Για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει επιλέγουμε το δρόμο της ανατροπής

Από την πρώτη μέρα που άνοιξαν τα σχολεία, η συσσωρευμένη οργή και δυσαρέσκεια που υ­πάρχει και στους μαθητές εκφράστηκε μέσα α­πό αγωνιστικές πρωτοβουλίες, με εκατοντάδες μαζικές γενικές συνελεύσεις μέσα σε Λύκεια, Γυ­μνάσια, ΕΠΑΛ, γίνονται κινητοποιήσεις, καταλήψεις, συμβολικά κλεισίματα δρόμων σε δεκάδες πόλεις ό­λης της χώρας.

Τι είναι αυτό που βγάζει σήμερα τους μαθητές στους δρόμους;

Οι μαθητές ζουν καθημερινά στη ζωή τους τις δυ­σκολίες των οικογενειών τους. Βλέπουν τους γονείς τους να τα βγάζουν πολύ δύσκολα πέρα και να α­δυνατούν να τους καλύψουν ακόμα και στοιχειώδεις ανάγκες. Ακούνε συνεχώς συζητήσεις για εκβια­σμούς που δεν έχουν τέλος. Αν οι γονείς τους δε δεχτούν μειώσεις μισθών θα απολυθούν. Αν δεν πλη­ρώσουν τα νέα χαράτσια και τους φόρους θα κοπεί το ρεύμα.

Οι μαθητές ξεκίνησαν από τα ήδη χρεοκοπημένα σπίτια τους να πάνε σε ένα σχολείο ουσιαστικά κλει­στό από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Πώς αλλιώς μπο­ρεί να χαρακτηριστεί ένα σχολείο που δεν έχει βιβλία, καθηγητές και αίθουσες; Αυτό είναι το «νέο σχολείο», της ημιμάθειας, της κατηγοριοποίησης και των ταξι­κών φραγμών, που το ταμείο του είναι άδειο και οι διευθυντές ζητούν λεφτά από τους μαθητές ακόμα και για χλωρίνη και χαρτί υγείας ή παίρνει ρεύμα από την εκκλησία της γειτονιάς. Δύο δισεκατομμύρια λι­γότερα προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2011 για την Παιδεία, ενώ λεφτά προς τις σχολικές επιτροπές δεν υπάρχουν. Την ίδια στιγμή, βέβαια, τα κονδύλια για τη δια βίου μάθηση, δηλαδή για φτηνό και ευέλικτο ερ­γατικό δυναμικό, είναι ενισχυμένα κατά 4,5 εκατ. ευρώ αποκαλύπτοντας πού πάνε τα λεφτά.

Η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, η απουσία χώρων και υποδομών άθλησης και πολιτισμού είναι ασφυ­κτική. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση χαρίζει στο κε­φάλαιο χώρους άθλησης, ολυμπιακά ακίνητα και γή­πεδα. Για τους μαθητές, αφήνουν ελεύθερη και νό­μιμη τη ναρκω-κουλτούρα. Αξιοποιούν τη μαστού-ρα, γιατί*καταλαβαίνουν και οι ίδιοι πως όταν η πραγματικότητα ενός νέου έχει τέτοια αθλιότητα, η οργή του δεν είναι εύκολο να χαλιναγωγηθεί και να μην ξεσπάσει σε οργανωμένο αγώνα ρήξης και α­νατροπής.

Αυτό, λοιπόν, που βγάζει τους μαθητές στο δρό­μο έχει όνομα και αιτία: είναι μία κοινωνία που λει­τουργεί με μοναδικό κριτήριο το κέρδος, είναι οι κυ­βερνήσεις που παίρνουν όλα τα μέτρα για να δια­σωθεί η πλουτοκρατία και να γίνει ακόμα πιο φτω­χός ο λαός.

Νόμιμο το χασίς - παράνομοι οι αγώνες!

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που νομιμοποιεί τη μα-στούρα, ταυτόχρονα έχει στήσει ένα μηχανισμό κα­ταστολής και ποινικοποίησης των αγώνων των μα­θητών, στέλνοντας εισαγγελείς και αστυνομικούς έ­ξω από τα σχολεία να ζητούν τα ονόματα «των υ­πευθύνων» της κατάληψης. Διεξάγουν έρευνες για ποινική δίωξη σε γονείς που «παραμελούν» τα ανή­λικα παιδιά τους. Γνωστοί μηχανισμοί μπαίνουν μπρο­στά. Πρώτα απ' όλα οι διευθυντές με τον ανανεω­μένο, ακριβώς για τέτοιους σκοπούς, ρόλο τους. Στη συνέντευξη της υπουργού (29/9, ραδιόφωνο του «ΡΙ35Π») δέχτηκαν συγχαρητήρια όσοι διευθυντές και καθηγητές μπαίνουν μπροστά και ανοίγουν τα σχο­λεία. Για το υπουργείο, δηλαδή, σωστός καθηγητής - παιδαγωγός είναι ο καθηγητής του 2ου Λυκείου Γα­λατσίου (Γκράβα) που κοπάνησε στον τοίχο μαθήτρια με σπασμένο χέρι και της έσπασε το γύψο. Σωστός διευθυντής είναι αυτός του 3ου Γυμνασίου Αχαρνών, υποψήφιος συνδικαλιστής της παράταξης του ΠΑ­ΣΟΚ στους καθηγητές, που μάτωσε μαθητή του σχο­λείου. Από κοντά και γνωστοί από παλιά, σε κάθε μαθητική κινητοποίηση, «ανεξάρτητοι αγανακτισμέ­νοι» γονείς που με λοστούς σπάνε τις αλυσίδες στις πόρτες των σχολείων χτυπώντας μαθητές.

Στο πόστο τους και διάφοροι καλοθελητές καθη­γητές βρήκαν ευκαιρία και επιδόθηκαν στο αγαπη­μένο τους μάθημα υποταγής συνειδήσεων. «Η κα­τάσταση της χώρας μας είναι δύσκολη... Οι κινητο­ποιήσεις θα χειροτερέψουν τα πράγματα...», «Είστε μικροί, καλό είναι να έχετε όνειρα αλλά δεν ξέρετε ακόμα ότι αυτά δε γίνονται πράξη...», «πάλι καλά που το Υπουργείο μπόρεσε και έδωσε τα άνά μέσα σε αυτήν την κρίση» και άλλα πολλά που ακούστηκαν μέσα στις τάξεις.

Από το κάλεσμα υποταγής στους μαθητές δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα κανάλια των εφοπλιστών, ο ΣΚΑΪ του Αλαφούζου και τα υπόλοιπα ΜΜΕ που πρωτοστατούν στη συκοφάντηση των αγώνων των μαθητών. Ο ρόλος τους ξεκάθαρος! Εστρωσαν το έ­δαφος στην κυβέρνηση και στο υπουργείο για την παρέμβαση των εισαγγελέων με την προσπάθεια να ταυτίσουν τις κινητοποιήσεις με μεμονωμένα περι­στατικά καταστροφών σε σχολεία τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με το μαθητικό κίνημα.

Δε δεχόμαστε κανείς μαθητής να τιμωρηθεί επει­δή συμμετείχε σε αγώνες. Αυτοί που «παραμελούν» τους μαθητές είναι αυτοί που τους θέλουν να πει­θαρχούν στην αδικία, να υποτάσσονται σε μία ζωή χωρίς δικαιώματα. Οι μαθητές έχουν ανάγκη από κα­θηγητές που θα είναι παραδείγματα αγωνιστικής -διεκδικητικής στάσης, που θα τους βοηθούν με την πείρα τους στην οργάνωση και την περιφρούρηση των αγώνων τους.

Με αγωνιστικές παρεμβάσεις δεν αφήνουμε κανέ­να μαθητή να αισθάνεται μόνος απέναντι στην κρα­τική καταστολή. Ολοι για έναν και ένας για όλους! Οσο για το νομοσχέδιο που ετοιμάζουν για τη νομι­μοποίηση των ναρκωτικών τους απαντάμε: Αν θέ­λουν η Διαμαντοπούλου και ο Παπανδρέου, να δώ­σουν ναρκωτικά στα παιδιά τους. Εμείς θέλουμε τη νεολαία να σκέφτεται και να προβληματίζεται. Συλ­λογικά να οργανώνει την πάλη της και να αντιδρά. Οσο για τις απειλές σχετικά με την αναπλήρωση των μαθημάτων η απάντηση μπορεί απλά να δοθεί με τους στίχους του κομμουνιστή ποιητή Μπ. Μπρεχτ: «Αυτοί που μας έκλεψαν το βιβλίο απ' το χέρι, μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι».

Το οργανωμένο κίνημα δεν τρομοκρατείται, δεν ενσωματώνεται!

Η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, η τρομοκρατία της κυβέρνησης και του υπουργείου μέσα στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και στις σχολές μπορεί να πά­ρει την απάντηση της μέσα από το οργανωμένο -περφρουρημένο - πολιτικοποιημένο κίνημα. Που θα βγάζει στο προσκήνιο τις πραγματικές ανάγκες του

λαού, της νεολαίας και των μαθητών.

Απέναντι στη συντονισμένη και οργανωμένη επίθεση που δέχεται η λαϊκή οικογένεια, χρειάζεται ορ­γανωμένη απάντηση. Ο συντονισμός μαθητών, σχο­λείων ανά γειτονιά, δήμο, πόλη, ακόμη και πανελλα­δικός είναι πρώτη ανάγκη στην οργάνωση της πά­λης. Ολοι οι μαθητές, σαν μια γροθιά να αγωνιστούν μέσα από τα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων για δω­ρεάν μόρφωση, ζωή με δικαιώματα. Σαν μια γροθιά για να μην περάσουν οι προσπάθειες τρομοκράτη­σης και καταστολής των αγώνων των μαθητών.

Ποιος διαφωνεί με τα αιτήματα των Συντονιστικών Αγώνα Σχολείων; Ποιος αρνείται την ανάγκη να ορ­γανωθεί η πάλη των μαθητών για μόρφωση - δου­λειά - ζωή; Να διεκδικήσουν ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα. Να καλυφθούν τώρα από το κράτος όλες οι απαραίτητες ανάγκες για να λει­τουργήσουν τα σχολεία, ούτε 1 ευρώ από την τσέ­πη των γονιών. Βιβλία και καθηγητές τώρα στα σχο­λεία. Δωρεάν μετακινήσεις για όλους τους μαθητές. Να μην επιβαρυνθεί άλλο το ήδη ρημαγμένο λαϊκό εισόδημα. Μαζί με τους γονείς οργανώνουμε την πά­λη για να μην πληρωθούν τα χαράτσια.

Ολες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις και οι συνο­δοιπόροι τους λένε υποκριτικά «έξω τα Κόμματα α­πό τα σχολεία». Είναι τα παπαγαλάκια της Διαμα­ντοπούλου που πρώτη έριξε αυτό σύνθημα, εννοώ­ντας έξω ο οργανωμένος αγώνας για την παρεμπό­διση και ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για να μείνει μέσα η κυβερνητική πολιτική, των ελλείψεων, των κενών και της αμορφωσιάς. Είναι ψεύτες γιατί και οι ίδιοι κρύβουν την κομματική τους ταυτότητα. Είναι οι ίδιοι που λένε ότι «το Συντονιστικό είναι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ». Το πρόβλημα τους είναι ότι το Συντονιστικό βάζει το ζήτημα να πληρώσει την κρί­ση η πλουτοκρατία και όχι ο λαός. Παίζουν με τον καλύτερο τρόπο το παιχνίδι της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας. Ο μεγαλύτερος πόθος του υπουρ­γείου είναι να εξαφανιστούν οι ΚΝίτες μαθητές και οι συμμαθητές τους που αγωνίζονται για τη ζωή που έχουμε ανάγκη. Το κεφάλαιο και τα κόμματα του εί­ναι μέσα στα σχολεία με τους νόμους, με τους δι­ευθυντές που είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης, με το περιεχόμενο των βιβλίων, με την αστυνομία. Αυτά τα κόμματα πρέπει να διώξουν οι μαθητές α­πό τα σχολεία τους. Οι ανάγκες των μαθητών είναι οι μόνοι υποκινητές των αγώνων τους.

Συνεχίζουμε ανυπότακτοι! Παλεύουμε για τη ζωή που μας αξίζει!

Το μέλλον που ετοιμάζουν για τους μαθητές είναι εκρηκτικό. Σήμερα βλέπουν μέσα στο σπίτι τους του­λάχιστον τον έναν από τους δύο γονείς τους να εί­ναι άνεργος ή κακοπληρωμένος εργαζόμενος. Η πραγματικότητα για την ανεργία στους νέους ξε­περνά το 40%. Καταλαβαίνουν λοιπόν πολύ καλά πως το μέλλον που τους ετοιμάζουν είναι γεμάτο α­νασφάλεια και αβεβαιότητα. Η ζωή που μας αξίζει δε βρίσκεται στις μυλόπετρες της καπιταλιστικής α­νάπτυξης, της ανεργίας, της φτώχειας, της εκμε­τάλλευσης, της αμορφωσιάς αλλά στην πάλη για α­νάπτυξη προς όφελος του λαού, για τη Λαϊκή Εξου­σία, το Σοσιαλισμό.

Οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες μέσα και έξω από τα σχολεία δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στην ορ­γάνωση της πάλης, στον προσανατολισμό της, στο ζωντάνεμα των μαζικών διαδικασιών του μαθητικού κινήματος, την πολυμορφία του. Σπάμε την τρομο­κρατία, μπαίνουμε μπροστά με τη δύναμη και την υ­περοχή που δίνει η πρωτοπόρο θεωρία μας, η πολι­τική πρόταση του ΚΚΕ, η τεράστια πείρα από την οργάνωση των αγώνων του λαού μας.

Από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Βούλα ΤΣΙΓΚΑ Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ