Το δούλεμα και η λαϊκή επιλογή

«Η Ελλάδα βρισκόταν επί δεκαετίες καθηλωμένη σε ένα παρελθόν που δεν μπορούσε να ξεπεράσει. Ολες οι υπόλοιπες χώρες, μεγάλες και μικρές, ευρωπαϊκές και μη, προχώρησαν σε μεταρρυθμίσεις, εγκατέλειψαν τον κρατισμό και στρέφονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στην παγκόσμια αγορά. Αφησαν πίσω την "αναδιανομή" με δανεικά και ανοίγονται στην ανταγωνιστικότητα. Αφησαν πίσω τον προστατευτισμό και ανοίγονται στην εξωστρέφεια. Εκτός βέβαια από την Ελλάδα, που ως πρόσφατα παρέμενε αλυσοδεμένη σε αναχρονιστικές νοοτροπίες, στρεβλώσεις και αγκυλώσεις, συντηρώντας μια ψεύτικη ανάπτυξη με δανεικά. Ωσπου έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας... Σαν να είχε δημιουργηθεί ένα "κέλυφος" γύρω από τη χώρα μας που δεν την άφηνε να προχωρήσει. Αυτό το "κέλυφος" σπάει τώρα! Και απελευθερώνονται οι μεγάλες δυνατότητες της χώρας και του λαού μας» (Αντ. Σαμαράς στο «Βήμα», 4/5/2014). Αλήθεια, όλα τα προηγούμενα χρόνια, τι κυριαρχούσε στην Ελλάδα; Μήπως δεν κυριαρχούσε η ιδιωτική πρωτοβουλία; Μήπως λίγες «μεταρρυθμίσεις» (βλέπε αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις), έγιναν μέχρι το 2009, μήπως το στόχο της ανταγωνιστικότητας δεν ήταν που υπηρετούσε η πολιτική των κυβερνήσεων στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της ΕΕ μέχρι τότε; Τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης δεν διαβαίναμε και πριν την κρίση; Μας δουλεύουν;

Ο Αντ. Σαμαράς προσπαθεί να ενοχοποιήσει για την κρίση και την κατάσταση που βιώνει ο λαός σήμερα συγκεκριμένες επιλογές διαχείρισης παλιότερων χρόνων. Οπως ο ΣΥΡΙΖΑ ενοχοποιεί τη σημερινή πολιτική διαχείρισης. Ομως, είτε η μια είτε η άλλη διαχείριση, τους κανόνες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης θα υπηρετούν, που είναι η πραγματική αιτία, τόσο γιατί ο λαός δεν απολαμβάνει τον πλούτο που παράγει σε συνθήκες ανάκαμψης, όσο και για το ότι φορτώνεται τα βάρη της κρίσης. Οι οποίοι θα είναι εδώ την επομένη των εκλογών, είτε εξασφαλιστεί η κυβερνητική σταθερότητα που ζητάει η κυβέρνηση, είτε «ψηφίσουμε και φύγουν» που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό, για το λαό σημαντικό είναι στις εκλογές να δώσει δύναμη στο ΚΚΕ που παλεύει για να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα, να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, για να δυσκολεύει την πολιτική που υποβαθμίζει τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες και για να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματική φιλολαϊκή διέξοδο, με το λαό στην εξουσία.

 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ