Η Ελλάδα είναι σε πορεία χρεοκοπίας.

Aπόσπασμα από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού.

Τώρα κοιτάξτε, επιμήκυνση χρέους να κάνετε. Κι αυτό πρέπει να το ξέρουν οι εργαζόμενοι. Δώδεκα δόσεις θα έχουμε; Δώδεκα μνημόνια. Αλλωστε αυτό το ομολόγησε και ο κ. Παπακωνσταντίνου. Είκοσι δόσεις θα έχουμε; Είκοσι μνημόνια. Τριάντα δόσεις θα έχουμε; Τριάντα μνημόνια, σε βάρος των εργαζομένων. Θα πάμε για κούρεμα, θα πάμε για αναδιαπραγμάτευση; Ναι. Κι εδώ είναι το πρόβλημα. Αυτή είναι η αγωνία σας και η σύγχυσή σας πώς θα χειριστείτε την καταστροφή, ενός μέρους του κεφαλαίου που πρέπει να γίνει στην Ελλάδα, υποτίμηση χρήματος και καταστροφή κι ενός μέρους μηχανημάτων, εμπορευμάτων κλπ., γιατί το κεφάλαιο δεν είναι μόνο χρηματικό.

Κι εδώ έχετε δυσκολία. Αντικειμενικά υπάρχει δυσκολία για σας. Ούτε το ευρω-ομόλογο σώζει. Ακούμε μάλιστα ότι ήταν ριζοσπαστική η πρόταση, «σοσιαλιστική» και «αριστερή», η πρόταση για το ευρω-ομόλογο. Καταρχήν το ευρω-ομόλογο θα πάει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αγοράσει μια σειρά κρατικά, ας πούμε, ελληνικά ομόλογα, θα τα υπερτιμήσει, πρόβλεψη θα κάνει. Και με την υποτίμηση τι θα γίνει; Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο; 'Η θα καταστραφεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - δεν κλαίμε βεβαίως γι' αυτό - ή οι ελληνικές τράπεζες...

Αλλη αξία θα έχει το ομόλογο της Γερμανίας και άλλη της Ελλάδας. Γιατί με το ίδιο νόμισμα δεν εξασφαλίζεται ισομετρία. Το νόμισμα δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε ισόμετρη ανάπτυξη, ούτε ισότιμη αντιμετώπιση των συνεπειών. Επομένως, εμείς προβλέπουμε ότι βεβαίως η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, έχει ήδη ξεκινήσει η χρεοκοπία, δεν είναι κάτι που θα 'ρθει, που είναι κάτι άγνωστο. Αυτό που δεν έχει λυθεί, είναι το ποσοστό και πόσο κεφάλαιο θα καταστραφεί -γιατί θα καταστραφεί ένα μέρος του κεφαλαίου, είναι υπερτιμημένο- και ποιοι θα πληρώσουν τη ζημιά.

Και τώρα πέφτουν στο τραπέζι λύσεις. Να βγούμε από την ευρωζώνη να επιστρέψουμε στη δραχμή. Κοιτάξτε να δείτε. Να κρατικοποιήσουμε κάποιες τράπεζες, να εκδημοκρατιστεί η ΕΚΤ και κάτι τέτοια. Τεχνοκρατικά μπορεί να υπάρχουν κάποιες λύσεις. Και εγώ σας λέω ότι η καλύτερη λύση είναι να πεις «δεν πληρώνω το χρέος»... Αυτό είναι το σωστό. Δεν το αναγνωρίζω, όπως λέμε εμείς. Δεν πληρώνω ευρώ. Αυτό εξαρτάται από το αν θα το πει μια κυβέρνηση αστική, όπως λέμε εμείς, μια κυβέρνηση η οποία δρα υπέρ του καπιταλιστικού συστήματος ή θα το πει μια κυβέρνηση εργατική, λαϊκή που θα έχει στα χέρια της με τη μορφή της κοινωνικοποίησης και της συνεταιριστικοποίησης τον πλούτο που έχει η χώρα.

Η Ελλάδα είναι σε πορεία χρεοκοπίας, τώρα αυτό που λέμε το μπουμ, να το πω έτσι, αν θα γίνει ελεγχόμενη, εδώ πρέπει να εξετάσει κανείς και όλη την πορεία της Ευρώπης και πόσες χώρες είναι σε κρίση, και πόσες χώρες θα περάσουν σε ελεγχόμενη χρεοκοπία. Δεν μπορούμε να πούμε αν θα είναι σε ένα χρόνο σε δύο ή σε τρία ή σε πέντε. Αλλά αυτή είναι η τάση.

Και γι αυτό εμείς, σαν Κόμμα, χωρίς να παραιτούμαστε από τον καθημερινό αγώνα, την προσπάθεια να απαλυνθεί ο πόνος των εργαζομένων -από την προσπάθεια να υπάρχουν κατακτήσεις, τοπικές, περιφερειακές, κλαδικές κλπ.- θεωρούμε ότι αντικειμενικά σήμερα το ζήτημα της εξουσίας, της πάλης για την ανατροπή της εξουσίας πρέπει να μπει σε ημερήσια διάταξη για να δημιουργηθούν και υποκειμενικά οι προϋποθέσεις.