ΕΑΑΚ: Συνιστώσα της “κυβερνώσας αριστεράς”

Αναδημοσίευση από τον ΟΔΗΓΗΤΗ του Απρίλη

του  Ανέστη  Προυσανίδης

 μέλος του Νομαρχιακού Γραφείου ΑΕΙ Αττικής της ΚΝΕ

Μπροστά στην οξυμμένη επίθεση που δέχονται οι φοιτητές και οι οικογένειές τους το φοιτητικό κίνημα δε βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων. Τη σφραγίδα τους για τη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης έχουν βάλει οι δυνάμεις της κυβέρνησης στα Πανεπιστήμια, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ. Αν δεν απομονωθούν αυτές οι δυνάμεις, δύσκολα το φοιτητικό κίνημα μπορεί να περάσει στην αντεπίθεση.

Η αποφασιστική αποδυνάμωση της ΔΑΠ, αλλά και της ΠΑΣΠ, δεν είναι αρκετή, αν δεν πάρει απάντηση από τους φοιτητές και η ηγεσία των ΕΑΑΚ, η συνιστώσα της “κυβερνώσας αριστεράς” που επίσης έχει τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση του φοιτητικού κινήματος.  Οι δυνάμεις αυτές:

-Σφιχταγκαλιάζονται με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ (ΑΡΕΝ) σε όλες τις σχολές, σε γενικές συνελεύσεις, Διοικητικά Συμβούλια, έχουν κοινή δράση, δρουν σχεδόν σαν “ένα”. Συμπορεύονται δηλαδή παντού με την πολιτική δύναμη που επιδιώκει από κυβερνητική θέση να διαχειριστεί το καπιταλιστικό σύστημα και τα αδιέξοδά του, που δίνει καθημερινά εξετάσεις σε εγχώριους και ξένους εκπροσώπους μονοπωλίων και ιμπεριαλιστικών ενώσεων και παίρνει…άριστα.

Μάλιστα ενώ παντού βγάζουν “λάδι” τον ΣΥΡΙΖΑ και τον εμφανίζουν ως “αριστερή δύναμη”, μετά το τέλος κάθε αγώνα παριστάνουν τις “απατημένες συζύγους”.

Η “ενότητα” στην οποία καλούν τους φοιτητές δεν είναι άλλη από τα κοινά πλαίσια που κατεβάζουν ΣΥΡΙΖΑ–ΕΑΑΚ στις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων. Καλούν τους φοιτητές σε “ενότητα” με αυτούς που διεκδικούν να γίνουν “χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη”. Σε “ενότητα” αυταπατών για τη διαχείριση του συστήματος! Τελικά σε “ενότητα” παρατάξεων ώστε όλοι μαζί να κοροϊδεύουμε τους φοιτητές ότι η αντιλαϊκή πολιτική θα ανατραπεί από ανθρώπους σαν …τον Βουδούρη!

Το που οδηγεί τελικά αυτού του είδους η “ενότητα” φάνηκε στους Μηχανολόγους στην Πάτρα, όπου σε ψήφισμα ενάντια στις απολύσεις των διοικητικών, τα ΕΑΑΚ είπαν πως: «[...] αν κατηγορούμε την ΕΕ για τις απολύσεις των διοικητικών, αποκλείουμε δυνάμεις από το κίνημα[...]». Δηλαδή να κρύβονται οι πραγματικοί υπεύθυνοι για τα προβλήματα των φοιτητών, όπως η ΕΕ.

-Μιλάνε για έξοδο από την ΕΕ, ενώ θα παραμένουν στην εξουσία οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η πλουτοκρατία, δηλαδή άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.

Η γραμμή αυτή οδηγεί σε νέα αδιέξοδα το κίνημα, σε καμιά περίπτωση δεν οδηγεί σε νικηφόρα προοπτική, γιατί η οικονομία θα συνεχίζει να λειτουργεί με κίνητρο το κέρδος, τον ανταγωνισμό, τις αγορές χρήματος, θα συνεχίσει η συγκέντρωση της παραγωγής σε λιγότερα χέρια.

Είναι γραμμή που αποσυνδέει την αντιπαράθεση με την ΕΕ από την ουσία που είναι η πάλη ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων.

-Οι θέσεις τους για τα Πανεπιστήμια και την έρευνα είναι θέσεις διαχείρισης. Πότε μιλούν για ισχυρά πτυχία ως δήθεν λύση για την ανεργία, πότε ζητούν μειώσεις μαθημάτων για να τελειώνουν οι φοιτητές πιο γρήγορα τις σπουδές. Και οι δύο προτάσεις τελικά είναι προτάσεις ενσωμάτωσης, καταλήγουν να αντιγράφουν πλευρές ακόμα και της κυρίαρχης πολιτικής. Η ανεργία δε λύνεται ακόμα και με τα πιο “βαρβάτα” πτυχία (δείτε σήμερα γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς κ.λπ.) και η κρίση έχει έρθει να το επιβεβαιώσει πανηγυρικά. Ο περιορισμός των σπουδών σε κύκλο λιγότερων μαθημάτων είναι κατεύθυνση της Μπολόνια με στόχο τη διαβάθμιση των πτυχίων, των αποφοίτων, ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση των μισθών των αυριανών εργαζομένων.

-Οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ υπονομεύουν τη μαζικοποίηση του αγώνα, την οργάνωση των φοιτητών, την κλιμάκωση της πάλης, τη συμμαχία φοιτητών – εργαζομένων.

Αυτό αποδεικνύεται κάθε χρόνο, φάνηκε και φέτος στον δίκαιο αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων. Στην Αθήνα, τα μέλη της ΚΝΕ μαζί με πολλούς άλλους φοιτητές πρότειναν στις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων από την πρώτη στιγμή να γίνουν οι εγγραφές των πρωτοετών, να δοθούν δωμάτια στις εστίες και οτιδήποτε άλλο θα διευκόλυνε τους πρωτοετείς, χωρίς να σπάσει η απεργία. Έτσι θα ενισχυόταν περισσότερο η συμμαχία φοιτητών–εργαζομένων, θα “έσπαγε” η προσπάθεια της κυβέρνησης να συκοφαντήσει την απεργία. Ταυτόχρονα πρωτοστάτησαν, ώστε να οργανωθούν κινητοποιήσεις για να έχουν όλοι οι πρωτοετείς μειωμένο εισιτήριο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, για να σβηστούν κλήσεις φοιτητών που δεν έχουν να πληρώσουν, για να γίνουν διάφορα ξενοδοχεία φοιτητικές εστίες. Η οργάνωση του αγώνα για τα οξυμμένα προβλήματα των φοιτητών θα έδινε μεγάλη δύναμη και πραγματική στήριξη στον αγώνα των διοικητικών.

Οι ομάδες των ΣΥΡΙΖΑ–ΕΑΑΚ έλεγαν ότι το να γίνουν οι εγγραφές των πρωτοετών είναι απεργοσπασία!!! Έλεγαν μεγάλα λόγια για αγώνες, ενώ αγώνα εννοούσαν μόνο ένα λουκέτο στη σχολή και οι φοιτητές να είναι σπίτι τους.

Για παράδειγμα, στην Πάτρα λόγω της απεργίας το εστιατόριο της εστίας παρέμεινε κλειστό. Οι δυνάμεις του ΜΑΣ οργάνωναν την αλληλεγγύη συλλέγοντας τρόφιμα για τους εστιακούς φοιτητές, ώστε αυτοί να μην στραφούν ενάντια στους απεργούς εργαζομένους. Οι δυνάμεις των ΣΥΡΙΖΑ–ΕΑΑΚ έλεγαν «μας πρήξατε με τους 800 φοιτητές της Εστίας».

-Είναι πρωταγωνιστές της πιο χυδαίας αντί-ΚΚΕ και αντί-ΠΑΜΕ επίθεσης παίρνοντας επάξια θέση πλάι στα ΜΜΕ των καπιταλιστών.

Γι’ αυτό όταν οι διοικητικοί μετά από σκληρό αγώνα πέτυχαν προσωρινή νίκη απέναντι στα μέτρα της κυβέρνησης και πλειοψήφησε η λογική και τα πλαίσια του ΠΑΜΕ, από αγωνιστές έγιναν “πρόβατα του ΠΑΜΕ”. Ονόμαζαν “κινήσεις εντυπωσιασμού” την προσπάθεια των μελών της ΚΝΕ στους Ηλεκτρολόγους στη Πάτρα να αναδείξουν τις φασιστικές απόψεις μελών της ΔΑΠ.

Στις φοιτητικές εκλογές στις 7 Μάη, πρέπει να πάρουν απάντηση οι ομάδες των ΕΑΑΚ. Δυνάμωμα αυτών των δυνάμεων μέσα στα Διοικητικά Συμβούλια, σημαίνει μεγαλύτερη ανοργανωσιά, τυχοδιωκτισμοί και γραμμή συμβιβασμού.

Αυτό που χρειάζεται είναι η ενότητα των φοιτητών και των σπουδαστών που πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική, όχι ενότητα παρατάξεων. Κοινή δράση των φοιτητών με όλο τον εργαζόμενο λαό, όχι ενότητα κομμάτων και “παραγόντων”. Αγώνας ενάντια στην πολιτική κεφαλαίου-κυβέρνησης–ΕΕ, όχι αγώνας για να αλλάξουν οι “χαλίφηδες”. Ρήξη με τη σημερινή άθλια κατάσταση στις σπουδές και το μέλλον μας.

Ενότητα και κοινή δράση για τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών: Για αποκλειστικά δωρεάν σπουδές, για πτυχία με επιστημονική γνώση και ειδίκευση, για σταθερή δουλειά με δικαιώματα πάνω σε αυτό που σπουδάζουμε, για επιστήμη και έρευνα στην υπηρεσία του λαού και των αναγκών του!

Με ψήφο στην Πανσπουδαστική Κ.Σ. μπορεί να δυναμώσει αυτή η γραμμή της συμμαχίας, ρήξης και ανατροπής.