Η στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απρίλη 1967 και οι αιτίες επιβολής της*

Οι εξελίξεις των χρόνων 1965-1966 είχαν στρώσει το δρόμο για την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, που εξάλλου είχαν προαναγγείλει το 1966 οι τέσσερις διαλέξεις (1065) του Σάββα Κωνσταντόπουλου, διακεκριμένου ιδεολογικού προπαγανδιστή της αστικής τάξης.

Συνήθως γίνεται αναφορά στον ΙΔΕΑ ως φορέα του απριλιανού πραξικοπήματος. Ορθότερο όμως είναι ότι ηγήθηκαν σε αυτό αξιωματικοί ενταγμένοι στη συνωμοτική οργάνωση Ενωσις Ελλήνων Νέων Αξιωματικών (ΕΕΝΑ), ενώ συμμετείχαν και μέλη του ΙΔΕΑ.

Ποια ήταν τα κίνητρα (1066) επιβολής της δικτατορίας της 21.4.1967;

Οι δικτάτορες αιτιολόγησαν την επιβολή της με τον «κομμουνιστικό κίνδυνο» που απειλούσε την Ελλάδα. Βεβαίως, άμεσος «κομμουνιστικός κίνδυνος» δεν υπήρχε για την εγχώρια αστική τάξη και τους συμμάχους της, κάτι που εξάλλου ομολογήθηκε από τον επικεφαλής του πραξικοπήματος:

«Αλλά η χαριστική βολή στο ιδεολογικό οικοδόμημα της "Επαναστάσεως" δόθηκε από τον ίδιο τον αρχηγό της, τον συνταγματάρχη Παπαδόπουλο. Τρεισήμισι χρόνια αργότερα, στην πολύκροτη συνέντευξή του προς τον επιφανή Βρεττανό δημοσιογράφο σερ Χιου Γκρην, ωμολόγησε ότι πριν από την "Επανάσταση" "η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν διέτρεχε κανέναν άμεσο κίνδυνο από τις δραστηριότητες των κομμουνιστών"». (1067)

ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, συγχαίρουν τα ΜΑΤ!

Την απαράδεκτη στάση των παρατάξεων ΔΑΠ και ΠΑΣΠ στο Πανεπιστήμιο Πειραιά καταγγέλλουν με δήλωσή τους οι εκλεγμένοι με την Πανσπουδαστική ΚΣ στο ΔΣ του Φοιτητικού Συλλόγου του Πανεπιστημίου.

Όπως σημειώνουν, οι εκπρόσωποι ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, μπροστά στο αίτημα να στηρίξουν ψήφισμα καταδίκης της βίαιης καταστολής του αντιπολεμικού φοιτητικού συλλαλητηρίου της περασμένης Δευτέρας, όχι μόνο αρνήθηκαν να καταδικάσουν την καταστολή, αλλά υπερασπίστηκαν ξεδιάντροπα την επίθεση των ΜΑΤ, με τοποθετήσεις όπως «μπράβο στα ΜΑΤ, καλά τους έκαναν» και «να μπουν φυλακή οι φοιτητές».

«ΟΙ ΔΑΠ - ΠΑΣΠ σε ρόλο εισαγγελέα να ζητούν καταδίκες φοιτητών! Σε ρόλο εκπροσώπου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να συγχαίρουν τα ΜΑΤ! Αυτοί που "καταδικάζουν τη βία από όπου και αν προέρχεται", κάνουν τους ανήξερους για τη βία των ΜΑΤ, τους τραυματίες και "βλέπουν" 18χρονους να χτυπούν πάνοπλους αστυνομικούς!», υπογραμμίζουν οι εκλεγμένοι με την ΠΚΣ και προσθέτουν ότι «ΔΑΠ και ΠΑΣΠ υπερασπίζονται την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία και ξεπλένουν τα εγκλήματα των Αμερικανών ιμπεριαλιστών, προσκυνούν τους φονιάδες του ΝΑΤΟ, όσους σφάζουν και ξεριζώνουν λαούς, χειροκροτούν τη συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης στο έγκλημα».

Τονίζουν επίσης πως πρόκειται για αυτούς «που παίζουν τους μπάτσους μέσα στις σχολές μας και θέλουν να μην ακούγεται κιχ, αυτούς που καταγγέλλουν αγωνιστές φοιτητές, που θρέφουν το φασισμό και τον εθνικισμό, με τη ΔΑΠ να υιοθετεί ακόμα και τους υμνητές του Χίτλερ στις σχολές, αυτοί που θέλουν το σύλλογο υποστηρικτή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και τους φοιτητές στη γωνία!».

«Ήρθε η ώρα όλοι οι φοιτητές να τους στείλουμε στο σπίτι τους», καταλήγει η κοινή δήλωση των εκπροσώπων της ΠΚΣ.
Πηγή:902.gr

Η αντίδρασή τους είναι ευθέως ανάλογη του φόβου τους.

Από δημοσίευμα του iefimerida

Η ετοιμότητα, η άμεση , μαζική, δυναμική απάντηση των κομμουνιστών στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα ενόχλησε  τους "άνωθεν" και τα αφεντικά τους. Ξέρουν πολύ καλά τι ακριβώς θα συμβεί, το ΚΚΕ δεν το έκρυψε ποτέ , σε περίπτωση που τα πράγματα οδηγηθούν σε μικρής ή μεγάλης διάρκειας αναμέτρηση με την Τουρκία. Όταν λοιπόν , ως αστική τάξη, γνωρίζεις πως ταξικός σου αντίπαλος είναι έτοιμος ή μάλλον πανέτοιμος για την αναμέτρηση, διαπιστώνεις ότι οι απόψεις του είτε άμεσα είτε έμμεσα υιοθετούνται από ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του λαού, η αντίδραση του ( του ΚΚΕ) επιδοκιμάζεται ανοιχτά, είναι λογικό να φοβάσαι το επόμενο βήμα που δεν είναι άλλο (και νομοτελειακά θα γίνει) από τη συστράτευση του λαού με το ΚΚΕ. 

Η λυσσασμένη, κυριολεκτικά αντίδραση τους , αν μη τι άλλο, προδίδει πανικό και είναι ευθέως ανάλογη του φόβου τους. Ξεδιπλώθηκε λοιπόν  μέσα από τα έντυπά τους και τα τρολ στα "μέσα κοινωνικής δικτύωσης", απίστευτης χυδαιότητας και βλακείας αντικομμουνισμός, συντονισμένα και πολλές φορές σε άψογο χρυσαυγίτικο στυλ, από δεξιούς και αριστερούς.

Ήταν κάποτε μια χώρα...

 

Πόσους Σύριους πρόσφυγες βλέπετε στη φωτογραφία; 

Ασφαλώς κανέναν και είναι λογικό. Στην φωτογραφία βλέπετε μια κοινωνική  εκδήλωση στη Συρία πριν καταλήξει σωρός ερειπίων.Βιώνουν τη δική τους πραγματικότητα,όπως αυτοί το επέλεξαν, ξένοιαστοι, χαρούμενοι ή όχι,  με τα καθημερινά προβλήματα που κουβαλάει κάθε άνθρωπος σε αυτό τον πλανήτη.

Βαποράκια αντικομμουνισμού

Ο Αμερικανός πρέσβης φωτογραφίζεται
στο άγαλμα του Τρούμαν

Με αξιοσημείωτα αντανακλαστικά, γνωστά και μη εξαιρετέα παπαγαλάκια του αντικομμουνισμού έπιασαν στασίδι την επομένη της άγριας καταστολής στο άγαλμα του Τρούμαν, πανηγυρίζοντας για την επίθεση των ΜΑΤ σε βάρος φοιτητών και εργαζομένων, χύνοντας ταυτόχρονα χολή για το ΚΚΕ και την αντιιμπεριαλιστική πάλη του λαού. Είναι όμως τόσο προβλέψιμοι και επαναλαμβανόμενοι, που τα «επιχειρήματά» τους απλά προσαρμόζονται στη συγκυρία, είτε γράφουν για το «ακραίο» ΚΚΕ, που θέλει να υπονομεύσει την ανάκαμψη για να πεινάσει ο λαός και να έρθει κοντύτερα η επανάσταση (!), είτε για το «συστημικό» ΚΚΕ, που δεν προκαλεί καμιά ανησυχία, και απλά «μουγκρίζει». Αυτή η τελευταία εκδοχή προβάλλεται σε χτεσινό άρθρο της εφημερίδας «Τα Νέα», όπου γράφεται ανάμεσα σε άλλα: «Στη διάρκεια της μεταπολίτευσης δεν άκουσα για στέλεχος και μέλος του ΚΚΕ που να συνελήφθη και να κρατήθηκε για πολιτικό ακτιβισμό. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος, με καμιά κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει το ΚΚΕ ως συστημική απειλή. Κάθε άλλο. Μέσω του συνδικαλισμού, στελέχη του έχουν πρόσβαση στον κρατικό μηχανισμό. Το ΚΚΕ δηλαδή είναι κομμάτι του συστήματος. Ενα κόμμα μηχανισμών που εξασφαλίζουν την αναπαραγωγή τους (...)».

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς! Αν έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί αισθάνονται την ανάγκη ο αρθρογράφος, η εφημερίδα και το συγκρότημα όπου ανήκει, να ασχολούνται κάθε τρεις και λίγο με λίβελους σε βάρος του «συστημικού» ΚΚΕ; Και γιατί το κράτος, ανεξάρτητα από κυβερνήσεις, παίρνει μέτρα περιστολής των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, αν το ΚΚΕ είναι ακίνδυνο στο κίνημα και οι συνδικαλιστές του «ενσωματωμένοι»; Ποιους φοβούνται; Τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, τους συνδαιτυμόνες του κεφαλαίου και των κομμάτων του στα τραπέζια του «κοινωνικού διαλόγου»; Γιατί εντείνεται ο αυταρχισμός σε βάρος της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όπως προχτές στο άγαλμα Τρούμαν, με θριαμβευτικές μάλιστα επιδοκιμασίες από τον Πάιατ, σε συνθήκες πολεμικής προετοιμασίας και με βαθιά ελληνική εμπλοκή; Πονηρός ο αρθρογράφος, αλλά η πραγματικότητα τον διαψεύδει. Οπως τον διαψεύδει και το γεγονός ότι εκατοντάδες στελέχη, μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ έχουν απολυθεί, δικαστεί και καταδικαστεί όλα αυτά τα χρόνια, πρωτοστατώντας στην οργάνωση της πάλης στα εργοστάσια και στους άλλους χώρους δουλειάς. Ας πάει λοιπόν αλλού να πουλήσει την πραμάτεια του το βαποράκι του αντικομμουνισμού.

Χαίρε, ω χαίρε..."Αριστερά"

Η ελληνική συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ δεν μπορεί να κρυφτεί από δηλώσεις υπουργών και στελεχών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, καθώς οι ίδιες οι ΗΠΑ φροντίζουν να τις δημοσιοποιούν, ευχαριστώντας με κάθε αφορμή τόσο την κυβέρνηση όσο και τις Ένοπλες Δυνάμεις «για την αμέριστη βοήθειά τους».

Η συμμετοχή της συγκυβέρνησης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς δεν γίνεται μόνο με την παροχή γη, αέρα και θάλασσας, αλλά φτάνει και στην παροχή υλικοτεχνικής βοήθειας, με την «προσφορά» εξοπλισμού, προσωπικού και μηχανημάτων.

Οι φωτογραφίες προέρχονται από το διαδικτυακό περιοδικό «Beacon», το επίσημο περιοδικό των αμερικανικών δυνάμεων στη βάση της Σούδας, όπου καταγράφεται η δραστηριότητα -στρατιωτική και μή- στη βάση.

Στο τεύχος του Οκτώβρη του 2017, αποτυπώνεται η διαδικασία φόρτωσης πυραύλων «Τόμαχωκ» στο πλοίο «USS Porter», ένα από τα πλοία που πραγματοποίησαν την προηγούμενη ιμπεριαλιστική επιδρομή στη Συρία, τον Απρίλη του 2017 και προηγουμένως είχε δέσει στη Σούδα

Αν και το ρεπορτάζ δεν αναφέρει πότε έγινε η διαδικασία φόρτωσης, αποδεικνύει την σπουδαιότητα της βάσης για τις πολεμικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ στην περιοχή.

Η φόρτωση γίνεται στην προβλήτα Κ-14, ενώ αξιοσημείωτη είναι η φωτογραφία που αποτυπώνει τις υπόγειες εγκαταστάσεις φύλαξης των πυραύλων που βρίσκονται στη βάση.

Μια λεπτομέρεια: Στη φωτογραφία των υπόγειων εγκαταστάσεων, αποτυπώνεται ο χειριστής των μηχανημάτων, ο οποίος, όπως καταδεικνύει η στολή και τα διακριτικά του, είναι στέλεχος του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.

Επίσης, σε μια από τις φωτογραφίες καταγράφεται γερανός του Πολεμικού Ναυτικού να φορτώνει πυραύλους και πυρομαχικά σε ένα από τα αερόστρωμνα (hovercraft) του πλοίου αμφίβιων επιχειρήσεων «USS San Diego» (LPD 22), από την προβλήτα στο Μάραθι, προκειμένου να μεταφερθούν στο LPD 22 το οποίο βρίσκεται εν πλω.

Πηγή:902.gr

Ανωθεν...

Τι ακριβώς υπεράσπιζε η κυβέρνηση με την επίδειξη πυγμής προχτές μπροστά στο άγαλμα του Τρούμαν; Τα γκλομπς ανεβοκατέβαιναν στα κεφάλια των διαδηλωτών όχι μόνο επειδή η κυβέρνηση νιώθει υποχρεωμένη να τιμήσει τη μνήμη του ανθρώπου που έριξε τις ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα - Ναγκασάκι, εγκαινίασε τη χρήση ναπάλμ στο Γράμμο και στο Βίτσι και ματοκύλισε το λαό της Κορέας. Οταν τα ΜΑΤ αφιονισμένα ρίχνονται με μανία και απρόκλητα σε παιδιά που διαδηλώνουν, εκτοξεύοντας χημικά και ανείπωτες βρισιές, με τον επικεφαλής να διατάζει επίμονα «τη φυσούνα, τη φυσούνα», από την αγωνία του μη σωριαστεί το άγαλμα στο έδαφος... Οταν τη μια στιγμή κυβερνητικά στελέχη βεβαιώνουν πως πρόκειται για απλές προσαγωγές και την επόμενη στιγμή «άνωθεν» ανακοινώνονται συλλήψεις... Οταν ο εισαγγελέας «πείθεται» τελικά από τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι ένα άοπλο παιδί πλάκωσε στο ξύλο έναν πάνοπλο αστυνομικό και σε συνεννόηση με «άνωθεν», το παραπεμπτικό γράφει «επικίνδυνη σωματική βλάβη σε βάρος αστυνομικού»... Οταν ενώ το αίμα τρέχει απ' το κεφάλι, ο ασφαλίτης παίρνει «άνωθεν εντολή» να αρπάξει από τα χέρια του γιατρού τον χτυπημένο... Ε, τότε έχουμε μπροστά στα μάτια μας μια άλλης ποιότητας καταστολή. Ετσι, βήμα βήμα, «άνωθεν» παρεμβάσεις διόρθωναν τυχόν «παραλείψεις» στην αμείλικτη στάση του κρατικού μηχανισμού απέναντι σε μια συμβολική πράξη καταδίκης του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Πόσο «άνωθεν» και από πού, δεν ξέρουμε. Μπορούμε όμως σίγουρα να υποθέσουμε ότι αφορά τις πολυποίκιλες και πολυπλόκαμες συνδέσεις των μηχανισμών καταστολής, της ΓΑΔΑ κ.ά. της ίδιας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με επιτελεία των ΑμερικανοΝΑΤΟικών συμμάχων της. Τελικά, στον Τρούμαν η κυβέρνηση υπεράσπισε την επιλογή εμπλοκής της στην επέμβαση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στη Συρία.

Απάντηση του λαού είναι το δυνάμωμα της πάλης.

H επιλογή  των video είναι του  ιστολογίου

ΗΠΑ: Εκπαιδεύουν δασκάλους να σκοτώνουν μαθητές

της Patricia J. Williams*της Patricia J. Williams*της Patricia J. Williams*

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το ιστολόγιο atexnos.gr 

της Patricia J. Williams* 

Μέσα στις πρώτες 23 ημέρες του 2018, σημειώθηκαν 11 πυροβολισμοί σε σχολεία στις ΗΠΑ. Αντί να γίνει κάποια σοβαρή συζήτηση σχετικά με τον έλεγχο των όπλων, υπήρξε, αντιθέτως, ένας πολλαπλασιασμός νόμων και νομοσχεδίων που θα οπλίζουν τους δασκάλους και θα τους εκπαιδεύουν ώστε να μπορούν να σκοτώνουν.

Όπως παρατηρεί ο Adam Skaggs, του Νομικού Κέντρου Giffords για την πρόληψη της βίας των όπλων, «είναι η ιδέα ότι οι άνθρωποι χρειάζονται όπλα παντού, στους δρόμους, στα δημόσια πάρκα, ακόμη και στα κυβερνητικά κτίρια«. Είναι επίσης η απάντηση ενός έθνους στον πόλεμο με τον εαυτό του.

Ένα παράδειγμα αυτής της τάσης είναι η χρηματοδότηση από το ίδρυμα Buckeye Firearms των λεγόμενων «Faster» προγραμμάτων (ταχύτερος), που είναι τριήμερες εκπαιδευτικές συναντήσεις για δασκάλους από όλη τη χώρα. Εκτός από εκπαίδευση σκοποβολής σε στόχο, η μία μέρα της εκπαίδευσης είναι αφιερωμένη στην «ανάπτυξη της νοοτροπίας» ή ενίσχυσης της ετοιμότητας των εκπαιδευτικών να πυροβολούν μετά από αστραπιαίες αξιολογήσεις. Οι εκπαιδευόμενοι καλούνται να «κλείσουν τα μάτια τους και να φανταστούν τον μαθητή να εισέρχεται στην τάξη με ένα όπλο» και έπειτα διδάσκονται πώς να βρουν το θάρρος να σκοτώσουν τον μαθητή.

΄Οταν η αστική τάξη «δώριζε» τη Μακεδονία στη Βουλγαρία

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο  ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΣ

Για χάριν του «εθνκού συμφέροντος» κι οι «πατριώτες» βροντοφώναζαν πως
«Μικρά Ασία σημαίνει Ελλάδα»

Διαχρονικά, η αστική τάξη ουδέποτε λογάριασε θυσίες για την ισχυροποίηση της εξουσίας της και του καπιταλισμού συνολικότερα, είτε σε ανθρώπους (ακόμα και δικούς της), είτε σε εδάφη κ.λπ.

1919 – Ελληνες στρατιώτες στη Σμύρνη

Ετσι, αν σε μια δεδομένη χρονική συγκυρία οι περιστάσεις απαιτούσαν την αλλαγή συνόρων, άλλοτε με την προσάρτηση εδαφών και πληθυσμών, άλλοτε με την παράδοσή τους («ζυγίζοντας» κάθε φορά τα αντισταθμιστικά οφέλη), η αστική τάξη δεν είχε ποτέ κανέναν ενδοιασμό να προχωρήσει στη μία ή την άλλη επιλογή.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που προείχε και προέχει – ορθά από την σκοπιά της – στον πυρήνα των επιλογών της, ήταν και παραμένει το ταξικό της συμφέρον.

Χαρακτηριστική ως προς αυτό υπήρξε, μεταξύ άλλων, η πρόθεση της ελληνικής αστικής τάξης, το 1915, να παραδώσει μέρος του προσφάτως τότε ενσωματωμένου τμήματος της Μακεδονίας, με αντάλλαγμα μελλοντικά «δικαιώματα» στη νομή της Μικράς Ασίας – κομμάτι των γενικότερων «ευκαιριών» που «προσέφερε» η νέα πολεμική αναμέτρηση για την αναδιανομή του κόσμου (βλέπε Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος).

Αυτή η σχετικά άγνωστη πτυχή της Ιστορίας είναι εξαιρετικά επίκαιρη και χρήσιμη, αφού αναδεικνύει με τα έργα και τα λόγια των ίδιων των αστών την πατριδοκαπηλία τους, που γνωρίζει έξαρση για μια ακόμη φορά στις μέρες μας.

Γνωστός από παλιά

                                                       Είναι γνωστός

΄Ηταν 23 Ιούνη του 2010, όταν στο πλαίσιο πανελλαδικής απεργίας, οι απεργοί ναυτεργάτες δέχθηκαν μια απίστευτη ομοβροντία λάσπης από εφοπλιστές και ΜΜΕ, που παρακινούσαν σε κρατική καταστολή και ενεργοποίηση του «κοινωνικού αυτοματισμού» στο λιμάνι του Πειραιά. Εκείνες τις μέρες, στέλεχος τότε της ΔΗΜΑΡ και σήμερα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ χαρακτήριζε την απεργία των ναυτεργατών «ολοκληρωτισμό» και έγραφε, σαν παπαγαλάκι των εφοπλιστών: «Ολα αυτά τα απολύτως ολοκληρωτικά φαινόμενα (σ.σ. η απεργία των ναυτεργατών) πρέπει να καταγγελθούν, να στηλιτευτούν και να απομονωθούν από την κοινωνία...». Σημείωνε επίσης ότι ο «συνδικαλισμός του ΠΑΜΕ θυμίζει φασιστική τρομοκρατία» (!) και ότι το ΠΑΜΕ περιφρονεί τη «δημοκρατική νομιμότητα»... Τα χρόνια πέρασαν και ο συγκεκριμένος, αφού του αναγνωρίστηκαν τα απεργοσπαστικά του «ένσημα», σήμερα είναι γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας, δηλαδή του υπουργείου που εισηγείται το ξήλωμα του απεργιακού δικαιώματος. Ο λόγος για τον Αν. Νεφελούδη, που από τις καταγγελίες ενάντια στην απεργία πέρασε με την κυβέρνηση στην πράξη της «νομικής αντιμετώπισης», αποδεικνύοντας και αυτός ότι στον ΣΥΡΙΖΑ έχει ανατεθεί από το κεφάλαιο η πιο βρώμικη αποστολή. Αυτό το κυβερνητικό στέλεχος προχτές έκανε ένα ακόμα βήμα, με απειλές ενάντια στο ΠΑΜΕ, χαρακτηρίζοντας μάλιστα τις εργατικές κινητοποιήσεις «πολιτική αλητεία». Αν κάτι επιβεβαιώνεται περίτρανα, είναι ότι ο κατήφορος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πάτο...
Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ   
Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας.

  

Ευσεβείς πόθοι

Εικόνα από παλιότερο δημοσίευμα της εφημερίδας

Η κολοβή αλεπού, όλες κολοβές τις θέλει, λέει μια σοφή λαϊκή παροιμία, την οποία η εφημερίδα "Πελοπόννησος"    με το δημο-σίευμά της , υιοθετεί. Δεν εννοούν να καταλάβουν ότι στο ΚΚΕ τερτίπια και συμπεριφορές αστικών κομμάτων εξουσίας ή "αριστεροχαρούμενων" αναχωμάτων δεν χωράνε. Τι να κάνουμε , άλλος είναι ο τρόπος που δρουν, σκέφτονται και συμπεριφέρονται τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ. Ο λόγος για έντονο φραστικό επεισόδιο, υποτίθεται, στη Βουλή, ανάμεσα στο Δ. Κουτσούμπα και στον Ν.Καραθανασόπουλο. Φυσικά όλος αυτός  ο χαμός που φαντασιώνεται η  "Πελοπόννησος" έγινε για τα μάτια του Πελετίδη. Αχ! αυτός Πελετίδης! Μεγάλη φωτιά έχει ανάψει σε κάποιους εκεί στην Πάτρα. Έμμονη ιδέα τους έχει γίνει. Εφιάλτης πραγματικός. Δείτε , για παράδειγμα την εικόνα από παλίότερη δημοσίευση, και βγάλτε συμπέρασμα.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ... ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

«Δορυφόροι»

Η εφημερίδα «Πελοπόννησος», σε σχόλιο στις 8 Γενάρη, αναφέρεται σε μια «έντονη και με ζωηράδα συζήτηση» μεταξύ των Δ. Κουτσούμπα και Ν. Καραθανασόπουλου, την οποία εντόπισε ο «καινούργιας τεχνολογίας δορυφόρος» της εφημερίδας στο Κοινοβούλιο, που όμως «δεν έπιασε τι διαμειβόταν ακριβώς»... Ωστόσο, η εφημερίδα δεν διστάζει να πιθανολογήσει ότι ο βουλευτής Αχαΐας του Κόμματος «τσακωνόταν» με τον ΓΓ της ΚΕ για τις πολλές «ενθουσιώδεις αναφορές» του Δ. Κουτσούμπα για τον Κώστα Πελετίδη, κατά την ομιλία του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό. Προσθέτει μάλιστα το σενάριο μετακίνησης του δημάρχου στα βουλευτικά ψηφοδέλτια, υπονοώντας ότι κάτι τέτοιο θα ενοχλούσε τον Ν. Καραθανασόπουλο... Επειδή, όμως, έχουμε και εμείς τους «δορυφόρους» μας, που τα πιάνουν καλύτερα κάτι τέτοια, ξέρουμε ακριβώς τι διημείφθη στη «ζωηρή συζήτηση»: Ο Νίκος Καραθανασόπουλος ήταν έξαλλος με τον Π. Σκουρλέτη για την επίθεση που έκανε στο ΚΚΕ με αναφορές και κατά του δημάρχου, ο δε Δημήτρης Κουτσούμπας συμφωνούσε μαζί του, όπως άλλωστε έδειξε και η τοποθέτησή του στην Ολομέλεια της Βουλής. Ας κοιτάξουν καλύτερα τους δορυφόρους τους οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Πελοπόννησος», ώστε να μην μπλέκονται με τα δημοσιογραφικά τρολ του ΣΥΡΙΖΑ...

Ενδεικτικά παραδείγματα για την κατάσταση των συνταξιούχων σε Γερμανία, Βέλγιο, Αυστρία, Ολλανδία, Δανία και Νορβηγία

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Κανείς δεν εξαιρείται από τη σαρωτική επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα

Associated Press

Ενας στους πέντε συνταξιούχους στη Γερμανία θα απειλείται από τη φτώχεια τα επόμενα χρόνια

Η επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, είναι αναγκαίος όρος για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των καπιταλιστικών οικονομιών και οι εργαζόμενοι καμιάς χώρας δεν εξαιρούνται απ' αυτή την επίθεση. Αλλωστε, πέρα απ' όλα τα άλλα, η ενιαία αντιασφαλιστική στρατηγική στα κράτη - μέλη της ΕΕ επικαιροποιήθηκε και με τη «Λευκή Βίβλο» για τις συντάξεις, τον Φλεβάρη του 2012.

Κοινός στόχος σε όλα τα κράτη - μέλη είναι η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για τις συντάξεις, καθώς και των εργοδοτικών εισφορών, που οδηγούν ολοένα και περισσότερο στη μετατροπή της σύνταξης και της ασφάλισης σε ατομική ευθύνη, με συστήματα που διαμορφώνονται στη βάση των «τριών πυλώνων», όπου ένα μέρος της σύνταξης παρέχεται σαν επίδομα από το κράτος, ένα άλλο προέρχεται από τα λεγόμενα «επαγγελματικά ταμεία» και ένα τρίτο από τον αμιγώς ιδιωτικό τομέα της ασφάλισης.

Παράλληλα, γενική τάση σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κυρίως για τους νεότερους ασφαλισμένους, οι οποίοι είναι αμφίβολο αν θα πάρουν ποτέ σύνταξη. Μάλιστα, η αύξηση των ορίων προωθείται στο όνομα της «γήρανσης του πληθυσμού» και με άθλια επιχειρήματα, που ευνοούν τον ανταγωνισμό και την ανθρωποφαγία ανάμεσα σε παλιούς και νεότερους ασφαλισμένους, αλλά και ανάμεσα σε εργαζόμενους και άνεργους, για να μένει στο απυρόβλητο το κεφάλαιο και η πολιτική που υπηρετεί την κερδοφορία του.

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ασφαλιστικά συστήματα σε Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Αυστρία, Νορβηγία, καθώς και τα επιχειρήματα που προτάσσουν το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του για να δικαιολογηθεί η επίθεση εναντίον των δικαιωμάτων τρων εργαζομένων.

Ομιλίες (κείμενο) Παπανδρέου, Έβερτ,Σαμαρά ,Μητσοτάκη στη συνεδρίαση της Βουλής για το Σκοπιανό ,24 Ιανουαρίου 1994

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε

ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

Συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως σύμφωνα με το άρθρο 143 παρ.2 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας και σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων με θέμα "Οι εξελίξεις στο θέμα των Σκοπίων".

Κατά την παράγραφο 5 του ιδίου άρθρου 143 με απόφαση της Βουλής ύστερα από πρόταση του Προέδρου μπορεί κατ’ εξαίρεση να διευρυνθεί ο κύκλος των ομιλητών. Με την ίδια απόφαση καθορίζεται η διάρκεια της αγόρευσής τους.

Ως Πρόεδρος του Σώματος έχω την τιμή να προτείνω προς τη Βουλή να διευρυνθεί η συζήτηση με συμμετοχή ενός επιπλέον ομιλητού από κάθε Κόμμα. Οι ομιλητές αυτοί θα λάβουν το λόγο μετά το πέρας των ομιλιών του Πρωθυπουργού και των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων.

Ύστερα από συνεννόηση με τους Αρχηγούς των Κομμάτων και εφόσον η Βουλή αποδεχθεί την πρότασή μου θα μιλήσουν από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα ο κ. Χρήστος Ροκόφυλλος, από τη Νέα Δημοκρατία ο Πρόεδρος κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, από την Πολιτική Άνοιξη ο κ. Στέφανος Στεφανόπουλος και από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος ο κ. Ορέστης Κολοζώφ. Ο χρόνος ο οποίος προτείνεται είναι 20 λεπτά.

Δέχεται η Βουλή την πρόταση για διεύρυνση του κύκλου των ομιλητών και το χρόνο αγόρευσης που προτάθηκε;

ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η Βουλή παρεδέχθη.

Ο κύριος Πρόεδρος της Κυβερνήσεως έχει το λόγο.

Ομιλία (κείμενο) της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή , 24/1/1994 , για το σκοπιανό.

Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ , θα ανεβάσει, σε δύο μέρη  την προημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για το σκοπιανό, που έγινε στις 24 Ιανουαρίου του 1994.

Στο πρώτο μέρος δημοσιεύεται η ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα καθ'ως κλαι η δευτερολογία της.

Στο δεύτερο μέρος, όλα τα πρακτικά με τις ομιλίες των υπολοίπων αρχηγών, Παπαπανδρέου, Έβερτ καθώς και Μητσοτάκη , Σαμαρά.

Ομιλία Αλέκας Παπαρήγα, Aνδρέα Παπανδρέου, Μιλτιάδη Έβερτ στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση για το σκοπιανό 1994

... πλην Λακαιδεμονίων

Ηταν ο Λεωνίδας Κύρκος, που ως βουλευτής του ΣΥΝ έτρεχε στο πρώτο σκοπιανοφαγικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, που κατηγορούσε τους «πλην Λακεδαιμονίων» κομμουνιστές που δε συμμετείχαν και που δήλωνε:

«Επρόκειτο για μια τεράστια λαϊκή εκδήλωση που τη χαρακτήριζε η έντονη ευαισθησία απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια αμφισβήτησης των συνόρων της ελληνικής Μακεδονίας, πλαστογράφησης της ιστορίας, υφαρπαγής της ιστορικής κληρονομιάς» (Λ. Κύρκος, «Αυγή», 15/2/1992).

Μάλιστα, σε εκείνη την ίδια δήλωση ο Λ. Κύρκος, ωραιοποιώντας επιπλέον τον εθνικιστικό χαρακτήρα της «λαοσύναξης», που δονούνταν από τις ιαχές «Φωτιά φωτιά στα σκοπιανά σκυλιά» (!), υποστήριζε:

«... Η εκδήλωση... δεν είχε τίποτα επιθετικό, εξτρεμιστικό...».

Οσο για την «Αυγή», απηχώντας τις θέσεις του ΣΥΝ για το συλλαλητήριο, έγραφε στο πρωτοσέλιδό της για τα όσα είχαν διαδραματιστεί μια μέρα πριν στη Θεσσαλονίκη:

«Εντυπωσιακό το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. ΠΑΛΜΟΣ ΜΕ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ».

Και συνέχιζε:

«Με ωριμότητα, που έπεισε και τους πλέον δύσπιστους, αλλά και πατριωτικό παλμό, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες από όλη τη Μακεδονία εξέφρασαν χτες σε μια συγκέντρωση με ιδιαίτερη μαζικότητα και ενωτικό χαρακτήρα την εθνική ευαισθησία τους και την αποφασιστικότητά τους να προασπίσουν την ακεραιότητα, την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά του ελληνισμού...» («Αυγή», 15/2/1992).

Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ  24/2/2008

Kαλή Χρονιά...

ΣΕΒ: Ας έρθει το ΠΑΜΕ να συζητήσει μαζί μας ...

Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Είναι θρασύτατοι, προκλητικοί, αναίσχυντοι,... Από την άλλη το απύθμενο θράσος τους σου φέρνει και γέλια.

Διαβάστε την ανακοίνωση του ΣΕΒ, και τα σχόλια δικά σας...

"Ο ΣΕΒ σέβεται το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία, όταν αυτή εκφράζει την πλειοψηφία των εργαζομένων και δεν αποφασίζεται από κομματικές μειοψηφίες, όπως συμβαίνει σήμερα. Η κήρυξη απεργίας, με κριτήριο την αρχή της πλειοψηφίας, ευθυγραμμίζει τον τρόπο λήψης των αποφάσεων με τα ισχύοντα σε κάθε συλλογικό όργανο, που δρα δημοκρατικά, οπουδήποτε στον κόσμο.

Όσον αφορά στο αίτημα ορισμένων συνδικαλιστικών οργανώσεων για την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, επισημαίνουμε τα εξής:

1. Τα μέλη του ΣΕΒ απασχολούν το 11% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και καταβάλλουν το 20% του συνόλου των μισθών και ασφαλιστικών εισφορών, δηλαδή αμείβουν τους εργαζόμενους τους πολύ καλύτερα από τον μέσο όρο. 
2. Οι αμοιβές των εργαζομένων θα αυξηθούν όταν όλοι μας, Πολιτεία, εργαζόμενοι και εργοδότες, ασχοληθούμε σοβαρά με την παραγωγικότητα και τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. 

Κατά συνέπεια, αντί το ΠΑΜΕ να επιδίδεται σε πράξεις βανδαλισμού και φθοράς ιδιωτικής περιουσίας, ας έρθει να συζητήσει μαζί μας πώς μπορούμε να αποκτήσουμε περισσότερες επιχειρήσεις, που να προσφέρουν στους εργαζόμενους καλές αμοιβές, εργασιακή ασφάλεια και προοπτική προσωπικής ανάπτυξης και επαγγελματικής εξέλιξης."

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.

4 αποκαλυπτικά πρωτοσέλιδα του ΡΙΖΟΥ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ από 25 Νοέμβρη 1985 ως 16 Δεκέμβρη 1985.

Ο λόγος της δημοσίευσής τους δεν είναι άλλος από την απόκρουση του καθαγιασμού του ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1981-1989, που σίγουρα θα επιχειρηθεί από το νέο κεντροαριστερό σχήμα το οποίο σύμφωνα με δημοσιεύματα θα ονομάζεται "κίνημα αλλαγής".

Μια προσεχτική ανάγνωση των πρωτοσέλιδων της εποχής θα αποκαλύψει πολλές αλήθειες.

25 Noέμβρη 1985

2 Δεκέμβρη 1985

9 Δεκέμβρη 1985

16 Δεκέμβρη 1985

Ούτε για φτύσιμο δεν αξίζουν

Η επίσκεψη των ΣΥΡΙΖΑίων στη Μακρόνησο και όλο το σόου που στήθηκε, εκτός από τη γελοιότητα τους αποδεικνύει  το πόσο επικίνδυνα διπρόσωποι είναι.

Διαβάστε την παρακάτω είδηση και βγάλτε συμπεράσματα. 

Τελικά ούτε το σάλιο κολλάει πάνω τους. ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΦΤΥΣΙΜΟ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ.... @#$!#

Αντιπροσωπεία της Πανελλήνιας Ενωσης Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ), αποτελούμενη από τον πρόεδρο Γρ. Ριζόπουλο, τον αντιπρόεδρο Λ. Κυρίτση, την γενική γραμματέα Γεωργία Μαχαίρα και τον ταμεία Κ. Μυλωνόπουλο, πραγματοποίησε την περασμένη Δευτέρα συνάντηση με τον αναπληρωτή υπουργό ΥΕΘΑ, Δ. Βίτσα, και του έθεσε το ζήτημα - αίτημα της ΠΕΚΑΜ να ανοίξει επιτέλους ο φάκελος της Μακρονήσου που επιμένουν να κρατάνε θεόκλειστο στις αραχνιασμένες αποθήκες. Η αντιπροσωπεία της ΠΕΚΑΜ επεσήμανε τη σοβαρή ευθύνη των προηγούμενων κυβερνήσεων και της σημερινής, που αρνούνται να ικανοποιήσουν το πάγιο αίτημα για άνοιγμα του φακέλου. Ο Δ. Βίτσας ουσιαστικά παρέπεμψε το αίτημα στις καλένδες, αρνούμενος συγκεκριμένη απάντηση.

Όνειρα θερινής νυκτός.

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στα διάφορα ιστολόγια και στις αντιδράσεις τους για όλα όσα επιδίωξαν οι "αναρχικοί" με την κατάληψη του Πολυτεχνείου ώστε να μη γίνει ο γιορτασμός στην ουσία, θα καταλάβει ποιος κρύβεται πίσω από αυτή την ιστορία και κυρίως ποιες είναι οι επιδιώξεις τους.

Φαίνεται όμως πως , εκτός των άλλων, είναι και ανιστόρητοι. Ξεχνούν δηλαδή τη μεγάλη μάχη που έδωσε το ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του 90 για την εξαφάνιση του ενοχλητικού μηνύματος της εξέγερσης με πλείστες όσες προβοκάτσιες, αλλά τελικά η επιθυμία Λαλιώτη και λοιπών εκσυγχρονιστών, παρέμεινε απλώς επιθυμία.

Απόσπασμα από άρθρο του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Φέτος ήταν η πρώτη ίσως χρονιά που από τόσες φαινομενικά διαφορετικές αφετηρίες γράφτηκε ότι πρέπει να σταματήσει να τιμάται το Πολυτεχνείο. Αναφέρουμε ενδεικτικά:

-- «Είχε χάσει πια κάθε νόημα ο εορτασμός. (...) Ηταν κάτι σαν λειτουργία στην εκκλησία. Τελικά, όμως, ήταν τόσο απλό να τελειώνουμε με την τελετουργία του Πολυτεχνείου; (...) Ετσι φαίνεται, εφόσον το Πολυτεχνείο μείνει στα χέρια των αναρχικών» (Στέφανος Κασσιμάτης, «Καθημερινή»).

-- «Σκέφτομαι πως ιδανικός εορτασμός του Πολυτεχνείου θα ήταν απλά (...) ο μη εορτασμός, χωρίς τα εκτός τόπου, εκτός χρόνου και εκτός συγκυρίας αντιαμερικανικά συνθήματα» (άρθρο στην «Huffington Post»).

-- «Οι καταθέσεις στεφάνων στον χώρο (...) του Πολυτεχνείου (...) έχουν καταντήσει μια ανούσια εκδήλωση (...). Θα αρκούσε η απλή αναφορά στα γεγονότα και στις αξίες της Δημοκρατίας, σε μία ώρα μαθήματος (...). Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να πάψει να πραγματοποιείται η πορεία» (άρθρο στην ιστοσελίδα «protagon.gr»).

-- Από κοντά οι λεγόμενοι «αντιεξουσιαστές», σε σάιτ των οποίων διαβάζουμε ότι «μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, τελείωσε και η Μεταπολίτευση και το Πολυτεχνείο της». Σταθερή και η αντι-ΚΚΕ στόχευση, ακόμα και από κάποιους που γράφουν ότι θλίβονται με την απαξίωση του εορτασμού, αλλά κυρίως ενοχλούνται από την παρουσία της ΚΝΕ, η οποία δήθεν καπηλεύεται την εξέγερση, ενώ το '73 δεν ...«ήταν εκεί».

Νοέμβρης 1977 - Νοέμβρης 2017: Σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Ξεχασμένη ίσως από τη συντριπτική πλειοψηφία η φοβερή τραγωδία της 2ης Νοέμβρη του 1977, που στοίχισε 26 νεκρούς  στις λαϊκές συνοικίες της Δυτικής  Αττικής. Στην ίδια σχεδόν περιοχή πάλι  χτύπησε "η κλιματική αλλαγή". 

40 χρόνια μετά το ίδιο ανάλγητοι, ακόμα περισσότερο ξετσίπωτοι. Οι κυβερνήσεις  άλλαξαν, αλλά η αγάπη τους για τα κέρδη του κεφαλαίου έμεινε. Η είδηση της τραγωδίας  στην πρώτη σελίδα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ,συνυπάρχει με μια άλλη, που φαίνεται , 40 χρόνια μετά, να έχει άμεση σχέση με όλα όσα συνέβησαν στην πολύπαθη περιοχή της Δυτικής Αττικής. Βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και η ... δημοκρατία του "εθνάρχη" που έχει αποκατασταθεί  3 χρόνια , απαγορεύει την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Σύνταγμα.

Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι από τότε, το ΚΚΕ είναι εδώ ακόμα πιο ισχυρό και ριζωμένο στις καρδιές των εργαζόμενων, αλλά και τα προβλήματα είναι εδώ. Τα ίδια ακριβώς ,για τους ίδιους λόγους. Είπαμε η δημοκρατία τους "ρίζωσε", "στέριωσε"... τα κέρδη του κεφαλαίου.

Διαβάστε τα δύο πρωτοσέλιδα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ της εποχής. 

Σελίδες από τον ΟΔΗΓΗΤΗ 1968-1973

Τέσσερις χαρακτηριστικές σελίδες από τον παράνομο ΟΔΗΓΗΤΗ.

1. Πρόκειται μάλλον για το πρώτο ή από τα πρώτα τρυκάκια της ΚΝΕ .

2. Το Χρονικό του Αγώνα και του Αίματος όπως δημοσιεύτηκε στον ΟΔΗΓΗΤΗ του Νοέμβρη 1973

3. Μια πρώτη προσπάθεια καταγραφής των νεκρών της εξέγερσης, όπως δημοσιεύτηκε στον ΟΔΗΓΗΤΗ του Δεκέμβρη 1973.

Η ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ

Σε κάτι τέτοιες στιγμές  το μυαλό σου γυρίζει πίσω σε  ρήσεις των "κλασικών", όπως ο Λένιν ή όπως ο Χαρίλαος.

«Εμείς αρχίσαμε αυτό το έργο. Πότε ακρι-βώς, σε πόσο χρονικό διάστημα, οι προ-λετάριοι ποιανού έθνους θα αποτελειώ-σουν το έργο αυτό δεν είναι το ουσιαστι-κό ζήτημα. Το ουσιαστικό είναι ότι ο πά-γος έσπασε, ο δρόμος άνοιξε, ότι ο δρό-μος χαράχτηκε» Β.Ι. Λένιν.

Απόσπασμα από συνέντευξη του Χαρίλαου  στα ΝΕΑ στον Γ.Διακογιάννη στις 21 Μαρτίου 1999.

.....Κοιτάξτε γύρω σας. Ανεργία, ακρίβεια, κοινωνικοί αποκλεισμοί, εξαθλίωση, ανασφάλεια και ταυτόχρονα χυδαίος πλούτος, λεηλασίες, αναξιοκρατία και συστηματικός βιασμός συνειδήσεων. Κάλυψη αυτής της κατάστασης από την ΕΕ των πολυεθνικών.

- Και τι προβλέπετε;

- Οι λαοί σίγουρα δε θα αυτοκτονήσουν, θα αντισταθούν. Και άρχισαν μάλιστα να αντιστέκονται μαχητικά. Θα συμπήξουν μέτωπο για να αντιμετωπίσουν τη νέα τάξη, αυτή την ιδιότυπη αντεπανάσταση που διατρέχει την υφήλιο. Η αντίδραση θα γεννήσει τη δράση και την αντίσταση - και όχι μόνο στην Ελλάδα. Και αυτό είναι σημαντικό και ρεαλιστικό.

Ναπολέων Σουκατζίδης

http://arxeio.kke.gr/collections/show/5

O κομμουνιστής Ναπολέων Σουκατζίδης, ήταν ένας από τους 200 εκτελεσμένους στην  Καισαριανή την Πρωτομαγιά του '44.
Πολύπλευρη προσωπικότητα, σύνδεσε από νωρίς τη μοίρα του με το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Μέλος της ΟΚΝΕ από το 1927, γλωσσομαθής (από 19 χρόνων μιλούσε 

Φωτογραφία μετά τη σύλληψή του και την οδήγησή του
στο τμήμα μεταγωγών Ρεθύμνου το 1936

και έγραφε έξι γλώσσες). Παρότι σπούδασε Οικονομικά, ανέπτυξε δράση και στο χώρο του πολιτισμού (είχε οργανώσει μια φιλολογική συντροφιά στην οποία μετείχε και η σπουδαία δασκάλα και λαογράφος της Κρήτης, Μαρία Λιουδάκη). Δημοσίευσε επιφυλλίδες «με χαρακτήρα μικρού δοκιμίου σε εκλαϊκευτική μορφή» και χρονογραφήματα. Όπως έχει πει η Μ. Λιουδάκη, που κατέγραψε χιλιάδες μαντινάδες, παραμύθια, μοιρολόγια, γνωμικά, γλωσσοδέτες και όλα τα

έθιμα του κρητικού λαού, συμπαραστάτης στο λαογραφικό έργο της ήταν ο αγωνιστής ΝαπολέωνΣουκατζίδης , που είχε αρραβωνιαστεί την αδελφή της Χαρά. 

Η ζωή του είναι αξεχώριστη από τη ζωή των εργατών της περιοχής. Στο Ηράκλειο, οι πρώτες προσπάθειες για την οργάνωση των εργατών έγιναν στα μέσα της 10ετίας του 1920. Την πρωτοβουλία πήρε η συντακτική επιτροπή της εφημερίδας «Η φωνή του εργάτη». Από τα πρώτα βήματα του συνδικαλιστικού κινήματος, το ΚΚΕ βρέθηκε στην πρωτοπορία, πρωτοστάτησε στο στήσιμο Σωματείων και Εργατικών Κέντρων.

Φωτογραφία με συνεξόριστους
διακρίνεται αριστερά προς τα πίσω
με άσπρη φανέλα

Φωτογραφία με συνεξόριστους

Το 1934 ιδρύεται και επίσημα το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου. Το δίμηνο Νοέμβρη - Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου ξεσπά η απεργία των υποδηματεργατών. Συλλαμβάνονται πέντε δυναμικότατα στελέχη, κομμουνιστές, οι οποίοι συνεχίζουν τον αγώνα τους με πολυήμερη απεργία πείνας στην απομόνωση. Στις 25/7/1935 αποφασίζεται πανεργατική απεργία.

Στις 4/8, το σταφιδεργατικό πρόβλημα οξύνθηκε και σημειώθηκαν αιματηρές συγκρούσεις εργατών και ενόπλων της Χωροφυλακής και του Στρατού. Μέχρι να 'ρθουν ενισχύσεις, οι απεργοί γίνονται κύριοι της κατάστασης. Στις συμπλοκές, ο Στρατός χρησιμοποίησε και πολυβόλα, δολοφονώντας τρεις εργάτες και τραυματίζοντας 15. Το επόμενο πρωί έγινε μάχη μιας ώρας με την Αστυνομία και το Στρατό από την πλατεία Αγίου Μηνά μέχρι το «Μεϊντάνι». Άλλοι τρεις εργάτες δολοφονήθηκαν και τραυματίστηκαν δέκα. Μπροστά στην αποφασιστικότητα των εργαζομένων, στις 6/8 ο επιθεωρητής εργατικών διαφορών και οι εκπρόσωποι των Σωματείων συμφώνησαν σε 10 ζητήματα, ένα από τα οποία ήταν η προμήθεια βιβλιαρίων Υγείας σε όλους τους εργάτες. Για τους σταφιδεργάτες οι σταφιδοεξαγωγείς αποδέχτηκαν αυξήσεις 15% για τους εργάτες και τις εργάτριες, ακόμη και για τις υπερωρίες, τη νυχτερινή εργασία, τις Κυριακές και τις γιορτές.

Η Εργατική Πρωτομαγιά του 1936 γιορτάστηκε με κοσμοσυρροή στο κτήμα του Στρατή Περγαλίδη, μάρτυρα της εργατικής τάξης. Η διαδήλωση προχώρησε και διαλύθηκε στο Βαλιδέ Τζαμί τη νύχτα πια.

Τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης το '36 ώθησαν στην πανελλαδική απεργία στις 13 του Μάη. Το τότε Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου (ΕΚΗ), μεταξύ άλλων, προβάλλει το αίτημα για ελεύθερη διακίνηση και κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη». Το κράτος, βλέποντας τη δύναμη του λαϊκού κινήματος, θορυβήθηκε και το κατέστειλε βίαια. Διασπά και αποδυναμώνει το ΕΚΗ, προχωρώντας στην απόσχιση των συντηρητικών εργατών και στην ίδρυση του Εργατικού Κέντρου Συντηρητικών. Προχωρεί σε αθρόους εκτοπισμούς δημοκρατικών και κομμουνιστών. Στις 16-6-1936, ιδρύεται ο «Εθνικός και Κοινωνικός Σύνδεσμος Ηρακλείου» για τη «διά παντός νομίμου μέσου προστασία του υπάρχοντος αστικού συστήματος». Ενώ προηγούμενα, στις 13-6-1936, η Ασφάλεια συνέλαβε 5 κομμουνιστές προέδρους Σωματείων και στελέχη του ΕΚΗ και τους εκτόπισε στον Αϊ - Στράτη. Ανάμεσά τους ο Ναπολέων Σουκατζίδης , πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, που δεν ξαναγύρισε ποτέ, αλλά ακολούθησε το δρόμο της θυσίας.

Δελτάριο προς τον πατέρα
του Φώτιο από την Εξορία
 στον Άη Στράτη στις 21/6/1936

Γράμμα προς τον πατέρα του Φώτιο
 από τις φυλακές της Λάρισα στις 23/6/1943

           

Γράμμα από την εξορία προς τον πατέρα του 
15/8/1936