Tα αίτια της τεμπελιάς των Ελλήνων , κατά Σπήγκελ,και πως θα ξεπεραστεί σε δημοσίευμα του 1986

Η Γ.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε  ανέφερε  , στην ομιλία της στο Σπόρτιγκ, ότι το 90% τουλάχιστον των μέτρων που παίρνονται, στα πλαίσια και στο όνομα της κρίσης, ήταν προαποφασισμένα από πολύ καιρό.

Ένα δημοσίευμα του Σπήγκελ το 1986 έχεται να υπογραμμίσει με τον καλύτερο τρόπο τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ. Διαβάστε το  ειδικά τις θέσεις των Ελλήνων  βιομηχάνων. Είναι  με έντονα μαύρα γράμματα.

Το Σπήγκελ «ερευνά» και «τα αίτια» του φαινομένου «της τεμπελιάς των Ελλήνων εργαζομένων». Ο αρχηγός — γράφει — των σοσιαλιστών και πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου «τα έψαλε για καλά στους νεαρούς συντρόφους του στη γιορτή της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας». Αυτό συνέβη λίγες βδομάδες πριν αρχίσουν οι μαζικές απεργίες κατά της πολιτικής της λιτότητας, να παραλύουν πολλά πεδία του δημόσιου βίου. Ακόμα δεν μπορεί να προβλεφθεί το τέλος των εργατικών αγώνων για να εκτιμηθεί «πόσες ώρες εργασίας πήγαν χαμένες». 
Και συνεχίζει: «Μοναδικό είναι στην Ευρώπη το εξής φαινόμενο: το πόσο ελεύθερο χρόνο εκβιάζουν οι ΄Ελληνες για τον εαυτό τους κατά τη διάρκεια του έτους. Πριν έξι μόλις χρόνια η βιομηχανία εργαζόταν 308 μέρες το χρόνο. Σήμερα δεν φτάνει καλά-καλά τις 220 μέρες ενώ η τάση για περαιτέρω μείωση αυξάνεται... Οι ΄Ελληνες δεν γιορτάζουν μόνο μια αλλά δυο εθνικές γιορτές, την 25 Μαρτίου και την 28 Οκτώβρη... Ακόμα κι η δικτατορία των συνταγματαρχών έδοσε αφορμή να διακόπτεται στα σχολεία η διδασκαλία, για δυο τρεις μέρες όταν πλησιάζει η 17η Νοεμβρίου, η επέτειος της φοιτητικής εξέγερσης κατά των στρατιωτικών το 1973... 

Οι μισθωτοί στην Ελλάδα κατέχουν με πλούσια εφευρετικότητα την τέχνη να καθιερώ­νουν όλο και περισσότερες αργίες. «Πρωτοπόρους στον κόσμο» αποκάλεσε ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος».Ανάμεσα σε άλλα, που αναφέρονται στο γερμανικό περιοδικό είναι και τούτο: «Η έγκυρη εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα Οικονομικός Ταχυδρόμος λογάριασε για τους αναγνώ­στες της, ότι αν θέλει να φτάσει η Ελλάδα το επίπεδο της ευρωπαϊκής κοινότητας, θα πρέπει η παραγωγικότητα της εργασίας να αυξάνεται με ετήσιο ρυθμό 9%. Για να γίνει αυτό δεν λείπει μόνο η θέληση, για παραγωγική εργασία, αλλά και ο απαραίτητος χρόνος — λόγω των πολλών αργιών και διακοπών του χρόνου εργασίας». Πρέπει λοιπόν, να γυρίσουμε στο 14ωρο και τις 365 μέρες όπως στην εποχή της πρωταρχικής συσσώρευσης;

 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ  τεύχος 27 - 1986.