Στα γεγονότα των Ιμίων αναφέρεται ο Γ. Καρτάλης στο κυριακάτικο «Βήμα». Παρατηρεί ότι «με την παρέμβαση των Αμερικανών ο πόλεμος αποφεύχθηκε, εδραιώθηκε όμως έκτοτε η περιώνυμη θεωρία των γκρίζων ζωνών» και συνεχίζει: «(...) σήμερα (...) επιχειρείται και από τις δύο χώρες μια νέα προσέγγιση για συνεννόηση με στόχο να αρθούν οι γνωστές αγκυλώσεις του παρελθόντος (...) Ευνόητο είναι ότι, αν η πολιτική αυτή έχει θετική κατάληξη, τότε η Ελλάδα θα απαλλαγεί από τον βραχνά της ανεξέλεγκτης κούρσας των εξοπλισμών, που αποτελεί έναν από τους κύριους παράγοντες της σημερινής οικονομικής δυσπραγίας (...) Μόνο που και η νέα αυτή προσπάθεια απεγκλωβισμού από μιαν αδιέξοδη πορεία υπονομεύεται και πάλι από τους γνωστούς κήρυκες του υπερεθνικισμού (...) Οι κύκλοι αυτοί ενισχύονται μάλιστα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία για καθαρά κομματικούς λόγους ανεβάζουν τους τόνους εκμεταλλευόμενα τη γνωστή ευαισθησία των Ελλήνων πολιτών για τα εθνικά θέματα (...) Ο λαϊκισμός που επικρατεί γενικότερα στην πολιτική ζωή της χώρας, με στόχο την ψηφοθηρία, αποτελεί άλλωστε το κύριο εμπόδιο για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας. Και είναι ο λαϊκισμός αυτός που μεταφράζεται σε εθνικιστικές κορόνες όταν θίγονται τα εθνικά θέματα, με αποτέλεσμα η εκάστοτε κυβέρνηση να διστάζει να προχωρήσει στους αναγκαίους συμβιβασμούς (...) Γι' αυτό απαιτείται, στα εθνικά θέματα τουλάχιστον, να υπάρξει επιτέλους μια εθνική συνεννόηση χωρίς κομματικές παρωπίδες, διότι η σημερινή αδύναμη οικονομικά Ελλάδα, πέραν όλων των άλλων, δεν μπορεί να αντέξει το κόστος της παράτασης της αβεβαιότητας στις σχέσεις της με την Τουρκία».
Είναι γεγονός ότι η άρχουσα τάξη, σε κάθε δοσμένη στιγμή, προσαρμόζει την προπαγάνδα της έτσι που να χειραγωγεί το λαό στην πολιτική της, προασπιζόμενη τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Το παραπάνω άρθρο υπερασπίζεται τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, υπερασπιζόμενο την πολιτική συνδιαχείρισης των υδρογονανθράκων του Αιγαίου, τη ΝΑΤΟποίησή του, την εκχώρηση, δηλαδή, κυριαρχικών δικαιωμάτων με κινδύνους για το λαό. Και αντιπαραθέτει την άλλη όψη της αστικής πολιτικής, αυτήν του εθνικισμού, ως επικίνδυνη, αποδίδοντάς την μάλιστα σε κόμματα, όπως το ΚΚΕ, που αποκαλύπτουν ότι πίσω απ' όλ' αυτά, και την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, βρίσκονται τα κέρδη των μονοπωλίων. Τα ίδια είπε και ο πρωθυπουργός, απαντώντας στην Επερώτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Βουλή για το ίδιο θέμα, αποδίδοντας λαϊκισμό και εθνικισμό στο ΚΚΕ. Το ΚΚΕ έχει έγκαιρα προειδοποιήσει το λαό ότι η κατάληξη των διευθετήσεων ανάμεσα στην ελληνική και την τούρκικη κυβέρνηση είναι προδιαγεγραμμένη. Οτι το περιεχόμενο των συμβιβασμών καθορίζεται από τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης, των μονοπωλίων (κυρίως της Ενέργειας) και του ΝΑΤΟ, που επιδιώκει την ομαλοποίηση της λειτουργίας του στη ΝΑ Μεσόγειο. Αυτό που τώρα αναζητά η κυβέρνηση, είναι το κατάλληλο κλίμα στη λεγόμενη «κοινή γνώμη» για να ανακοινώσει και να δρομολογήσει τα συμφωνημένα.
Μια τέτοια δουλειά φαίνεται πως έχουν αναλάβει και το «Βήμα» και η πλειοψηφία του αστικού Τύπου: Να προετοιμάσουν με επιχειρήματα - καρμπόν το έδαφος για να περπατήσουν οι διευθετήσεις, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων και σε βάρος των λαών της περιοχής. Με αυτό το σκοπό, οποιοσδήποτε ασκεί κριτική στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης στοχοποιείται σαν «υπερεθνικιστής» και γίνεται προσπάθεια να καταγραφεί σαν «ακραίος» και επικίνδυνος. Με άλλα λόγια, όποια πολιτική ή άλλη δύναμη διαφωνεί με το να γίνει το Αιγαίο λίμνη του ΝΑΤΟ, με το να περάσει ο ορυκτός πλούτος της χώρας στη συνεκμετάλλευση, με κερδισμένα τα μονοπώλια, με το να χάσει η Ελλάδα το δικαίωμα στην άμυνα, είναι, για τον Καρτάλη και τους άλλους, υστερόβουλος και ψηφοθηρικός «υπερεθνικισμός», που εμποδίζει την προσέγγιση των δυο χωρών. Χρησιμοποιούν, μάλιστα, και φαιδρά επιχειρήματα χάριν εντυπωσιασμού. Λέει, για παράδειγμα, το «Βήμα» ότι θα μειωθούν δήθεν οι εξοπλισμοί σε συνθήκες κρίσης, αλλά δε λέει ότι αυτό που καθορίζει τους εξοπλισμούς είναι το ΝΑΤΟ, το οποίο έχει ήδη απευθύνει συστάσεις στα κράτη - μέλη να μη μειώσουν τα εξοπλιστικά τους προγράμματα εξαιτίας της κρίσης. Αλλά ακόμα και για τη μείωση των εξοπλισμών, η Τουρκία θέτει ως όρο την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, γεγονός που αποτελεί πλήγμα στην άμυνα της χώρας, συνδυασμένο με τη συνδιαχείριση του Αιγαίου. Για τους αστούς και τις γραφίδες τους, βέβαια, όλα αυτά είναι «ψιλά γράμματα» και «λαϊκισμός». Το κεφάλαιο και τα κέρδη να είναι καλά και όλα τα άλλα είναι περιττές λεπτομέρειες, που απλά εμποδίζουν «τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας», όπως παρατηρεί ο αρθρογράφος του «Βήματος»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου