Το «αγωνιστικό μέτωπο» διαχείρισης

Γράφει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε «ανοιχτή επιστολή στις δυνάμεις της Αριστεράς και του μαχόμενου εργατικού κινήματος»: «Γι' αυτό τώρα είναι η ώρα της διαμόρφωσης από πλευράς της εργατικής τάξης και του λαού ενός αντίπαλου δέους, που θα βάλει φραγμό στη βάρβαρη πολιτική τους, θα σημάνει την αντεπίθεση των εργατικών και λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων».

Το αντίπαλο δέος όμως, λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν μπορεί να είναι η «λαϊκή συμμαχία», η συμμαχία δηλαδή της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολουμένων, των φτωχών αγροτών, που προτείνει το ΚΚΕ με κατεύθυνση ρήξης με τον καπιταλισμό, με τα μονοπώλια. Οχι, αυτό δεν είναι εφικτό λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αυτό είναι πρόταση του ΚΚΕ για συμμαχία με τον εαυτό του!

***

Τότε τι συνιστά αντίπαλο δέος κατά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Αν και δεν απαντά, συνάγεται η απάντηση από τα συμφραζόμενα. Συνεχίζει: «Η τεράστια κινητοποίηση πλατιών τμημάτων λαού με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ μπορεί και πρέπει να μετατραπεί σε έναν νικηφόρο πανεργατικό - παλλαϊκό ξεσηκωμό για την εδώ και τώρα ανατροπή αυτής της πολιτικής και της κυβέρνησης, για να φύγουν η Τρόικα και οι δανειστές. Μόνη λύση, κατά τη δική μας γνώμη, είναι να έρθουν οι εργαζόμενοι στο τιμόνι της κοινωνίας, να είναι τα δικά τους συμφέροντα και οι ανάγκες μπροστά, σε κόντρα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, των αγορών και της ΕΕ».

Προς Θεού! Δεν εννοεί τη λαϊκή συμμαχία για τη λαϊκή εξουσία. Αυτή την αφορίζει σαν πρόταση ουτοπική, απόρροια του «σεχταρισμού» του ΚΚΕ. Αν όμως δεν εννοεί τη λαϊκή εξουσία, τι εννοεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όταν λέει να έρθουν οι εργαζόμενοι στο τιμόνι της κοινωνίας; Γιατί όσο οι καπιταλιστές, έχουν την οικονομία στα χέρια τους θα κερδίζουν όλο τον πλούτο που θα παράγουν οι εργάτες. Οταν λέει επίσης να είναι τα συμφέροντα και οι ανάγκες των εργαζομένων μπροστά, σε κόντρα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, πού ακριβώς διαφοροποιείται από το σύνθημα και έξοχο δείγμα οπορτουνιστικού κηρύγματος για συμβιβασμό και ενσωμάτωση, «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη»;

***

Οι απαντήσεις στο διά ταύτα της επιστολής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: «Συνολικότερα απαιτείται ένα πλατύ αγωνιστικό μέτωπο α) για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών εργατικών ελευθεριών, ενάντια στον εργοδοτικό δεσποτισμό στους χώρους δουλειάς, την κρατική καταστολή (...) β) Για την υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών (...) γ) Για την υπεράσπιση των ΣΣΕ και τη διεκδίκηση αυξήσεων στους μισθούς και τις συντάξεις (...) δ) Ενάντια στην ανεργία (...) Ολα αυτά πρέπει να συνδέονται με τον κεντρικό πολιτικό στόχο της άμεσης ανατροπής της τρικομματικής κυβέρνησης και κάθε μνημονιακής κυβέρνησης. Στόχος που πρέπει να υπηρετηθεί με τη στήριξη και κλιμάκωση των αγώνων, ξεκινώντας από τη συντονισμένη παρέμβαση για γενική πολιτική απεργία (...) θα κριθούμε από το εάν θα συμβάλουμε σε αυτόν το νικηφόρο παλλαϊκό ξεσηκωμό, στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος»!!!

***

Αλήθεια, ας παραδεχτούμε πως οργανώνεται πράγματι αυτό το αγωνιστικό μέτωπο και καταφέρνει να ανατρέψει την τρικομματική και κάθε μνημονιακή κυβέρνηση. Με τι θα την αντικαταστήσει; Προφανώς με μια άλλη κυβέρνηση, αυτή του «αγωνιστικού μετώπου», για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της το οποίο όμως δεν προβλέπει αφαίρεση της ιδιοκτησίας από τα μονοπώλια. Δηλαδή; Μια κυβέρνηση στον καπιταλισμό. Που θα τον διαχειρίζεται κόντρα στους καπιταλιστές! Αυτό λένε! Προβάλλουν στο λαό μια διέξοδο που λέει ότι οι καπιταλιστές θα έχουν την οικονομία και την εξουσία, αλλά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με το «αγωνιστικό της μέτωπο» στην κυβέρνηση, θα είναι ενάντια στην εξουσία των καπιταλιστών και τα κέρδη τους! Τέτοια ουτοπία και στρέβλωση οπορτουνιστική χρειάζεται, για να εμφανίζεις μια τέτοια διέξοδο που χειραγωγεί και ενσωματώνει εργατικές, λαϊκές δυνάμεις στο σύστημα και στον κυβερνητισμό, στέλνοντας στις καλένδες την εργατική εξουσία. Γιατί κυβέρνηση, με τους αστούς να έχουν την εξουσία και την οικονομία στα χέρια τους, που να διαχειρίζεται το σύστημά τους ενάντιά τους δεν μπορεί να υπάρξει. Στο διά ταύτα, δηλαδή, διαχείριση προτείνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρά τις τόσες περικοκλάδες για να μη φαίνεται φόρα παρτίδα η ουσία της πρότασής της.

Ι. Β 

Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ