Έτσι για να θυμόμαστε

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ

Σημιτικότερος του Σημίτη

Κυριακή 28 Μάρτη 1999

Τα γεγονότα του τελευταίου διαστήματος όπως η υπόθεση Οτσαλάν και η εγκληματική στάση της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ΝΑΤΟική δράση της κυβέρνησης στη νέα τρομοκρατική επίθεση στη Γιουγκοσλαβία, ασφαλώς, προσφέρονται για χρήσιμα συμπεράσματα. Πολύπλευρη ήταν και είναι η παρέμβαση για τη σωτηρία της κυβέρνησης, κάτω από το φόβο της λαϊκής παρέμβασης στις πολιτικές εξελίξεις. Ο κίνδυνος ανατροπής της κυβέρνησης ανησύχησε και την ηγεσία του Συνασπισμού η οποία έσπευσε να προσφέρει τη συνδρομή της στον αποπροσανατολισμό του λαού, στηρίζοντας ουσιαστικά την κυβέρνηση. Για παράδειγμα στην απαίτηση για παραίτηση του πρωθυπουργού και άμεσες εκλογές, προτείνει συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής και "εθνική στρατηγική", διατυπώνοντας αργότερα το σύνθημα για εθνικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι η κυβέρνηση Σημίτη θα ψήφιζε την απλή αναλογική. Στη συνέχεια στελέχη του ΣΥΝ (Κύρκος, Φαράκος) καλούν ανοιχτά σε στήριξη της κυβέρνησης Σημίτη, για να μην έλθει η "δεξιά". Τώρα, που η φωτιά του πολέμου στα Βαλκάνια έχει ανάψει, ο ΣΥΝ επιμένει να συγκαλύπτει, ουσιαστικά, τον εγκληματικό ρόλο του ΝΑΤΟ - ουσιαστικά περιορίζει το θέμα στη μη έγκριση της επίθεσης από τον ΟΗΕ! - και για την ΕΕ η "κριτική" εξαντλείται στο ότι ακολουθεί... "άβουλα" τους Αμερικάνους! Είναι χαρακτηριστικό οτι ο Ν.Κωνσταντόπουλος ζητούσε απο τον Κ.Σημίτη που είχε συμφωνήσει στη ΝΑΤΟϊκή επιδρομή, για να μην χαθεί η αξιοστία του ΝΑΤΟ, απαιτήσει στη Σύνοδο κορυφής του Βερολίνου παρέμβαση της ΕΕ για να μην γλινουν βομβαρδισμοί, όταν η ΕΕ όχι μόνο συμφώνησε ομόφωνα αλλά κράτη μέλη της συμμετέχουν με στρατό στην εκστρατεία. Ακόμη και μετά τους βομβαρδισμούς η "Αυγή", (25/3/99) κάνει λόγο για "ευρωπαϊκή παρέμβαση" αποτροπής άλλων βομβαρδισμών, αλλα άκουσον άκουσον, προς τον Μιλόσεβιτς για να επανέλθει στις διαπραγματεύσεις! δηλαδή να αποδεχτεί την κατοχή της Γιουγκοσλαβίας απο ΝΑΤΟϊκό στρατό! χωρίς τον παραμικρό αντιΝΑΤΟικό σχολιασμό.

* * *

Στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ επανέλαβε η ηγεσία του ΣΥΝ την κεντροαριστερή συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ για μια υποτίθεται πιο φιλολαϊκή διαχείριση δίνοντας άλλοθι στην αντιλαϊκή κυβέρνηση. Αλλωστε στρατηγικά συμφωνούν. Στις ευρωεκλογές, κατέρχεται προβάλλοντας και με την εκλογική διακήρυξή του, ως αναγκαιότητα το μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης. Ζητά την επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών με προοπτική την "Ενωμένη Ευρώπη των λαών και των πολιτών της (που) παραμένει σήμερα το όραμα και ο στόχος των δυνάμεων της Αριστεράς" (τύπου Μπλερ, Ντ' Αλέμα, Σρέντερ και των ομοίων τους δηλαδή, Σχέδιο Εκλογικής διακήρυξής). του. Θεωρεί την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος (ΕΥΡΩ), σημαντική εξέλιξη... και προβάλλει τη θέση για "πιο γοργά βήματα στην πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης...".

* * *

Χαρακτηριστικά στο σχέδιο διακήρυξής τους αναφέρεται, πως πρώτο καθήκον της Αριστεράς, σήμερα, είναι η ισχυρότερη δυνατή πολιτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης με τη διαμόρφωση δημοκρατικών θεσμών. Ενώ, διευκρινίζεται ότι "ο ΣΥΝ υποστηρίζει (και) κάθε βήμα στη διαμόρφωση κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, την ενσωμάτωση της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης στην ΕΕ ώστε να αρχίσει η αποδυνάμωση της υπαγωγής της ευρωπαϊκής άμυνας στο ΝΑΤΟ"! Κι αυτό, όταν η κοινή - κυρίαρχη - εξωτερική πολιτική της ΕΕ είναι εδώ (!) όταν πρόκειται για την κοινή αμερικανοΝΑΤΟική επέμβαση στο Κόσσοβο, είτε για την καταδίκη του κουρδικού αγώνα σαν τρομοκρατικού... Δεν είναι τυχαίο ότι, ουσιαστικά, ο ΣΥΝ παρακάμπτει όλα τα προβλήματα που αφορούν τον ιμπεριαλιστικό ρόλο της ΕΕ και των ΗΠΑ, δεν αντιστέκεται στα επεμβατικά σχέδιά τους σε βάρος των λαών των Βαλκανίων και ευρύτερα με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, τη διχοτόμηση της Κύπρου και του Αιγαίου, τη συμμετοχή των κρατών της ΕΕ και των ΗΠΑ, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, στη συγκρότηση δυνάμεων ταχείας επέμβασης κατά των λαϊκών κινημάτων.

* * *

ΟΣυνασπισμός, μέσα από το σχέδιο διακήρυξης που ενέκρινε η ΚΠΕ και το Διαρκές συνέδριό του για τις ευρωεκλογές, όχι μόνον υπερθεματίζει υπέρ της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και της ΟΝΕ αλλά και επιμένει πως τάχα μπορεί να υπάρξει ΟΝΕ με φιλολαϊκή πολιτική. Απλώς, ζητά ελαστικοποίηση των κριτηρίων του Μάαστριχτ για την ένταξη στην ΟΝΕ, αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας, και την πρόβλεψη για ελάχιστο κοινωνικό όριο! Μάλιστα, με την παραίτηση Λαφοντέν, βγήκε να προβάλει πως η διαχωριστική γραμμή της... Αριστεράς σήμερα, είναι περίπου ΟΝΕ με κοινωνικό πρόσωπο ή όχι. Λες και είναι δυνατόν, η ΟΝΕ των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ, να αλλάξει χαρακτήρα και να γίνει φιλολαϊκή και η Ενοποιημένη Ευρώπη, χωρίς ανατροπή της πολιτικής και της εξουσίας των μονοπωλίων σε κάθε κράτος - μέλος. Για όλα αυτά και για τον αποπροσανατολισμό που επιχειρείται, οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός, μόνο μια απάντηση μπορούν να δώσουν και στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές. Μαζί με το δίδυμο της συμφοράς, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να καταδικάσει και το ΣΥΝ και τα άλλα κόμματα του ευρωπροσανατολισμού και να ψηφίσουν με αποφασιστικότητα το ΚΚΕ αν δε θέλουν να προσμετρηθεί η ψήφος τους ως στήριγμα για την ΟΝΕ και την ΕΕ.

Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ