Μάργκαρετ Θάτσερ

«Η Σιδηρά Κυρία» της Βρετανίας, η Μάργκαρετ Θάτσερ πέθανε την περασμένη Δευτέρα, και με το θάνατό της κατόρθωσε να «διχάσει» για μία ακόμη φορά τη χώρα, σύμφωνα με τα διεθνή αστικά ΜΜΕ.

Ωστόσο, ο διχασμός δεν έχει σχέση με τη χώρα αλλά με τα ταξικά συμφέροντα. Ο βρετανικός λαός από τη μια πλευρά, στην κυριολεξία «πανηγυρίζει» ότι χάθηκε από τη ζωή η πλέον ορκισμένη εχθρός της εργατικής τάξης. Μια πολιτικός που στιγμή δε δίστασε όχι μόνο να καταστείλει εργατικά συνδικάτα και να αποψιλώσει δικαιώματα που είχαν κερδηθεί με αίμα, αλλά ακόμη και να προσπαθήσει να εξοντώσει απεργούς, όπως τους ανθρακωρύχους κατά τη μεγάλη τους απεργία το 1986 ή τους εργαζόμενους που διαδήλωναν ενάντια στην επιβολή επιπλέον δημοτικού φόρου το 1990, διαδηλώσεις που ξεκίνησαν στις εργατικές συνοικίες για να φτάσουν μέχρι την πλατεία Τραφάλγκαρ και συνέβαλαν και αυτές στην αποχώρησή της από την πολιτική.

Από την άλλη, είναι η αστική τάξη στη χώρα και διεθνώς που πενθεί γιατί χάθηκε ένα «σύμβολο» του αγώνα επιβολής των συμφερόντων του κεφαλαίου. Μια πρωτοπόρος στις ιδιωτικοποιήσεις, στην αντιλαϊκή πολιτική, στη συμβολή για την ανατροπή του σοσιαλισμού. Αποκάλεσε τον Νέλσον Μαντέλα τρομοκράτη, έκανε τον πόλεμο των Φόκλαντς/Μαλβίνας, στενή σύμμαχος του Ρόναλντ Ρέιγκαν, του δικτάτορα της Χιλής Αουγκούστο Πινοτσέτ. Εδωσε «τα φώτα της» στον πρωτεργάτη της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ, Μ. Γκορμπατσόφ. Και από αυτή την πλευρά θα έχει όντως «τιμές» στην κηδεία της, την Τετάρτη, αυτή η πλήρως απαξιωμένη από τους Βρετανούς εργαζόμενους πολιτικός.

Χ.Μ   (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)