι δεσμοί θα βαθύνουν με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός ωστόσο ότι σε όλη του την ομιλία δε λέει τίποτα για το ρόλο του ΝΑΤΟ και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην ευρύτερη γειτονιά μας, δείχνει ότι στο βάθεμα των δεσμών με τις ΗΠΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει τη διατήρηση (ή και την επέκταση;) των διευκολύνσεων προς τη αμερικανο-νατοϊκή πολεμική μηχανή, στα σχέδιά των ιμπεριαλιστών ενάντια σε λαούς της περιοχής.

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Το μπλουζ του δασκάλου

Aπλά,  εκπληκτικό τραγούδι!!!


Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Η ανώτατη εκπαίδευση στην ΕΣΣΔ.


Τι είναι το νέο «δημοσιονομικό σύμφωνο»;

Το νέο «δημοσιονομικό σύμφωνο» αποτελεί έναν επιπλέον σιδερένιο μηχανισμό επιβολής των συμφερόντων του κεφαλαίου, καθώς καθιερώνει ένα διαρκές μνημόνιο σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Τέθηκε σε ισχύ από την 1η Γενάρη 2013, αφού έπρεπε πρώτα να επικυρωθεί από (τουλάχιστον) 12 κράτη μέλη της Ευρωζώνης. Ο όρος αυτός εκπληρώθηκε, καθώς η Φινλανδία ήταν το 12ο κράτος της Ευρωζώνης που επικύρωσε τη συνθήκη, στις 21 Δεκέμβρη, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Το νέο ευρωπαϊκό «δημοσιονομικό σύμφωνο» υπογράφτηκε στις 2 Μάρτη στις Βρυξέλλες από 25 κράτη μέλη της ΕΕ. Η αποδοχή του από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών είναι προϋπόθεση για να δικαιούνται δάνεια από τον προσωρινό και το μόνιμο μηχανισμό «στήριξης» της Ευρωένωσης. Βρετανία και Τσεχία αρνήθηκαν να το υπογράψουν, φανερώνοντας μια ακόμα πλευρά των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που μαίνονται στο εσωτερικό της ΕΕ και φουντώνουν εν μέσω κρίσης.
Η κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λ. Παπαδήμο, ήταν από τις πρώτες που επικύρωσαν το «δημοσιονομικό σύμφωνο», το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει:
  • Τη θέσπιση στο Σύνταγμα ή με νόμο κανόνων για «πλεονασματικούς προϋπολογισμούς» ή με ανώτερο έλλειμμα το 0,5% του ΑΕΠ. Σε περίπτωση υπέρβασης, θα ενεργοποιείται ένας αυτόματος μηχανισμός «διόρθωσης» με τη λήψη μέτρων. Με άλλα λόγια, αν ένα κράτος μέλος δεν καταφέρνει να πιάσει τους δημοσιονομικούς δείκτες, η κυβέρνηση θα νομοθετεί νέα αντιλαϊκά μέτρα, προκειμένου τα δημοσιονομικά να συμμορφώνονται με τα προβλεπόμενα από το νέο «σύμφωνο».
  • Την επιβολή κυρώσεων για χώρες με έλλειμμα μεγαλύτερο του 3% του ΑΕΠ. Σε περίπτωση υπέρβασης, προβλέπεται παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο δικαιούται να επιβάλει πρόστιμο μέχρι 0,1% του ΑΕΠ, που θα καταβάλλεται στο ESM. Δηλαδή, «σφίγγουν» οι μηχανισμοί επιβολής μέτρων και εκβιασμού του λαού από την ΕΕ, τις κυβερνήσεις και τους διακρατικούς θεσμούς τους.
  • Αυτόματη επιβολή «δημοσιονομικών και οικονομικών προγραμμάτων» (μνημόνια) από την Κομισιόν και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε χώρες που το δημόσιο χρέος ξεπερνάει το 60% του ΑΕΠ, ώστε να μειώνεται κατά 1/20 ανά έτος (μέσος όρος). Η Κομισιόν θα μπορεί να ζητά και αναθεώρηση του προϋπολογισμού, σε περίπτωση απόκλισης από τους «δημοσιονομικούς στόχους». Πρόκειται για ρήτρα - λαιμητόμο σε βάρος του λαού, που δείχνει ότι η λιτότητα και τα αντεργατικά μέτρα δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Αντίθετα, είναι στρατηγική της ΕΕ, προκειμένου να γίνουν τα μονοπώλια πιο ανταγωνιστικά.
  • Οι χώρες που αποδέχονται το σύμφωνο, δεσμεύονται να υποστηρίζουν πάντα οικονομικές κυρώσεις για τις απείθαρχες χώρες που εντοπίζει η Κομισιόν (μέχρι σήμερα, απαιτούνταν ειδική πλειοψηφία). Με τον όρο αυτό προσπαθούν να διασφαλίσουν ότι τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα θα προωθούνται σε κάθε χώρα διά πυρός και σιδήρου, έχοντας συνολικά τη στήριξη των αστικών κυβερνήσεων σε κάθε κράτος μέλος, προκειμένου να δυναμώνει ο μηχανισμός επιβολής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στους λαούς.
Το νέο «δημοσιονομικό σύμφωνο» είναι μηχανισμός της Ενισχυμένης Οικονομικής Διακυβέρνησης, όπως το «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο», το «Πακέτο Μακροοικονομικής παρακολούθησης και κυρώσεων των κρατών μελών της Ευρωζώνης» και το «Σύμφωνο για το ευρώ +», με στόχο την ανάκαμψη της κερδοφορίας των ευρωενωσιακών μονοπωλίων. Η λειτουργία των μηχανισμών αυτών προϋποθέτει εκχώρηση κι άλλων κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών - μελών, στην οποία συμφωνούν οι αστικές τάξεις και το πολιτικό τους προσωπικό, προκειμένου να διασφαλίσουν τη θωράκιση της εξουσίας τους. Στα πλαίσια αυτά, οι εθνικοί προϋπολογισμοί μπαίνουν κάτω από τον έλεγχο της ΕΕ, πριν τη σύνταξη και την κατάθεσή τους, ενώ προωθούνται με ενιαίο σχεδιασμό και στρατηγική, μέσα από τα Εθνικά Μεταρρυθμιστικά Προγράμματα και τα Προγράμματα Σταθερότητας, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, ανάλογα όμως με τις ιδιαίτερες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι αστικές τάξεις κάθε κράτους - μέλους.
Για την εφαρμογή των καπιταλιστικών αυτών αναδιαρθρώσεων με ενιαίο και συνεκτικό τρόπο, τα κράτη - μέλη υπογράφουν μνημόνια με την Επιτροπή, η εφαρμογή των οποίων ελέγχεται και επιβάλλεται από τα ευρωενωσιακά όργανα. Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι μόνο θυμηδία μπορούν να προκαλούν οι κορόνες περί «εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων», τις οποίες κατά καιρούς και με διάφορες αφορμές εκστομίζουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, μεταξύ αυτών και ο ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μια αποδέχονται και νομοθετούν για την εμβάθυνση της οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης της λυκοσυμμαχίας και από την άλλη καμώνονται τους υπερασπιστές των κυριαρχικών δικαιωμάτων, τα οποία πρόθυμα παραχωρούν στα διακρατικά όργανα της ΕΕ, για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης.
Καμία διόρθωση δεν παίρνει η ΕΕ. Καμιά αλλαγή δεν πρόκειται να υπάρξει στην αντιλαϊκή της στρατηγική, ακόμα κι αν αλλάξει το μείγμα της διαχείρισης. Το ευρωενωσιακό οικοδόμημα έχει σαπίσει μαζί με τον καπιταλισμό και χρειάζεται γκρέμισμα της αστικής εξουσίας σε κάθε κράτος μέλος χωριστά, για να μπορέσει ο λαός να ανασάνει, να ευημερήσει.

Πώς τα Πανεπιστήμια αγοράζουν τη φήμη τους



Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει δημοσίευμα των «New York Times» το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ λέει ότιγια να συμπεριληφθεί ένα πανεπιστήμιο στις ετήσιες λίστες με τα καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως πρέπει να πληρώσει νωρίτερα τις εταιρείες αξιολόγησης.

Έτσι, λοιπόν, η εταιρεία αξιολόγησης «Quacquarelli Symonds» (υπάρχουν και άλλες ανάλογες), που εδρεύει στο Λονδίνο, ανακοίνωσε το 2010 την πρωτοβουλία της που δίνει στα πανεπιστήμια την ...ευκαιρία να αναδείξουν τη φήμη τους και το επιστημονικό έργο τους, συγκεντρώνοντας «αστέρια» (από 1 έως 5) που τους αποδίδει η συγκεκριμένη εταιρεία... Με το αζημίωτο βέβαια, αφού τα πανεπιστήμια θα πρέπει να πληρώσουν συνδρομή για να ενταχθούν στο σύστημα αξιολόγησης.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του Πανεπιστημίου Λάιμρικ της Ιρλανδίας, το οποίο αν και τα τελευταία χρόνια δεν ήταν ανάμεσα στα 400 κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, όταν πλήρωσε 9.850 δολάρια και μια ετήσια συνδρομή 6.850 δολαρίων, εξασφάλισε πέντε αστέρια στους τομείς της υποδομής, της διδασκαλίας και της διεθνοποίησης. Η συνολική του αξιολόγηση στη λίστα του QS ήταν τέσσερα αστέρια.

Ένα άλλο ιρλανδικό πανεπιστήμιο, το University College Cork, ενώ ήταν ως τώρα στην 190ή θέση στην αξιολόγηση QS, εξασφάλισε κι αυτό πέντε αστέρια... Αυτό έγινε όμως μόνο όταν πλήρωσε. Μάλιστα ένα στέλεχος του πανεπιστημίου δήλωσε στην εφημερίδα «The Irish Examiner» ότι «αν τα πέντε αστέρια οδηγήσουν στην εγγραφή έστω και ενός καλού ξένου φοιτητή, τα χρήματα που δόθηκαν θα έχουν πιάσει τόπο».

Η συγκεκριμένη λίστα της QS καθιερώθηκε το 2004 και θεωρείται πως σήμερα διαβάζεται από εκατομμύρια υποψήφιους φοιτητές, γονείς, ακαδημαϊκούς και διοικητικό προσωπικό πριν κάνουν τις επιλογές τους.

Ο Μπεν Σόουτερ, επικεφαλής της «QS Intelligence Unit», αρνείται ότι υπάρχει οτιδήποτε ύποπτο στο σύστημα QS. «Το ότι οι υπηρεσίες αξιολόγησης κατατάσσουν τα πανεπιστήμια δεν σημαίνει ότι είναι προκατειλημμένες», τονίζει. «Αν το Χάρβαρντ έχει πέντε αστέρια, ποιος δεν θα ήθελε να στείλει το παιδί του σε μια σχολή τριών αστέρων; Πολλοί είναι ευχαριστημένοι με το να μένουν σε ξενοδοχείο τριών αστέρων»...

Όταν η Παιδεία, όπως και άλλοι τομείς της κοινωνικής ζωής λειτουργούν με κριτήρια της αγοράς, γίνεται κατανοητό ότι τα πάντα αγοράζονται... Ανάμεσά τους και η φήμη των «καλύτερων» πανεπιστημίων... 
 902.gr

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Πλημμύρα… εθνικών ευεργετών στην Κουμουνδούρου *



Μια συνάντηση Τσίπρα και λοιπών ΣΥΡΙΖΑίων με το προεδρείο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών αποτελεί είδηση για πρωτοσέλιδο.
Η πιο επιθετική μερίδα του ντόπιου κεφαλαίου δεν κάνει συναντήσεις μ’ όποιον όποιον.
Και ποτέ δεν κάνει συναντήσεις οι οποίες προηγουμένως δεν έχουν ετοιμαστεί προσεκτικά «διά της διπλωματικής οδού» (παρασκηνιακά δηλαδή). Θυμηθείτε τι απαντούσαν το περασμένο καλοκαίρι εφοπλιστές σαν τον Ρέστη (για να μας φορολογήσεις θα πρέπει να μας βρεις πρώτα) ή τον πρόεδρο της ΕΕΕ Βενιάμη (η φορολογία που πληρώνουμε στην Ελλάδα είναι στα ίδια επίπεδα με τη φορολογία στην Ολλανδία, την Κύπρο, τη Μάλτα). Μπορούμε, βέβαια, ν’ αντιληφθούμε τους… ευνόητους λόγους που επέβαλαν στη συριζική ηγεσία να μη κάνει ιδιαίτερο ντόρο γύρω απ’ αυτή την είδηση. Όταν συναντιέσαι με καπιταλιστές-γκάνγκστερ δεν είναι και ό,τι καλύτερο για τα συμφέροντα των εργαζόμενων. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά, παραθέτοντας καταρχήν το δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στις 14 Δεκέμβρη:
«Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας, με τους βουλευτές Γιώργο Σταθάκη, υπεύθυνο ΕΕΚΕ Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Θοδωρή Δρίτσα, βουλευτή Α΄ Πειραιά και Νήσων, υπεύθυνο τμήματος Ναυτιλίας, συναντήθηκαν σήμερα με το προεδρείο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, μετά από αίτημα της Ενωσης. Η συνάντηση είχε χαρακτήρα αμοιβαίας ενημέρωσης και ανταλλαγής απόψεων. Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ έθεσε τα ζητήματα: α. της φορολόγησης των ναυτιλιακών επιχειρήσεων και της αύξησης των εσόδων από αυτές. β. της συμβολής της ναυτιλίας στην ανασυγκρότηση της ναυπηγικής βιομηχανίας. γ. του θαλάσσιου τουρισμού, σε σχέση με τις μαρίνες, την ανάπτυξη του κλάδου και την αύξηση των φορολογικών εσόδων. δ. τα εργασιακά και το μισθολόγιο στην ελληνόκτητη ποντοπόρο ναυτιλία των κατώτερων πληρωμάτων με στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας των Ελλήνων ναυτικών. ε. την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης, με ιδιαίτερη αναφορά στην ανάγκη να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την πρακτική άσκηση των εκπαιδευομένων. Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε την άποψη ότι "η ελληνική ναυτιλία πρέπει να διατηρήσει τον πρωτεύοντα ρόλο της παγκοσμίως" και ταυτόχρονα αυτό πρέπει να "αντιστοιχεί σε αυξημένο όφελος για το σύνολο της κοινωνίας και της ελληνικής οικονομίας"».

Γερμανία: Προωθούνται τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα και χωρίς μνημόνια...


Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Φίλιπ Ρέσλερ, μέσω κειμένου του υπουργείου του το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Βελτ», πιέζει ώστε να θεσμοθετηθεί στη γερμανική αγορά εργασίας παραπέρα ευελιξία στις εργασιακές συμβάσεις περιορισμένης χρονικής διάρκειας, όπως και να υπάρξει ευνοϊκή διάταξη υπέρ των εργοδοτών για την παραπέρα διευκόλυνση των απολύσεων. Επίσης ζητά την επιτάχυνση ιδιωτικοποιήσεων, όπως στην Ντόυτσε Τέλεκομ και στους σιδηρόδρομους.
Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά -και μάλιστα κατευθείαν από την «ατμομηχανή» του ευρωπαϊκού καπιταλισμού- ότι τα αντιλαϊκά μέτρα που πλήττουν τους εργαζόμενους σε όλες τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχουν να κάνουν με το αν υπάρχει μνημόνιο ή όχι, με το ύψος του δημόσιου χρέους, με κάποια «έξωθεν» κατοχή, αλλά με τη διασφάλιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Στο έλεος της εργοδοτικής εκμετάλλευσης οι ενοικιαζόμενοι εργάτες
Εντωμεταξύ, ενδεικτική του πού βασίζεται η γερμανική ανταγωνιστικότητα και το τι σημαίνει αυτή για τους εργαζόμενους είναι και η ανακοίνωση του Συνδικάτου Μετάλλου σε σχέση με τους ενοικιαζόμενους εργάτες: το Συνδικάτο Μετάλλου -το οποίο έχει βέβαια σοβαρή ευθύνη για τα μέτρα που έχουν περάσει στη λογική του «κοινωνικού διαλόγου» και της «κοινωνικής συναίνεσης»- κατηγορεί εργοδότες, ότι με διάφορα τρικ δεν πληρώνουν τις επιδοτήσεις που έχουν αποφασιστεί από το Νοέμβρη για τους ενοικιαζόμενους εργάτες στο Μέταλλο και την Ηλεκτροβιομηχανία. Μια έρευνα σε εργοστασιακά συμβούλια έδειξε ότι το 30% των συνολικά 40.000 ενοικιαζόμενων εργαζόμενων δεν παίρνουν το επίδομα, αλλά τους ασκείται πίεση να δεχθούν συμβόλαια με μικρότερες αποδοχές.
902.gr

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Καταρρέουν οι μύθοι της ανάπτυξης



Γρηγοριάδης Κώστας
Αέρας κοπανιστός αποδεικνύονται οι πανηγυρισμοί και οι προσδοκίες περί «ενίσχυσης της ρευστότητας» που με τη σειρά της θα φέρει ανάκαμψη και νέες θέσεις εργασίας, που είχε καλλιεργήσει όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση, με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό. Φυσικά, η κυβέρνηση γνώριζε πολύ καλά πού θα πάει μέχρι και το τελευταίο ευρώ από τη «σούπερ δόση» των 52,4 δισ. αλλά τη χρησιμοποίησε ως προπαγανδιστικό εργαλείο για να χειραγωγήσει το λαό ώστε να σκύψει το κεφάλι στα εξοντωτικά «προαπαιτούμενα» μέτρα και να στηρίξει ενεργά τις φιλομονοπωλιακές «μεταρρυθμίσεις» που έχουν ψηφιστεί. Ομως, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και σιγά σιγά «αποκαλύπτεται» στην πράξη ότι από τη δόση των 52,4 δισ. μένουν μόνο νέα μέτρα και νέα χρέη για το λαό. Ιδού, λοιπόν, η επικαιροποίηση της κατανομής της δόσης, σύμφωνα με την «Καθημερινή». Εχουμε και λέμε: Στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πάνε 23,2 δισ. ευρώ, στην επαναγορά ελληνικών ομολόγων 11,3 δισ., στην πληρωμή ελληνικών ομολόγων που δεν εντάχθηκαν στο PSI 2,4 δισ, στην εξόφληση της ΕΚΤ για τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει 6,1 δισ., στην εξόφληση εντόκων γραμματίων 3,4 δισ., στην κάλυψη των τόκων 4,6 δισ. Σύνολο 51 δισ. Με άλλα λόγια, το σύνολο σχεδόν της δόσης πάει για τη σωτηρία των τραπεζών και των εγχώριων και ξένων επιχειρηματικών ομίλων και στους ξένους δανειστές. Η ανάπτυξη, λοιπόν, δεν πρόκειται να έρθει τάχα ανώδυνα από τα δάνεια και την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά από τους μισθούς πείνας, τις συντάξεις - φιλοδώρημα, την ιδιωτικοποίηση των πάντων. Είναι ανάπτυξη - κόλαση για το λαό που θωρακίζει την κερδοφορία των μονοπωλίων και αυτήν ακριβώς την αλήθεια επιχειρεί να συσκοτίσει η κυβερνητική προπαγάνδα. Ο φιλολαϊκός δρόμος ανάπτυξης περνάει υποχρεωτικά μέσα από την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ, από την κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων επιχειρήσεων, τη μονομερή διαγραφή του χρέους από μια εργατική - λαϊκή εξουσία.
Aπό το Ριζοσπάστη