Οι συμφωνίες στις οποίες κατέληξε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις των άλλων χωρών - μελών, στις 11 του Μάρτη, για το «Σύμφωνο του Ευρώ», προκειμένου να συνεχίσει να πληρώνει τους διεθνείς πιστωτές και μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, είναι σαφείς και απόλυτα χαρακτηριστικές, για τις επιλογές τόσο της κυβέρνησης, όσο και της οικονομικής ολιγαρχίας. Δείχνουν το στίγμα της νέας επίθεσης που ετοιμάζουν τα επιτελεία του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων της ΕΕ συνολικά, σε μια ακόμα προσπάθεια να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, μεταφέροντας τις συνέπειές της στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.Τα κράτη - μέλη που σχεδιάζουν να ενταχθούν στο «μηχανισμό στήριξης», τονίζεται στην της ΕΕ «θα πρέπει να αναγγείλουν τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις που θα πρέπει να υλοποιηθούν κατά τους προσεχείς 12 μήνες. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να συμπεριληφθούν συγκεκριμένες δεσμεύσεις στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων και σταθερότητας τα οποία θα υποβληθούν τον Απρίλιο και θα παρουσιασθούν κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου». Είναι φανερό ότι όπως σε κάθε σύμβαση για τη χορήγηση τραπεζικού δανείου, όπως στο μνημόνιο για τα 110 δισ. από την ΕΕ και το ΔΝΤ, έτσι και για κάθε δανειοδότηση που θα γίνεται από το περιβόητο Ταμείο Σταθερότητας, οι πιστωτές βάζουν τους όρους τους και ο ...πελάτης επιλέγει αν θα τους δεχτεί ή όχι. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως είναι γνωστό, όχι μόνο δέχεται τους διάφορους όρους που υπάρχουν στις συμφωνίες που συνάπτει, αλλά υποστηρίζει με σθένος ότι τελικά πρόκειται για όρους και μέτρα που, έτσι κι αλλιώς, θα έπρεπε να παρθούν, προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση του ο καπιταλισμός στη χώρα.
Το ΚΚΕ και ο «Ρ» αναλυτικά έχουν παρουσιάσει το σύνολο των αντιλαϊκών - αντιδραστικών μέτρων που προβλέπονται από το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας», ή το «Σύμφωνο για το Ευρώ», όπως ονομάστηκε στη συνέχεια. Πρόκειται για μέτρα που στοχεύουν στην ενίσχυση του κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, μέσα από τη μείωση των μισθών των εργαζομένων, τις ακόμα πιο αντιδραστικές προσαρμογές των εργασιακών σχέσεων στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, τις νέες ανατροπές στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης και των συντάξεων, τους νέους περιορισμούς και την πλέρια εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας, τον ακόμα μεγαλύτερο σφαγιασμό των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα που έχουν απομείνει, νέες φοροαπαλλαγές και νέα κίνητρα για το κεφάλαιο κλπ.
Ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας, οι συμφωνίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ προβλέπουν «να ολοκληρώσει πλήρως και ταχέως το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ που έχει αναγγείλει».
Πηγή κερδοφορίας
Οι ιδιωτικοποιήσεις, και στην περίπτωση της δικής μας χώρας, έχουν αποδειχθεί ως μία από τις πλέον αποτελεσματικές πηγές εξασφάλισης υπερκερδών για το κεφάλαιο. Στις συνθήκες του καπιταλισμού είναι γνωστό ότι η παραγωγική δραστηριότητα μπορεί να κινείται μόνο μέσα στα αυστηρά όρια που καθορίζουν οι εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής. Από τη στιγμή που η παραγωγή υπάρχει για να εξασφαλίζει κέρδος για τους καπιταλιστές, μπορεί και αναπτύσσεται όσο βγαίνει κέρδος. Σε αυτές τις περιόδους, οι διάφοροι κλάδοι της οικονομίας λειτουργούν ως μαγνήτης τόσο για την επανατοποθέτηση κερδών στη διαδικασία της παραγωγής, όσο και για την προσέλκυση νέων κεφαλαίων - καπιταλιστών. Αυτή η διαδικασία, όμως, δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Κάποια στιγμή η αγορά «στομώνει» και δεν μπορεί να απορροφήσει τα αποτελέσματα της παραγωγής, το κέρδος γίνεται αμφίβολο και η απόδοση των κεφαλαίων πέφτει. Τότε οι καπιταλιστές αφηνιάζουν, αφού κομμάτι από τα κεφάλαια που διαθέτουν δεν μπορούν πλέον να τους προσφέρουν κέρδος και άρα μένουν αναξιοποίητα, εκτός παραγωγής. Ενας από τους κλασικούς τρόπους που αξιοποιεί το καπιταλιστικό σύστημα για να προσφέρει διέξοδο στους καπιταλιστές για την κερδοφόρα τοποθέτηση των κεφαλαίων αυτών είναι οι ιδιωτικοποιήσεις. Μεμονωμένες επιχειρήσεις, ολόκληροι κλάδοι και τομείς της οικονομικής δραστηριότητας και των υποδομών που ανέπτυξε το αστικό κράτος, στο παρελθόν, με στόχο να διευκολύνει την επιτάχυνση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, περνάνε τώρα, σταδιακά, στους εκπροσώπους της περιβόητης ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ενισχύοντας έτσι την κερδοφορία του κεφαλαίου συνολικά. Στην πραγματικότητα πρόκειται για κλάδους που οι αστοί απέφευγαν στο παρελθόν, επειδή απαιτούνταν μεγάλα κεφάλαια για την ανάπτυξή τους, κάτι που δεν τους συνέφερε αφού δικός τους στόχος ήταν το γρήγορο και μεγάλο κέρδος. Κανείς ιδιώτης δεν μπορούσε πριν μερικές δεκαετίες να στήσει τη ΔΕΗ, ούτε ένας δεν ήταν σε θέση να δημιουργήσει τα δίκτυα του ΟΤΕ, κανένας δεν μπορούσε να εξασφαλίσει την υδροδότηση της Αθήνας σαν την ΕΥΔΑΠ, ή να κουμαντάρει την Εθνική Τράπεζα.
Ολόκληρη την τελευταία 20ετία, οι κυβερνήσεις, κύρια του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ΝΔ, κατάφεραν με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων να εξασφαλίσουν συνθήκες υψηλής κερδοφορίας για τα αδρανοποιημένα κεφάλαια, μια πολιτική που ταυτόχρονα οδήγησε σε υπερσυσσώρευση κεφαλαίων για ντόπιους και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους. Ομιλοι που λεηλατούν τον κοινωνικό πλούτο, στηριγμένοι σχεδόν αποκλειστικά στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και των κρατικών αναθέσεων έργων και οι οποίοι έχοντας ήδη συγκεντρώσει κεφάλαια μυθικών διαστάσεων, αναζητούν τώρα διέξοδο για την κερδοφόρα τοποθέτησή τους στις νέες ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Αποφασισμένη για το έγκλημα
Ηδη τη βδομάδα που μας πέρασε η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόσληψη συμβούλων (ακόμα μια γάγγραινα οικονομικής αιμορραγίας δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από τα δημόσια ταμεία) για επέκταση της σύμβασης με τη «Χόχτιφ» για το αεροδρόμιο των Σπάτων, την παράδοση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού σε ιδιωτικά συμφέροντα, την ιδιωτικοποίηση του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων.
Αυτά όμως είναι μόνο ένα μικρό μέρος από το όργιο του ξεπουλήματος που ετοιμάζει η τωρινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο όνομα της εξασφάλισης κονδυλίων που θα πάνε απευθείας στις τράπεζες που διαθέτουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων προβλέπει:
Καζίνο Mont Parnes: Το δημόσιο κατέχει το 49%, που σχεδιάζεται να παραδοθεί σε στρατηγικό επενδυτή.
Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα: Το δημόσιο κατέχει το 99,81%.
ΔΕΠΑ: Το δημόσιο κατέχει το 65%.
ΤΡΑΙΝΟΣΕ: Το δημόσιο κατέχει το 100%. Σχεδιάζεται η πώληση ποσοστού σε στρατηγικό επενδυτή.
ΛΑΡΚΟ: Το δημόσιο κατέχει το 55,19%. Σχεδιάζεται η πώληση ποσοστού σε στρατηγικό επενδυτή.
ΕΓΝΑΤΙΑ: Σχεδιάζεται υπογραφή Σύμβασης παραχώρησης σε ιδιώτες.
Για τις παραπάνω ιδιοκτησίες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει ανακοινώσει ότι οι σχεδιασμοί της θα ολοκληρωθούν μέσα στο χρόνο. Ωστόσο, μετά την αναγγελία του προγράμματος των 50 δισ. ευρώ, θεωρείται βέβαιο ότι και άλλες μονάδες θα βρεθούν στο στόχαστρο της ιδιωτικοποίησης. Ενδεικτικά, πάντως, στο χαρτοφυλάκιο που διαθέτει σήμερα το ελληνικό δημόσιο σε ομίλους που είναι εισηγμένοι στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, είναι και οι παρακάτω συμμετοχές:
ΑΤΕ: Το δημόσιο κατέχει το 77,31%
ΔΕΗ: Το δημόσιο κατέχει το 51,12%
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ: Το δημόσιο κατέχει το 35,48%
ΕΥΑΘ: Το δημόσιο κατέχει το 74,02%
ΕΥΔΑΠ: Το δημόσιο κατέχει το 61,33%
ΟΛΘ: Το δημόσιο κατέχει το 74,27%
ΟΠΑΠ: Το δημόσιο κατέχει το 34%
ΟΤΕ: Το δημόσιο κατέχει το 16%
ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ: Το δημόσιο κατέχει το 34,04%
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ: Το δημόσιο κατέχει το 1,23%
ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Το δημόσιο κατέχει το 2,53%
ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ: Το δημόσιο κατέχει το 8,93%
ALPHA BANK: Το δημόσιο κατέχει το 0,62%
KAE: Το δημόσιο κατέχει το 2,81%
ΠΕΤΖΕΤΑΚΙΣ: Το δημόσιο κατέχει το 0,50%
ΚΕΡΑΜΕΙΑ ΑΛΛΑΤΙΝΗ - ΑΣΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ: Το δημόσιο κατέχει το 1,29%
Οι υποδομές
Ειδική ...μεταχείριση θα έχουν από την κυβέρνηση τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της χώρας, όπου φέρεται αποφασισμένη να παραχωρήσει οτιδήποτε για το οποίο θα εκδηλωθεί έστω και το παραμικρό ενδιαφέρον από ιδιωτικά κεφάλαια. Σε ό,τι αφορά στα αεροδρόμια στην πρώτη γραμμή φέρεται να βρίσκεται το αεροδρόμιο του Ηρακλείου, αλλά και εκείνο της Θεσσαλονίκης, ενώ τα λιμάνια που θα προταθούν για ιδιώτες είναι της Αλεξανδρούπολης, του Βόλου, της Ηγουμενίτσας, του Ηρακλείου, της Καβάλας, της Κέρκυρας και του Λαυρίου.
Τέλος, σε ό,τι αφορά στην ακίνητη περιουσία και τη λεγόμενη αξιοποίησή της η κυβέρνηση βρίσκεται ακόμα στη φάση της καταγραφής της περιουσίας, ώστε σε συνεργασία με διεθνή κανάλια κτηματομεσιτών να επιχειρήσει να τη βγάλει στο σφυρί.
Το σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για το νέο σχέδιο ξεπουλήματος της κυβέρνησης απαντά στην ουσία του προβλήματος: «Το μεγάλο σκάνδαλο - έγκλημα σε βάρος των λαϊκών αναγκών και των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας είναι το ξεπούλημα δημόσιων εκτάσεων, όπως το Eλληνικό, και η παράδοση στο κεφάλαιο κρίσιμων υποδομών, όπως τα αεροδρόμια. Οτι η κυβέρνηση εξουσιοδοτεί γι' αυτή τη διαδικασία τράπεζες, χρηματοοικονομικές εταιρείες και γραφεία μεγαλοδικηγόρων δείχνει ότι δεν υπάρχει ιδιωτικοποίηση χωρίς μεγάλο φαγοπότι καθώς και ότι είναι φούμαρα τα περί διαφάνειας που κατά καιρούς επικαλούνται το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ».
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου