Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Στόχος η φθορά των συνειδήσεων.

Ίσως σε κάποιους κάτιι λέει αυτός ο τίτλος. Κάποια στιγμή θα ανεβάσω κάποια κομμάτια από το ομότιτλο βιβλίο του ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΡΟΖΕΝΤΑΛ.
Η ιδέα γι' αυτή την ανάρτηση ήρθε από το γεγονός ότι σε όλη την Ευρώπη οι φοιτητές ξεσηκώνονται ενάντια στην πολιτική της ΕΕ  στην παιδεία. Ο στόχος φυσικά είναι γνωστός. Εργατικό δυναμικό ευέλικτο, δια βίου καταρτιζόμενο  που θα κυνηγά το μεροκάματο μια ζωή  , με σχέσεις εργασίας ελαστικότατες και αμοιβές χαμηλότατες.
Η διαμόρφωση όμως τέτοιου εργατικού δυναμικού, με τις προδιαγραφές που περιγράφονται παραπάνω, θα γίνει όχι μόνο με τις πολτικές που θα εφαρμοστούν στην τριτοβάθμια  εκπαίδευση. Αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΣΤΗ ΝΗΠΙΑΚΗ ΗΛΙΚΙΑ. Ο Χίτλερ φέρεται να έχει πει: " Αφήστε με να διαπαιδαγωγήσω τα παιδιά μεχρι 12 χρόνων¨και δε με νοιάζει ποιος θα τα διαπαιδαγωγήσει αργότερα" Δεν ξέρω αν αυτό είναι αλήθεια , αν ειπώθηκε έτσι ή καπως έτσι. Ξέρω μόνο ότι αυτό θέλει να κάνει η ΕΕ. Το χειρότερο από όλα είναι ότι είναι εύκολο να πείσεις τους  γονείς ότι οι επιχειρούμενες αλλαγές είναι "βήματα μπροστά" , είναι "εκσυγχρονισμός της εκπαίδευσης"



 Το σκεπτικό τους είναι ανατριχιαστικά φασιστικό.  Διαβάστε λοιπόν  από την
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ
 Βρυξέλλες, 8.9.2006
COM(2006) 481 τελικό
ένα μικρό μέρος. Προσπαθήστε να ανακαλύψετε το πραγματικό νόημα των λέξεων, τις πραγματικές επιδιώξεις και θα ανατριχιάσετε, ΤΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ......


Προσχολική εκπαίδευση: έμφαση στη μάθηση σε μικρή ηλικία
11. Υπάρχουν ουσιαστικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η συμμετοχή σε προσχολική εκπαίδευση υψηλής ποιότητας έχει μεγάλης διάρκειας οφέλη όσον αφορά τις επιδόσεις και την κοινωνικοποίηση κατά τη σχολική φοίτηση και την επαγγελματική σταδιοδρομία των ατόμων, γιατί διευκολύνει τη μεταγενέστερη μάθηση
12. Σύμφωνα με την πείρα που έχει αντληθεί σε επίπεδο ΕΕ και ΗΠΑ, τα προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης, ιδιαίτερα εκείνα που απευθύνονται σε μειονεκτούντα παιδιά, μπορούν να έχουν θετικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη ευρείας κλίμακας, τα οποία διατηρούνται και μετά την ενηλικίωση. Στα αποτελέσματα συγκαταλέγεται η βελτίωση σε πολλούς τομείς: σχολικές επιδόσεις, βαθμολογία, ποσοστά απασχόλησης, απολαβές, πρόληψη της εγκληματικότητας, οικογενειακές σχέσεις και υγεία. Ωστόσο, για να αντισταθμιστούν τα μειονεκτήματα σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, τα προσχολικά προγράμματα πρέπει να συνοδεύονται από συνακόλουθες παρεμβάσεις, όπως η στήριξη για την εκμάθηση γλωσσών και την κοινωνική προσαρμογή. Διαφορετικά, ο επωφελής αντίκτυπός τους θα ακολουθήσει φθίνουσα πορεία. Η έλλειψη επενδύσεων στον τομέα της μάθησης σε μικρή ηλικία συνεπάγεται σημαντικά υψηλότερες διορθωτικές δαπάνες σε μεταγενέστερα στάδια της ζωής, κάτι που είναι λιγότερο αποδοτικό από οικονομική πλευρά και μπορεί να συνδεθεί με αυξημένες δαπάνες προς τις πολιτικές για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, την υγεία, την ανεργία και άλλες κοινωνικές πολιτικές.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εδώ, περί ….Στάλιν, πάλι:

http://www.antinews.gr/?p=72158#comment-571207

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Είναι πόλεμος!
«Αλήθεια, γιατί η Ιρλανδία δεν επιθυμεί να... σωθεί μέσω του περιώνυμου Μηχανισμού Στήριξης; Η απάντηση, διά στόματος Μπατ Ο'Κίφι, Ιρλανδού υπουργού Εμπορίου: «Η κυριαρχία αυτής της χώρας κερδήθηκε με μεγάλη δυσκολία και η κυβέρνηση δεν πρόκειται να εκχωρήσει σε κανέναν αυτή την κυριαρχία» (... Ο ημέτερος πρωθυπουργός είχε σπεύσει να... προαναγγείλει την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, λίγο πριν υπογράψει το Μνημόνιο. Ηξερε τις συνέπειες και συνειδητά προσυπέγραψε) *** Δεκαετία -και βάλε- βαθιάς και σκοτεινής νύχτας για τη χώρα. Πιθανώς και για ολόκληρη την Ενωση. Με τεκτονικούς σεισμούς και καταρρεύσεις. Με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά (ελεγχόμενες πτωχεύσεις, διαρκής λιτότητα, έξωση χωρών από την Ευρωζώνη κ.ά.). Το ζοφώδες -για την Ελλάδα- 2010 θα μοιάζει περίοδος μερικών δυσκολιών», γράφει μεταξύ άλλων ο Γιάννης Τριάντης στην στήλη του στην «Ελευθεροτυπία».

Και ο Νίκος Μπογιόπουλος του «Ριζοσπάστη» συμπληρώνει:

Είναι πόλεμος!

Πολιτική δολιότητα. Πρωτοφανής αρπαγή.

Θα έφερναν «καλύτερες μέρες». Και έφεραν το ΔΝΤ!

Δε θα έπαιρναν νέα μέτρα. Και ανακοίνωσαν, μόλις λίγα 24ωρα μετά τις δημοτικές εκλογές, τόσα νέα μέτρα για το 2011 που ισοδυναμούν με το μνημόνιο του 2010... επί τρία!

Κινδυνολόγησαν. Εξαπάτησαν. Εκβίασαν. Τρομοκράτησαν. Πλαστογράφησαν. Συκοφάντησαν. Διαστρέβλωσαν. Παραχάραξαν.

Και όλα αυτά για να επιβάλουν ό,τι είχαν προαποφασίσει:

Την προγραφή, τον εξανδραποδισμό ενός ολόκληρου λαού, αφού πρώτα τον μετέτρεψαν σε πειραματόζωο.

Πρόσφεραν τον ελληνικό λαό πειραματόζωο για να παίξουν πάνω του όλα τα παιχνίδια της ταξικής βαρβαρότητας οι πολυεθνικές από την Αμερική μέχρι τη Γερμανία και οι καπιταλιστές από την Κίνα μέχρι το Κατάρ!

Εκοψαν μισθούς, αφαίρεσαν συντάξεις, διέγραψαν εργασιακά δικαιώματα, γύρισαν τη ζωή 100 χρόνια πίσω, φέσωσαν την Ελλάδα μέχρι Δευτέρας Παρουσίας, τίναξαν τους φόρους και τον πληθωρισμό στα ύψη, υπήγαγαν τη χώρα στους «δανειστές» και μάλιστα υπό το αγγλικό δίκαιο (!), ξεπουλούν ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει δημόσια περιουσία και πατρίδα.

Με ποιο αιτιολογικό; Οτι υπάρχει χρέος.

Αλλά μιλούν για το χρέος που οι ίδιοι δημιούργησαν!

Μιλούν για ένα χρέος που μέχρι το τελευταίο ευρώ είναι φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, προνόμια, θαλασσοδάνεια σε βιομήχανους, εφοπλιστές, τραπεζίτες, εργολάβους, είναι ΝΑΤΟικές δαπάνες, είναι τα λύτρα που πληρώνει η Ελλάδα στην ΕΟΚ των μονοπωλίων.

Μιλούν για ένα χρέος που (το ομολογούν!) με όσα κάνουν, σε μόλις δύο χρόνια, θα το έχουν διπλασιάσει!

Και τότε τι θα κάνουν για να «σώσουν την πατρίδα»; Θα μας πουλήσουν σκλάβους με «φαστ τρακ» διαδικασίες;

Ο ελληνικός λαός έχει να αντιμετωπίσει έναν πόλεμο που σε συνθήκες ειρήνης δεν έχει υποστεί ποτέ ξανά στην ιστορία του.

Εναν πόλεμο που αποδεικνύει ότι η ειρήνη τους είναι η συνέχιση του ταξικού πολέμου, με άλλα μέσα.

Εχουν στοιβάξει τις μανάδες μας, τους πατεράδες μας, τα παιδιά μας, όλους μας, στα αμπάρια του «Τιτανικού».

Να πορευόμαστε με τιμονιέρηδες τους «μούτσους που γινήκανε καπεταναίοι».

Να ποδηγετούμαστε από «πειρατές» που έχουν για έμβλημα τη σημαία της «περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας» και αξιοπρέπειας...

Δεν τους το έχουν διδάξει στο Χάρβαρντ.

Εδώ, στην Ελλάδα, η συλλογική μνήμη διατηρεί ζωντανό εκείνο το σύνθημα:

Οταν ο λαός έχει να αντιμετωπίσει την τυραννία έχει να διαλέξει είτε τις αλυσίδες, είτε την αντίσταση.

Που σημαίνει ότι η Ιστορία δεν τελείωσε.

Τώρα αρχίζει!

Θα το διαπιστώσουν πολύ νωρίτερα απ' όσο φαντάζονται.
Αναρτήθηκε από giorgis
βαθυ κοκκινο