Με το ΚΚΕ ενάντια στην ΕΕ για λαϊκή εξουσία

Σε διαγωνισμό κωλοτούμπας επιδόθηκαν χτες τόσο το σύνολο των πολιτικών των αστικών κομμάτων, όσο και οι δημοσιογράφοι - αναλυτές των αστικών μέσων ενημέρωσης. `H τον Σαμαρά άκουγες στη Βουλή, ή τον Καψή στο Mega ένα και το αυτό. `Η τον Παπανδρέου στην Κοινοβουλευτική του ΠΑΣΟΚ ή τον Πορτοσάλτε στον Σκάι, ένα και το αυτό. Μια κολοκυθιά για το αν η επόμενη αστική κυβέρνηση θα λέγεται «σωτηρίας», «εθνική», ή «προσωρινή», για την οποία όμως όλοι συμφωνούσαν ότι θα 'ναι κυβέρνηση με τα όλα της και με κεντρική αποστολή να εφαρμόσει τη δανειακή σύμβαση.

Για την αστική τάξη, ο κυρίαρχος λαός είναι κυρίαρχος να αποφασίζει για το φύλο των αγγέλων, αλλά όχι για τη ζωή του.

Το είπανε καθαρά πρώτοι οι ηγέτες της ΕΕ: Μπορείτε να ψηφίσετε για ό,τι θέλετε, αλλά όχι για τη δανειακή σύμβαση. Αυτήν έχετε δικαίωμα μόνο να την εφαρμόσετε γι' αυτό φροντίστε να έχετε κυβέρνηση που θα εφαρμόσει τη σύμβαση. Βεβαίως, σ' αυτό δεν είχε αντίρρηση, ίσα - ίσα το αντίθετο, ούτε η κυβέρνηση ούτε η ΝΔ.

Υπάρχουν θρίλερ πραγματικά, που δε διακηρύσσουν τίποτα, αλλά σε κάνουν να κρατάς την ανάσα σου. Και υπάρχουν και παραστάσεις που φωνάζουν «είμαι θρίλερ», ενώ ο θεατής μετά βίας κρατά το στομάχι του από τα γέλια. Τέτοιο είναι το «θρίλερ» που από χτες το πρωί περιέγραφαν τα κανάλια. Ούτε καν στοιχειώδες σασπένς. Γιατί, πολύ απλά δεν υπήρξε τίποτα να ξαφνιάσει.

Διαβάζοντας τα χτεσινά άρθρα στον «Ριζοσπάστη» ήξερες από χτες τι θα γίνει σήμερα. Οχι γιατί ο «Ριζοσπάστης», το ΚΚΕ επί της ουσίας, έχει κάποιες μαντικές ικανότητες, αλλά γιατί είναι συγκεκριμένες οι θέσεις που παίρνει κάθε πολιτική δύναμη ανάλογα με την τάξη στην οποία αναφέρεται. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ. όπως και οι διάφοροι «ανεξάρτητοι» (Κουβέλης, Μπακογιάννη και άλλοι) έχουν κοινό παρονομαστή τους όρκους πίστης στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πασχίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για τη σωτηρία του κεφαλαίου.

Απέναντι βρίσκεται μόνο το ΚΚΕ κι αυτή του η θέση του επιτρέπει να βλέπει όλη την εικόνα. Να μετρά τις κινήσεις που γίνονται στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, να καλεί έγκαιρα την εργατική τάξη να οργανώσει την πάλη της κόντρα στον αντίπαλο και στον εργασιακό χώρο και στον πολιτικό.

***

Η αστική τάξη δεν έχει αδιέξοδα. Σώζει τα βασικά πολιτικά στηρίγματά της και στήνει στο πιτς φιτίλι κυβέρνηση σφαγής του λαού, ώστε η μετάβαση στον επόμενο εκλεκτό της να γίνει ομαλά και να παρουσιαστεί σαν σωτήρας.

Τι δεν πρέπει να ξεχνά ο εργάτης, ο υπάλληλος, ο συνταξιούχος, ο αγρότης, ο αυτοαπασχολούμενος: Οτι τόσο η μεταβατική αστική κυβέρνηση όσο και η επόμενη αστική κυβέρνηση έχουν αποστολή να επιβάλουν τους μισθούς πείνας, την κατάργηση συμβάσεων, τη μείωση συντάξεων, τη διάλυση των σχολείων και της Υγείας, ώστε να ανοίξουν στον ανταγωνισμό κερδοφόροι τομείς για το κεφάλαιο.

Το δηλώνουν ήδη ορισμένα από τα άρθρα στον αστικό Τύπο, όπου γίνεται καθαρό πως το κύριο είναι η επόμενη μέρα, δηλαδή «βαθιές ριζικές μεταρρυθμίσεις και κατάργηση κεκτημένων».

Ανεξάρτητα από τη σύνθεση της κυβέρνησης που θα συμφωνήσουν, αν συμφωνήσουν, τα αστικά κόμματα, να 'ναι καθαρό ότι αυτή έχει αποστολή να σώσει τη χώρα των καπιταλιστών, ώστε σε πρώτη φάση η ολοκλήρωση της χρεοκοπίας να γίνει με τους όρους που θα διασφαλίζουν κατά τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτό που θα βουλιάξει είναι η χώρα των εργατών. Ο Παπανδρέου, ανάμεσα σε άλλα, έκανε καθαρή και την ταξική του θέση, έβαλε θέμα να σταματήσει κάθε κινητοποίηση.

Αντίθετα με την προτροπή του πρωθυπουργού, για το εργατικό λαϊκό κίνημα είναι επείγον σήμερα περισσότερο από χτες να επιταχυνθεί κάθε διαδικασία, ώστε οι εργάτες να οργανώσουν την πάλη τους μέσα στους χώρους δουλειάς, να συσπειρωθούν στα ταξικά συνδικάτα, να συζητήσουν πλατιά το πώς θα αντιμετωπίσουν την επίθεση των μονοπωλίων με αυτήν, την άλλη ή την παρ' άλλη κυβέρνηση. Στις γειτονιές το ίδιο, να απλωθεί η συζήτηση, να πολλαπλασιαστούν οι λαϊκές επιτροπές, να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία που θα διεκδικεί αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία.

Σ' αυτήν την πανστρατιά ο «Ριζοσπάστης» και ο «902» αναδεικνύονται και πάλι σε αναντικατάστατα εργαλεία.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ