Πρόταση για διάβασμα:Το αστικό πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα από το 1950 έως το 1967

Πρόκειται για μια ιστορική μελέτη του πολιτικού συστήματος στην περίοδο 1950-1967.

Η περίοδος αυτή σηματοδοτεί την αρχή και το τέλος μιας πολυσυζητημένης περιόδου της εξέλιξης του αστικού πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, που καθεμιά έχει τη δική της σημασία. Το 1950 άφησε πίσω του μια δεκαετία στην διάρκεια της οποίας πραγματοποιήθηκαν μεγάλες ανατάσεις του εργατικού-λαϊκού κινήματος με αποκορύφωμα την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, την δράση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (1946-1949), ενώ ξεκίνησε η καπιταλιστική ανασυγκρότηση στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν μεταπολεμικά διεθνώς και στην Ελλάδα. Το 1967 υπήρξε η χρονολογία που, ενώ η αστική τάξη είχε θωρακιστεί, εγκαθιδρύθηκε η στρατιωτική δικτατορία των συνταγματαρχών και αμέσως μετά από το τέλος της διαμορφώθηκε το προσαρμοσμένο στις νέες συνθήκες αστικό πολιτικό σύστημα.

Ο βασικός σκοπός αυτής της μελέτης είναι να υπηρετήσει την εργατική πολιτική συνειδητοποίηση, την αποτελεσματικότητα της σημερινής ιδεολογικής-πολιτικής ταξικής πάλης. Με θεωρητικό και μεθοδολογικό εργαλείο ανάλυσης των ιστορικών γεγονότων τη διαλεκτική υλιστική αντίληψή τους, αυτή η μελέτη οδηγεί σε συσχετισμούς των γεγονότων της περιόδου 1950-1967 με τα σημερινά γεγονότα. Βοηθά να κατανοηθούν και οι σημερινές εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας στην σχέση τους με τις οικονομικές-κοινωνικές εξελίξεις.

Κοινά στοιχεία ανάμεσα στο παρελθόν και στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση αποτελούν η κινητικότητα για τη διαμόρφωση νέων αστικών κομμάτων, οι μετακινήσεις αστών πολιτικών μεταξύ παλιών και νέων κομματικών σχηματισμών, η ρευστότητα στις μετακινήσεις τους αλλά και η συγκρότηση των νέων πολιτικών σχημάτων που εμφανίζονται ως αντίπαλα μεταξύ τους. Είναι οι σχέσεις της ελληνικής αστικής τάξης, των εκάστοτε πιο ισχυρών τμημάτων της, με τους ξένους συμμάχους της, σχέσεις συμμαχίας καπιταλιστικών συμφερόντων ενάντια στα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα, που όμως διατρέχονται από την ανισομετρία της καπιταλιστικής ανάπτυξης και ισχύος. Στις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης θα συναντήσει μια εκτεταμένη αποτύπωση τοποθετήσεων αστών πολιτικών μέσα από τον Τύπο της εποχής, από πρακτικά της Βουλής και άλλες πηγές που αποκαλύπτουν την ουσία της αντιπαράθεσης μεταξύ των αστικών κομμάτων.

Η έκδοση αυτή προσφέρεται για πλούσια συμπεράσματα για το σήμερα, χρησιμεύει για να γίνει αντιληπτό ότι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των αστικών κομμάτων, των κομμάτων τελικά της αστικής διακυβέρνησης, είναι τόσο αβαθές ποτάμι που εύκολα διασχίζεται από τη μια του όχθη στην άλλη. Ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα, το εργατικό κίνημα, δεν πρέπει να εγκλωβίζονται στις ενδοαστικές αντιθέσεις, στον αστικό κυβερνητισμό, στην επιδίωξη να γίνει ρυθμιστής του “δημοκρατικού αστικού πολιτεύματος” να το “διασώσει΄” από τη φασιστική ή άλλη εκτροπή του, θεωρώντας ότι έτσι θα οδηγήσει στην υπηρέτηση των γενικότερων εργατικών-λαϊκών στόχων, ενώ πρόκειται για επιλογές της ίδιας της καπιταλιστικής εξουσίας. Το παραπάνω συμπέρασμα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στις σημερινές συνθήκες της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, με την άνοδο του φασιστικού-ναζιστικού αστικού ρεύματος, αλλά και του ρεφορμιστικού, οπορτουνιστικού, αναμορφωμένου μέσα από νέα κομματικά σχήματα.

Η μελέτη για το αστικό πολιτικό σύστημα της περιόδου 1950-1967 προσφέρει κι άλλο ένα διαχρονικής σημασίας συμπέρασμα: την ανάγκη οι εργατικές-λαϊκές μάζες να μην παρασύρονται από την δημαγωγία των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων, από τις υποσχέσεις τους

Πηγή: ΟΔΗΓΗΤΗΣ του ΙΟΥΝΗ