Η απορία και οι αγωνίες του κ. Ρούση.

Πάλι απορίες  για την ενότητα  της αριστεράς έχει ο κ. Ρούσης. Σε άρθρο του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία με τίτλο  "Αριστερή πολυδιάσπαση και ατομισμός" ξεκινάει διατυπώνοντας το ερώτημα:  "Χρόνια τώρα, όπως πολλοί άλλοι αριστεροί, πασχίζω να ανακαλύψω τις αιτίες της μάστιγας της πολυδιάσπασης της αριστεράς. "  Φαντάζομαι πως κάποιες απαντήσεις από το ΚΚΕ έχουν δοθεί.Μία από αυτές είναι και αυτή εδώ

Έχω την εντύπωση όμως ότι όλο το άρθρο γράφτηκε μόνο και μόνο για δικαιολογηθεί ο επίλογος: "Μήπως ήλθε η ώρα ένα από τα κριτήρια ενίσχυσης, ακόμη και εκλογικής, των αριστερών δυνάμεων να είναι και η στάση τους απέναντι στην κοινή δράση;"

Μήπως ήλθε η ώρα να στείλουμε στα μουσεία της ιστορίας και να απομονώσουμε τις ηγεσίες που εγκληματικά αντιστέκονται με ιδιοτέλεια στην κοινή μας δράση και περισυλλογή, αντί να τις εκλιπαρούμε -φωνή βοώντος εν τη ερήμω- να αλλάξουν τακτική; "

Φαντάζομαι δε δυσκολευτήκατε να καταλάβετε  ποιον αφορά ο επίλογος του άρθρου του κ.Ρούση.

Ο βήχας, ο έρωτας και ο αντιΚΚΕ οίστρος δεν κρύβονται.

Όσο για τις απορίες του και  όσα γράφει γενικά, ελπίζω να του απαντήθηκαν από τους παραβρισκόμενους αριστερούς στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος (όνομα και πράμα για την συγκέντρωση του) ενός κομματιού της αριστεράς που αγωνιά να πορευθεί ενωμένο.