Αποκαλυπτικός ο Αλ. Τσίπρας σε συνεντεύξεις και δηλώσεις του τις προηγούμενες μέρες
Την αντιστοίχηση των οργανωτικών δομών του με το νέο ρόλο που του έχει ανατεθεί στο πλαίσιο του αστικού πολιτικού συστήματος, για ενσωμάτωση του λαού με δόλωμα μια μορφή διαχείρισης, που όμως σε ό,τι αφορά στα λαϊκά συμφέροντα δε δίνει καμία απολύτως διέξοδο, επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό έγινε καθαρό και στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χτες ο Αλ. Τσίπρας, ενόψει της πανελλαδικής συνδιάσκεψης του σχήματος, το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο, που θα ασχοληθεί με την πορεία ενιαιοποίησης και θα δρομολογήσει το ιδρυτικό του συνέδριο.
Στόχος σ' αυτή τη φάση είναι να «χωνευθεί» το κομμάτι του ΠΑΣΟΚ που βρήκε στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να δουλευτεί παραπέρα η μεθόδευση υφαρπαγής της λαϊκής ψήφου στις επόμενες εκλογές, για τις οποίες ο Αλ. Τσίπρας προέβλεψε ότι θα γίνουν με όρους διπολισμού και στη βάση του ψευδεπίγραφου διλήμματος «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», όπου θέλουν να εγκλωβίσουν το λαό.
Συστατικό στοιχείο αυτής της διαδικασίας θα επιδιώξουν να αποτελέσει η αναδιοργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος, έτσι που να διαμορφωθεί ένας νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός στα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλ. Τσίπρας άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι ρόλο στην προσπάθεια αυτή θα παίξουν γνωστοί και μη εξαιρετέοι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, προφανώς λόγω της εμπειρίας τους στον αφοπλισμό της εργατικής τάξης, στον αποπροσανατολισμό της και στην υπονόμευση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Για πολλοστή φορά αξίωσε απ' το λαό να γίνει συμμέτοχος στη διαδικασία εξαπάτησης και ενσωμάτωσής του, στηρίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, υποτάσσοντας τον αγώνα του σήμερα στο αίτημα για εκλογές και αύριο, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αναρριχηθεί στον κυβερνητικό θώκο, να θέσει τους αγώνες του στην υπηρεσία της δήθεν φιλολαϊκής διαπραγμάτευσης με την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία. «Είμαστε βέβαιοι ότι θα τα καταφέρουμε αν έχουμε το λαό συμμέτοχο στις προσπάθειές μας», ανέφερε, ζητώντας απ' τα λαϊκά στρώματα να υιοθετήσουν το καθήκον να βγάλουν την αστική τάξη απ' την κρίση.
Θέλει επεκτατική διαχείριση
Σε ό,τι αφορά στο περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης, επανέλαβε τα περί ευρωπαϊκής ρύθμισης του χρέους, έτσι που να εξοικονομηθούν χρήματα για την ενίσχυση της πλουτοκρατίας. Αλλωστε, κατηγορηματικά δήλωσε ότι πρώτη προτεραιότητα είναι η επαναλειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας και η ανάπτυξή της. Ζήτησε ακόμα «συντονισμό όλων των χωρών του Νότου», φτάνοντας στο σημείο να ταυτίσει τους λαούς «που εξεγείρονται» με τις αστικές κυβερνήσεις που τους γονατίζουν και τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ καλοβλέπει για συμμάχους.
Αποκαλύπτοντας τι εννοεί όταν καταγγέλλει την κυβέρνηση για διαπραγματευτική «αφωνία», σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «6 μέρες» ο Αλ. Τσίπρας παρουσίασε ως βασικό στόχο του κόμματός του τη διαπραγμάτευση για τα «εθνικά συμφέροντα», δηλαδή των αστών, που δε συναντιούνται πουθενά με τα συμφέροντα του λαού. Καθαρά δήλωσε: «Προφανώς θέλουμε δανεισμό αλλά πρέπει να επανεξετάσουμε τους όρους του δανεισμού»!'Η όταν υπερασπιζόταν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών: «Αρα βεβαίως χρειάζονται κεφάλαια οι τράπεζες»!
Προσπαθώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις απ' την ταύτισή του με το ΔΝΤ τη χαρακτήρισε «συγκυριακή», όχι όμως και με τον Ομπάμα, του οποίου έπλεξε το εγκώμιο λέγοντας: «Υπάρχουν πτυχές της πολιτικής που ακολουθεί στις ΗΠΑ που βρίσκονται εν παραλληλία με τη βασική αντίληψη της δικής μας στρατηγικής για την αντιμετώπιση του χρέους (...) Επεκτατική δημοσιονομική πολιτική. Εμείς λέμε να πληρώσουν οι πλούσιοι. Εν μέρει το προσπαθεί με δυσκολίες ο Ομπάμα στην Αμερική»! Εξωραΐζοντας παραπέρα το ρόλο των ΗΠΑ ως ισχυρού ιμπεριαλιστικού κέντρου, πρόσθεσε ότι «δεν είναι, όμως, όλες οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ ίδιες».
Προσγειώνοντας τις όποιες προσδοκίες έχει καλλιεργήσει στο λαό, δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου πως «δεν υποσχόμαστε ότι θα επαναφέρουμε την κατάσταση στο 2009», διαψεύδοντας τα ίδια τα λεγόμενά του πριν λίγες μέρες στη ΛΑΡΚΟ, όπου υποσχόταν ότι θα αποκαταστήσει μισθούς και συντάξεις με ένα νόμο και σε ένα άρθρο.
Μάλιστα, με άλλη του συνέντευξη φρόντισε να διαμηνύσει στο λαό ότι θα συνεχίσει να βάζει πλάτες για να σωθεί η πλουτοκρατία, λέγοντας: «Ο λαός ξέρει ότι βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, κανείς δεν περιμένει ότι ο Τσίπρας έχει ένα μαγικό ραβδί (...) περιμένει (...) να δει μια κυβέρνηση που θα υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα στην Ευρώπη, με ρίσκο, αλλά να τα υπερασπιστεί (...) Αν υπήρχε στοιχειώδης αίσθηση δικαιοσύνης θα μπορούσε και να περιμένει και να βάλει πλάτη στις μεγάλες αλλαγές».
Κορόνες για «υποτέλεια»
Αναμενόμενο ήταν και το γεγονός ότι δεν απέκλεισε συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Ελληνες, ούτε με άλλες δυνάμεις που ενδεχομένως προκύψουν απ' τη διάσπαση των σημερινών, αναγνωρίζοντας εμμέσως ότι το πλαίσιο που θέτει είναι ευρύχωρο, όσο και αυστηρά εντός των τειχών της αστικής διαχείρισης. «Η νέα χαρτογράφηση των πολιτικών δυνάμεων θα δώσει τη δυνατότητα για συνθέσεις και συνεργασίες ακόμα και ανάμεσα σε δυνάμεις που έχουν διαφορετικές εκτιμήσεις», δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας και ειδικότερα για το κόμμα του Π. Καμμένου είπε ότι η συνεργασία «θα εξαρτηθεί από τη στάση που θα κρατήσουν στα μείζονα ζητήματα».
Είχε παρ' όλα αυτά το θράσος να εγκαλέσει το ΚΚΕ, ότι του ασκεί δήθεν δεξιά κριτική «με την ατζέντα του Σαμαρά», επειδή αρνείται να συμπράξει σε μια διαχείριση που ήδη ομολογεί ότι θα είναι υπέρ των αστών, άρα σε βάρος του λαού. Από θέση υπεράσπισης της αστικής δημοκρατίας, ο Αλ. Τσίπρας κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι θέτει «στο στόχαστρο (...) τη δημοκρατία», την «κοινοβουλευτική διαδικασία» και «καταργεί το Σύνταγμα», ότι μετατρέπει τη χώρα σε «προτεκτοράτο» και «αποικία χρέους», ενώ διερωτήθηκε αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που υπογράφει τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, «έχει άποψη για όλα αυτά».
Επιμένοντας στον αποπροσανατολισμό, εγκάλεσε την κυβέρνηση για αφωνία και πολιτική υποτέλειας, λες και η άρχουσα τάξη, την οποία εκπροσωπεί η κυβέρνηση, σέρνεται με το ζόρι στην ΕΕ, ότι η κυβέρνηση «περιμένει με το χέρι απλωμένο και με τη λογική ότι ό,τι προαιρείσθε», ότι δεν παρεμβαίνει στη σύγκρουση «ανάμεσα στην παρωχημένη στρατηγική της κυρίας Μέρκελ και στις απαιτήσεις του ΔΝΤ».
Ταυτόχρονα διαφήμισε το κόμμα του ως παράγοντα σταθερότητας της αστικής εξουσίας και του αστικού πολιτικού συστήματος, ως τη δύναμη που φιλοδοξεί να εξαερώσει τη λαϊκή οργή, να ανακόψει τη ριζοσπαστικοποίηση και τη μετουσίωσή της σε ταξική πάλη ρήξης και ανατροπής, αναφέροντας: «Ευτυχώς που υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για να δώσει πολιτική προοπτική στην οργή και την αγανάκτηση, αλλιώς θα είχαμε μια ανεξέλεγκτη κοινωνική σύγκρουση (...) Εκπροσωπεί τον βασικό υπερασπιστή μιας δημοκρατικής και ειρηνικής μετάβασης σε μια πιο ελπιδοφόρα προοπτική (...) Βασικός στρατηγικός μας στόχος είναι να υπερασπιστούμε (...) τα εθνικά συμφέροντα. Και να μη θέσουμε σε κίνδυνο τη σταθερότητα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή».
Πηγή: Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου