Το ..... "αντίπαλο δέος"!

Διάβασα στην ΑΥΓΗ το παρακάτω άρθρο .          Συγκροτώντας το αντίπαλο δέος στην Ευρώπη

Όπου αντίπαλο δέος  είναι το Κόμμα  Ευρωπαϊκής Αριστεράς . Επειδή η φράση "αντίπαλο δέος" έχει πολύ συγκεκριμένη σημασία στην ελληνική γλώσσα , σκέφτηκα να θυμηθούμε τι ακριβώς είναι το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Στις 29 και 30 Οκτώβρη 2005  πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το 1ο Συνέδριο του λεγόμενου Κόμματος της ΕυρωπαϊκήςΑριστεράς (ΚΕΑ), με οικοδεσπότη τον Συνασπισμό.  Ας δούμε μερικές βασικές θέσεις του:

-«Θεωρούμε καθήκον μας να εργαστούμε αποφασιστικά για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για τον 21ο αιώνα»!,

-«Η συμμετοχή είναι η πρώτη σημαντική συμβολή για μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση της πολιτικής, για να διασφαλιστεί πως το αντιδημοκρατικό σπιράλ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και πολέμου θα σταματηθεί... Για μας, ουσιαστική προϋπόθεση για μια άλλη Ευρώπη είναι η οικοδόμηση μιας συμμετοχικής δημοκρατίας»

-«Ο ρόλος της ΕΕ ήταν αβέβαιος και αντιφατικός, όχι λόγω της ανικανότητάς της να δημιουργήσει μια δύναμη επέμβασης, αλλά λόγω της ανικανότητάς της να έχει ένα αυτόνομο σχέδιο απέναντι στο υπάρχον σχέδιο της αμερικανικής ηγεμονίας».

-«Η Ευρωπαϊκή Ενωση και όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, λόγω της συγκεκριμένης γεωπολιτικής τους θέσης και της αποστολής τους, πρέπει να μπορούν να προάγουν και να εγγυώνται την ειρήνη... Η ΕυρωπαϊκήΑριστερά είναι ευνοϊκή απέναντι σε μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της ΕΕ».

Η ΚΕΑ λοιπόν είναι το αντίπαλο δέος. Ένα αντίπαλο δέος που έχει κάνει το ΚΚΕ να έχει χάσει τον ύπνο του, όπως δαιτείνονται. Διαβάστε το απόσπασμα εδώ ή όλο το άρθρο.   Link δίνεται παραπάνω.

Η αμηχανία του Περισσού δύσκολα κρύβεται

Η αμηχανία της ηγεσίας του ΚΚΕ για τη ραγδαία ανάπτυξη και την αναβάθμιση του ρόλου και της παρουσίας του ΚΕΑ διεθνώς είναι παραπάνω από έκδηλη. Σε δισέλιδο άρθρο “γραμμής”, που δημοσιεύτηκε στον “Ριζοσπάστη”², επιχειρείται μια απίστευτη επίθεση λάσπης και διαστρέβλωσης των πολιτικών θέσεων και στόχων του ΚΕΑ: Η Ευρωπαϊκή Αριστερά περιγράφεται ως όργανο των μονοπωλίων και του “διεθνούς οπορτουνισμού” (sic) και τα Κομμουνιστικά Κόμματα που συμμετέχουν σ' αυτήν καλούνται από το αυτόκλητο “Διεθνές Καθοδηγητικό Κέντρο” του Περισσού να επιλέξουν αν θα υποκύψουν στο σχέδιο του ΣΥΝ και του οπορτουνισμού για την μετάλλαξή τους (!) ή θα επιλέξουν τον δρόμο της “κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας” που προτείνει το ΚΚΕ -ακόμα κι αν αυτή, δια στόματος της γ.γ. του κόμματος, έχει ως πεδίο εφαρμογής της το εθνικό κράτος³. Εμφανής η παραδοξολογία, εμφανές και το διαζύγιο με τον μαρξισμό.

Φτάνει σε τέτοιο σημείο ο πανικός του Περισσού, ώστε να κατηγορήσει το ΚΕΑ μέχρι και για το ότι διοργάνωσε σκόπιμα το Συνέδριό του στις 3-5 Δεκέμβρη 2010, ώστε αυτό να συμπέσει με τη “Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών Κομμάτων” (στην οποία φιλοδοξεί να ηγεμονεύει το ΚΚΕ) και να εμποδίσει τη συμμετοχή πολλών Κ.Κ. σ' αυτή (!), τη στιγμή που η ημερομηνία διεξαγωγής του 3ου Συνεδρίου του ΚΕΑ είχε ήδη αποφασιστεί από τις 8-10 Ιανουαρίου 2010⁴!