Πρόεδρος ΣΕΒ: Αλλαγή μείγματος με ΣΥΡΙΖΑ

Αλλαγή του μείγματος διαχείρισης της κρίσης, που θα επιτρέψει στις ελληνικές επιχειρήσεις να επανέλθουν σε ικανοποιητική κερδοφορία, ζητά ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος, που όχι μόνο θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ άξιο πόλο στο δικομματικό - διπολικό παιχνίδι, αλλά και ικανό να φέρει σε πέρας τα αιτήματα των βιομηχάνων. 

Με σαφή τρόπο ο πρόεδρος των βιομηχάνων, μιλώντας στο «TVXS.GR», δηλώνει πως θέλει άλλη συνταγή, λέγοντας ότι «δεν έχω πάψει ωστόσο να τονίζω την ανάγκη μιας άλλης πολιτικής, μιας άλλης συνταγής και σε ευρωπαϊκό επίπεδο». Κι αυτό διότι, όπως εξηγεί, η «συνταγή της εσωτερικής υποτίμησης, που ακολουθεί η τρόικα» δημιουργεί προβλήματα στην εσωτερική κατανάλωση.

Κάνει ορατό πως αιτία της διαμάχης για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης είναι το ποιος θα πληρώσει τις ζημιές μιας και καυτηριάζοντας την πολιτική που ακολουθεί η Γερμανία στην ΕΕ δηλώνει ότι «η γερμανική οικονομική ορθοδοξία απαιτεί από τις λιγότερο ανταγωνιστικές χώρες να καταβάλλουν στο ακέραιο το κόστος της προσπάθειας προσαρμογής....» και επισημαίνει ότι αν «ο Βορράς πρέπει να γίνει πιο γενναιόδωρος, ο Νότος πρέπει να γίνει πιο ανταγωνιστικός, τότε πολύ φοβούμαι για το ευρωπαϊκό μέλλον».

Σημειώνει ότι πρέπει να υπάρξει «μεγαλύτερο περιθώριο για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων» διότι η «βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή θα δημιουργούσε μεγάλα κοινωνικά προβλήματα και θα υπονόμευε κάθε προοπτική ανάπτυξης». Πρόσθεσε ωστόσο ότι «σε σχέση δε με τα μνημόνια, επιδοκιμάσαμε τις μεταρρυθμίσεις και τις θεσμικές αλλαγές που προέβλεπαν, στο βαθμό που αντιστοιχούσαν σε πάγιες θέσεις του ΣΕΒ...»

Επικριτικός για τη συγκυβέρνηση εμφανίζεται ο πρόεδρος των βιομηχάνων για τα περί «success story», λέγοντας πως «προσπάθεια γίνεται, βήματα γίνονται, δεν το αρνούμαι. Αλλά το happy end δεν το διακρίνω ακόμη. Και δεν είμαι υπέρ της προβολής ψευδαισθήσεων σε μια κοινωνία που ξέρει καλά τι βιώνει. Η ανάκαμψη δεν θα έρθει με αυθυποβολή».

Στην ερώτηση αν «ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα από τους σημερινούς». Λέει ο Δ. Δασκαλόπουλος: «Επ' αυτού, σημασία δεν έχει τι πιστεύω εγώ. Σημασία έχει τι πιστεύει ο ελληνικός λαός. Η δημοκρατία μας δεν είναι αλά καρτ, ούτε η λαϊκή ετυμηγορία τελεί υπό περιορισμό. Από κει και πέρα, όποιον κι αν επιλέξει ο λαός, ισχύει το "αρχή άνδρα δείκνυσι"». 

902.gr

Διαβάστε 3 χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη συνένετευξη στο tvxs.gr
Με τη θεωρία των δύο άκρων που βγάζει τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός συνταγματικού τόξου, συμφωνείτε;

Τη βρίσκω κατ’αρχήν κάπως παράδοξη. Πώς μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να χαρακτηρίζεται άκρο, απ’ τη στιγμή που η λαϊκή ετυμηγορία τού έχει δώσει κεντρικό ρόλο στην πολιτική σκηνή; Πώς μπορεί να είναι εκτός συνταγματικού τόξου ένα κόμμα που ασκεί τον συνταγματικά καίριο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Επιπλέον όμως, τη βρίσκω και επικίνδυνη. Έχει μια εμφυλιοπολεμική χροιά, υποδηλώνει μια αντίληψη μονοκομματικής δημοκρατίας που είναι ευθέως αντιδημοκρατική.

Το λεγόμενο συνταγματικό τόξο περιλαμβάνει κάθε ελεύθερη έκφανση της λαϊκής βούλησης, μέσα στο αυτονόητη πλαίσιο της πολιτειακής νομιμότητας, του σεβασμού του ισχύοντος θεσμικού και νομοθετικού πλαισίου. Νοοτροπίες που αρνούνται στον κομματικό αντίπαλο δικαιώματα που του έχει δώσει ο λαός, είναι νοσηρές και βλάπτουν σοβαρά την πολιτική ομαλότητα

Η συγχαρητήρια επιστολή σας στον Αλ. Τσίπρα μετά το τέλος του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε εντύπωση. Κάποιες στιγμές δείχνετε να πιστεύετε ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα από τους σημερινούς.

Επ’ αυτού, σημασία δεν έχει τι πιστεύω εγώ. Σημασία έχει τι πιστεύει ο ελληνικός λαός. Η δημοκρατία μας δεν είναι αλά καρτ, ούτε η λαϊκή ετυμηγορία τελεί υπό περιορισμό. Από κει και πέρα, όποιον κι αν επιλέξει ο λαός, ισχύει το «αρχή άνδρα δείκνυσι».

Στην κοινωνία εξακολουθεί να κυριαρχεί η εντύπωση πως οι βιομήχανοι κερδίζουν απ’ την κρίση. Ότι έχουν επωφεληθεί από τα μέτρα λιτότητας και ότι ο ΣΕΒ έχει υποστηρίξει τα μνημόνια.

Η κοινωνία είναι παραπληροφορημένη. Η βιομηχανία έχει γονατίσει από την κρίση, και αγωνίζεται να σωθεί για να διασωθούν οι θέσεις εργασίας και το κοινωνικό μέρισμα που αντιπροσωπεύει. Η λιτότητα πλήττει το παραγωγικό κεφάλαιο όπως πλήττει και την υπόλοιπη κοινωνία. Σε σχέση δε με τα μνημόνια, επιδοκιμάσαμε τις μεταρρυθμίσεις και τις θεσμικές αλλαγές που προέβλεπαν, στο βαθμό που αντιστοιχούσαν σε πάγιες θέσεις του ΣΕΒ. Αν όμως μνημόνιο σημαίνει μόνο περικοπές,  φόρους  λιτότητα, σας λέω ότι το κεφάλαιο που εκπροσωπεί ο ΣΕΒ υπήρξε—το έχω ξαναπεί— η πρώτη αντιμνημονιακή φωνή. 

Ήδη από τον Ιούνιο του 2010, επισημάναμε  δημόσια τα προβλήματα της συνταγής της εσωτερικής υποτίμησης, που ακολουθεί η τρόικα.  Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς παραδώσαμε πολυσέλιδο υπόμνημα στους ιθύνοντες των Βρυξελλών και στην κυβέρνηση.  Επισημαίναμε ότι η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή θα δημιουργούσε μεγάλα κοινωνικά προβλήματα και θα υπονόμευε κάθε προοπτική ανάπτυξης.  Ζητούσαμε μεγαλύτερο περιθώριο για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και, παράλληλα, μεγαλύτερη έμφαση στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, στις θεσμικές αλλαγές που έτσι κι αλλιώς είχε ανάγκη η χώρα μας.  Οι Βρυξέλλες εκώφευσαν, και το πολιτικό μας σύστημα έκανε τα δικά του. Δεν έχω πάψει ωστόσο να τονίζω την ανάγκη μιας άλλης πολιτικής, μιας άλλης συνταγής—και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.