Ποιον συμφέρει το e-mail της τρόικας;

Η φασαρία που γίνεται με το e-mail της τρόικας, στο οποίο υποτίθεται ότι διαφοροποιείται από τα σχέδια της κυβέρνησης για «εκκαθάριση εν λειτουργία» των ΕΑΣ, της ΕΛΒΟ και της ΛΑΡΚΟ, αλείβει βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης. Πρώτον, επειδή με τις ευλογίες του ΣΥΡΙΖΑ, που μιλάει για «υποτέλεια», της δίνει τη δυνατότητα να ισχυρίζεται ότι η δική της αναδιάρθρωση είναι «ήπια», ενώ της τρόικας είναι «βίαιη», ανεξάρτητα αν για τους εργαζόμενους και το λαό οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα από διαφορετικό δρόμο. Αρα, παρουσιάζει την εικόνα ότι διαπραγματεύεται με την τρόικα για το καλό των εργαζόμενων, από τους οποίους βέβαια ζητάει να μην κάνουν αγώνες, αλλά να συνταχθούν με την (εξίσου) καταστροφική λύση που η ίδια προτείνει για τα «Αμυντικά Συστήματα» και τις άλλες επιχειρήσεις. Δεύτερον, η σκόνη που σηκώθηκε, δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να κρύψει ότι και στο δικό της σχέδιο, το ενδεχόμενο για ακαριαίο λουκέτο ήταν υπαρκτό. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση πρότεινε στην τρόικα να ενταχθούν τα ΕΑΣ στο άρθρο 14Β του Ν.3429, τον οποίο η κυβέρνηση αξιοποίησε σαν βάση για να κλείσει σε μια νύχτα η ΕΡΤ. Βάσει αυτού του νόμου, η κυβέρνηση σχεδίαζε την «περικοπή του κόστους» με πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου και κλείσιμο ορισμένων από τα πέντε εργοστάσια που λειτουργούν σήμερα. Αν δεν τους έβγαινε ο λογαριασμός, είναι βέβαιο ότι δε θα είχαν κανένα πρόβλημα να τραβήξουν ένα ξεγυρισμένο λουκέτο, αφού μια τέτοια «λύση» προβλέπεται από τα προεδρικά διατάγματα που συμπλήρωσαν τον παραπάνω νόμο και αξιοποιήθηκαν στην περίπτωση της ΕΡΤ. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της ΕΛΒΟ, για την οποία η κυβέρνηση πρότεινε να ενταχθεί στο άρθρο 14Α του Ν.3429/2005 για την ειδική εκκαθάριση δημοσίων επιχειρήσεων, με τελικό σκοπό τη μερική ή ολική πώληση της επιχείρησης. Το άρθρο αυτό όμως δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να τερματίζει τις «συμβάσεις εργασίας του προσωπικού που συνδέεται με την επιχείρηση με σχέση εξαρτημένης εργασίας (...) αζημίως για την επιχείρηση». Να γιατί η σκόνη που σηκώνει η κυβέρνηση και τα αστικά ΜΜΕ είναι αποπροσανατολιστική για τους εργαζόμενους και το λαό, αφού τους βάζει να σκέφτονται ότι το κλείσιμο ή η ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας είναι δεδομένο και περιορίζεται η όποια αντιπαράθεση στο αν οι απολύσεις θα γίνουν με αποζημιώσεις ή όχι.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ