Το πρόβλημα της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας- Μέρος 3o

V  . -Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Ας ανοίξουμε κι εμείς μια παρένθεση για να διευκρινί­σουμε και να διατυπώσουμε την άποψή μας γύρω από το πρόβλημα:

1 .-Είναι ένα από τα σοβαρά προβλήματα του σήμερα, το να συμφωνήσουμε στο θέμα της ονομασίας της γλώσσας μας στη “ενεστώσα” εποχή. Γιατί αυτό θα μας βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε για ποιο πράγμα μιλάμε και τι πρέπει να κά­νουμε. Η μέχρι σήμερα ασάφεια, που επικρατούσε και ήταν απόρροια ιστορικών συνθηκών, δεν μπορεί να συνεχιστεί, έπειτα από την οριστική καθιέρωση της “δημοτικής” το 1976. Δεν υπάρχει πια η αντιπαράθεση δημοτική-καθαρεύουσα. Αλλά μια κοινή πια γλώσσα στη βάση μιας γραμματι­κής, που πέρα από κάποιες επιφυλάξεις έχει αποτυπωθεί στη γραμματική του Μ. Τριανταφυλλίδη και την αντίστοιχη του Τζαρτζάνου. Ο όρος δημοτική ανάγεται σε μιαν άλλη εποχή, όπως και ο όρος καθαρεύουσα εκφράζει την αντί­θεση στη δημοτική. Από το 1976 η αντιπαράθεση αυτή δεν είναι θεμιτή. Επομένως δεν μπορούμε να μιλάμε παρά για Ελληνική γλώσσα. Ο όρος Νεο-ελληνική γλώσσα δεν είναι θεμιτός, μολονότι είναι διεθνώς καθιερωμένος. (Greek modern). Οι Ευρωπαίοι επιστήμονες, όταν χρησιμοποιούν τον όρο Έλλην και Ελληνικός αναφέρονται στην αρχαία Ελλάδα. Οι Έλληνες είναι οι αρχαίοι, η Ελληνική φιλοσοφία η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, η Ελληνική λογοτεχνία είναι η αρχαία ελληνική λογοτεχνία. Και σήμερα ακόμα αυτή η αντίληψη επικρατεί και μεις την έχουμε αποδεχθεί, πει­θαναγκασμένοι από την υποτέλεια και την αποδοχή της. Για μας μόνο μεθοδολογική αξία μπορεί να έχει ο όρος για ιστορικά καθορισμένες μορφές, Αρχαία, Βυζαντινή ή Με­σαιωνική και Νέα Ελληνική ή Νεοελληνική, Αρχαία Ελληνική Ιστορία, γλώσσα, λογοτεχνία, Βυζαντινή Ιστορία, γλώσσα, λογοτεχνία κτλ. Οπως και ο όρος “νεοελληνική κοινή” είναι ένας όρος που στην ουσία δεν αντιπροσωπεύει τίποτε πε­ρισσότερο από την προσπάθεια “ευπρεπούς” συμβιβα­σμού. Επομένως ο μόνος σωστός και θεμιτός όρος είναι ο όρος Ελληνική γλώσσα. Μόνο μ’ αυτόν δικαιούμαστε και έχουμε χρέος να προσδιορίζουμε την ταυτότητα της γλώσ­σας μας.

Νοσοκομείο - «Αουσβιτς» στο Αφγανιστάν!

Υπάρχει άραγε τέλος στην υποκρισία των αστοφυλλάδων; Το παρακάτω δημοσίευμα φανερώνει πως ούτε είχε , ούτε έχει τέλος η κοροϊδία.
Διαβάστε με  πόσο θράσος αναφέρονται στην εξαθλίωση ενός λαού, χωρίς να κάνουν κουβέντα για το ρόλο των Αμερικάνων ,  των ιμπεριαλιστών γενικά αλλά και των Ελλήνων ειδικά στο Αφγανιστάν. Και ύστερα έρχεται και το κάθε φασιστοειδές με ή χωρίς αθλητική περιβολή να κάνει "χιούμορ"  ή να  επιτίθεται για να "απαλλάξει"   τη χώρα από τους "λάθρο" όπως αρέσκονται να αποκαλούν τους πρόσφυγες της ιμπεριαλιστικής επέμβασης.

 

Φρικτές και απάνθρωπες, αντάξιες ενός Άουσβιτς (!) χαρακτήρισαν Αμερικανοί αξιωματικοί τις συνθήκες που επικρατούν στο Εθνικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Καμπούλ, καταγγέλλοντας μάλιστα έναν Αμερικανό αντιστράτηγο ως υπεύθυνο για την συγκάλυψη του συνεχιζόμενου και σήμερα δράματος. 

Όπως κατέθεσε χαρακτηριστικά σε Επιτροπή της Γερουσίας ο συνταγματάρχης Μαρκ Φασλ, γενικός επιθεωρητής της εκπαιδευτικής αποστολής ιατρικής κατάρτισης του ΝΑΤΟ, «αντίκρισε μια απελπιστική κατάσταση» κατά την επίσκεψη του στο Νταγούντ, το Εθνικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο της χώρας. «Είχαν αφήσει τους ασθενείς μέσα στη βρωμιά, με ορισμένους από αυτούς να λιμοκτονούν και να έχουν εμφανίσει τρομακτικά έλκη από κατάκλιση».

Επίσης, σύμφωνα και πάλι με τον ίδιο, η συμβουλευτική ομάδα του Φασλ βρήκε και έναν ασθενή που «κόντευε να πεθάνει από ασιτία» και ο οποίος δυστυχώς δεν τα κατάφερε να επιζήσει, «παρά τις προσπάθειες της ομάδας».

Το πρόβλημα της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας- Μέρος 2ο

Το άρθρο θα ολοκληρωθεί σε 6 μέρη 

III.          - Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ

Η οριζόντια διάσταση (σχήμα 1) της γλώσσας διαμορφώ­νει μια σειρά από στρώματα γλωσσικά - πολιτιστικά που εναποθέτονται με την πάροδο του χρόνου. Η επαλληλία των στρωμάτων αυτών είναι η βάση απάνω στην οποία δια­μορφώνονται τα γλωσσικά πεδία της κάθε εποχής και σω­ρεύονται τα γλωσσικά - πολιτιστικά υλικά που διατηρούν την ενότητα της γλώσσας, την ποικιλία και τη διαφορετικό­τητα της κάθε εποχής σε σχέση με την προηγούμενη, αλλά και με τα σύγχρονα επιμέρους τους πεδία. Έτσι μέσα σ’ αυτή τη στρωμάτωση ανιχνεύουμε και αντλούμε υλικό για τη μελέτη και άλλων κοινωνικών πεδίων και ερμηνεύουμε πολλά πράγματα της εποχής μας ή της ιστορίας. Οι συνθή­κες της ζωής αλλάζουν και στοιχεία γλωσσικά πολιτιστικά εγκαταλείπονται, καθώς δεν αντιπροσωπεύουν στις μετα­γενέστερες εποχές δυναμικά στοιχεία του ψυχισμού και της κοινωνικής ζωής που βρίσκονται σε συνεχή διαμόρφω­ση. Αυτή ακριβώς η κοινωνική εξέλιξη, στην ατομική και την κοινωνική της μορφή, είναι εκείνη που αποτυπώνεται στην κάθε περίοδο στη γλώσσα.

Το πρόβλημα της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας- Μέρος 1ο

 Όπως διαβάσατε στο προηγούμενο άρθρο  του Ριζοσπάστη, άρχισε πάλι να απασχολεί  το ζήτημα της γλώσσας, με αφορμή το γράμμα κάποιας δασκάλας για το περιεχόμενο της γραμματικής της Ε΄ και  ΣΤ δημοτικού. Δεν θα μπούμε σε αυτό το παιχνιδάκι βέβαια. Σκοπός του μπλογκ είναι να παρουσιάσει μια όσο γίνεται πληρέστερη εικόνα στην  υπόθεση Ελληνική Γλώσσα πρώτα και στο τι είναι γλώσσα γενικά, από μαρξιστική πάντα σκοπιά.

Πρώτα λοιπόν θα δημοσιευτεί σε πολλές σειρές το άρθρο του ΓΙΩΡΓΗ ΜΩΡΑΪΤΗ , γνωστού μαρξιστή φιλολόγου, που δημοσιεύτηκλε στο τεύχος 3 των ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.

Αμέσως μετά θα μας απασχολήσουν θεωρίες για τη γλώσσα.

Σκοπός μας η  όσο πληρέστερη ενημέρωση σας στο θέμα,  γιατί είμαι σίγουρος πως θα δούμε πολλά επεισόδια στο σήριαλ αυτό με την  έναρξη της σχολικής χρονιάς.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ

Ποιος ευθύνεται για την Εκπαίδευση;

Οι συζητήσεις και η διαμάχη γύρω από τον τρόπο που παρουσιάζονται οι φθόγγοι στο νέο βιβλίο Γραμματικής των τελευταίων τάξεων του Λυκείου, έχουν απλωθεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, με αφορμή ένα άρθρο μιας δασκάλας μέλους του συλλόγου εκπαιδευτικών «Αλέξανδρος Δελμούζος». Δε θα σταθούμε στην ουσία αυτής της συζήτησης, που η ρίζα της πρέπει να αναζητηθεί σε αρκετές δεκαετίες πίσω, σε στάδια απλοποίησης που υπέστη η γλώσσα μας (όχι κατ' ανάγκη πάντα σωστά) και μαζί της οι φθόγγοι που προφέρουμε και κατ' επέκταση και η Γραμματική που αποτυπώθηκε σ' αυτή που γνωρίζουμε σήμερα από τον Τριανταφυλλίδη... Αυτή η συζήτηση όμως έχει προκαλέσει ποικίλα σχόλια για τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και την Εκπαίδευση.

Ανάμεσα στα σχόλια που έχουν γραφτεί, είναι και αυτά που συμπυκνώνει με χτεσινό άρθρο στην «Καθημερινή» ο Π. Μανδραβέλης, που επαναφέρουν το θέμα της «αξιολόγησης» των εκπαιδευτικών. Λίγο πολύ, λένε διάφοροι και μαζί τους ο Π. Μανδραβέλης: Εδώ υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα γράμματα από τους φθόγγους... αξιολογήστε τους και απολύστε τους! Βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν τα μαχαίρια...

***

To μαρς των σκλάβων

Μια πραγματικά συγκλονιστική ανάρτηση, μέχρι ανατριχίλας για όσους ξέρουν από όπερα, από το σύντροφο μπλόγκερ Λευτέρη Παπαδέα.

Απολαύστε αυτή τη μοναδική καλλιτεχνική εκδήλωση και σκεφτείτε ότι η τέχνη που έχει σαν αφετηρία το λαό, μπορεί να ξεσηκώνει, να συγκινεί, να διδάσκει το λαό. Μπορεί να γίνει η σπίθα που χρειάεται στο μπαρούτι της λαϊκής οργής.

Ιδιαίτερα ανατριχιαστικά συγκλονιστική είναι η σκηνή που όλο το θέατρο τραγουδαέι το εμβατήριο των σκλάβων  με τη διεύθυνση του μαέστρου.

Μην παραλέιψετε όμως πριν δείτε το βιντεάκι να διαβάσετε το κείμενο που ακολουθεί, αλλά και το κείμενο που υπάρχει στην ανάρτηση τπυ σύντροφου το οποίο θα βρείτε αν ακολουθήσετε το λινκ.

Για ό,τι έπεσες ήταν αλήθεια!

Επαναφέρουμε άρθρο για το Σωτήρη Πέτρουλα που είχε δημοσιευτεί στον ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΝΕΜΟ 21 Ιουλίου 2010

Συμπληρώνονται ..... χρόνια από τη στυγερή δολοφονία του αγωνιστή Σωτήρη Πέτρουλα

Ηταν 21 Ιούλη 1965. Εκείνη τη μέρα, ένα παλικάρι, μόλις 23 χρόνων, άφηνε την τελευταία του πνοή, δολοφονημένο από τα κλομπ αστυνομικών δυνάμεων. Εκεί, στο σταυροδρόμι της Σταδίου και Χρήστου Λαδά, πότιζε με το αίμα του τα πιο ευγενικά ιδανικά της ανθρωπότητας και περνούσε στην ιστορία. Πρόκειται για τον αγωνιστή του κινήματος της νεολαίας, Σωτήρη Πέτρουλα, στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη.

Πέντε μέρες πριν, στις 15 Ιούλη, η κλίκα του παλατιού ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση της Ενωσης Κέντρου. Βέβαια, η κυβέρνηση της Ενωσης Κέντρου, υπό την ηγεσία του Γ. Παπανδρέου, ασκούσε μια αντιλαϊκή πολιτική, με αποτέλεσμα να προκαλείται η δυσαρέσκεια ευρύτερων λαϊκών μαζών. Ο αντικομμουνισμός ήταν βασικό της στοιχείο, το ίδιο και οι δεσμοί εξάρτησης με τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ.

Δεν αποδεχόμαστε τα μέτρα που οδηγούν στη μείωση του εφάπαξ

ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ                                                                 ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

                                                                                                                  

      ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ «ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ» ΤΟΥ ΕΦΑΠΑΞ

Η νέα - κατά 22,63% - περικοπή στο εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων εκφράζει την κλιμάκωση της επίθεσης της κυβέρνησης ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ στα μισθολογικά,  ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα σηματοδοτεί πως εννοεί η κυβέρνηση τα λεγόμενα «ισοδύναμα»  μέτρα και που αυτά οδηγούν, τι σημαίνει πίστη στον «ευρωπαϊκό δρόμο» ανάπτυξης της χώρας.

Σήμερα γίνεται πιο καθαρό τι σημαίνουν και πόση αξία έχουν οι δηλώσεις της κυβέρνησης, ότι «θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της» και ότι δεν θα πάρει «νέα» μέτρα !!!.

Σαν έτοιμοι από καιρό

Ετοιμοι από ...την Πέμπτη, κάτι Οικονόμου και Πορτοσάλτε στον «Σκάι» πανηγύριζαν με την τσίμπλα στο μάτι το πρωί της Παρασκευής ότι έσπασε η απεργία στη «Χαλυβουργία» και ότι το μόνο πρόβλημα είναι κάτι «Παμίτες» που εμποδίζουν τους εργαζόμενους να πιάσουν δουλειά.

Θέλει η φωνή του αφεντικού να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Αλλά και «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά».

Δεν ήταν μόνο η απόφαση για το χτύπημα έτοιμη από την Πέμπτη. Ηταν και τα σχετικά δελτία Τύπου. Ετσι, όλα, μα όλα, τα αστικά κανάλια, με τη ΝΕΤ πρώτη και καλύτερη, πανηγύριζαν από τα χαράματα ότι «άνοιξε η "Χαλυβουργία", μπήκαν και εργάζονται κανονικά οι εργαζόμενοι».

Θέλανε να περάσουν μήνυμα για το αδιέξοδο του αγώνα. Να σπείρουν απογοήτευση.

Αυτοί που δουλεύουν στους φούρνους χύτευσης χαμογελούσαν.

Κατά το μεσημέρι πια, άρχισαν να λέγονται ψήγματα αλήθειας. Οι απεργοί είναι έξω από το εργοστάσιο, συνεχίζουν, ενώ χιλιάδες είναι εκεί, αλληλέγγυοι, μαζί τους.

Αυτοί που έδωσαν την εντολή για τα πανηγύρια ξέρουν καλά πως το επίδικο είναι το χτύπημα των απεργών, το «μάθημα» υποταγής σ' όσους έχουν φωτεινό παράδειγμα αυτήν την απεργία. Αλλά δεν τους βγήκε.

(Απόσπασμα άρθρου από το Ριζοσπάστη)

Θα βρεθούν σε αδιέξοδα τα σχολεία

Το «νέο σχολείο» δεν πετά έξω μόνο την ολόπλευρη μόρφωση, αλλά και το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Προσπάθειες χρόνων από πλευράς κυβερνήσεων και ΕΕ να διαλύσουν τις εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση έχουν φέρει σήμερα τους εκπαιδευτικούς σε απόγνωση. Αναπληρωτές, ωρομίσθιοι, ελαστικά απασχολούμενοι εκπαιδευτικοί, είναι αυτή τη στιγμή άνεργοι και κανείς τους δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι θα κάνει το Σεπτέμβρη. Εκατοντάδες αναπληρωτές αδυνατούν να αποδεχτούν την πρόσληψή τους καθώς τα ψίχουλα με τα οποία αμείβονται, τους αναγκάζουν ούτε λίγο ούτε πολύ να... πληρώνουν από την τσέπη τους για να μπουν στην τάξη και να διδάξουν. Οσοι δεν μπορούν, τιμωρούνται με τη στέρηση του δικαιώματος ακόμα και να καταθέσουν αίτηση πρόσληψης για την επόμενη σχολική χρονιά. Αντί δηλαδή, για μόνιμους εκπαιδευτικούς, έχουμε μόνιμους ανακυκλούμενους ομήρους.

Σπύρος Χαλβατζής: Στίγμα για την αστική δημοκρατία οι σιδηροδέσμιοι εργάτες -συνδικαλιστές

Πηγή: ΤΑΞΙΚΗ  ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Kαταγγελία για τα Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης

Τα ΜΜΕ των βιομηχάνων, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών απ´ το πρωί βρομίζουν τις συχνότητες των ερτζιανών με αθλιότητες, λάσπη, συκοφαντίες και ψέματα για τον ηρωικό αγώνα των Χαλυβουργών.

Λένε ότι 100 εργαζόμενοι της Ελληνικής Χαλυβουργίας ζήτησαν με επιστολή τους στον Εισαγγελέα ν´ ανοίξει η πόρτα του εργοστασίου. Λένε ψέματα.

Αυτοί που ζήτησαν να επέμβουν τα ΜΑΤ είναι τα διευθυντικά στελέχη του ΜΑΝΕΣΗ, όλο το χαφιεδολόϊ του και μια ομάδα εργαζομένων που μετριέται στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Η μεγάλη πλειοψηφία των εργατών και αυτοί που δήθεν έχουν υπογράψει, συνεχίζουν τη μάχη ανυποχώρητα, αποφασιστικά για να επαναπροσληφθούν οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν. Παλεύουν κόντρα στα σχέδια του ΜΑΝΕΣΗ που έχει στο πλευρό του τη στήριξη με όλους τους τρόπους της τρικομματικής κυβέρνησης και των δυνάμεων καταστολής.

Με την αλληλεγγύη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων αυτός ο αγώνας θα δικαιωθεί.

Η νίκη των Χαλυβουργών είναι νίκη όλης της εργατικής τάξης.

 Η Εκτελεστική Γραμματεία του Π.Α.ΜΕ

Άδωνις: "Στην Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει το Π.Α.ΜΕ ό,τι θέλει"

Στην υπηρεσία του Μάνεση

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

"Το δικαίωμα στην εργασία και ο παραγωγικός ιστός της χώρας πρέπει να προστατευτούν και πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις, με τη συμπεριφορά τους, να βοηθήσουν τη μεγάλη προσπάθεια ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας"

Η ΔΗΜ.ΑΡ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

«Το υπουργειο Απασχόλης και Κοινωνικής Προστασίας οφείλει να συμβάλει αποφασιστικά ώστε να υπάρξει άμεση λύση, το εργοστάσιο να επαναλειτουργήσει και οι εργαζόμενοι να μην βρίσκονται σε εσωτερική αντιπαράθεση», τονίζει σε ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Αριστερά, σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στη Χαλυβουργία, και κάνει λόγο για εξελίξεις «που αποκτούν δραματικό χαρακτήρα».

«Η όξυνση της κατάστασης, η οποία τροφοδοτείται με την παρουσία των ΜΑΤ, συνιστά μια αρνητική εικόνα σε περίοδο που τα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας απαιτούν ευρύτερες συναινέσεις και συνεννοήσεις. Πρέπει να υπάρξει λύση», αναφέρει η ΔΗΜΑΡ.

Πηγή:www.capital.gr

MΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΑΜΑΡΑ ΑΝΟΙΞΕ Η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

(από  protothema.gr)

Το εργοστάσιο Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο άνοιξε τα ξημερώματα, στις 05:30, έπειτα από εντολή της εισαγγελίας και την παρέμβαση της αστυνομίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες με παρέμβασή του το βράδυ της Πέμπτης ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έδωσε σαφείς οδηγίες για την εφαρμογή του νόμου.  

«Το δικαίωμα στην εργασία είναι ιερό» επισημαίνουν συνεργάτες του πρωθυπουργού. Όπως αποδεικνύεται από τις εξελίξεις η πολιτική πρωτοβουλία του κ. Σαμαρά ήταν καθοριστική για να ανοίξει το εργοστάσιο της Χαλυβουργίας.

Πηγή

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για τις εξελίξεις στη Συρία

Το εγκληματικό, τρομοκρατικό χτύπημα, που εκδηλώθηκε στη συριακή πρωτεύουσα και προκάλεσε το θάνατο του υπουργού Αμυνας, Νταούντ Ράτζιχα κι άλλων κυβερνητικών στελεχών της Συρίας, είναι αποτέλεσμα της απροκάλυπτης ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, αλλά και της Τουρκίας, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, του Ισραήλ, σε βάρος της Συρίας.

Η επικίνδυνη κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην περιοχή, στο έδαφος των σκληρών ανταγωνισμών με τη Ρωσία και την Κίνα, περικλείει τον κίνδυνο γενικευμένης πολεμικής σύρραξης, αρχικά σε βάρος της Συρίας και του Ιράν, που θα έχει ολέθριες συνέπειες για τους λαούς της περιοχής μας.

ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΤΩΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΔΗΜΟΥ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ: Κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον

Συγκεκριμένα μέτρα για την ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων της περιοχής ζητά το ΚΚΕ, με Ερώτηση στη Βουλή

Την παύση της λειτουργίας του αυθαίρετου σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων στη θέση Σταυρός - Κλάδεμα στο τοπικό διαμέρισμα Διδύμων του Δήμου Ερμιονίδας και την ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων της περιοχής χωρίς ΣΔΙΤ και με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, ζητά το ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές του Κόμματος Νίκος Καραθανασόπουλος, Γιάννης Γκιόκας, Νίκος Μωραΐτης και Διαμάντω Μανωλάκου και απευθύνουν στους υπουργούς Εσωτερικών και Περιβάλλοντος. Ολόκληρο το κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:

«Απαράδεκτη περιβαλλοντική καταστροφή συντελείται στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ερμιονίδας, από τη συγκέντρωση χιλιάδων δεμάτων απορριμμάτων στην τοποθεσία Σταυρός - Κλάδεμα, με πρόσχημα την "προσωρινή αποθήκευση", σε χώρους που επιλέχθηκαν αυθαίρετα, για αόριστο χρονικό διάστημα. Μεγάλες είναι οι ευθύνες της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Ερμιονίδας και του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, γιατί με τη στήριξή τους επιλέχθηκε αυτός ο χώρος για την αποκομιδή των απορριμμάτων, χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί οι όροι και οι προϋποθέσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.

Ο πρώτος διχασμός στον ΣΥΡΙΖΑ

Του Αιμίλιου Περδικάρη

Ενώπιον της πρώτης σοβαρής εσωκομματικής κρίσης μετά τις εκλογές βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Αφορμή η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ για την ακύρωση του Μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων, καθώς στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνουν σοβαρές σκέψεις να στηριχθεί στη Βουλή σε κοινό μέτωπο με τον Περισσό.
Η άλλη άποψη στην Κουμουνδούρου δεν έχει να κάνει τόσο με τη μάχη ηγεμονίας που εξελίσσεται στο χώρο της Αριστεράς, καθώς ούτως ή άλλως ο αέρας του 27% δίνει εκ των πραγμάτων ηγετικό ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι η πρόταση νόμου του ΚΚΕ περιλαμβάνει στοιχεία που έρχονται σε αντίθεση με το πρόσωπο που επιδεικνύει μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή ακόμη και η επιστροφή στη δραχμή (σε «εθνικό νόμισμα»)!
Μοιραία, λοιπόν, ο προβληματισμός αφορά το ενδεχόμενο να ταυτιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτές τις αντιλήψεις, ενώ μόνο αδιάφορο δεν περνά το γεγονός ότι και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες πιθανότατα θα στηρίξουν και εκείνοι την πρόταση νόμου του ΚΚΕ.
Στελέχη του «Αριστερού Ρεύματος», πάντως, όπως ο Π. Λαφαζάνης και ο Δ. Στρατούλης έσπευσαν να προκαταλάβουν τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνοντας ότι η πρόταση νόμου κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και θα πρέπει να στηριχθεί.
Πιο προσεκτικός ήταν ο εκπρόσωπος Τύπου, Π. Σκουρλέτης, ο οποίος επιχείρησε να συμβιβάσει καταστάσεις και να υποστηρίξει ότι από την πρόταση ο ΣΥΡΙΖΑ κρατά την ουσία και όχι επιμέρους λεπτομέρειες, με τις οποίες διαφωνεί.
Χαρακτηριστικό της σύγχυσης που επικρατεί, όμως, είναι ότι ο κ. Σκουρλέτης λίγες μέρες πριν έλεγε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα στηρίξει την πρόταση, ενώ την περασμένη εβδομάδα που αυτή κατατέθηκε στη Βουλή, εκδόθηκε ανακοίνωση του κόμματος, η οποία κατακεραύνωνε το ΚΚΕ για τη στάση του!
Το «Αριστερό Ρεύμα» είναι γνωστό ότι εκφράζει θέσεις και αντιλήψεις που προσομοιάζουν με αυτές που διατυπώνει το ΚΚΕ, όπως η επιστροφή στη δραχμή ή η αποδέσμευση από ευρωπαϊκές πολιτικές.
Το ερώτημα, όμως, είναι πώς θα δικαιολογήσει αυτές τις απόψεις η κεντρική έκφραση του ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας διακηρύσσει την... πίστη του στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη, παρά την κόκκινη γραμμή που έχει τραβήξει στις σχέσεις με την τρόικα και το Μνημόνιο. Αν θα τις αποδοκιμάσει, δηλαδή, δημοσίως, «αδειάζοντας» τα στελέχη του και με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τη συνοχή του κόμματος.
Ή απλώς θα τις... αφήσει να ανθίσουν, ενδεχομένως με το διχασμό αυτό να εκφράζεται στην κοινοβουλευτική διαδικασία, με άλλους βουλευτές (και... συνιστώσες) να ψηφίζουν υπέρ της πρότασης του ΚΚΕ και άλλους κατά.

Πηγή: capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Στερούν από εκπαιδευτικούς το δικαίωμα στη δουλειά

Διαγράφουν από τους πίνακες αναπληρωτών όσους δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν και δεν αποδέχτηκαν την πρόσληψή τους

Με μισθούς πείνας, μισά δικαιώματα και χωρίς ουσιαστικά άμεση προοπτική διορισμού, πολλοί είναι οι εκπαιδευτικοί εκείνοι οι οποίοι αδυνατούν πλέον να δουλέψουν ως αναπληρωτές με τους όρους που δημιουργεί η κρίση και η πολιτική στην Παιδεία. Επιπλέον η νομοθεσία αγνοεί τις πραγματικές συνθήκες και ανάγκες και «τιμωρεί» όσους μια χρονιά δεν κατάφεραν να υπηρετήσουν σαν αναπληρωτές στην περιοχή που τοποθετήθηκαν, στερώντας τους το δικαίωμα να καταθέσουν αίτηση για πρόσληψη και την επόμενη χρονιά.

Θα στηρίξουμε την πρόταση του ΚΚΕ μόνο για τους εφαρμοστικούς νόμους, λέει ο ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστηρίξει στη Βουλή την πρόταση που κατέθεσε το ΚΚΕ, στο βαθμό που αφορά συγκεκριμένους εφαρμοστικούς νόμους, δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο εκπρόσωπος του κόμματος Π. Σκουρλέτης, σημειώνοντας ότι ούτως ή άλλως και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει μια αντίστοιχη πρόταση νόμου για τα ζητήματα της μετενέργειας και του κατώτατου μισθού.

Ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τον κ. Σκουρλέτη, δεν συμμερίζεται την συνολική τοποθέτηση του ΚΚΕ απέναντι στα ζητήματα της κρίσης, γιατί, όπως είπε, συνδέει την απάντηση στη σημερινή οικονομική κρίση «με ζητήματα που είναι έξω από το δικό μας στρατηγικό προσανατολισμό, όπως αυτό της απομάκρυνσης από την ΕΕ».

Επομένως, είπε ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, «θα κρίνουμε πώς θα έρθει αυτή η πρόταση νόμου και θα υποστηρίξουμε βεβαίως ολόθερμα εκείνα τα σημεία, στα οποία μπορεί να υπάρξουν κοινές απόψεις».

Αναφορικά με τη συζήτηση για την περιστολή δαπανών και την εξοικονόμηση πόρων ύψους 11,5 δισ. ευρώ, ο κ. Σκουρλέτης είπε ότι συνεχώς ακολουθείται τα τελευταία δύο χρόνια, και μετά τις εκλογές με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, η ίδια συνταγή. Για την τρόικα είπε ότι «έρχονται, ακτινογραφούν και δεν είναι ικανοποιημένοι -γιατί είναι προδιαγεγραμμένο εκ των προτέρων ότι δεν είναι ικανοποιημένοι σε σχέση με την επίτευξη των στόχων».

«Δεν υπάρχει πιθανότητα αυτή η πολιτική να οδηγήσει σε επίτευξη στόχων. Η κοινωνία κυριολεκτικά χρεοκοπεί και ειλικρινά τρέμω στην προοπτική ποιο θα είναι το τέλος αυτής της συνταγής» είπε ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.

Πηγή: leninreloaded

H Λιάνα Κανέλλη στο ΣΚΑΙ.

Αυτό που βλέπετε είναι απόσπασμα. Η συνέντευξη είναι σαφώς μεγαλύτερη.

Ελληνίδα ερευνήτρια μελετά τη λειτουργία της μνήμης.

Μόνο Ελληνίδα ή Έλληνας θα μπορούσε να φέρει σε πέρας μια τέτοια έρευνα, αφού το φαινόμενο της προβληματικής μεσομακροπρόθεσμης συλλογικής μνήμης χαρακτηρίζει συνολικά τους Έλληνες.

Η πολιτικοκοινωνική συμπεριφορά της συντριπτικής πλειοψηφίας των Νεοελλήνων χρήζει ευρύτερης έρευνας, διότι πολλές επιλογές φαίνεται πως έχουν σχέση με την αδυναμία  ανάσυρσης εμπειριών και σύγκρισης  τους με πρόσφατα γεγονότα για εξαγωγή συμπερασμάτων.

Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον, πραγματικά, άρθρο. Υπόσχομαι να το ψάξω λίγο το θέμα.

 Ανάρτηση από ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μία Ελληνίδα ερευνήτρια, η δρ. Παναγιώτα Ποϊράζη, του Εργαστηρίου Υπολογιστικής Βιολογίας του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ) του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στην Κρήτη, επιλέχθηκε από το διεθνώς ανταγωνιστικό και υψηλού κύρους πρόγραμμα χρηματοδότησης νέων ερευνητών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC Starting Grant), το οποίο θα επιχορηγήσει την ερευνητική της πρόταση με θέμα «Εξιχνιάζοντας το ρόλο των δενδριτών στη μνήμη».

Περήφανη συνέχιση του αγώνα των Χαλυβουργών.

Εκατόν είκοσι χρόνια από την ανακάλυψη του ηλεκτρονίου

Ο Αλμπερτ Αϊνστάιν και ο Χέντρικ Λόρεντζ

Εδώ και καιρό οι ηλεκτρονικές συσκευές παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην παραγωγή και στην καθημερινή ζωή. Τα ηλεκτρόνια, τα υποατομικά σωματίδια στη συμπεριφορά των οποίων στηρίζεται η λειτουργία τους ήταν άγνωστα πριν από 120 χρόνια, όταν ο Δανός φυσικός Χέντρικ Λόρεντζ διατύπωνε το 1892 τη θεωρία για την ύπαρξη των ηλεκτρονίων, κεντρικό στοιχείο της νέας φυσικής που διαμορφωνόταν στο τέλος του 19ου αιώνα. Σήμερα οι φυσικοί θεωρούν απολύτως φυσιολογικό ότι μια πλήρης περιγραφή της φύσης μπορεί να προκύψει από απλές όμορφες εξισώσεις, ωστόσο πριν από τον Λόρεντζ κάτι τέτοιο μπορούσε να χαρακτηριστεί επιστημονική φαντασία.

Σημαντικότερο ορόσημο στη φυσική του 19ου αιώνα θεωρείται συνήθως η θεωρία των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και η σχετική μαθηματική σύνθεση που διατύπωσε ο Τζέιμς Μάξγουελ το 1864, ενώ οι πρόοδοι που συντελέστηκαν μέχρι τα ορόσημα του 20ού αιώνα, τη θεωρία της Σχετικότητας και την Κβαντομηχανική, συνήθως μένουν στην αφάνεια.

Μια σελίδα για παραπέρα μελέτη

 του Θανάση Παπαρήγα

Ο ρόλος της Αριστεράς, ενσαρκωμένης στην ΕΔΑ, στα γεγονότα του Ιούλη του 1965, ήταν, αναμφίβολα, πρωταγωνιστικός. Οποιοσδήποτε αμερόληπτος και απροκατάληπτος παρατηρητής μπορεί να βεβαιώσει ότι, στα γεγονότα εκείνα, ο ρόλος της Αριστεράς ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος από οποιασδήποτε άλλης δύναμης, της ΕΚ συμπεριλαμβανομένης.

Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, συνέβη ένα παράδοξο: Παρά την κινητοποίηση αυτή, από την οποία δεν έλειψαν και στοιχεία ηρωισμού, η εξέλιξη έδωσε αφορμή, για να αμφισβητηθεί η σωστή επιλογή της Αριστεράς στην περίοδο εκείνη.

Πριν από κάθε άλλη επέκταση, πρέπει να πούμε ότι, όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία της εποχής και τα αρχειακά ντοκουμέντα, η Αριστερά είχε δει έγκαιρα και σωστά τις προοπτικές εκπαραθύρωσης της κυβέρνησης Κέντρου και την προοπτική ευρύτερης εκτροπής. Αυτό δείχνουν οι προειδοποιήσεις και οι εκτιμήσεις της πριν τον Ιούλη το 1965, οι οποίες δεν άργησαν και να επαληθευτούν πλήρως.

Αν, όμως, η όντως εκπληκτική ακρίβεια των προβλέψεων και των εκτιμήσεων της Αριστεράς δεν μπορεί να αμφισβητηθεί έντιμα και σοβαρά, η αντίδρασή της στην επαλήθευσή τους αξίζει προσεκτικότερη μελέτη.

Έγκλημα η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ

81Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΟΕ-ΜΕΤΑΣΥΝΕΔΡΙΑΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΣΤΗ ΡΟΤΑ ΤΟΥ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ

Τις προηγούμενες ημέρες πραγματοποιήθηκαν η 81^η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ (22-24/6) και η τακτική Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ (μετασυνεδριακή-30/6).

Πρόκειται για διαδικασίες, που προβλέπονται από τα καταστατικά των δύο Ομοσπονδιών, με σκοπό τον απολογισμό των πεπραγμένων για την (εκπαιδευτική) χρονιά που πέρασε, καθώς και τον προγραμματισμού δράσης για την επόμενη. Τακτικό, εκλογοαπολογιστικό συνέδριο οι Ομοσπονδίες θα πραγματοποιήσουν τον επόμενο χρόνο, τον Ιούνιο του 2013, όπου θα εκλεγούν και τα νέα Δ.Σ.

Στη Γ.Σ. της ΔΟΕ, που διήρκεσε τρεις ολόκληρες ημέρες (!) δεν συζητήθηκε καν ο προγραμματισμός δράσης για την επόμενη συνδικαλιστική-εκπαιδευτική χρονιά! Δεν αποφασίστηκε καν πλαίσιο διεκδικήσεων και στόχων πάλης.

Δεν πάρθηκε ούτε μια απόφαση για το πώς θα οργανωθεί η πάλη του κλάδου, σε συμμαχία με το υπόλοιπο εργατικό-λαϊκό κίνημα, ενάντια στα χαράτσια και τη φορολεηλασία, ενάντια στην επικίνδυνη κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της Υγείας και του Φαρμάκου, ενάντια στη λεηλασία των ασφαλιστικών μας ταμείων, ενάντια στις νέες μειώσεις των μισθών που είναι μπροστά μας, ενάντια στις επερχόμενες απολύσεις, καθώς και τόσα άλλα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ιδιωτικοποιήσεις

Aναδημοσίευση από Ριζοσπάστη

«Εμείς αντιπροτείνουμε αναπτυξιακές κοινοπραξίες είτε με διακρατικές συμφωνίες, είτε με τη σύμπραξη επιχειρήσεων είτε του δημόσιου, είτε του ιδιωτικού τομέα, όπου εσύ βάζεις την περιουσία, ο άλλος χρήματα για την αξιοποίησή του και έχετε κάνει μια συμφωνία ότι μακροχρονίως έχετε κέρδη από την αξιοποίησή της. Αυτή τη διαδικασία τη θεωρούμε επωφελή και κερδοφόρα, ενώ τη λογική των ιδιωτικοποιήσεων όπως-όπως τη θεωρούμε επικίνδυνη και επιζήμια». Αυτά έλεγε τις προάλλες ο Παπαδημούλης, σε συνέντευξή του, επιβεβαιώνοντας ότι κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να ταυτίζονται απόλυτα στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, συναντιούνται στο κύριο: Οτι το κεφάλαιο πρέπει να βάλει βαθύτερα το χέρι στη δημόσια περιουσία, προκειμένου να υπάρξουν επενδύσεις, με μοχλό φυσικά τους ιδιώτες.

Σ' αυτό το πνεύμα, ο ΣΥΡΙΖΑ συστείνει στην κυβέρνηση να μην πουλήσει, τώρα που οι τιμές είναι χαμηλές (!), αλλά να νοικιάσει. Να κάνει δηλαδή συμπράξεις με ιδιώτες σε έργα και δραστηριότητες που το κράτος θα βάζει τις υποδομές και το κεφάλαιο τα χρήματα. Εύλογα όμως αναρωτιέται κανείς: Ο ιδιώτης που θα επενδύσει σε μια τέτοια σύμπραξη, θα το κάνει για την ψυχή της μάνας του; Προφανώς όχι. Θα το κάνει επειδή προσδοκά κέρδη. Και πώς θα έρθουν αυτά; Μα φυσικά από την εκμετάλλευση του έργου, που σημαίνει από την τσέπη του λαού. Και επειδή στην Ελλάδα οι καπιταλιστές δεν ανακαλύπτουν την Αμερική, οι διαφόρων μορφών συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έχουν νομοθετεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του δικομματισμού και έχουν δοκιμαστεί στην πράξη.