Μετά το καλοκαίρι του 1973, κατά το οποίο άρχισαν έντονα να φαίνονται τα σημάδια της οικονομικής κρίσης με το φούντωμα του πληθωρισμού και της ακρίβειας, με την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς βρίσκονται σε έξαρση οι αγώνες των φοιτητών, οι οποίοι κορυφώνονται το Νοέμβρη: Από την 1η Νοέμβρη συνεχίζεται για δεύτερο δεκαπενθήμερο η απεργία της Γεωπονικής, με τη συμπαράσταση των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Στις 7 Νοέμβρη οι αγρονομοτοπογράφοι και οι χημικοί μηχανικοί του Πολυτεχνείου σε συγκέντρωσή τους διακηρύσσουν τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος και αποφασίζουν εκλογές για τις 27 Νοέμβρη. Στις 8-12 Νοέμβρη 1.500 περίπου φοιτητές της Ιατρικής κάνουν μαχητική συγκέντρωση στο Γουδί. Εξακόσιοι φοιτητές πραγματοποιούν μαχητική συγκέντρωση στην Πάτρα. Οι φοιτητές της Γεωπονικής αποφασίζουν να συνεχίσουν την αποχή. Στην Πάντειο και την Οδοντιατρική, εξαναγκάζονται σε παραιτήσεις τα διορισμένα ΔΣ. Οι κινητοποιήσεις είναι συνεχείς.
Η χούντα επιχειρεί έναν ακόμη ελιγμό, αλλά και απόπειρα εκβιασμού. Στις 13 Νοέμβρη, ο υπουργός Παιδείας Σιφναίος πηγαίνει στο Πολυτεχνείο και προσπαθεί να πείσει τις Επιτροπές Αγώνα των 5 σχολών ότι δεν πρέπει να ζητάνε φοιτητικές εκλογές πριν τις βουλευτικές, γιατί αυτό επιβάλλουν «εθνικοί λόγοι». Στην πραγματικότητα, εκβιάζει, λέγοντας ότι έχει το νομοσχέδιο για τις φοιτητικές εκλογές στην τσέπη και αν οι φοιτητές δεν το δεχτούν, είναι άμεσος ο κίνδυνος αιματοχυσίας.
Την Τετάρτη 14 Νοέμβρη 1973 πραγματοποιούνται γενικές συνελεύσεις των φοιτητών, προκειμένου να απαντήσουν. Το πρωί της Τετάρτης πραγματοποιείται συγκέντρωση στην αυλή του ΕΜΠ για να πειστεί η Σύγκλητος να δώσει την άδεια να πραγματοποιηθούν οι ορισμένες για το μεσημέρι γενικές συνελεύσεις. Την ώρα της συγκέντρωσης, συνεδριάζουν οι επιτροπές των πέντε σχολών του Πολυτεχνείου για να συζητήσουν την κοινή πρόταση που θα κατέβει στις γενικές συνελεύσεις. Παράλληλα, στη Νομική πραγματοποιείται παμφοιτητική συγκέντρωση για να καθοριστεί η στάση αντιμετώπισης της πρόκλησης Σιφναίου. Το μεσημέρι της Τετάρτης, αρχίζουν στο Πολυτεχνείο οι γενικές συνελεύσεις, ενώ στο προαύλιο οι φοιτητές συνεχίζουν τη συγκέντρωσή τους, φωνάζοντας αντιδικτατορικά συνθήματα. Η Αστυνομία περικυκλώνει το κτίριο και οι φοιτητές απαντούν, πετώντας νεράντζια. Τα νέα φτάνουν στη Νομική και οι συγκεντρωμένοι εκεί φοιτητές αποφασίζουν να κατέβουν στο Πολυτεχνείο. Στην Κάνιγγος και τη Στουρνάρη συγκρούονται με την Αστυνομία που έχει αποκλείσει την πρόσβαση στο Πολυτεχνείο. Οι περισσότεροι σπάνε τον αστυνομικό κλοιό και μπαίνουν στο Πολυτεχνείο, ενώ οι υπόλοιποι διαδηλώνουν στην Ακαδημίας και την Ομόνοια.
Το απόγευμα, όταν τελειώνουν οι γενικές συνελεύσεις, αρχίζει να συζητιέται η παραμονή στο χώρο του Πολυτεχνείου το βράδυ της Τετάρτης, ενώ κόσμος έχει ήδη μαζευτεί στους δρόμους γύρω από το Ιδρυμα. Οταν πια έγινε καθαρό ότι οι φοιτητές θα μείνουν μέσα στο Πολυτεχνείο, με πρωτοβουλία της ΚΝΕ και της Αντι-ΕΦΕΕ, συγκροτείται η πρώτη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα, οργανώνονται οι εκπομπές στα μεγάφωνα, ο σταθμός, η σίτιση, η περιφρούρηση κλπ.Την Πέμπτη 15 Νοέμβρη το νέο της κατάληψης του Πολυτεχνείου έχει απλωθεί και ο λαός της Αθήνας αρχίζει να συρρέει στο χώρο. Μέχρι τις 9.30 το βράδυ η κατάληψη έχει πυκνώσει, ενώ ο λαός στους γύρω από το Πολυτεχνείο δρόμους φωνάζει αντιαμερικανικά και αντιχουντικά συνθήματα. Παραμένει τη νύχτα και συμπαραστέκεται στους φοιτητές.
Την Παρασκευή 16 Νοέμβρη 1973 ξεκινά η λειτουργία του ιστορικού πια ραδιοφωνικού σταθμού, που μεταφέρει τα μηνύματα των εξεγερμένων φοιτητών σε όλη την Αθήνα. Στις 9 το πρωί στήνονται τα πρώτα οδοφράγματα και σχηματίζονται δύο μεγάλες διαδηλώσεις στην Πανεπιστημίου και στη Σταδίου. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, επιτροπή των αγροτών από τα Μέγαρα, που είχαν ξεσηκωθεί ενάντια στις απαλλοτριώσεις της γης τους, επισκέπτονται τη Συντονιστική Επιτροπή. Οι συγκεντρωμένοι έξω από το Πολυτεχνείο τραγουδάνε το «Πότε θα κάνει ξαστεριά». Το απόγευμα οι διαδηλωτές στο χώρο γίνονται χιλιάδες με συμμετοχή των εργατών. Και στις 6 το απόγευμα αρχίζουν οι συγκρούσεις διαδηλωτών και Αστυνομίας με πολλούς τραυματίες.
Στις 7 το απόγευμα μία μεγάλη διαδήλωση κατευθύνεται στο Πολυτεχνείο και χτυπιέται από την Αστυνομία. Εμφανίζονται τεθωρακισμένα της Αστυνομίας και πέφτουν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Στο κέντρο της Αθήνας, στη Σόλωνος, στην Κάνιγγος, στη Βάθη, στην Αριστοτέλους, στην Αλεξάνδρας, στην πλατεία Αμερικής γίνονται μάχες σώμα με σώμα. Στις 9.30 μ.μ. η Αστυνομία απαγορεύει την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας μέχρι νεωτέρας διαταγής. Στις 11 το βράδυ ο ραδιοσταθμός και τα μεγάφωνα καλούν τον κόσμο να μη φύγει. Οι αύρες έχουν κυκλώσει το χώρο του Πολυτεχνείου και τα δακρυγόνα έχουν πνίξει την περιοχή.
Σάββατο 17 Νοέμβρη. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τα πρώτα τανκς εμφανίζονται, ενώ στο νοσοκομείο που οργανώθηκε στο Πολυτεχνείο, μεταφέρονται όλο και περισσότεροι νεκροί και τραυματίες. Στη 1 μετά τα μεσάνυχτα τα τανκς έχουν ζώσει το Πολυτεχνείο. Τα μεγάφωνα και ο ραδιοσταθμός μεταδίδουν: «Μη φοβάστε τα τανκς», «Κάτω ο φασισμός», «Φαντάροι είμαστε αδέρφια σας. Μη γίνετε δολοφόνοι». Στις 1.30 τα τανκς ξεκινούν με αναμμένους τους προβολείς. Οι φοιτητές τοποθετούν εμπόδια πίσω από την κεντρική πύλη για να εμποδιστεί η είσοδος των τανκς. Οι φοιτητές είναι ανεβασμένοι στα κάγκελα, τραγουδούν τον Εθνικό Υμνο και φωνάζουν στους φαντάρους: «Είμαστε αδέρφια». Δίνεται διορία 20 λεπτών για να βγουν οι έγκλειστοι, ενώ ένα τανκ παίρνει θέση απέναντι στην είσοδο. Η Συντονιστική Επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου.
Ξημερώματα Σαββάτου 17 Νοέμβρη, ώρα 2.50 τα ξημερώματα. Ο επικεφαλής αξιωματικός με μια κίνηση του χεριού του, δίνει την εντολή να ξεκινήσει το τανκ. Η πόρτα πέφτει και το τανκ συνεχίζει την πορεία του φτάνοντας μέχρι τις σκάλες του κτιρίου «Αβέρωφ». Μαζί του μπαίνουν ασφαλίτες και άντρες των ΛΟΚ. Πέφτουν πυροβολισμοί. Υπάρχουν φαντάροι που βοηθούν τους φοιτητές να φύγουν, αλλά στις εξόδους τους περιμένουν ασφαλίτες. Στις 3.20 δεν υπάρχει πλέον κανένας στο Πολυτεχνείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου