Οι διαχειριστικές αλχημείες του ΣΥΡΙΖΑ

Αποκαλυπτική αν μη τι άλλο είναι η παρακολούθηση της προσπάθειας των Γ. Σταθάκη, Λ. Κατσέλη και Γ. Βαρουφάκη να συζητούν -ύστερα από πρόσκληση της «Εφημερίδας των Συντακτών» («Εφ. Συν.»)- για την παρασκευή ενός «ματζουνιού» που θα γιατρέψει την καπιταλιστική οικονομία από την κρίση και θα επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να ταυτίσει τη διαχείρισή του, εάν και όταν την αναλάβει, με την έναρξη νέου κύκλου καπιταλιστικής ανάπτυξης. Το «καρέ» συμπληρώνει η συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα, στην «Ελευθεροτυπία» της περασμένης Κυριακής.

Ο Γ. Σταθάκης ξετυλίγει τη σκέψη του γύρω από τη θέση ότι η τρόικα απέτυχε, προκαλώντας ακόμα και τον Γ. Βαρουφάκη να παρέμβει, λέγοντας: «...όχι ότι διαφωνώ με όσα είπατε, αλλά η αποστολή της τρόικας επετεύχθη». Κι άλλη φορά, όμως, στη διάρκεια της συζήτησης έρχονται αντιμέτωποι με τις προφανείς αντιφάσεις και τα αδιέξοδα της διαχειριστικής τους λογικής. Λέει ο Γ. Σταθάκης: «Νομίζω ότι αν βγούμε όλοι από αυτόν τον "ζουρλομανδύα" που βιώνουμε με τα Μνημόνια και με τη βοήθεια κοινωνικών εργαλείων και με διαδικασίες παραγωγικής ανασυγκρότησης, είναι εφικτή η δημιουργία 100.000 - 150.000 θέσεων εργασίας το χρόνο».

Η Λ. Κατσέλη αποσαφηνίζει κάπως το τοπίο: «Με 3-4 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ μπορεί να χρηματοδοτηθεί ένα πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας, το οποίο θα δημιουργήσει 200.000 θέσεις εργασίας κάθε χρόνο για τρία χρόνια. Δηλαδή για 600.000 ανθρώπους (...) Βέβαια το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας είναι βραχυπρόθεσμο, δεν είναι πανάκεια (...) εξασφαλίζει ένα ελάχιστο εισόδημα σε 600.000 ανθρώπους».

Ο Αλ. Τσίπρας, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η «κοινωνική πολιτική» που σκοπεύει να εφαρμόσει, περιορίζεται σε προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» με κοινοτική χρηματοδότηση, όπως άλλωστε κάνει και η σημερινή συγκυβέρνηση. Είπε στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»: «Η ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα με έκτακτα μέτρα προστασίας και ανακούφισης είναι άμεση και δεν μπορεί να περιμένει την έκβαση της διαπραγμάτευσης (σ.σ. για τη δανειακή σύμβαση) (...) Η σπατάλη των ευρωπαϊκών πόρων πρέπει να αντικατασταθεί από τη σωστή αξιοποίησή τους για την προστασία των αδύναμων».

Θυμίζουμε ότι ο Αντ. Σαμαράς είπε από τη ΔΕΘ ότι για φέτος «τρέχει» ένα τέτοιο πρόγραμμα «κοινωφελούς εργασίας», που αφορά σε 50.000 πεντάμηνες θέσεις εργασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται ό,τι και η κυβέρνηση, πλειοδοτώντας μόνο στον αριθμό όσων θα προσπαθήσει να εντάξει στα προγράμματα ανακύκλωσης της φτώχειας και της ανεργίας.

***

Ο Γ. Βαρουφάκης, ωστόσο, αμφισβητεί τη ρεαλιστικότητα ακόμα και αυτών των έωλων υποσχέσεων και τους «προσγειώνει» όλους λέγοντας: «Είναι τεράστιο λάθος για ένα κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ να πάει στις επόμενες εκλογές υποσχόμενο βελτιώσεις και νούμερα ανάπτυξης, θέσεων εργασίας κλπ. Δεν είναι εύκολο να τα βάλεις σε μοντέλο (...) να υποσχεθεί στις εκλογές αξιοπρέπεια και ορθολογισμό». Τους λέει δηλαδή να πάνε στις εκλογές μόνο με τα σίγουρα, που είναι η προπαγάνδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να «νοικοκυρέψει» τα δημοσιονομικά, χωρίς να θίγεται η αξιοπρέπεια του λαού.

Ο Αλ. Τσίπρας πλειοδοτεί στα παραπάνω ότι η διέξοδος από την κρίση βρίσκεται στο δημοσιονομικό νοικοκύρεμα, αλλά και στην παροχή κινήτρων στους καπιταλιστές να κάνουν επενδύσεις. Λέει χαρακτηριστικά:«Το βασικό κίνητρο που θα προσφέρουμε στους επενδυτές είναι η αξιοπιστία, η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, η κατάργηση της δαιδαλώδους πολυνομίας που ευνοεί σήμερα τη διαπλοκή και η θετική ψυχολογία που θα διαμορφώσει το τέρμα του λάθους της λιτότητας (...) Εμείς από την πλευρά μας θα απαιτήσουμε σεβασμό στο περιβάλλον και τήρηση της εργατικής νομοθεσίας». Ποιας νομοθεσίας; Αυτής που συγκροτείται από τα αντεργατικά εκτρώματα που ψηφίστηκαν την τελευταία τουλάχιστον 20ετία, με ιδιαίτερη σφοδρότητα τα χρόνια της κρίσης.

Σε άλλο σημείο της συζήτησης που διοργάνωσε η «Εφ. Συν.», ο Γ. Σταθάκης, σαν κατευθείαν εκπρόσωπος των επιχειρηματικών ομίλων, συμπληρώνει: «Το πρόβλημα των επιχειρήσεων δεν είναι οι μισθοί που έχουν πέσει κατά 50%, αλλά το ότι δανείζονται για πέμπτη χρονιά με 11%»! Μένει λοιπόν να αποκατασταθεί και αυτή η «ανορθογραφία». Φτηνό χρήμα στα μονοπώλια, μαζί με μισθούς - φιλοδωρήματα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να αυξήσει πλην του... κατώτατου, που θα επαναφέρει τάχα εκεί που ήταν το 2011.

Στην επιδίωξη αυτή θα βοηθούσε και η ελάφρυνση του αστικού κράτους απ' το χρέος, ο Γ. Σταθάκης επιμένει στην ανάγκη για γενναίο «κούρεμα» του χρέους: «Πιστεύω ότι πρέπει να είναι στα 100 με 130 δισ. ευρώ»αναφέρει. Η Λ. Κατσέλη προτείνει «να ανταλλάξουμε μέρος του χρέους με συμμετοχές των δανειστών σε αναπτυξιακά έργα», να τους παραδώσουμε δηλαδή μπιρ παρά υποδομές.

***

Κι αν οι δανειστές αρνηθούν; Ο Γ. Σταθάκης δίνει την αποστομωτική απάντηση: «Η συζήτηση έχει ξεκινήσει από τον περασμένο Ιούνιο ουσιαστικά, διότι το βασικό επιχείρημα των αντιπάλων μας ήταν ότι αυτά τα οποία συζητάμε και συμμερίζονται όλοι οι συνομιλητές μας, προσκρούουν σε ένα πιθανό "όχι" (...) Η ιδέα ότι πολύ εύκολα οι Ευρωπαίοι εταίροι θα σου έλεγαν "φύγε από το ευρώ" είναι παραπλανητική. Θα είχε τρομακτικές συνέπειες. Η ιδέα ότι μονόπλευρα μπορούμε να τους εκβιάσουμε, ότι μόνοι μας θα επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα (...) θέλει και αυτό μια συντεταγμένη έξοδο. Θέλει τη συμφωνία των εταίρων προκειμένου να χρηματοδοτήσουν και αυτό το ενδεχόμενο».

Για το ίδιο θέμα, ο Αλ. Τσίπρας λέει: «Οι μονομερείς ενέργειες σε σχέση με την εξυπηρέτηση του χρέους δεν αποτελούν επιθυμία μας, αλλά αν μας εξωθήσουν σε αυτές, δεν θα διστάσουμε, προκειμένου να υπερασπιστούμε τη ζωή και την αξιοπρέπεια του λαού μας, την ίδια τη κυριαρχία της χώρας μας (...) Από εκεί και πέρα είναι απλοϊκό και ανόητο να ισχυρίζεται κανείς ότι αυτή η στάση οδηγεί αυτομάτως σε έξοδο από το ευρώ. Κανείς δεν μπορεί να μας "αποβάλει" από τη Ζώνη του ευρώ και στην περίπτωση που αναφέρεται θα διεξαχθεί μια αληθινά σκληρή διαπραγμάτευση ώστε να βρεθεί μια αληθινά βιώσιμη λύση για όλους. Και πιστεύω ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε. Είμαι σίγουρος (...) Ευρωζώνη με ακρωτηριασμένο το Νοτιοανατολικό της άκρο, Ευρωπαϊκή Ενωση με βαθιά πληγή στην εύθραυστη περιοχή της Μεσογείου, θα είναι Ευρωζώνη και ΕΕ, αντίστοιχα, ανάπηρη και ασταθής. Θα είναι η αρχή του τέλους της».

Τι λένε επί της ουσίας; Πρώτον, ότι καμιά μονομερή ενέργεια δεν πρόκειται να κάνουν απέναντι στους εταίρους και δανειστές. Αρα, τα περί «κατάργησης» και «ακύρωσης» του μνημονίου, με τα οποία ψηφοθηρούσαν στις εκλογές του 2012, πάνε οριστικά περίπατο... Τώρα μάλιστα ο Αλ. Τσίπρας λανσάρει και μια καινούρια εκδοχή αυτής της απύθμενης κοροϊδίας με τα μνημόνια, λέγοντας: «Το μνημόνιο, λοιπόν, δεν θα το καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο ίδιος ο λαός με την ψήφο του. Και όσο πιο ισχυρή θα είναι το βράδυ των εκλογών η εντολή του λαού, τόσο πιο δυνατή θα είναι η χώρα για να κερδίσει τη σκληρή μάχη της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και τους πιστωτές»!

Δεύτερον, λένε πως οποιαδήποτε πρόταση έχουν, διαφορετική από όσα εφαρμόζονται σήμερα, θα τη θέσουν για διαπραγμάτευση με την ΕΕ και το ΔΝΤ, με την ελπίδα να καταλήξουν σε συμβιβασμό.

Από 'κει και πέρα, ο Αλ. Τσίπρας δημαγωγεί, λέγοντας ότι θα παίξουν και το χαρτί της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, σαν να πρόκειται έτσι να σωθεί ο λαός, ενώ ο Γ. Σταθάκης ισχυρίζεται ότι ακόμα και αυτό το ενδεχόμενο, αν προκύψει, θα είναι σε συνεννόηση με τους δανειστές! Αρα, όλες οι λύσεις που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, προϋποθέτουν τη συναίνεση των δανειστών και εταίρων της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Τι διαφορετικό έχει αυτό απ' όσα κάνει σήμερα η κυβέρνηση στις διαβουλεύσεις της με την τρόικα; Τίποτα απολύτως!

***

Ο Αλ. Τσίπρας όμως λέει και κάτι άλλο, διπλά επικίνδυνο για το λαό. Οτι η Ελλάδα είναι χρήσιμη για την ΕΕ, εξαιτίας της γεωστρατηγικής της θέσης και ότι αυτό πρέπει να το αξιοποιήσει στα παζάρια της η ελληνική κυβέρνηση.

Ομολογεί δηλαδή ότι μια κυβέρνηση με κορμό τον ίδιο, όχι μόνο θα συνεχίσει να δίνει «γη και ύδωρ» για την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική (όταν προκύπτει) διείσδυση της ΕΕ σε χώρες της ευρύτερης περιοχής, αλλά θα αξιοποιήσει αυτό το ρόλο της Ελλάδας σαν μέσο διαπραγμάτευσης για να πετύχει ελάφρυνση του χρέους για την ντόπια πλουτοκρατία. Να θυμίσουμε τις φωνές εντός και εκτός κυβέρνησης, που έλεγαν στον Αντ. Σαμαρά να ζητήσει ανταλλάγματα για τη συμμετοχή της χώρας στο σχεδιαζόμενο τότε μακελειό σε βάρος του συριακού λαού;

Σε ό,τι αφορά στις συμμαχίες που θα επιδιώξει ο ΣΥΡΙΖΑ για να κυβερνήσει, εδώ χωράνε όλες οι αστικές δυνάμεις, οι οποίες (προς ώρας) τηρούν τουλάχιστον τα αντιμνημονιακά προσχήματα. Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γ. Σταθάκης: «Οι πολιτικές δυνάμεις του ευρύτερου αντιμνημονιακού μπλοκ προφανώς χρειαζόμαστε έναν πολύ μεγάλο πολιτικό συνασπισμό για να γίνουν όλα αυτά τα πράγματα (...) Αρα κεντρική ιδέα παραμένει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση των πολιτικών δυνάμεων που μπορούν να συμπράξουν σε αυτή την κεντρική ιδέα την οποία συζητήσαμε». Συμπληρώνει: «Εξαιρούμε τη Νέα Δημοκρατία και το σημερινό ΠΑΣΟΚ».

Αυτά υπό τις προτροπές της Λ. Κατσέλη «να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτοβουλία για μια ελάχιστη προγραμματική συμφωνία, που θα καταρτιστεί με κάλεσμα σε συγκεκριμένους ανθρώπους, καταξιωμένα κοινωνικά στελέχη (...) αλλά να μην αργούμε» και τη διαβεβαίωση Σταθάκη ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση».Οσο για τον Βαρουφάκη, ο Γ. Σταθάκης τον συγκαταλέγει στους πρόθυμους της υπό συγκρότηση συμμαχίας με «αντιμνημονιακή» σημαία ευκαιρίας: «Ο κ. Βαρουφάκης έχει δημόσια τοποθετηθεί για τη στήριξη της εναλλακτικής πρότασης της Αριστεράς»...

Aναδημοσίευση από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Β. Π