Mε αφορμή τη μέρα κατά του ρατσισμού

Άρθρο του Θανάση  Κολιζέρα
Γραμματέα της  Ν.Ε. Αργολίδας  του  Κ.Κ.Ε

Η Τοπική Διοίκηση σε συνεργασία με την εκκλησία, διάφορες ΜΚΟ αλλά και χώρους όπου δραστηριοποιούνται δυνάμεις δήθεν αριστερές και κάτω από την όξυνση των προβλημάτων που δημιουργεί η πολιτική τους σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, κάτω και από την πίεση και διεκδίκηση μέτρων άμεσης ανακούφισης για τα πληττόμενα πλατιά λαϊκά στρώματα (μέτρα προστασίας για τους άνεργους, τους άστεγους, τα παιδιά που υποσιτίζονται μαζικά) επιχειρεί να αντιμετωπίσει μέρος των εκρηκτικών προβλημάτων, χωρίς να αγγίζει την ουσία του ζητήματος.

Οι δομές ήδη λειτουργούν (κοινωνικά παντοπωλεία και κοινωνικά φαρμακεία, διανομή κάποιων τροφίμων σε καλύτερες τιμές) κάνουν μια προσπάθεια για επιδερμικές λύσεις στα εξαθλιωμένα από την πολιτική τους φτωχά λαϊκά στρώματα, ίσα να φυτοζωούν. «Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι». Δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στη ρίζα του. Θα πει κάποιος, από την πείνα ας είναι και ένα πιάτο φαΐ. Αλλά θα ανεχτεί ο λαός μιά τέτοια πραγματικότητα; Κυβέρνηση και δήμοι λένε ξεκάθαρα ότι με τέτοιες δράσεις έχουν σαν στόχο τη διατήρηση της «κοινωνικής συνοχής». Δηλαδή υποταγή του λαού.

Απευθύνονται σε ένα οπωσδήποτε σημαντικό (και διευρυνόμενο ελέω πολιτικής του ευρωμονόδρομου) εξαθλιωμένο κομμάτι του λαού, μα δεν προσφέρουν τίποτε παραπάνω από μια μερίδα φαγητό, παλιά ρούχα συγκεντρωμένα στον έρανο «διά τους πτωχούς». Κανείς δε μπορεί να αρνηθεί ότι σε αυτές τις συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης υπάρχει ανάγκη αλληλεγγύης, αλλά ανάγκη ταξικής αλληλεγγύης, που δεν καλλωπίζει δε το προφίλ των ίδιων των εκμεταλλευτών, εκείνων που δημιουργούν και συντηρούν την κατάσταση αυτή για τον λαό, προκειμένου να μην διακοπεί η κερδοφορία τους. Μια αλληλεγγύη που παράλληλα καλεί τις στρατιές ημιπαπασχολήσιμων, ανέργων, αισχρά αμειβομένων, ανασφάλιστων, χαρατσωμένων άγρια ανθρώπων, από το κύριο να μην αποδεχτούμε μια τέτοια ζωή, εξαθλιωμένη. Δεν μπορεί η εργατική τάξη και τα σύμμαχα στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, τα λαϊκά νοικοκυριά να συμβιβαστούν με κάποια ψίχουλα, με ένα ξεροκόμματο που θα τους πετάξει από το τρελό φαγοπότι της η άρχουσα τάξη, λέγοντάς της και «ευχαριστώ»...

Συνεπής στην άρχουσα τάξη και η Χρυσή Αυγή δραστηριοποιείται στην ίδια λογική της υποταγής με τα δουλεμπορικά γραφεία «ευρέσεως εργασίας» που λειτουργεί με την ανοχή της συγκυβέρνησης για να σπρώχνει στα αφεντικά ως ντίλερ πάμφθηνους Έλληνες εργάτες δίχως δικαιώματα. Βγάζει έτσι λάδι το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα που φέρνει ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση σε όλους τους εργάτες. Πασχίζει να διασπά τους εργαζόμενους απέναντι στην ενιαία επίθεση που δέχονται από τη μεγαλοεργοδοσία.

Το ίδιο σύστημα λοιπόν που δημιουργεί και συντηρεί την ανάγκη ύπαρξης κοινωνικών παντοπωλείων πυροδοτεί και την αντιλαϊκή αλλά και ρατσιστική δράση της Χρυσής Αυγής με την πολιτική καταστολής σε βάρος των μεταναστών που τους στοχοποιεί, τους κυνηγά και δίνει το πάτημα για τραμπούκικες ενέργειες βουλευτών και μελών της Χρυσής Αυγής. Ταυτόχρονα, τα αστικά ΜΜΕ, που κάνουν πως καταγγέλλουν τη Χρυσή Αυγή, επίσης στοχοποιούν τους μετανάστες ως εγκληματίες, καλλιεργούν κι αυτά με τη σειρά τους συνείδηση στο λαό ώστε να αποδέχεται και να επιδοκιμάζει τη δολοφονική της δράση. Είναι η άλλη όψη του ίδιου σάπιου συστήματος.

Το ΚΚΕ είναι απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και τέτοια φαινόμενα. Γιατί το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα γεννά κι αναπαράγει φαινόμενα ρουσφετολογικών διορισμών και διαφθοράς, προκειμένου να φτιαχτεί εκλογική πελατεία, να δημιουργήσουν συνειδήσεις βολέματος και αναζήτησης προσωπικών λύσεων απέναντι στα λαϊκά προβλήματα που μόνο έτσι δεν αντιμετωπίζονται. Η Χρυσή Αυγή παλεύει για τη διαιώνιση αυτού του σάπιου συστήματος και άρα όλων όσων σάπιων φαινομένων το συνοδεύουν και τάχα καμώνεται ότι καταγγέλλει.

Φυσικά δεν αναφέρεται με τις «καταγγελίες» της στους κλέφτες του πλούτου που παράγεται με τον ιδρώτα του λαού, λέξη δεν λέει για τους καπιταλιστές, τα μονοπώλια, τους μεγαλοεπιχειρηματίες Έλληνες και ξένους.

Και ακριβώς επειδή στέκονται απέναντι από το λαό και τα πραγματικά συμφέροντά του, αν σήμερα επικεντρώνουν και στοχοποιούν ως «εχθρό» τους μετανάστες, αν μοιράζουν συσσίτια και δίνουν αίμα «μόνο για Ελληνες», περνώντας το μήνυμα ότι οι πεινασμένοι μετανάστες αξίζει να πεθάνουν απλά και μόνο επειδή έχουν διαφορετική θρησκεία και χρώμα, οι χρυσαυγίτες είναι που ως δύναμη κρούσης του συστήματος θα επιχειρήσουν να τσακίσουν και τους Έλληνες εργαζόμενους, μόλις αντιδράσουν στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική.

Οι εργαζόμενοι, τα ταξικά συνδικάτα, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα θα πρέπει να περιφρουρούν τα δικαιώματα Ελλήνων και μεταναστών εργατών. Θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τους αντίπαλους της εργατικής τάξης με ταξικά κριτήρια και όχι με βάση το χρώμα και τη χώρα καταγωγής. Γιατί οι φασιστικές επιθέσεις δεν έχουν στόχο μόνο τους μετανάστες. Σήμερα δολοφονούν μετανάστες, αύριο θα στραφούν ενάντια στο λαϊκό κίνημα, στους φοιτητές και τους εργάτες που αγωνίζονται... Αυτός είναι ο στόχος τους.

Η Ιστορία έχει διδάξει ότι απέναντι στην περαιτέρω αντιδραστικοποίηση, η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να επαγρυπνούν. Μόνο ένα ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα μπορεί να αντιμετωπίσει και να βάλει στο περιθώριο τέτοιες επικίνδυνες φασιστικές και ναζιστικές αντιλήψεις που φορούν φιλολαϊκή προβιά.

Μέσα σε συνθήκες κατάπτωσης του επιπέδου διαβίωσης της λαϊκής οικογένειας, απέναντι σε ένα τέτοιο οργανωμένο σχέδιο αποπροσανατολισμού της, αναδεικνύεται αναγκαίο όσο ποτέ το πρόταγμα, η πάλη για ριζικές κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές, για διεκδίκηση μιας ζωής με αξιοπρέπεια και προοπτική, με ολόπλευρη ικανοποίηση των αναγκών όλων των ανθρώπων του μόχθου χωρίς καμία απολύτως έκπτωση. Είναι υπερώριμη η δυνατότητα ικανοποίησης των εργατικών και λαϊκών αναγκών με τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι. Αλλά αυτό μόνο σε ένα πλαίσιο λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό, μπορεί να επιτευχθεί.

ΚΟΛΙΖΕΡΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Ν.Ε. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ του ΚΚΕ