Το χαιρετιστήριο μήνυμα του Μίκη Θεοδωράκη στην εκδήλωση που έγινε από την Κ.Ε του ΚΚΕ για να τιμηθεί

(Ευχαριστούμε τον φίλο που μας έστειλε τις φωτογραφίες)

«Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Ευχαριστώ τον Γενικό Γραμματέα, καθώς και την ΚΕ του ΚΚΕ για την τιμή που μου κάνουν και τη χαρά που μου δίνουν.

Βρίσκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας με μεγάλη συγκίνηση, γιατί τα πιο δυνατά και όμορφα χρόνια μου τα έζησα στις γραμμές του ΚΚΕ. Εθνική Αντίσταση, Εμφύλιος πόλεμος, οι διώξεις που ακολούθησαν την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού, η βαθιά παρανομία με την ένοπλη προσπάθεια το 1948 μέσα στην Αθήνα, που πνίγηκε στο αίμα, η Ικαρία και η Μακρόνησος, η αναγεννητική προσπάθεια μέσα από την ΕΔΑ και τους Λαμπράκηδες. Η παράνομη δράση με την ίδρυση του Πατριωτικού Μετώπου δέκα μέρες μετά την επικράτηση της χούντας. Αργότερα, υποψήφιος δήμαρχος του ΚΚΕ στην Αθήνα και τέλος η εκλογή μου ως βουλευτής του Κόμματος το 1981 και 1985.

Όπως βλέπετε, το “βιογραφικό” μου είναι γεμάτο από τους αγώνες που έδωσα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, αγώνες που συνδυάστηκαν με τις μουσικές συνθέσεις εκείνης της εποχής, με κορυφαία έργα τη "Ρωμιοσύνη" και τις "Γειτονιές του Κόσμου", και τα δυο σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου και το δεύτερο αφιερωμένο στον αγαπημένο μου σύντροφο Χαρίλαο Φλωράκη.

Η μεγάλη μας φιλία, που ξεκίνησε μέσα από τη φυλακή, κράτησε δυνατή και αμετάβλητη ως τις τελευταίες μέρες της ζωής του. Και όταν ήμουν βουλευτής, ήθελε το γραφείο μου να είναι απέναντι στο δικό του, στο κτίριο του Περισσού, στο έκτο πάτωμα. Βγαίναμε, βλέπετε, κι οι δύο μέσα από το καμίνι της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφύλιου, ενώ στον καιρό της χούντας μάς δένανε με χειροπέδες μαζί, χέρι με χέρι, στις διάφορες μεταγωγές από φυλακές σε νοσοκομεία και το γεγονός αυτό μας έδεσε για πάντα.

Πιστός κομμουνιστής και μεγάλος ηγέτης, ανοιχτόμυαλος, σοβαρός, σοφός και ατσαλένιος, μου λείπει και πιστεύω ότι λείπει σε όλους μας. Τώρα τον νιώθω να είναι παρών σ' αυτή μας τη συγκέντρωση, γεγονός που με γεμίζει με βαθιά συγκίνηση.

Έτσι, τελειώνοντας το χαιρετισμό αυτόν, ας μου επιτραπεί να αφιερώσω τη σημερινή εκδήλωση στον Χαρίλαο Φλωράκη, σύμβολο του αληθινού κομμουνιστή και να σας ευχαριστήσω ακόμα μια φορά για την τιμή που μου κάνατε και που είναι κατά κάποιο τρόπο η δικαίωση μιας ζωής.

Γεια χαρά».