Αλλος είναι ο σκοπός τους

Συνέντευξη στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» έδωσε ο Π. Λαφαζάνης και μεταξύ άλλων είπε: «Αυτό που λέω καθαρά είναι ότι στο ΚΚΕ, ενόψει του 19ου Συνεδρίου του, διεξάγεται ένας πολύ ενδιαφέρων, ζωντανός και ουσιαστικός διάλογος με την κατάθεση γόνιμων διαφορετικών απόψεων. Αξίζει νομίζω να παρακολουθήσουμε αυτή τη συζήτηση. Απ' αυτόν το ζωντανό διάλογο και την πορεία του ΚΚΕ προς το Συνέδριό του, ελπίζω να υπάρξουν θετικές ωθήσεις όχι μόνο για το ΚΚΕ, αλλά για όλη την Αριστερά. Αυτήν την κρίσιμη και ιστορική ώρα η χώρα χρειάζεται όσο ποτέ την κοινή δράση και τη συνεργασία όλων των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς, στη βάση κοινών προγραμματικών στόχων, για να σπάσουμε το μνημονιακό τείχος και τον ολέθριο αντιδημοκρατικό και αυταρχικό οδοστρωτήρα, που ισοπεδώνουν τη χώρα και τη ζωή μας. Αυτήν την κρίσιμη ώρα, όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς, από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως το ΚΚΕ μέχρι και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οφείλουν να κάνουν τις δικές τους, μικρότερες ή μεγαλύτερες μετατοπίσεις για να γίνει δυνατή μια μεγάλη ανατρεπτική αριστερή συνάντηση, που θα επιφέρει ένα δημιουργικό πολιτικό "σεισμό", όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλη την Ευρώπη!». Ο,τι δεν είπε ο αστικός Τύπος όλες τις προηγούμενες μέρες, αναπαράγοντας επιλεκτικά τον προσυνεδριακό διάλογο του ΚΚΕ, το είπε σε δέκα αράδες ο Π. Λαφαζάνης, εκφράζοντας τις φρούδες ελπίδες του αστικού συστήματος, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί (και ετοιμάζεται) να διαχειριστεί από αναβαθμισμένη θέση. Γιατί αυτό ζητάει ο Λαφαζάνης, όπως φαίνεται και από τη συνέχεια των επιχειρημάτων του: Να εγκαταλείψει το ΚΚΕ τη στρατηγική του, να γίνει κόμμα της διαχείρισης και να μοιραστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ τις κυβερνητικές καρέκλες, άρα και την ευθύνη για την κατρακύλα του λαού, που με βεβαιότητα θα ακολουθήσει. Τέτοιο χατίρι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να τους το κάνει.

*****

Τι λέει ο Λαφαζάνης; Οτι όλες οι δυνάμεις της αριστεράς πρέπει να κάνουν «μεγαλύτερες ή μικρότερες μετατοπίσεις» για να προκύψει «κυβέρνηση της αριστεράς». Μα για να γίνει αυτό, το ΚΚΕ δεν πρέπει απλά να κάνει «μετατοπίσεις», αλλά να εγκαταλείψει τη στρατηγική του, που είναι στρατηγική ρήξης και όχι διαχείρισης του καπιταλισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ καμιά μετατόπιση δε χρειάζεται να κάνει, από τη στιγμή που αποθεώνει τον κοινοβουλευτισμό και τις αυταπάτες ότι μπορεί μια κυβέρνηση να φέρει ευημερία στο λαό και την ίδια ώρα να εξασφαλίσει ανταγωνιστικότητα στα μονοπώλια και καπιταλιστική ανάπτυξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ίδια ευκολία που πλέκει το εγκώμιο του Ομπάμα, εκθειάζει τη διακυβέρνηση Τσάβες. Με τον ίδιο οίστρο που ζητάει «κυβέρνηση της αριστεράς», καλεί σε «εθνική κυβέρνηση» με τα αστικά κόμματα και λιβανίζει την καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ. Ελίσσεται κατά τα συμφέροντά του, ή, μάλλον, κατά το συμφέρον της αστικής τάξης, που αναζητάει μια εναλλακτική λύση στη διακυβέρνηση, στο πλαίσιο της διαμόρφωσης του νέου δίπολου στη διαχείριση. Τι θα κάνει όμως μια κυβέρνηση σαν αυτή που λέει ο Λαφαζάνης; Θα διαμορφώσει «κοινούς προγραμματικούς στόχους για να σπάσει το μνημονιακό τείχος και τον ολέθριο αντιδημοκρατικό και αυταρχικό οδοστρωτήρα». Μα μια κυβέρνηση δεν έχει να διαχειριστεί τα δύο - τρία ζητήματα στα οποία μπορεί να συμπίπτουν οι διαπιστώσεις δύο - τριών κομμάτων, ανεξάρτητα αν οι αναλύσεις τους διαφέρουν. Μια κυβέρνηση έχει να διαχειριστεί το σύνολο των ζητημάτων εντός και εκτός της χώρας και είναι προφανές ότι για να το κάνει δεν αρκεί η συμφωνία σε δύο - τρία ζητήματα, όπως λέει ο Λαφαζάνης.

*****

Αλλο έχει στο νου του ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το λέει διά της πλαγίας. Θέλει μια κυβέρνηση η οποία θα αμφισβητήσει τάχα το μνημόνιο, όχι όμως και τη στρατηγική που το επιβάλλει, και η οποία είναι της ΕΕ και των μονοπωλίων, ντόπιων και ξένων. Αρα, θέλει να έρθει μια άλλη κυβέρνηση, που θα αλλάξει το μνημόνιο με ένα άλλο, εξίσου επώδυνο για το λαό. Και, επιπλέον, θα βάλει τάχα φρένο στον αυταρχισμό, σαν να μην είναι αυτός χαρακτηριστικό της αστικής εξουσίας, που σε συνθήκες ανεπίστρεπτης σαπίλας γίνεται ο μόνος τρόπος να διαφυλάξει τη σταθερότητά της και να καταστείλει το κίνημα. Η ίδια η ΕΕ έχει κάνει δόγμα της ακόμα και την επέμβαση του στρατού στα εσωτερικά των κρατών - μελών, με στόχο τη σταθεροποίηση των αστικών καθεστώτων, όταν αυτά κινδυνεύουν και ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε υπεράσπιση της δημοκρατίας, αποσπασμένη από την ταξική πάλη για ανατροπή της αστικής εξουσίας. Στο διά ταύτα, ο Λαφαζάνης δε λέει στο λαό τίποτα περισσότερο από αυτό που λέει όλος ο ΣΥΡΙΖΑ: Ψήφισέ με να σου λύσω τα προβλήματα. Η ευημερία σου εξαρτάται από «συμμαχίες κορυφής», με κριτήριο το «αριστερά - δεξιά», «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», «δημοκρατία - αυταρχισμός». Καραμπινάτη διαχείριση του καπιταλισμού θέλουν και τους κάθεται στο στομάχι το γεγονός ότι το ΚΚΕ δεν τους κάνει τη χάρη. Για να νικήσει ο λαός, δεν έχει ανάγκη πλαστούς διαχωρισμούς. Εχει ανάγκη τη συμμαχία από τα κάτω, με βάση το ταξικό του συμφέρον απέναντι στα μονοπώλια που εξουσιάζουν, με στόχο την ανατροπή τους. Εκεί μέσα θα δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να αποτρέψει τα χειρότερα, να αποσπάσει κατακτήσεις, ισχυροποιώντας το ΚΚΕ και βάζοντας στην μπάντα όσους θέλουν να τον σύρουν σε συμβιβασμό με τους αστούς και τη βαρβαρότητά τους.

Πηγή:ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Π.