Χωρίς πολλά λόγια από μας…στο 6ο Νηπιαγωγείο Καματερού .(Πηγή: edupame.gr)
«Δεν πιστεύω στην φιλανθρωπία. Πιστεύω
στην αλληλεγγύη.
Η
φιλανθρωπία λειτουργεί κάθετα, γι’ αυτό είναι υποτιμητική. Κατευθύνεται από
πάνω προς τα κάτω.
Η
αλληλεγγύη λειτουργεί οριζόντια. Σέβεται τον άλλο και μαθαίνει απ’ αυτόν.
Έχω πολλά να μάθω από άλλους ανθρώπους»
Eduardo Germán María Hughes Galeano
(Ουρουγουανός Λογοτέχνης & Δημοσιογράφος)
Η
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΟΠΩΣ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ…
-
…Φύγανε κι άνθρωποι
από τον πόλεμο. (Κυριάκος Σ.)
-
Γιατί; (Κυριάκος Ντ.)
-
Φοβόντουσαν μη σκοτωθούνε. (Κων/νος)
-
Φοβόντουσαν τον πόλεμο. (Σωκράτης)
-
Μια πέτρα να έσπαγε όλη την
πόλη.(Γιάννης – Μάριος)
-
Φοβόντουσαν μην πεθάνουν τα παιδιά
τους. (Λευτέρης)
-
…και τα μωρά τους. (Χριστόφορος)
-
Φύγανε.(Κων/νος)
-
…και ήρθαν εδώ. (Σωκράτης)
-
Τα πήραν μαζί τους τα παιδιά τους.
(Φοίβος)
-
Πώς όμως φύγανε αφού τα τανκς είχαν
πατήσει τα αμάξια; (Κων/νος)
-
Με τα πόδια έφυγαν. (Κυριάκος Σ.)
-
Υπήρχαν γέφυρες. (Φοίβος)
-
Ένα μωρό κοιμήθηκε στο δρόμο.
(Κυριάκος Σ.)
-
…και πέθανε. (Χριστόφορος)
-
Πολύ περπάτημα. (Εύα)
-
Δεν είχαν να φάνε. (Στέλλα)
-
Ήρθε ένας κεραυνός και τα διέλυσε
όλα. (Χριστόφορος)
-
Μερικοί άνθρωποι πέσανε κάτω.
(Κων/νος)
-
Μερικά παιδιά καθόντουσαν στο δρόμο
μέχρι να βρουν τη μαμά τους. (Λευτέρης)
-
Ένα μωρό έφαγε απ’ τα σκουπίδια.
(Κυριάκος Σ.)
-
Και μπήκαν σε
βάρκες. (Λευτέρης)
-
Στριμώχτηκαν. (Κυριάκος Σ.)
-
Μπορεί να τρύπαγαν οι βάρκες.
(Γιάννης Β.)
-
Μπορεί να βούλιαξαν και να βούλιαξαν
κι οι ίδιοι. (Λευτέρης)
-
Μπορεί να ήρθε ένα τεράστιο κύμα.
(Ειρήνη)
-
Μπορεί κάποιος να τρύπησε τη βάρκα.
(Κυριάκος Ντ.)
-
Ξύπνησε το μωρό.
Κυρία τέλος; (Γιάννης Β.)
-
Εσείς τι λέτε, τέλος;
-
Όχι, κοιμόντουσαν στους δρόμους.
(Κων/νος)
-
Μπορεί να μπήκαν στη δικιά μας πόλη.
(Σωκράτης)
-
Αν έφταναν στη δική μας πόλη, τι θα
τους λέγατε;
-
Αν έγινε κάτι στη δική σας χώρα, αν
ήσαστε χιλιάδες, να μη μείνετε εδώ. (Κυριάκος Σ.)
-
Γιατί; (Σωκράτης)
-
Εγώ θα τους έλεγα ελάτε. (Άγγελος)
-
Επειδή είστε χιλιάδες και δεν έχετε
σπίτια, ελάτε στα δικά μας. (Φοίβος)
-
Εγώ θα τους έλεγα:
Καλημέρα, ελάτε να παίξουμε. (Ειρήνη)
-
Θέλετε να φάμε όλοι παρέα; (Γιάννης –
Μάριος)
-
Να έρθουν σε όλα τα σπίτια.
(Σωκράτης)
-
Ελάτε να σας πάρω μια αγκαλιά.
(Λευτέρης)
-
Να παίξουμε όλοι μαζί. (Χριστόφορος)
-
Να σηκωθείτε να παίξεις. (Εύα)
-
Να φτιάχνανε οι μάστορες σπίτια γι’
αυτούς. (Κων/νος)
-
Σηκωθείτε να πιείτε γάλα, να βάλετε
παπούτσια και να πάτε σχολείο. (Γιάννης – Μάριος)
-
Θα τους έδινα αγάπη. (Φωτεινή)
-
Αν έρθουν εδώ να πάμε να παίξουμε
μαζί στη λίμνη. (Χρήστος)
-
Να τους δώσουμε την ευτυχία που
έχουμε στην καρδιά μας για να είναι χαρούμενοι κι αυτοί. (Κων/νος)
-
Εντάξει, να μοιραστούμε το γέλιο και
τη χαρά μ’ αυτούς που έχουν έρθει. (Κυριάκος Σ.)
-
Όπως μοιράζεται το αρκουδάκι με τους
φίλους του. (Γιάννης – Μάριος)
-
Να τους πηγαίνουμε φαγητά. (Φοίβος)
-
Να τους πηγαίνουμε κουβέρτες.
(Στέλλα)
-
Να μαγειρεύουμε και να τους
πηγαίνουμε. (Κυριάκος Σ.)
-
Να τους δώσουμε κρεβάτια. (Σωκράτης)
-
…και
σεντόνια λέω εγώ. (Φοίβος)
-
Να τους δώσουμε σαμπουάν, να κάνουν
μπάνιο. (Κων/νος)
-
Και φαγητό. (Ειρήνη)
-
Τρόφιμα. (Γιάννης Β.)
-
Και να σταματήσει ο πόλεμος.
(Λευτέρης)
-
Ναι, για να μη φοβούνται πια.
(Κων/νος)
Χωρίς
πολλά λόγια από μας… στο 6ο Νηπιαγωγείο Καματερού συγκεντρώνουμε γάλα (βρεφικό και εβαπορέ), σαπούνια ή
σαμπουάν και μπισκότα τα οποία θα επιδιώξουμε να τα παραδώσουμε οι ίδιοι
(εκπαιδευτικοί, παιδιά και γονείς) σε χώρο συγκέντρωσης προσφύγων. Και θα
φωνάξουμε να σταματήσει ο πόλεμος και να μην ξεκινήσουν άλλοι! Για να μην
φοβόμαστε πια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου