Η NEW STAR διοργανώνει από 29/11 έως 5/12 στον κινηματογράφο ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX (Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους, τηλ.: 2103811147) ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ με αφορμή την Διεθνή ημέρα Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, στις 29 Νοεμβρίου.
Στο πλαίσιο του ΦΕΣΤΙΒΑΛ θα προβάλλονται καθημερινά από τις 21:00 14 ταινίες και ντοκιμαντέρ για την Παλαιστίνη.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ
ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX
29/11/12 ΕΩΣ 5/12/ 2012
ΠΕΜΠΤΗ 29 NOEMBPIOY 2012
21:00 PALESTINE BLUES
Σκηνοθεσία: Nida Sinnokrot , ΗΠΑ, 2008
22:30 ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΕΜΠΟΛΕΜΗΣ ΖΩΝΗΣ/ Tale of three jewels
Σκηνοθεσία:
Michel
KhleifiΜ.,
Βρετανία/Παλαιστίνη/Βέλγιο, 1995
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 NOEMBPIOY 2012
21:00 ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ/ Milh Hadha al Bahr
Σκηνοθεσία: Annemarie Jacir,
Παλαιστίνη, Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία, 2008
22:45 Η ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ /Τaste the Revolution
Σκηνοθεσία: Buthina Canaan Khoury, Παλαιστίνη, 2008
23:15 Η ΣΦΑΓΗ /
Massaker
Σκηνοθεσία:
Monika
Borgmann,
Γαλλία, Γερμανία, Λίβανος, 2005
ΣΑΒΒΑΤΟ 1 NOEMBPIOY 2012
21:00 ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ
ΒΟΜΒΕΣ / Under the Bombs
Σκηνοθεσία: Philippe Aractingi, Λίβανος, 2007
22:30 PALESTINE BLUES
Σκηνοθεσία: Nida Sinnokrot , ΗΠΑ, 2008
23:45 ΤΣΙΡΚΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ (Zirkus Palestina)
Σκηνοθεσία: Eyal Halfon, Ισραήλ, 1999
ΚΥΡΙΑΚΗ 2 NOEMBPIOY 2012
21:00 ΤΟ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΤΕΙΧΟΣ / The iron wall
Σκηνοθεσία: Mohammed Alatar, Παλαιστίνη, ΗΠΑ, 2006
22:00 ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ/Chronicle of a disappearance
Σκηνοθεσία:
Elia Suleiman, Παλαιστίνη, Ισραήλ,
ΗΠΑ, Γερμανία, 1996
ΔΕΥΤΕΡΑ 3 NOEMBPIOY 2012
21:00 ΤΟ
ΤΕΙΧΟΣ / The wall
Σκηνοθεσία:
Simone
Bitton, Γαλλία-
2004-100’
22:45 ΣΤΟ
ΣΠΙΤΙ (Private)
Σκηνοθεσία:
Saverio Costanzo, Ιταλία, 2004
ΤΡΙΤΗ 4 NOEMBPIOY 2012
21:00 9 STAR HOTEL (Malon 9 Kochavim)
Σκηνοθεσία: Ido Haar, Ισραήλ, 2007
22:30 ΓΑΜΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ (Wedding in Galilee)
Σκηνοθεσία:
Michel
Khleifi, Ισραήλ,
Γαλλία, Βέλγιο, 1987
ΤΕΤΑΡΤΗ 5 NOEMBPIOY 2012
21:00 ΣΗΜΕΙΟ
ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ (Encounter point)
Σκηνοθεσία:
Julia Bacha, ΗΠΑ, 2006
22:30 ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ
ΒΟΜΒΕΣ / Under the Bombs
Σκηνοθεσία: Philippe Aractingi, Λίβανος, 2007
ΣΥΝΟΨΕΙΣ ΤΑΙΝΙΩΝ
1) ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
(Milh Hadha al Bahr/Le sel de la mer/Salt of this sea)
Παλαιστίνη, Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία, Ελβετία-2008-109’
Σκηνοθεσία: Annemarie Jacir
Σενάριο: Annemarie Jacir
Φωτογραφία: Benoit Chamaillard
Μοντάζ: Michele Hubinon
Ήχος: Peter Flammau, Sami Said, Radwan Shalabi
Παίζουν: Suheir Hammad, Saleh Bakri, Riyad Ideis
Υποψηφιότητα της Παλαιστίνης για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 2009
Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Καννών
Η Σοράγια, 28 χρονών ζει με την οικογένειά της στο Μπρούκλιν. Είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες της εργατικής τάξης. Ανακαλύπτει ότι οι οικονομίες του παππού της έχουν παγώσει στον τραπεζικό του λογαριασμό στην Τζάφα απ’ όπου εξορίστηκε το 1948. Η Σοράγια βάζει σκοπό να επιστρέψει και το όνειρο αυτό την απομακρύνει όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα. Γνωρίζει τον Εμάντ ο οποίος έχει βάλει σκοπό να φύγει από εκεί για πάντα. Ο αγώνας για ελευθερία είναι υποχρέωση ακόμα κι όταν σε ωθεί στην παρανομία.
Παλαιστίνη, Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία, Ελβετία-2008-109’
Σκηνοθεσία: Annemarie Jacir
Σενάριο: Annemarie Jacir
Φωτογραφία: Benoit Chamaillard
Μοντάζ: Michele Hubinon
Ήχος: Peter Flammau, Sami Said, Radwan Shalabi
Παίζουν: Suheir Hammad, Saleh Bakri, Riyad Ideis
Υποψηφιότητα της Παλαιστίνης για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 2009
Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Καννών
Η Σοράγια, 28 χρονών ζει με την οικογένειά της στο Μπρούκλιν. Είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες της εργατικής τάξης. Ανακαλύπτει ότι οι οικονομίες του παππού της έχουν παγώσει στον τραπεζικό του λογαριασμό στην Τζάφα απ’ όπου εξορίστηκε το 1948. Η Σοράγια βάζει σκοπό να επιστρέψει και το όνειρο αυτό την απομακρύνει όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα. Γνωρίζει τον Εμάντ ο οποίος έχει βάλει σκοπό να φύγει από εκεί για πάντα. Ο αγώνας για ελευθερία είναι υποχρέωση ακόμα κι όταν σε ωθεί στην παρανομία.
2) ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΜΒΕΣ (Under the Bombs)
Λίβανος – 2007 - 98’
Σκηνοθεσία: Philippe Aractingi
Σενάριο: Philippe Aractingi, Michel
Leviant
Φωτογραφία: Nidal Abdel Khalek
Μουσική: René Aubry, Lazare Boghossian
Παραγωγή: Rhamsa Productions
Με
τους: Nada Abou Farhat,
Georges Khabbas, Rawya El Chab, Bshara Atallah
Βρισκόμαστε στα τέλη Ιουλίου του
2006 κι ο σκηνοθέτης Philippe Aractingi μας μεταφέρει στην καρδιά του Λιβάνου,
που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Η πρωταγωνίστρια Ζeina φτάνει στο λιμάνι της Βηρυτού, απ’
όπου όλοι επιδιώκουν να αποπλεύσουν με κάποιο ξένο πλοίο για κάποια άλλη χώρα.
Εκείνη κατευθύνεται αντίθετα προς την πόλη ψάχνοντας να βρει το γιο της.
Διασχίζει την ενδοχώρα, για να
φτάσει στον νότιο Λίβανο, μέσα από ερειπωμένα σπίτια, αδιάβατους σχεδόν δρόμους
και γέφυρες κομμένες στα δύο. Οι πρώτες σκηνές γυρίστηκαν δέκα μέρες μετά το
ξέσπασμα του πολέμου. Έπειτα, ο σκηνοθέτης έφυγε για τη Γαλλία κι επέστρεψε στο
Λίβανο, μετά το τέλος των εχθροπραξιών, για να ολοκληρώσει την ταινία μέσα σε
11 μέρες. Με ένα μινιμαλιστικό σενάριο που διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια των
γυρισμάτων, τέσσερις μόνο ηθοποιούς και την κάμερα στον ώμο, ο σκηνοθέτης και
το επιτελείο του φιλμάρουν το επικίνδυνο ταξίδι.
3) Η ΣΦΑΓΗ (Massaker)
Γαλλία, Γερμανία, Λίβανος-2005-
98’
Σκηνοθεσία: Monika Borgmann, Lokman
Slim, Hermann Theissen
Σενάριο: Monika Borgmann, Hermann Theissen
Φωτογραφία: Nina Menkes
Ήχος: Florian Kaltenegger
Παραγωγή: Joachim Ortmanns
Η Σφαγή είναι μια αποκαλυπτική μελέτη πάνω στη πρωτοφανή θηριωδία που συγκλόνισε Σάμπρα και Σατίλα. Σύμφωνα με την ισραηλινή κυβέρνηση στα Παλαιστινιακά στρατόπεδα γύρω από τη Βηρυτό υπήρχαν τρομοκράτες. Έτσι, στις 16 Σεπτεμβρίου του 1982 και ημέρα Πέμπτη ξεκίνησε ο πρωινός βομβαρδισμός. Παραστρατιωτικοί Φαλαγγίτες βίασαν, σκότωσαν και τραυμάτισαν μεγάλο αριθμό άοπλων πολιτών(παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων) στους χώρους των «κυκλωμένων και σφραγισμένων στρατοπέδων». Ακολούθησαν, μαζικές συλλήψεις και εξαφανίσεις. Έξι πρωταγωνιστές μιλούν με κρυμμένα τα πρόσωπα για την εμπλοκή τους στη σφαγή. Ομολογίες που λειτούργησαν και ψυχοθεραπευτικά στα μισοσκότεινα και άδεια δωμάτια των γυρισμάτων. Έξι αμετανόητοι ένοχοι που περιγράφουν, παραδέχονται, δικαιολογούνται μα που δε θα ζητήσουν ποτέ συγγνώμη..
Σενάριο: Monika Borgmann, Hermann Theissen
Φωτογραφία: Nina Menkes
Ήχος: Florian Kaltenegger
Παραγωγή: Joachim Ortmanns
Η Σφαγή είναι μια αποκαλυπτική μελέτη πάνω στη πρωτοφανή θηριωδία που συγκλόνισε Σάμπρα και Σατίλα. Σύμφωνα με την ισραηλινή κυβέρνηση στα Παλαιστινιακά στρατόπεδα γύρω από τη Βηρυτό υπήρχαν τρομοκράτες. Έτσι, στις 16 Σεπτεμβρίου του 1982 και ημέρα Πέμπτη ξεκίνησε ο πρωινός βομβαρδισμός. Παραστρατιωτικοί Φαλαγγίτες βίασαν, σκότωσαν και τραυμάτισαν μεγάλο αριθμό άοπλων πολιτών(παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων) στους χώρους των «κυκλωμένων και σφραγισμένων στρατοπέδων». Ακολούθησαν, μαζικές συλλήψεις και εξαφανίσεις. Έξι πρωταγωνιστές μιλούν με κρυμμένα τα πρόσωπα για την εμπλοκή τους στη σφαγή. Ομολογίες που λειτούργησαν και ψυχοθεραπευτικά στα μισοσκότεινα και άδεια δωμάτια των γυρισμάτων. Έξι αμετανόητοι ένοχοι που περιγράφουν, παραδέχονται, δικαιολογούνται μα που δε θα ζητήσουν ποτέ συγγνώμη..
4) ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ (The wall)
Γαλλία- 2004-100’
Σκηνοθεσία: Simone Bitton
Σενάριο: Simone Bitton
Φωτογραφία: Jacques Bouquin
Ήχος: Jean-Claude Brisson
Παραγωγή: Thierry Lenouvel
Το υπαρκτό Τείχος μοιάζει με σκηνικό επιστημονικής φαντασίας. Μια γη διχοτομημένη, δυο λαοί αντιμαχόμενοι, ένα καθεστώς παράνοιας και φόβου. Η Αραβοεβραία Σιμόν Μπιτόν δίνει το λόγο σε Παλαιστίνιους εργάτες, σε Ισραηλινούς εργάτες που χτίζουν το τείχος, σε Ισραηλινούς υπουργούς και σε απλούς Παλαιστίνιους. Η ελευθερία του ενός είναι η καταπίεση του άλλου.
Σενάριο: Simone Bitton
Φωτογραφία: Jacques Bouquin
Ήχος: Jean-Claude Brisson
Παραγωγή: Thierry Lenouvel
Το υπαρκτό Τείχος μοιάζει με σκηνικό επιστημονικής φαντασίας. Μια γη διχοτομημένη, δυο λαοί αντιμαχόμενοι, ένα καθεστώς παράνοιας και φόβου. Η Αραβοεβραία Σιμόν Μπιτόν δίνει το λόγο σε Παλαιστίνιους εργάτες, σε Ισραηλινούς εργάτες που χτίζουν το τείχος, σε Ισραηλινούς υπουργούς και σε απλούς Παλαιστίνιους. Η ελευθερία του ενός είναι η καταπίεση του άλλου.
Ο ανθρώπινος εφιάλτης μιας ολόκληρης
κοινωνίας που μέσα της ριζώνει χρόνια τώρα ο θρησκευτικός και ο πολιτικός
φανατισμός. Το τείχος δεν είναι η λύση, είναι το αδιέξοδο.
5) PALESTINE BLUES
ΗΠΑ - 2008 - 72΄
Σκηνοθεσία: Nida Sinnokrot
Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου ECOCINEMA, στο Διεθνές
Φεστιβάλ Κινηματογράφου DOCUSUR, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου AMAL,
Διεθνές Βραβείο για Διακριθές Ντοκιμαντέρ και Ρεπορτάζ, Βραβείο στο Διεθνές
Φεστιβάλ Κινηματογράφου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Βραβείο στο Μεσογειακό
Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μονπελιέρ.
Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ "Palestine
Blues" διηγείται την ιστορία ενός χωριού που ζει στην απόλυτη σύγχυση,
απόγνωση και απελπισία παρόλα αυτά με χιούμορ και ποιητικότητα. Τα γυρίσματα
είχαν διάρκεια πάνω από 6 μήνες και επικεντρώθηκαν στο Jayyous, ένα χωριό με
ανθρώπους που είχαν ως κύρια ασχολία τη γη και την καλλιέργειά της. Προκειμένου
οι Ισραηλινοί να σηκώσουν ένα τείχος "ασφαλείας" στην κατεχόμενη
Παλαιστίνη δεν δίστασαν όχι μόνο να καταστρέψουν τη γη αλλά έφτασαν να
γκρεμίζουν ακόμη και τα σπίτια τους. Ο αγώνας των Παλαιστίνιων για επιβίωση
κινηματογραφείται με τόσο ανθρώπινο και ρεαλιστικό τρόπο για να υπενθυμίσει όσα
τα ΜΜΕ φροντίζουν συχνά να ξεχνιούνται.
6) ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ
Chronicle of a disappearance
Παλαιστίνη/Ισραήλ/ΗΠΑ/Γερμανία/Γαλλία–1996–88’
Σκηνοθεσία/ Σενάριο: Elia Suleiman
Φωτογραφία: Marc-Andre Batigue, Μοντάζ: Anna Ruiz, Ήχος: Jean-Paul Mugel
Παραγωγή: Assaf Amir, Elia Suleiman, Παίζουν: Elia Suleiman, Mazira Suleiman, Fuad Suleiman
Chronicle of a disappearance
Παλαιστίνη/Ισραήλ/ΗΠΑ/Γερμανία/Γαλλία–1996–88’
Σκηνοθεσία/ Σενάριο: Elia Suleiman
Φωτογραφία: Marc-Andre Batigue, Μοντάζ: Anna Ruiz, Ήχος: Jean-Paul Mugel
Παραγωγή: Assaf Amir, Elia Suleiman, Παίζουν: Elia Suleiman, Mazira Suleiman, Fuad Suleiman
New Director’s Seattle International Film Festival
1997
Luigi de Laurentis Venice film Festival 1996
Η απλή και αφηγηματική ματιά της επιστροφής στα πάτρια Παλαιστινιακά εδάφη. Μετά από δεκαπεντάχρονη παραμονή στη Νέα Υόρκη για κινηματογραφικές σπουδές, ο πρωταγωνιστής γυρίζει πίσω. Η ταινία χωρίζεται σε δύο ενότητες. Στην πρώτη φαίνεται η παράδοξη ύπαρξη Αράβων στη Ναζαρέτ ενώ η δεύτερη υιοθετεί μια ματιά πολιτική όπου και ο ίδιος ο Suleiman παίζει πιο ενεργό ρόλο. Άραβες σε κρίση πολιτισμικής ταυτότητας και μια γυναίκα που ζητά μεγαλύτερη ελευθερία από την προβλεπόμενη ισραηλιτικές προλήψεις θέτουν τους περιορισμούς…
Luigi de Laurentis Venice film Festival 1996
Η απλή και αφηγηματική ματιά της επιστροφής στα πάτρια Παλαιστινιακά εδάφη. Μετά από δεκαπεντάχρονη παραμονή στη Νέα Υόρκη για κινηματογραφικές σπουδές, ο πρωταγωνιστής γυρίζει πίσω. Η ταινία χωρίζεται σε δύο ενότητες. Στην πρώτη φαίνεται η παράδοξη ύπαρξη Αράβων στη Ναζαρέτ ενώ η δεύτερη υιοθετεί μια ματιά πολιτική όπου και ο ίδιος ο Suleiman παίζει πιο ενεργό ρόλο. Άραβες σε κρίση πολιτισμικής ταυτότητας και μια γυναίκα που ζητά μεγαλύτερη ελευθερία από την προβλεπόμενη ισραηλιτικές προλήψεις θέτουν τους περιορισμούς…
7) ΤΟ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΤΕΙΧΟΣ (The iron wall)
Παλαιστίνη/ΗΠΑ–2006–52’
Σκηνοθεσία: Mohammed Alatar
Παραγωγή: Palestinian Agricultural Relief Comitees,
Palestinians for piece and democratie
Δυτική Όχθη, Λωρίδα της Γάζας. Το χρονικό της κατοχής από το 1967 μέχρι σήμερα. Συνεντεύξεις Παλαιστίνιων ακτιβιστών και αγροτών, Ισραηλινών αποίκων και στρατιωτικών, αναλυτών όπως οι Jeff Halper, Akira Eldar, Hind Khoury. Τείχη σύμβολα ανθρώπινου εξευτελισμού. Όταν η ατμόσφαιρα είναι ανελεύθερη, το μήνυμα της κάμερας δεν μπορεί να είναι ελπιδοφόρο. Είναι όμως ξεκάθαρο. Δε διαφαίνεται ειρηνική επίλυση ούτε και ίδρυση υγιούς και άρα βιώσιμου Παλαιστινιακού κράτος. Γιατί το σιδερένιο τείχος εκτός από την αξιοπρέπεια γκρεμίζει και τις αυταπάτες.
Παλαιστίνη/ΗΠΑ–2006–52’
Σκηνοθεσία: Mohammed Alatar
Παραγωγή: Palestinian Agricultural Relief Comitees,
Palestinians for piece and democratie
Δυτική Όχθη, Λωρίδα της Γάζας. Το χρονικό της κατοχής από το 1967 μέχρι σήμερα. Συνεντεύξεις Παλαιστίνιων ακτιβιστών και αγροτών, Ισραηλινών αποίκων και στρατιωτικών, αναλυτών όπως οι Jeff Halper, Akira Eldar, Hind Khoury. Τείχη σύμβολα ανθρώπινου εξευτελισμού. Όταν η ατμόσφαιρα είναι ανελεύθερη, το μήνυμα της κάμερας δεν μπορεί να είναι ελπιδοφόρο. Είναι όμως ξεκάθαρο. Δε διαφαίνεται ειρηνική επίλυση ούτε και ίδρυση υγιούς και άρα βιώσιμου Παλαιστινιακού κράτος. Γιατί το σιδερένιο τείχος εκτός από την αξιοπρέπεια γκρεμίζει και τις αυταπάτες.
8) ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΕΜΠΟΛΕΜΗΣ ΖΩΝΗΣ (Tale of three jewels)
Μ. Βρετανία/Παλαιστίνη/Βέλγιο–1995–107’
Σκηνοθεσία: Michel Khleifi, Σενάριο: Michel Khleifi, Φωτογραφία: Raymond Fromont, Μοντάζ: Ludo Troch, Παραγωγή: Omar Al-Qattan, Παίζουν: Mohammed Nahnal, Hana’Nc’mch, Bushra Karaman
Ο φανταστικός κόσμος του 12χονου Γιουσέφ και η ανάγκη του να δώσει στη λωρίδα της Γάζας κάτι από την ευαισθησία που της στέρησαν ο εξευτελισμός, ο τρόμος, η βία και τα πάθη. Τα παραμύθια της εμπόλεμης ζώνης δείχνουν ότι ζωή και όνειρα είναι ένα. Το μόνο που τα διαφοροποιεί είναι η οπτική. Και το πολιτικό μήνυμα, κρυμμένο στα υπέροχα πλάνα.
Μ. Βρετανία/Παλαιστίνη/Βέλγιο–1995–107’
Σκηνοθεσία: Michel Khleifi, Σενάριο: Michel Khleifi, Φωτογραφία: Raymond Fromont, Μοντάζ: Ludo Troch, Παραγωγή: Omar Al-Qattan, Παίζουν: Mohammed Nahnal, Hana’Nc’mch, Bushra Karaman
Ο φανταστικός κόσμος του 12χονου Γιουσέφ και η ανάγκη του να δώσει στη λωρίδα της Γάζας κάτι από την ευαισθησία που της στέρησαν ο εξευτελισμός, ο τρόμος, η βία και τα πάθη. Τα παραμύθια της εμπόλεμης ζώνης δείχνουν ότι ζωή και όνειρα είναι ένα. Το μόνο που τα διαφοροποιεί είναι η οπτική. Και το πολιτικό μήνυμα, κρυμμένο στα υπέροχα πλάνα.
9) ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (Private)
Ιταλία–2004–90’
Σκηνοθεσία: Saverio Costanzo, Σενάριο: Saverio Costanzo, Camilla Costanzo
Φωτογραφία: Luigi Martinucci, Μοντάζ: Francesca Calvelli, Ήχος: Antonio Dolce, Gabriele Moretti, Παίζουν: Mohammed Bakri, Hend Ayoub, Lior Miller
Μια επταμελής Παλαιστινιακή οικογένεια που ζει ανάμεσα σε ένα παλαιστινιακό χωριό και ένα ισραηλινό καταφύγιο. Το σημείο είναι κομβικό και ο ισραηλινός στρατός το διεκδικεί. Η μητέρα και ο μικρός γιος θέλουν να φύγουν. Ο πατέρας με τα δυο μεγαλύτερα αγόρια να παλέψουν. Οι στρατιώτες θα καταλάβουν το δεύτερο όροφο ενώ η οικογένεια θα μείνει κλεισμένη στο σαλόνι. Οι επιπτώσεις της κατοχής στην οικογένεια και το γάμο μέσα από τα μάτια της μεγαλύτερης κόρης Μίριαμ. Και το χάος να γειτονεύει με το θάνατο.
Ιταλία–2004–90’
Σκηνοθεσία: Saverio Costanzo, Σενάριο: Saverio Costanzo, Camilla Costanzo
Φωτογραφία: Luigi Martinucci, Μοντάζ: Francesca Calvelli, Ήχος: Antonio Dolce, Gabriele Moretti, Παίζουν: Mohammed Bakri, Hend Ayoub, Lior Miller
Μια επταμελής Παλαιστινιακή οικογένεια που ζει ανάμεσα σε ένα παλαιστινιακό χωριό και ένα ισραηλινό καταφύγιο. Το σημείο είναι κομβικό και ο ισραηλινός στρατός το διεκδικεί. Η μητέρα και ο μικρός γιος θέλουν να φύγουν. Ο πατέρας με τα δυο μεγαλύτερα αγόρια να παλέψουν. Οι στρατιώτες θα καταλάβουν το δεύτερο όροφο ενώ η οικογένεια θα μείνει κλεισμένη στο σαλόνι. Οι επιπτώσεις της κατοχής στην οικογένεια και το γάμο μέσα από τα μάτια της μεγαλύτερης κόρης Μίριαμ. Και το χάος να γειτονεύει με το θάνατο.
10) ΤΣΙΡΚΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ (Zirkus Palestina)
Ισραήλ- 1999-83’
Σκηνοθέτης: Eyal Halfon, Σενάριο: Eyal Halfon, Φωτογραφία: Valentin Belonogov
Ήχος: Yohai Moshe, Μοντάζ: Tova Asher, Παραγωγή: Anat Bikel, Marek Rozenbaum, Uni Sabag, Chayim Sharir
Τι γίνεται όταν ένα ρωσικό τσίρκο μπει ανάμεσα σε Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς; Στην καρδιά της Ιντιφάντα βρυχώνται λιοντάρια που κερδίζουν και τις καρδιές των κριτικών. Ο σκηνοθέτης ισχυρίζεται ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία αφού εκείνη την εποχή κάλυπτε ως δημοσιογράφος τα γεγονότα της Δυτικής Όχθης. Όλοι είναι περίεργοι να εξερευνήσουν αυτό το νέο είδος διασκέδασης όμως σιγά-σιγά τα πράγματα αγριεύουν. Οι πρωταγωνιστές του τσίρκου, πρωταγωνιστές της εμπόλεμης ζώνης. Τα λιοντάρια, εχθροί και προστάτες του τείχους.
Ισραήλ- 1999-83’
Σκηνοθέτης: Eyal Halfon, Σενάριο: Eyal Halfon, Φωτογραφία: Valentin Belonogov
Ήχος: Yohai Moshe, Μοντάζ: Tova Asher, Παραγωγή: Anat Bikel, Marek Rozenbaum, Uni Sabag, Chayim Sharir
Τι γίνεται όταν ένα ρωσικό τσίρκο μπει ανάμεσα σε Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς; Στην καρδιά της Ιντιφάντα βρυχώνται λιοντάρια που κερδίζουν και τις καρδιές των κριτικών. Ο σκηνοθέτης ισχυρίζεται ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία αφού εκείνη την εποχή κάλυπτε ως δημοσιογράφος τα γεγονότα της Δυτικής Όχθης. Όλοι είναι περίεργοι να εξερευνήσουν αυτό το νέο είδος διασκέδασης όμως σιγά-σιγά τα πράγματα αγριεύουν. Οι πρωταγωνιστές του τσίρκου, πρωταγωνιστές της εμπόλεμης ζώνης. Τα λιοντάρια, εχθροί και προστάτες του τείχους.
11) ΓΑΜΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ (Wedding in Galilee)
Ισραήλ/Γαλλία/Βέλγιο-1987-113’
Σκηνοθεσία: Michel Khleifi, Σενάριο: Michel Khleifi, Φωτογραφία: Walter van den Ende, Μοντάζ: Marie Castro-Vasque, Ήχος: Dirk Bombey, Ricardo Castro, Jean-Pierre Lelong, Jean - Pierre Loublier, Παραγωγή: Michel Khleifi, Bernard Lorrain, Jacqueline Louis
Ισραηλινοί στρατιωτικοί με το ζόρι καλεσμένοι σε γάμο Παλαιστίνιου.
Χωρίς την άδειά τους και υπό τον παραπάνω όρο, γάμος δε θα γινόταν. Σύμφωνα με το τυπικό, οι γυναίκες ετοιμάζουν τη νύφη, οι άντρες το γαμπρό και οι καλεσμένοι μαζεύονται και περιμένουν. Η αραβική νεολαία δε θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα τους ανεπιθύμητους. Όσο πέφτει η νύχτα, η ένταση ανάμεσα στους κατοίκους του χωριού και το στρατό ανεβαίνει. Και η γαμήλια νύχτα γίνεται απειλή, ακεραιότητας και τιμής. Η ταινία, ιδιόμορφο πορτρέτο της παλαιστινιακής κοινωνίας και αιχμηρό σχόλιο για τη ζωή υπό κατοχή.
Ισραήλ/Γαλλία/Βέλγιο-1987-113’
Σκηνοθεσία: Michel Khleifi, Σενάριο: Michel Khleifi, Φωτογραφία: Walter van den Ende, Μοντάζ: Marie Castro-Vasque, Ήχος: Dirk Bombey, Ricardo Castro, Jean-Pierre Lelong, Jean - Pierre Loublier, Παραγωγή: Michel Khleifi, Bernard Lorrain, Jacqueline Louis
Ισραηλινοί στρατιωτικοί με το ζόρι καλεσμένοι σε γάμο Παλαιστίνιου.
Χωρίς την άδειά τους και υπό τον παραπάνω όρο, γάμος δε θα γινόταν. Σύμφωνα με το τυπικό, οι γυναίκες ετοιμάζουν τη νύφη, οι άντρες το γαμπρό και οι καλεσμένοι μαζεύονται και περιμένουν. Η αραβική νεολαία δε θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα τους ανεπιθύμητους. Όσο πέφτει η νύχτα, η ένταση ανάμεσα στους κατοίκους του χωριού και το στρατό ανεβαίνει. Και η γαμήλια νύχτα γίνεται απειλή, ακεραιότητας και τιμής. Η ταινία, ιδιόμορφο πορτρέτο της παλαιστινιακής κοινωνίας και αιχμηρό σχόλιο για τη ζωή υπό κατοχή.
12) Η ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (Τaste the Revolution)
Παλαιστίνη – 2008 – 27’
Σκηνοθεσία: Buthina Canaan Khoury
Ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους και μεγάλης επιχειρηματικής πρόκλησης. Η πρώτη ζυθοποιεία της Παλαιστίνης είναι γεγονός. Εν μέσω κατεχόμενων εδαφών, πολιτικής αστάθειας, σημείων, ελέγχου οικονομικού μαρασμού, θρησκευτικού φονταμενταλισμού, ρίψης ρουκετών. Προώθηση της υψηλής ποιότητας προϊόντων στην Παλαιστίνη.
Ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους και μεγάλης επιχειρηματικής πρόκλησης. Η πρώτη ζυθοποιεία της Παλαιστίνης είναι γεγονός. Εν μέσω κατεχόμενων εδαφών, πολιτικής αστάθειας, σημείων, ελέγχου οικονομικού μαρασμού, θρησκευτικού φονταμενταλισμού, ρίψης ρουκετών. Προώθηση της υψηλής ποιότητας προϊόντων στην Παλαιστίνη.
13) 9 STAR HOTEL (Malon 9
Kochavim)
Ισραήλ – 2007 – 78’
Ισραήλ – 2007 – 78’
Σκηνοθεσία: Ido Haar
Η καθημερινή διαδρομή Παλαιστινίων εργατών για δουλειά στο Ισραήλ. Παράνομα στιγμιότυπα που χτίζουν τα δικά τους, πιο εύκολα σύνορα. Εργάτες οικοδομής ρισκάρουν τη ζωή τους για ένα κομμάτι ψωμί διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα στην εργασία. Μαζί με τον κίνδυνο γεννάται και η αλληλεγγύη. Παλαιστίνιοι που μοιράζονται τροφή, υπάρχοντα και ιστορίες.
Η καθημερινή διαδρομή Παλαιστινίων εργατών για δουλειά στο Ισραήλ. Παράνομα στιγμιότυπα που χτίζουν τα δικά τους, πιο εύκολα σύνορα. Εργάτες οικοδομής ρισκάρουν τη ζωή τους για ένα κομμάτι ψωμί διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα στην εργασία. Μαζί με τον κίνδυνο γεννάται και η αλληλεγγύη. Παλαιστίνιοι που μοιράζονται τροφή, υπάρχοντα και ιστορίες.
14)
ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ (Encounter point)
ΗΠΑ – 2006 – 85’
Σκηνοθεσία: Julia Bacha, Ronit Avni Σενάριο: Julia Bacha
Φωτογραφία: Ronit Avni, Julia Bacha, Mickey Elkeles, Labib Jazmavi
Μοντάζ: Julia Bacha Ήχος: Scott Freiman
Παραγωγή: Ronit Avni, Joline Makhlouf, Nahanni Rous
Best First Documentary Barcelona Docupolis 2007
Audience Award San Francisco Film Festival 2007
Προσωπικές ιστορίες και δράματα Ισραηλινών και Παλαιστινίων που διακινδυνεύουν την ασφάλεια, την κοινωνική τους θέση και τα σπίτια τους προς την κατεύθυνση ειρηνικής επίλυσης του Μεσανατολικού. Το φιλμ της ελπίδας, της αληθινής δύναμης και της αλληλεγγύης φτιαγμένο από Παλαιστίνιους, Ισραηλινούς και Αμερικάνους.
ΗΠΑ – 2006 – 85’
Σκηνοθεσία: Julia Bacha, Ronit Avni Σενάριο: Julia Bacha
Φωτογραφία: Ronit Avni, Julia Bacha, Mickey Elkeles, Labib Jazmavi
Μοντάζ: Julia Bacha Ήχος: Scott Freiman
Παραγωγή: Ronit Avni, Joline Makhlouf, Nahanni Rous
Best First Documentary Barcelona Docupolis 2007
Audience Award San Francisco Film Festival 2007
Προσωπικές ιστορίες και δράματα Ισραηλινών και Παλαιστινίων που διακινδυνεύουν την ασφάλεια, την κοινωνική τους θέση και τα σπίτια τους προς την κατεύθυνση ειρηνικής επίλυσης του Μεσανατολικού. Το φιλμ της ελπίδας, της αληθινής δύναμης και της αλληλεγγύης φτιαγμένο από Παλαιστίνιους, Ισραηλινούς και Αμερικάνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου