O πόνος ανάμεικτος με
τις απορίες της Αυγής και των Νέων δεν έχει τελειωμό. Φυσικά για την πώληση του
902. Τι νομίζατε; Έχει άλλα προβλήματα η ελληνική κοινωνία; Ή μήπως έγινε ποτέ
πώληση ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού σταθμού; Ποτέ μα ποτέ! Πρωτοφανέρωτα όλα. Γι’
αυτό οι απορίες και οι οιμωγές.
Επειδή δεν υπάρχουν λόγια
να περιγράψουν το δράμα τους εκεί στη Αυγή και στα Νέα,εγώ τουλάχιστο δε βρίσκω, είπα να ψάξω
στον μπαρμπα-Κώστα το Βάρναλη. Αυτός λοιπόν είχε τρόπο να περιγράψει το δράμα
τους.
Για να μη νομίσετε πως υπερβάλλω, διαβάστε (αν αντέχετε):
Τι κλάματα,
κατάρες, ουρλιαχτά κι αντάρα!
Ηλιος -
φωτιά, μεσημεριάτης τ' Αλωνάρη
φλέγει την
άμμο, την ανάσα και τα μάτια
Μαννάδες
αραπίνες μαβρομαντηλούσες
χτυπιούνται
χάμου και δαγκώνουνε τα χέρια.
Γέροι και
γράδες και μωρά και σκύλοι ουρλιάζουν.
( Για να μην αδικήσω το ποίημα το οποίο γράφτηκε για άλλο λόγο, διαβάστε το ολόκληρο εδώ )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου