Πρωτοτυπία...

«Υπάρχει δυνατότητα δημοσιονομικής σταθεροποίησης, με εντελώς διαφορετικά μέσα. Μόνο στο μέσο όρο της ΕΕ να ήταν τα δημόσια έσοδα, τα 10 χρόνια πριν από την κρίση, τα έσοδα του κράτους θα ήταν αυξημένα κατά παραπάνω από 100 δισ. ευρώ, που σημαίνει το πρώτο μνημόνιο. Αυτό σας δείχνει μια πορεία ισοσκελισμού με διαφορετικό τρόπο. Τα στοιχεία που έφερε ο Γ. Γ. Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Διαφάνειας, μιλάνε για 12 δισ. ετησίως από τη φοροδιαφυγή, τα πλαστά τιμολόγια κ.τ.λ.».

Τα παραπάνω ανέφερε σε χτεσινή τηλεοπτική εκπομπή ο υπεύθυνος του τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Μηλιός, πριν συμπληρώσει τα εξής... ριζοσπαστικά και ρηξικέλευθα σχετικά με την πρόταση του κόμματός του:

«Εμείς έχουμε καταθέσει πρόταση για δίκαιο φορολογικό σύστημα, σταθερό και διαφανές. Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα πολιτών, επιχειρήσεων κ.τ.λ. που παρανομούν και φοροδιαφεύγουν. Υπάρχει λαθρεμπορία τσιγάρων, πετρελαιοειδών κ.τ.λ. (...) Υπάρχει φοροαποφυγή μέσα από μεθόδους και τεχνικές όπως είναι οι ενδοομιλικές συναλλαγές. Βλέπουμε σε όλες τις άλλες χώρες να υπάρχουν υπηρεσίες που τα ελέγχουν αυτά. Υπάρχουν τεράστιες σπατάλες με τις απευθείας αναθέσεις...».

Πάταξη της φοροδιαφυγής λοιπόν, αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου, χρηστή διαχείριση, περιορισμός της σπατάλης... Μα δεν υπάρχει ούτε ένα κόμμα που να διεκδίκησε με αξιώσεις τη διακυβέρνηση του αστικού κράτους τις τελευταίες δεκαετίες και να μη χρησιμοποίησε τα ίδια ακριβώς συνθήματα, να μην ισχυρίστηκε ότι από κει «θα βρει τα λεφτά», για να ασκήσει τάχα φιλολαϊκή πολιτική. Γιατί να «πρωτοτυπήσει» άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Το θέμα, βέβαια, δεν είναι μόνο αυτό, αλλά το ότι η τοποθέτηση του Γ. Μηλιού, μέσα σε δυο μόλις παραγράφους, «ξεπλένει» με ένα σωρό τρόπους το καπιταλιστικό σύστημα. Για την κρίση, λέει, και για τα μέτρα που πάρθηκαν με τη μορφή του μνημονίου φταίνε η φοροδιαφυγή και τα χαμηλά έσοδα του κράτους. Αν ήταν αυξημένα θα το «γλιτώναμε» το πρώτο μνημόνιο. Τι κι αν το κρατικό χρέος δημιουργήθηκε ακριβώς λόγω της πολύμορφης «νόμιμης» χρηματοδότησης και στήριξης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων από το κράτος, με κονδύλια, φοροαπαλλαγές και κάθε είδους ενισχύσεις... Τι κι αν ένα προς ένα τα μέτρα του μνημονίου περιλαμβάνονται στη γενική στρατηγική της ΕΕ υπέρ των μονοπωλίων, η οποία έχει καθοριστεί πολύ πριν από την κρίση, τι κι αν εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, με ή χωρίς μνημόνια, με μεγαλύτερα ή με μικρότερα δημόσια έσοδα, ακριβώς γιατί αυτό επιτάσσουν οι ανάγκες του κεφαλαίου...

Δε μας λένε ο Γ. Μηλιός και ο ΣΥΡΙΖΑ με τις συνεχείς αναφορές τους «στους μέσους όρους των δημοσίων εσόδων στην ΕΕ», στις «υπηρεσίες σε άλλες χώρες» που ελέγχουν τη φοροδιαφυγή κ.τ.λ., σε ποια ακριβώς χώρα ο λαός έλυσε τα προβλήματά του επειδή τα κρατικά ταμεία ήταν περισσότερο ή λιγότερο γεμάτα. Μιλάνε για καταπολέμηση της φοροαποφυγής από «μερίδα επιχειρήσεων» (γιατί υπάρχει άλλωστε και η... «υγιής επιχειρηματικότητα» που δεν κάνει τέτοια πράματα), αλλά δε λένε κουβέντα για τις τεράστιες νόμιμες φοροαπαλλαγές που απολαμβάνει το μεγάλο κεφάλαιο, δε λένε τίποτα για τη συνεχή μείωση των φορολογικών συντελεστών για τους επιχειρηματικούς ομίλους... Δε μας λένε ότι η «δημοσιονομική σταθεροποίηση» που αναφέρει ο Γ. Μηλιός και την οποία επιδιώκουν σήμερα τόσο η κυβέρνηση, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει καμία σχέση με την ανακούφιση του λαού, αλλά με την εξασφάλιση των απαραίτητων κονδυλίων πρώτα και κύρια για την κρατική στήριξη της ρευστότητας των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και για ορισμένα μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας.

Οσο για το «δίκαιο» φορολογικό σύστημα που έχει καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, φρόντισε να το κάνει πιο «λιανό» πριν από λίγες μέρες ο Γ. Σταθάκης, αναφέροντας πως «η Ελλάδα έχει μια μόνιμη τρύπα στη φορολόγηση των φυσικών προσώπων και των επιχειρήσεων, θα τολμούσα να πω πιο πολύ των φυσικών προσώπων παρά των επιχειρήσεων»...

Αναδημοσίευση από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Γ.