«Στον λαό η παραγωγή»

Aπό το Ποντίκι

Ας δούμε τι λέει  ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ για την πολιτική του ΚΚΕ στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Οι υπογραμμίσεις είναι της εφημερίδας.

Την ώρα που η Ε.Ε. υπό την κα­θοδήγηση του διδύμου Μερκοζί τρέχει ιλιγγιωδώς προς την αυταρχικοποίησή της για τη διά­σωση του ευρώ, υποχρεώνοντας ολό­κληρους λαούς σε βαθιά λιτότητα, το ΚΚΕ δείχνει να διατηρεί την ψυ­χραιμία του κόντρα σε κάθε «ανυπό­μονη» φωνή που ζητάει λύσεις εδώ και τώρα, με τα στελέχη της ηγεσίας του να επισημαίνουν με κάθε ευκαι­ρία ότι ο Περισσός «δεν ξαφνιάζεται γιατί τα είχε προβλέψει».

Το τρίπτυχο «λαϊκή εξουσία, απο­δέσμευση από την Ε.Ε., διαγραφή του χρέους» (με αυτή τη σειρά) είναι κατά τον Περισσό η μόνη φιλο­λαϊκή διέξοδος. Διαφορετικά, εξηγεί, τόσο η έξοδος από την ευρωζώνη όσο και η αποδέσμευση από την Ε.Ε. θα συμβούν υπό τον έλεγ­χο  των  μεγάλων διεθνών κι εγχώριων καπιταλιστικών συμφερόντων,  τα  οποία  θα εξακολουθήσουν να λεηλατούν λαό και την περιουσία του.

Υπό αυτό το πρίσμα βλέπει και το δίλημμα που έχει τεθεί επίσημα τό­σο στο εσωτερικό όσο και σε επίπε­δο Ε.Ε. «ευρώ ή δραχμή», στο οποίο το κόμμα απαντά ότι αποτελεί «ψευτοδίλημμα» που αφορά την «πλου­τοκρατία», ενώ για τον λαό «το ζήτη­μα δεν είναι με ποιο νόμισμα θα τον βυθίσουν οριστικά στη φτώχεια».

Τρομοκρατικό δίλημμα

Ουσιαστικά το εν λόγω δίλημμα αντιμετωπί­ζεται από την ηγε­σία του ΚΚΕ πρωτί­στως ως τρομοκρατικό δίλημμα της κυρίαρχης   αστικής πολιτικής τάξης, αλλά η σταθερή θέση του απέναντι στο ζήτημα δεν σημαίνει ότι ο Περισσός δεν προβληματί­ζεται και δεν ανησυ­χεί για τις εξελίξεις. Φαίνεται όμως ότι προς    το    παρόν αδυνατεί  να   απα­ντήσει σε αυτές με όρους «επείγοντος» και όρους του «σήμερα» (με εξαίρεση επιμέρους αγώνες - χαράτσια, χώροι εργασίας κ.ά. - που αναγνωρίζει ότι δεν αρκούν), εφόσον τοποθετεί τη λύ­ση στην ανατροπή των συσχετισμών δύναμης που θα καταδειχθούν με τη συμπόρευση με τις δυνάμεις του και την αυταπόδεικτη ενίσχυσή του.

Πάντως, η Αλέκα Παπαρήγα με­τά τη συνάντησή της με τον πρωθυ­πουργό… της κυβέρνησης του «μαύ­ρου μετώπου» - κατά τον προσφιλή χαρακτηρισμό που χρησιμοποιεί το ΚΚΕ για τη συγκυβέρνηση -σημείωνε ότι η «έξωση» από το ευρώ φαίνεται «αναπόφευκτη», εί­ναι δηλαδή βέβαιη εξέλιξη.

Ανεξαρτήτως εξελί­ξεων, το Πολιτικό Γραφείο στην ανακοίνωσή του για την απεργία  της  1ης  Δεκεμβρίου έβαλε το δικό του δίλημμα «ή με τα μονοπώλια ή με τον λαό»: «Τέρμα στα διλήμματα ‘‘ευ­ρώ ή δραχμή’’. Μόνη λύση η πάλη για έξοδο από την Ε.Ε.  με λαϊκή εξουσία που θα  διαγράψει  μονομερώς το χρέος, θα μετατρέψει σε λαϊκή ιδιοκτησία τα μονοπώλια και θα απο­δώσει στον λαό τον πλούτο που αυτός παράγει και τον καρπώνονται οι κεφαλαιοκράτες».

Ωστόσο, σύμφωνα με την κριτι­κή που δέχεται ο Περισσός για αυ­τή του τη θέση από ορισμένες πλευ­ρές της Αριστεράς, οι ίσες αποστά­σεις από το κοινό και το εθνικό νό­μισμα δεν βοηθούν στην ανάδειξη του μεγέθους της καταστροφής που συντελείται όσο διαρκεί η παραμο­νή στο ευρώ, αφού αυτή συνδέεται με ακραία μέτρα λιτότητας. Η ίδια η Αλέκα Παπαρήγα τις ημέρες που το δίλημμα αυτό τέθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο μετά τις Κάννες, κα­λούσε τον κόσμο «να αξιοποιήσει αυ­τή την απειλή, να σηκώσει το κεφάλι και να πει ότι με δική μου απόφαση, με τις δικές μου δυνάμεις, με το δι­κό μου σχέδιο από εδώ και μπρος θα αποδεσμευτώ από την Ε.Ε.», δίνο­ντας μια πιο άμεση προοπτική στον τρόπο που απαντά.

Στο μεταξύ στη συζήτηση για τον «προϋπολογισμό» ο κοινοβουλευτικός εκπρό­σωπος του ΚΚΕ Θ. Παφίλης - «προϋπολογισμό χρεοκοπίας και εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων», όπως τον χαρακτήρισε - αναρω­τήθηκε:

«Αυτή τη στιγμή βάζετε το θέμα ότι το στοίχημα της Ελλά­δας είναι να παραμείνει στο ευρώ. Γιατί πρέπει να παραμείνουμε στο ευρώ; (…) Δεν είναι στοίχημα του λαού αυτό, ούτε μπήκαμε στην Ευ­ρωπαϊκή Ένωση επειδή το ήθελε ο λαός. Μπήκαμε για να υπηρετη­θούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων».