Εκτενή συνέντευξη έδωσε στην «Αυγή»
της Κυριακής η υπεύθυνη Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ,
Νάντια Βαλαβάνη (Ν. Β.), για τις εξελίξεις στην Ουκρανία και τους άξονες που θα
κινηθεί μια «κυβέρνηση της αριστεράς». Και από τα λεγόμενά της γίνεται ακόμα
πιο ξεκάθαρο ότι η «αριστερά», που υποτίθεται ότι θα φέρει την «ανατροπή στην
Ελλάδα και την αλλαγή στην Ευρώπη», θα κινηθεί στις ίδιες ράγες της
λυκοσυμμαχίας της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Χαρακτηριστικές οι απαντήσεις της Ν. Β. όπου επικρίνει
την ελληνική κυβέρνηση ως προεδρεύουσα της ΕΕ για «επικοινωνιακές λογικές», και
ότι δεν συνέβαλε ώστε «η ΕΕ να διαδραματίσει ρόλο σε μια προσπάθεια
αποκλιμάκωσης» της κρίσης στην Ουκρανία. Ταυτόχρονα, αποδίδει σε «έλλειψη
στρατηγικής» ότι πήγε στο Κίεβο δήθεν «σε αντίθεση ακόμα και με το
Ευρωκοινοβούλιο» και ότι «δεν καταδίκασε τις ενέργειες νεοναζιστικών και
ακροδεξιών μορφωμάτων στην κλιμάκωση της κρίσης και τη συμμετοχή τους στη
νεοσυσταθείσα ουκρανική κυβέρνηση». Δηλαδή, το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση
συντάχθηκε με την ΕΕ και τις ΗΠΑ, που πρωτοστάτησαν στην ιμπεριαλιστική
επέμβαση για την ανατροπή της προηγούμενης κυβέρνησης και βέβαια στήριξαν τα
φασισταριά, έγινε κατά τον ΣΥΡΙΖΑ «γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε
στρατηγική» και όχι γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ελληνικού
κεφαλαίου, γιατί υπάρχει ταύτιση με τις «ευρωατλαντικές επιδιώξεις» παρ' όλες
τις γκρίνιες ενός τμήματός του που έχει σχέσεις και με τη Ρωσία.
***
Ταυτόχρονα, η Ν. Β. ως αιτία της
«κρίσης στην Ουκρανία» θεωρεί τη «συστηματική υποβάθμιση από τη Δύση
της σημασίας των συμφερόντων ασφαλείας της Ρωσίας», το ότι κατέστη «κενό
γράμμα» η «"συμφωνία κυρίων" που είχε συναφθεί αρχές της δεκαετίας
του '90 με το Κρεμλίνο, προκειμένου ν' αποσπάσουν τη συναίνεσή του για την
προσχώρηση μιας ενοποιημένης Γερμανίας στο βορειοατλαντικό σύμφωνο. Αντάλλαγμα,
η δέσμευση ότι το ΝΑΤΟ δεν θα "πλευροκοπούσε" τη Ρωσία». Επίσης,
συμπληρώνει ότι «ποτέ δεν εξετάσθηκαν σοβαρά οι προτάσεις της ρωσικής πλευράς
για προώθηση μιας νέας Ευρωπαϊκής Αρχιτεκτονικής Ασφαλείας, οι οποίες θα
ενέτασσαν το ρόλο της ΕΕ στην περιοχή σε ένα ευρύτερο περιφερειακό πλαίσιο.
Αντί γι' αυτό, είχαμε ανάπτυξη των σχεδίων για "αντιπυραυλική ασπίδα"
στην Ανατολική Ευρώπη και προώθηση συμφωνιών σύνδεσης που υπονομεύουν ευθέως
τις οικονομικές σχέσεις και τον ενεργειακό ρόλο της Ρωσίας σ' αυτές τις χώρες».
Για την Ν. Β. δεν υπάρχουν ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που αφορούν στον
έλεγχο των αγορών και των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων, αλλά
«ελλείψεις», «καθυστερήσεις», «δυσλειτουργίες» που δεν οδήγησαν σε μια νέα
Αρχιτεκτονική Ασφαλείας της Ευρώπης και έφεραν την κρίση στην Ουκρανία. Λίγο ως
πολύ εμφανίζει τα καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ να μην ξέρουν ποιο είναι το συμφέρον
τους!! Πρέπει, βεβαίως, να σημειώσουμε ότι υπάρχουν διαφοροποιήσεις μέσα στην
ΕΕ, σχετικά με τη στάση απέναντι στη Ρωσία, παρά τις προσπάθειες των ΗΠΑ να
ενοποιηθούν όλοι εναντίον της. Αυτές, όμως, δεν καθορίζονται από δήθεν
«φιλειρηνικές διαθέσεις» ορισμένων, αλλά από τα διαφορετικά συμφέροντα των
μονοπωλίων κάθε κράτους της ΕΕ στις σχέσεις τους με τη Ρωσία.
***
Με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει την
Ελλάδα εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, των
ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και της ΕΕ, κριτήριο της εξωτερικής πολιτικής του δεν
μπορεί να είναι άλλο από την επιδίωξη του ελληνικού κεφαλαίου για αναβάθμιση
του ρόλου του εντός της ΕΕ και ιδιαίτερα της περιοχής μας. Με το ίδιο κριτήριο
δηλαδή που ο Βενιζέλος φωτογραφιζόταν στο Κίεβο με την πραξικοπηματική
κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει η Ελλάδα ως μέλος της ΕΕ και του «πολιτισμένου
Δυτικού κόσμου» (όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας) να «παίξει» με τις αντιθέσεις ΕΕ -
Ρωσίας. Αυτή η πολιτική καμιά σχέση δεν έχει με συνεργασία αμοιβαίου οφέλους με
άλλα κράτη, κανένα κέρδος δεν θα έχει ο ελληνικός λαός αφού θα παραμείνει η
Ελλάδα μπλεγμένη στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις αντιθέσεις.
Για να διαμορφωθούν σχέσεις συνεργασίας αμοιβαίου
οφέλους ανάμεσα στην Ελλάδα και άλλα κράτη, προϋπόθεση είναι να έχουν
κοινωνικοποιηθεί τα μονοπώλια, ο λαός να βρίσκεται στην εξουσία να ασκείται
εξωτερική πολιτική με κριτήριο τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και όχι τα
συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, του κεφαλαίου. Προϋπόθεση είναι η
αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ και όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.
Aναδημοσίευση από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
Δ. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου