Τρίτη 5 Αυγούστου 2014

Μερικοί διδακτικοί νόμοι και νομοτέλειες

Με αφορμή το άρθρο για  την κακοποίηση των παιδιών - προσφύγων στην κοιτίδα της "σύγχρονης"  "δυτικής" "δημοκρατίας", όπως έχουν να λένε, σκέφτηκα να σας παρουσιάσω ένα άρθρο σχετικά με διδακτικούς νόμους και νομοτέλειες   έτσι όπως διατυπώθηκαν από  παιδαγωγούς στις σοσιαλιστικές χώρες. 
Επειδή φαντάζομαι πως  θα ενεργοποιηθούν τα αντικομμουνιστικά αντανακλαστικά κάποιων εκπαιδευτικών , στο άκουσμα και μόνο των φράσεων "Σοβιετική Ένωση" , "Μαρξιστική  Παιδαγωγική και Ψυχολογία" θα ήθελα να τους εφιστήσω την προσοχή στα εξής:
Μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού,  στην Ελλάδα τουλάχιστο, ανακάλυψαν αρκετούς παιδαγωγούς και ψυχολόγους  από τις σοσιαλιστικές χώρες. Στα ελληνικά παιδαγωγικά τμήματα , κάποιοι  "πίνουν νερό"  στο όνομα του Λεβ Βιγκότσκι , τον οποίο έχουν κόψει και ράψει στα μέτρα τους βεβαίως βεβαίως, ο  οποίος φυσικά, θεωρείται και είναι ο θεμελιωτής της μαρξιστικής ψυχολογίας. Όπως δικαίως υποψιάζεστε, δε γίνεται κουβέντα γι' αυτό. Ακόμα με θαυμασμό αναφέρονται στο έργο των Αλεξάντερ Λουκ , Α.Ρ.Λούρια, κλπ. Όλοι αυτοί , είτε τους αρέσει είτε όχι, είτε το ομολογούν είτε όχι, έζησαν , έδρασαν , μελέτησαν και έγραψαν ακριβώς επειδή υπήρχε η Σοβιετική ΄Ενωση και ο σοσιαλισμός γενικότερα. Να θυμίσουμε δε ότι το έργο του Λεβ Βιγκότσκι "Σκέψη και Γλώσσα" γράφτηκε στις αρχές τις δεκαετίας του 30, το οποίο ακόμα και σήμερα θεωρείται κορυφαίο και το μοναδικό ίσως που περιγράφει με αρτιότητα το θεμελιώδες πρόβλημα της σχέσης της σκέψης με τη γλώσσα. Και όλα αυτά στις αρχές ακόμα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού.
Έτσι κι αλλιώς  εμείς οι κομμουνιστές γνωρίζουμε  και καμαρώνουμε για όσα πέτυχε ο σοσιαλισμός. Στον τομέα όμως της Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας  η ανωτερότητα του  ήταν από οφθαλμοφανέστατη ως καταλυτική. Είναι ομολογημένο πως το εκπαιδευτικό εκεί σύστημα υπερείχε σαφώς  σε όλα τα επίπεδα. Πώς θα μπορούσε να γινόταν διαφορετικά αφού στο κέντρο του σοσιαλισμού βρισκόταν ο άνθρωπος και οι ανάγκες του και ειδικά το παιδί, σε αντίθεση με τον καπιταλισμό στον οποίο δε χρειάζεται να γράψω ποια είναι η θέση του παιδιού,επειδή ακριβώς είναι  ολοφάνερο και από την προηγούμενη ανάρτηση , αλλά και από όσα βιώνουν τα παιδιά στις καπιταλιστικές χώρες εξαιτίας της κρίσης , ή τις χώρες της Αφρικής, αλλά  και εξαιτίας  των πολέμων.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ
Διαβάστε λοιπόν....






Δεν υπάρχουν σχόλια: