Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Tα εργοστάσια παραγωγής αλλοτριωμένων συνειδήσεων σε πλήρη λειτουργία

Και άλλες φορές από αυτές τις σελίδες σας προτρέψαμε να ρίξετε μια ματιά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Άποψη μου είναι πως εκεί παίζεται το μεγάλο παιχνίδι της παραγωγής των μελλοντικών υποταγμένων συνειδήσεων.
Ευκαιρία να ασχοληθώ πάλι με αυτό το γεγονός είναι η γενική απεργία της 15ης Δεκεμβρίου σε συνδυασμό με ένα  μάθημα βυζαντινής ιστορίας που γίνεται αυτή την περίοδο στα σχολεία.
Να είστε σίγουροι πως η αστική τάξη αξιοποιεί κάθε ευκαρία να διαστρεβλώσει την έννοια της λαϊκής αντίδρασης. Το κάνει με μεγάλη επιτυχία και κάτω από τη μύτη μας μέσα και από το μάθημα της ιστορίας πολλές φορές.


  Eίδατε; Πάλι οι  αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που έβαλαν τάξη , πάλι ο ηγέτης ο οποίος ακούει το λαό, αλλά επειδή είναι ανγκαία τα μέτρα δεν αλλάζει γνώμη. Κάτι σας θυμίζει ε; Διαβάστε τη συνέχεια και δείτε πως τελειώνει το μάθημα. Ο λαός μπορεί να σφάχτηκε, αλλά κανείς δε νίκησε στο τέλος. Πάλι κατι σας θυμίζει  όλο το σκηνικό ε;
 
 Πάμε  τώρα να δούμε τι οδηγίες έχει ο δάσκαλος για το κεφάλαιο αυτό.
Nομίζω πως τα σχόλια περιττεύουν. 



1 σχόλιο:

Λευτέρης-Δικαίος είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο. Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια, όταν στην κόρη μου, μαθήτρια λυκείου τότε, που προετοιμαζόταν για τις πανελλήνιες εξετάσεις, έκανε ιδιαίτερα μαθήματα ένας συγγενής μας φιλόλογος, συνειδητοποιημένος κομμουνιστής. Για το μάθημα της έκθεσης χρησιμοποιούσε άρθρα από το «ΒΗΜΑ» και την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Μάλιστα συνιστούσε την ανάγνωση της αρθρογραφίας των συγκεκριμένων εφημερίδων, για την προετοιμασία των μαθητών στο μάθημα της έκθεσης. Σε παρατήρησή μου, καλοπροαίρετη αλλά λίγο ειρωνική και πειραχτική, μου απάντησε ότι δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς. «Για φαντάσου,» μου είπε «ένα παιδί 16-18 χρόνων που διαβάζει "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" τι θα γράψει για την αειφόρο ανάπτυξη, για παράδειγμα; Εξετάσεις δίνουμε και οι απαντήσεις μας αξιολογούνται και βαθμολογούνται με βάση την κρατούσα ιδεολογία. Δηλαδή Πρετεντέρης και σία.» Φυσικά ο συγκεκριμένος εκπαιδευτικός, λόγω ιδεολογίας, τόνιζε στους μαθητές του τον λόγο για τον οποίο τους παρέπεμπε σ' αυτές τις πηγές και ποια η αξία τους. Ωστόσο είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα καταναγκασμού των νεαρών συνειδήσεων να εθιστούν στην ιδεολογία της άρχουσας τάξης.