Ξεπάγωμα των πλειστηριασμών σπιτιών με πάγωμα των αντιδράσεων, αυτό είναι το σκεπτικό της κυβέρνησης στο σχεδιασμό της για την άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών κατοικιών από το 2014 με κριτήρια και περιορισμούς.
Όλα όσα ειπώθηκαν υπέρ των πλειστηριασμών με μπαράζ δηλώσεων αυτές τις μέρες από υπουργούς, δείχνουν πως αφενός η κυβέρνηση έχει αποφασίσει το ξεπάγωνα των πλειστηριασμών, αφετέρου πως η επικοινωνιακή τακτική έχει ως προμετωπίδα τη δήθεν προστασία των αδύναμων.
Η όλη υπόθεση άνοιξε στις αρχές του καλοκαιριού με την τοποθέτηση σε επιτροπή της Βουλής του υφυπουργού Ανάπτυξης Θανάση Σκορδά πως πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών καθώς στο τέλος του 2013 εκπνέει το δια νόμου πάγωμά τους. Στόχος τότε ήταν να αρχίσει η ζύμωση της ιδέας για ξεπάγωμα των πλειστηριασμών, καθώς όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση το είχε αποφασίσει ήδη. Άλλωστε, κάθε τόσο εμφανίζονταν κυβερνητικές δηλώσεις, το περιεχόμενο των οποίων έφτανε και στον πιθανό τρόπο εφαρμογής της κυβερνητικής απόφασης.

Τώρα πλέον τα λένε πιο ξεκάθαρα, όπως π.χ. ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος την Παρασκευή 9/8 μίλησε για «άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών με κοινωνικά κριτήρια για να προστατευθεί η στεγαστική πίστη». Στο ίδιο μήκος κύματος αλλά πιο προσεκτικός, την Κυριακή ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησηςΕυάγγελος Βενιζέλος, που ανέφερε πως «ενυπόθηκη ή προσημειωμένη πρώτη κατοικία του φτωχού ή του μεσαίου νοικοκυριού δεν μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο. Άλλωστε αυτό δεν θα βοηθούσε κανένα, ούτε τις τράπεζες....».
Για όσους δεν κατάλαβαν την ουσία των όσων είπε κυριακάτικα ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ανέλαβε το πρωί της Δευτέρας να τους το κάνει λιανά ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης και, κάνοντας ορατή την επικοινωνιακή τακτική, είπε «θα προστατέψουμε τους φτωχούς και τους αδύναμους. Δεν μπορούμε όμως να συνεχίσουμε να έχουμε προστασία στις βίλες, σε ανθρώπους που έχουν χρήματα».
Τον επίλογο για σήμερα έθεσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου,δηλώνοντας ότι σκοπός της απαγόρευσης είναι να μην καταρρεύσει η αγορά ακινήτων και για να υπάρχει στεγαστική πίστη, οπότε σημείωσε πως «εκείνος που μπορεί να πληρώσει θα πληρώσει».
Στον επικοινωνιακό χορό που έχει στηθεί μπαίνουν και τα ΜΜΕ, όπως για παράδειγμα σήμερα «Τα Νέα», που καλούν την κυβέρνηση να προχωρήσει στο ξεπάγωμα των πλειστηριασμών, αλλά όπως σημειώνει «χρειάζονται αυστηροί κανόνες και εγγυήσεις ότι δεν θα καούν τα χλωρά από τα ξερά!».
Πέραν του γεγονότος ότι είναι άξιος θαυμασμού ο συντονισμός επιχειρημάτων των «Νέων» με την κυβέρνηση, υπάρχει ένα ακόμα γεγονός που δεν ξεκαθαρίζεται: ποιος θα πληρώσει και ποιος όχι, ποια είναι τα ξερά που πρέπει να καούν και ποια τα χλωρά.
Εδώ πλέον αρχίζει το επικοινωνιακό μέρος της -όπως όλα δείχνουν- ειλημμένης κυβερνητικής απόφασης, καθώς στόχος της δεν είναι η προστασία των αδύνατων, τους οποίους πλήττει καθημερινά με τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, ούτε φυσικά να χτυπηθούν οι βίλες, διότι η έως φέτος απόφαση για πάγωμα των πλειστηριασμών αναφέρεται στην πρώτη κατοικία με αντικειμενική αξία έως 200.000 ευρώ, προφανώς δεν αναφέρεται σε βίλες. Επιπλέον, η 2η κατοικία π.χ. ένα πατρικό στο χωριό θα το καθιστά υποψήφιο για ένταξη στους πλειστηριασμούς.
Η κυβέρνηση επιχειρεί με την πεπατημένη του διαχωρισμού σε έχοντες και μη έχοντες να ανοίξει την Κερκόπορτα των πλειστηριασμών που στη συνέχεια θα γίνει εξώπορτα. Επιχειρεί να κατευνάσει με αυτό τον τρόπο τη λαϊκή οργή, λέγοντας ότι θα υπάρξουν δικλείδες προστασίας των φτωχών και των άνεργων. Η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση δεν προστατεύει το φτωχό αλλά την τράπεζα και τη στεγαστική πίστη, δηλαδή την αγορά ακινήτων, από την οποία έχουν όφελος και κατασκευαστικές εταιρείες, μεγάλα κτηματομεσητικά γραφεία κτλ. Προσπαθεί να αποφύγει το πολιτικό κόστος από την ένταξη στους πλειστηριασμούς και των εξαθλιωμένων, διότι είτε τους βάλει είτε όχι, ισχύει το ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος και οι τράπεζες θέλουν πρώτα και κύρια να εισπράξουν χρήμα.
Το επόμενο βήμα της κυβέρνησης (αν δεν το έχει ήδη επεξεργαστεί) θα είναι υπό την επίβλεψη του υπουργείου Οικονομικών να καθοριστούν κριτήρια επιβίωσης, με βάση τα οποία θα κρίνεται ένας δανειολήπτης ότι μπορεί ή δεν μπορεί να πληρώσει το στεγαστικό του. Φυσικά τα υπό κατάρτιση κριτήρια θα λαμβάνουν υπόψη τους ότι οι τράπεζες πρέπει να μαζέψουν χρήμα, άρα αυτή η ανάγκη θα υπερβαίνει τις ανάγκες μιας λαϊκής οικογένειες για ζωή με δικαιώματα. Το δόγμα θα είναι: πρώτα πληρώνεις εφορία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και με ό,τι σου απομείνει δες πως θα ζήσεις!
Βέβαια, ο κίνδυνος να χάσεις το σπίτι σου ή και κινητή περιουσία δεν έχει να κάνει μόνο με το ξεπάγωμα των πλειστηριασμών, λόγω μη εξυπηρετούμενων στεγαστικών δανείων, έχει να κάνει και με τις απλήρωτες εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Τα ραβασάκια με τις απειλές για κατασχέσεις από τον ΟΑΕΕ είναι μια πραγματικότητα που από το 2014 θα είναι όλο και πιο επικίνδυνη, με την ενεργοποίηση του Ταμείου Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών.