Όλοι και όλες στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Το νομοσχέδιο που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση για την αξιολόγηση και τις απολύσεις στο Δημόσιο σε συνδυασμό με το προηγούμενο νομοθετικό πλαίσιο της αξιολόγησης (ν. 3848/2010, ν. 4024/2012 κλπ) ανοίγουν τις «πύλες της κολάσεως» για τους δημόσιους υπάλληλους και τους εκπαιδευτικούς.

Σε λίγες ημέρες (τελική ημερομηνία 22 Μάρτη) οι συνάδελφοί μας που βρίσκονται στο καθεστώς της διαθεσιμότητας υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μετρηθούν στους απολυμένους.

Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει κινητικότητα και νέες εργασιακές σχέσεις. Χιλιάδες είναι οι συνάδελφοι που ζούνε μέσα σε αυτό το καθεστώς! Γι’ αυτό και έχουμε χίλιους-δυο λόγους να απαντήσουμε στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει κυβέρνηση-πλουτοκρατία -Ε.Ε.

Έχουμε χίλιους λόγους να παλέψουμε για να σταματήσουμε τις απολύσεις, τη λεγόμενη αξιολόγηση, το «νέο σχολείο», το σχολείο της ΕΕ και της επιχειρηματικότητας που στερεί τη μόρφωση από τα παιδιά, που λεηλατεί τον γονιό, που ρημάζει την συνείδηση και το βιοτικό επίπεδο του Δασκάλου.

Σήμερα δεν μπορεί κάνεις σε αυτόν τον πόλεμο να γυρίσει την πλάτη, να πει ότι δεν τον αφορά, να κρυφτεί για να γλυτώσει. Τέτοιος δρόμος διαφυγής δεν υπάρχει για κανέναν! ΕΝΑ δρόμο έχουμε: τον αγώνα! Κι έναν τρόπο: όλοι για έναν και ένας για όλους.

Αυτό που γεννά τις απολύσεις, την κινητικότητα, την αξιολόγηση, τη διάλυση του σχολείου, την υποβάθμιση του παιδαγωγικού ρόλου μας είναι η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πολιτική, τα κόμματα και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο.

Κάθε καλοπροαίρετος συνάδελφος, κάθε συνάδελφος που προβληματίζεται για την πορεία των πραγμάτων, του κινήματος μας πρέπει να αναλογιστεί σοβαρά το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να κρίνει κάθε δύναμη στο κίνημα από τη στάση της απέναντι στην Ε.Ε.

Εμείς από τη δική μας πλευρά σας λέμε ότι εδώ και τώρα πρέπει να οργανώσουμε την πάλη μας με κατεύθυνση: Μπλόκο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την πολιτική που γεννά απολύσεις, κινητικότητα, «αξιολόγηση».

Συνάδελφοι, σκεφθείτε, πόσες κατακτήσεις χάθηκαν στο όνομα του ευρωπαϊκού κεκτημένου, του μονόδρομου; Πόση μεγάλη διαφορά υπάρχει σήμερα ανάμεσα στις δυνατότητες που υπάρχουν για μια ζωή με δικαιώματα, λόγω μεγάλης επιστημονικής και τεχνολογικής εξέλιξης, και στην σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε;

Δεν υπάρχει αντιδραστικός νόμος για την εκπαίδευση, για τη ζωή των εκπαιδευτικών που να μην έχει τη σφραγίδα της ΕΕ και να μην έχει εφαρμοστεί από τους Δήμους και τις Περιφέρειες. Υπενθυμίζουμε ορισμένες μόνο πλευρές:

• Ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση.
• Νέο Λύκειο, εξεταστικός μαραθώνιος, στροφή στην ψευτοκατάρτιση και στη δια βίου ημιμάθεια.
• Διαφοροποίηση σχολικών μονάδων και αναλυτικών προγραμμάτων με όχημα και τα ευρωπαϊκά προγράμματα.
• Βίαιη «ένταξη» των παιδιών με ειδικές ανάγκες στη γενική εκπαίδευση.
• «Αυτονομία της σχολικής μονάδας» όχημα για να φορτωθεί το βάρος της οικονομικής λειτουργίας στις πλάτες των γονιών.
• Η στρατηγική της Ε.Ε. για τους εκπαιδευτικούς, υπερψηφίστηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από όλα τα κόμματα του ευρωμονοδρόμου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΝ-ΛΑΟΣ), το Σεπτέμβρη του 2008 και η απόφαση έλεγε: «Η καθιέρωση ανταγωνιστικών διαδικασιών επιλογής στη διαδικασία πρόσληψης των εκπαιδευτικών μπορεί να καταστήσει τη διδασκαλία ελκυστικότερη,…»
• Στην αιτιολογική έκθεση του νόμου 3848/2010 του ΠΑΣΟΚ που εγκαινίασε τη νέα φάση της αξιολόγησης αναφέρεται ότι "Το σχέδιο νόμου... είναι το πρώτο από μια σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών οι οποίες αφορούν στη διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την υλοποίηση του προγράμματος για το «Νέο Σχολείο».... και απαιτεί.... και τη σύγκλιση με τους στόχους που έχουν τεθεί για την εκπαίδευση από την Ε.Ε."

Όλοι στη 48ωρη πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία όταν συζητιέται και ψηφίζεται στη Βουλή το νομοσχέδιο για την αξιολόγηση και τις απολύσεις (αρχές Μάρτη).

Κλιμακώνουμε με νέα 48ωρη πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία στις 13 και 14 Μάρτη.

Προχωράμε σε νέες Γ.Σ. των ΕΛΜΕ στις 14/3 και Γ.Σ. Προέδρων στις 15/3.

Κλιμακώνουμε με απεργία του κλάδου με τη μορφή των 48ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιών με Γενικές Συνελεύσεις ώστε συντεταγμένα ο κλάδος να αποφασίζει, να οργανώνει και να προχωρά. Σε κοινό βηματισμό με τους μαθητές μας, με τους γονιούς, τους άλλους εργαζόμενους.

Αυτός ο δρόμος δίνει τη δυνατότητα οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να παίρνουν την υπόθεση της πάλης στα χέρια τους. Οι ενδιάμεσες Γενικές Συνελεύσεις (τη δεύτερη μέρα) δίνουν τη δυνατότητα να εκτιμούμε έγκαιρα τις διαθέσεις, τις δυσκολίες, τις δυνατότητες, να παίρνουμε μέτρα για τη στήριξη της απεργίας.

Ξέρουμε τις δυσκολίες, ξέρουμε και τον αντίπαλο που καιροφυλακτεί. Το ζήτημα της κλιμάκωσης της πάλης, το πόσες μέρες απεργίας θα κάνουμε, το πόσο θα κρατήσει αυτός ο αγώνας, θα κριθεί στην εξέλιξη του αγώνα, από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τις διαθέσεις τους, από τη συμμετοχή τους στην απεργία και τις Γενικές Συνελεύσεις.

Ενότητα, αγώνας και συσπείρωση για:

• Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο των απολύσεων και της σφαγής των δημοσίων υπαλλήλων.
• Καμία απόλυση, καμία διαθεσιμότητα, κινητικότητα. Σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στην εκπαίδευση, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Κανένας συνάδελφος απλήρωτος. Όλοι οι εργαζόμενοι με πλήρη δικαιώματα.
• Όχι στον αντιδραστικό μηχανισμό της αξιολόγησης. Δε θέλουμε διαφοροποιημένο σχολείο για μαθητές, δασκάλους και γονείς.
• Όχι στο σχολείο της ΕΕ, της ημιμάθειας και της επιχειρηματικότητας. Ένα σχολείο, υποχρεωτικό ενιαίο δωδεκάχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν για όλα τα παιδιά. Γενναία κρατική χρηματοδότηση για την παιδεία. Όχι στις πανελλαδικού χαρακτήρα εξετάσεις ειδικά φέτος στην Α Λυκείου.
• Δημόσιες και δωρεάν επαγγελματικές σχολές μετά το 12χρονο, το πτυχίο μοναδική προϋπόθεση για το επάγγελμα των νέων.
• Όχι στο κλείσιμο των ιατρείων του ΕΟΠΥΥ. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της υγείας. Δωρεάν Φάρμακα για όλους.
• Όχι στην αντιασφαλιστική επίθεση, τον αφανισμό των ταμείων, τη ληστεία των συντάξεων και του ΕΦΑΠΑΞ. Όχι στη φοροληστεία και τους πλειστηριασμούς.

Στην απεργιακή μάχη, στη μάχη των εκλογών, ένας είναι ο αντίπαλος-η πλουτοκρατία- και βρίσκεται παντού:

στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην κυβέρνηση, στην Περιφέρεια και τον Δήμο.

Μία και η απάντηση: Λαϊκό μπλόκο στην ΕΕ και στις δυνάμεις που τη στηρίζουν!

Η αποδέσμευση από την ΕΕ, με μονομερή διαγραφή του χρέους και το πέρασμα της εξουσίας και του πλούτου στα χέρια του λαού είναι ο δρόμος για να απαλλαγεί λαός και νεολαία από τη φτώχεια, την ανεργία, την κοινωνική εξαθλίωση, να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες μας.