Προετοιμάζουν το έδαφος

Οι δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπροέδρου της Βουλής Αλ. Μητρόπουλου για τις συντάξεις, προχτές Κυριακή στον τηλεοπτικό σταθμό «ΜΕΓΚΑ», πρέπει να σημάνουν καμπανάκι για εργαζόμενους και συνταξιούχους, καθώς ανοίγουν επικίνδυνα μονοπάτια. Επί της ουσίας, ο βουλευτής του κυβερνητικού κόμματος έθεσε και πάλι ζήτημα μείωσης των αποδιδόμενων συντάξεων. Οπως χαρακτηριστικά είπε «... Και η δική μας κυβέρνηση θα δυσκολευτεί να κρατήσει το σημερινό επίπεδο των συντάξεων»(!) και πρόσθεσε πως «επιτυχία της κυβέρνησης θα είναι να μη μειωθούν άλλο οι συντάξεις...». Σε άλλο, δε, σημείο της παρέμβασής του εκτίμησε ότι «ενδεχομένως η κυβέρνηση στο μέλλον να "επαναδιατάξει" τις συντάξεις από τις μεγάλες προς τα κάτω...»!

Δεν ξέρουμε, αν τέτοιου είδους τοποθετήσεις εντάσσονται σε ένα σχέδιο προετοιμασίας του εδάφους, για στροφή 180 μοιρών και εγκατάλειψης όλων όσα έστω και στα λόγια διακήρυσσε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, βρισκόμαστε μπροστά σε μια σαφή μετατόπιση, που βέβαια δεν είναι η μοναδική. Από την προεκλογική υπόσχεση για αύξηση των συντάξεων, έστω σταδιακή και σε βάθος χρόνου, τις πρώτες μέρες της νέας κυβέρνησης, πήγαμε στη μη παραπέρα μείωση των συντάξεων, ενώ τώρα - με τις δηλώσεις Μητρόπουλου - οδεύουμε στο «ενδεχόμενο» και μείωσης των συντάξεων. Και κάνει εντύπωση ότι οι αρμόδιοι υπουργοί, που δε χάνουν χρόνο να τοποθετούνται επί παντός του επιστητού και σε καθημερινή βάση, δε βρήκαν να πούνε ούτε λέξη για τις τοποθετήσεις αυτές.

***

Το σίγουρο είναι ότι αυτές και ανάλογες παρεμβάσεις αντικειμενικά, και ανεξάρτητα από τις σκοπιμότητες, διαμορφώνουν και ανατροφοδοτούν το κλίμα εκβιασμού σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων από το οποίο ξεχειλίζει η ειδησεογραφία όλων των τελευταίων ημερών. Είναι η μετεξέλιξη της πολιτικής των μειωμένων προσδοκιών που συστηματικά καλλιεργήθηκε προεκλογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ και που σήμερα, υποβοηθουσών και των γενικότερων εξελίξεων, επιχειρείται να μετατραπεί σε έναν απροκάλυπτο εκβιασμό απέναντι στους εργαζόμενους, να αποδεχτούν τα πάντα, αρκεί η κατάσταση να μη χειροτερέψει περαιτέρω. Από εδώ και το απόφθεγμα του κυβερνητικού βουλευτή ότι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι θα πρέπει να δεχτούν ως «επιτυχία» τη μη επιπλέον μείωση του βιοτικού τους επίπεδου, των συντάξεων και των μισθών τους. Κατά συνέπεια, να αποδεχτούν και να επιβιώνουν με ό,τι έχουν, να μην ελπίζουν σε κάτι καλύτερο και κυρίως να μην διεκδικήσουν ό,τι τους έχουν αφαιρέσει. Πρόκειται για μια ύπουλη και επικίνδυνη προπαγάνδα, η οποία δεν πρέπει να περάσει.

Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, για μια φορά ακόμη, ότι το Ασφαλιστικό δεν είναι απλώς ένα «οικονομικό» θέμα, όπως πολλές φορές θέλουν να το παρουσιάζουν, επιστρατεύοντας πότε τις θεωρίες περί «δημογραφικού», πότε το πρόβλημα της «βιωσιμότητας», πότε κάνοντας σημαία τις διάφορες «παθογένειές του», αλλά ένα πεδίο σκληρής ταξικής αναμέτρησης. Ηταν και είναι ένα ζήτημα κατεξοχήν πολιτικό, που ανάλογα με την πολιτική που εφαρμόζεται, κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν. Πολιτικό είναι το ζήτημα των αποθεματικών, που λεηλατήθηκαν εσκεμμένα απ' όλες τις κυβερνήσεις για να χρηματοδοτηθεί η καπιταλιστική μεταπολεμική ανάπτυξη και που σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ βάζει στο χέρι και τα τελευταία ταμειακά διαθέσιμά τους, για να εξασφαλίσει τη «ρευστότητα» που έχει ανάγκη το καπιταλιστικό κράτος. Πολιτικό είναι το ζήτημα των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που πλέον στέλνει τη νέα γενιά να δουλεύει μέχρι τα 70 χρόνια, όπως ορίζει η κοινή ευρωενωσιακή στρατηγική για τις συντάξεις, για όλα τα κράτη - μέλη, έχουν ή δεν έχουν μνημόνια. Πολιτικό είναι το ζήτημα της κρατικής χρηματοδότησης των Ταμείων, που επίσης μειώνεται σε όλα τα κράτη - μέλη, όπως το ίδιο γίνεται παντού και με τις εργοδοτικές εισφορές.

***

Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει τα οξυμένα προβλήματα στο Ασφαλιστικό ως ένα ζήτημα οικονομικής «ρευστότητας» του συστήματος, τα οποία κληρονόμησε και τώρα πρέπει να διαχειριστεί μέσα σε σύνθετες και δύσκολες συνθήκες, δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι αυτά δεν έπεσαν από τον ουρανό. Κάποιος τα δημιούργησε και κάποια τάξη - η αστική - ωφελήθηκε τα μέγιστα, από την άσκηση αυτής της πολιτικής την ώρα που οι ασφαλισμένοι μετρούσαν μόνο απώλειες. Η στοχοποίηση τώρα και πάλι των συντάξεων, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που άφηνε στο απυρόβλητο όλες τις μεγάλες ανατροπές που επιβλήθηκαν στην Κοινωνική Ασφάλιση όλα τα προηγούμενα χρόνια και περιόριζε την «αριστερή» πολιτική του σε κάποια μερεμέτια, δείχνουν ότι και αυτός έχει επιλέξει την πεπατημένη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Παρά τα παχιά λόγια, η στρατηγική που έρχεται να υπηρετήσει και στο Ασφαλιστικό δεν διαφέρει από την προηγούμενη που με συνέπεια υπηρέτησαν οι κυβερνήσεις του μνημονίου. Οι αντιφάσεις που προκύπτουν από την υλοποίηση αυτής της στρατηγικής που έχει τη σφραγίδα και της ΕΕ, αλλά και του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ και όλων των ευαγών οργανισμών των διεθνών μονοπωλίων, την ίδια ώρα που στο πόπολο επιμένει να πουλάει την «αριστερή» ρητορική του, δεν πρέπει να μπερδεύει τους εργαζόμενους. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα θύελλα για την Κοινωνική Ασφάλιση και ως εκ τούτου εργαζόμενοι και συνδικάτα πρέπει άμεσα να πάρουν τα μέτρα τους.

Πηγή:ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γ. Ζαχ.