Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

Ένα μάθημα για φασίστες , αδιάφορους, κυβερνητικούς και ευρωλάγνους, από παιδιά Νηπιαγωγείου


Χωρίς πολλά λόγια από μας…στο 6ο Νηπιαγωγείο Καματερού .(Πηγή: edupame.gr)                
    «Δεν πιστεύω στην φιλανθρωπία. Πιστεύω στην αλληλεγγύη.
Η φιλανθρωπία λειτουργεί κάθετα, γι’ αυτό είναι υποτιμητική. Κατευθύνεται από πάνω προς τα κάτω.
Η αλληλεγγύη λειτουργεί οριζόντια. Σέβεται τον άλλο και μαθαίνει απ’ αυτόν.
Έχω πολλά να μάθω από άλλους ανθρώπους»
Eduardo Germán María Hughes Galeano
(Ουρουγουανός Λογοτέχνης & Δημοσιογράφος)

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΟΠΩΣ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ…


-         …Φύγανε κι άνθρωποι από τον πόλεμο. (Κυριάκος Σ.)

-         Γιατί; (Κυριάκος Ντ.)

-         Φοβόντουσαν μη σκοτωθούνε. (Κων/νος)

-         Φοβόντουσαν τον πόλεμο. (Σωκράτης)

-         Μια πέτρα να έσπαγε όλη την πόλη.(Γιάννης – Μάριος)

-         Φοβόντουσαν μην πεθάνουν τα παιδιά τους. (Λευτέρης)

-         …και τα μωρά τους. (Χριστόφορος)

-         Φύγανε.(Κων/νος)

-         …και ήρθαν εδώ. (Σωκράτης)

-         Τα πήραν μαζί τους τα παιδιά τους. (Φοίβος)

-         Πώς όμως φύγανε αφού τα τανκς είχαν πατήσει τα αμάξια; (Κων/νος)

-         Με τα πόδια έφυγαν. (Κυριάκος Σ.)

-         Υπήρχαν γέφυρες. (Φοίβος)

-         Ένα μωρό κοιμήθηκε στο δρόμο. (Κυριάκος Σ.)

-         …και πέθανε. (Χριστόφορος)

-         Πολύ περπάτημα. (Εύα)

-         Δεν είχαν να φάνε. (Στέλλα)

-         Ήρθε ένας κεραυνός και τα διέλυσε όλα. (Χριστόφορος)

-         Μερικοί άνθρωποι πέσανε κάτω. (Κων/νος)

-         Μερικά παιδιά καθόντουσαν στο δρόμο μέχρι να βρουν τη μαμά τους. (Λευτέρης)

-         Ένα μωρό έφαγε απ’ τα σκουπίδια. (Κυριάκος Σ.)

-         Και μπήκαν σε βάρκες. (Λευτέρης)

-         Στριμώχτηκαν. (Κυριάκος Σ.)

-         Μπορεί να τρύπαγαν οι βάρκες. (Γιάννης Β.)

-         Μπορεί να βούλιαξαν και να βούλιαξαν κι οι ίδιοι. (Λευτέρης)

-         Μπορεί να ήρθε ένα τεράστιο κύμα. (Ειρήνη)

-         Μπορεί κάποιος να τρύπησε τη βάρκα. (Κυριάκος Ντ.)

-         Ξύπνησε το μωρό. Κυρία τέλος; (Γιάννης Β.)

-         Εσείς τι λέτε, τέλος;

-         Όχι, κοιμόντουσαν στους δρόμους. (Κων/νος)

-         Μπορεί να μπήκαν στη δικιά μας πόλη. (Σωκράτης)

-         Αν έφταναν στη δική μας πόλη, τι θα τους λέγατε;

-         Αν έγινε κάτι στη δική σας χώρα, αν ήσαστε χιλιάδες, να μη μείνετε εδώ. (Κυριάκος Σ.)

-         Γιατί; (Σωκράτης)

-         Εγώ θα τους έλεγα ελάτε. (Άγγελος)

-         Επειδή είστε χιλιάδες και δεν έχετε σπίτια, ελάτε στα δικά μας. (Φοίβος)

-         Εγώ θα τους έλεγα: Καλημέρα, ελάτε να παίξουμε. (Ειρήνη)

-         Θέλετε να φάμε όλοι παρέα; (Γιάννης – Μάριος)

-         Να έρθουν σε όλα τα σπίτια. (Σωκράτης)

-         Ελάτε να σας πάρω μια αγκαλιά. (Λευτέρης)

-         Να παίξουμε όλοι μαζί. (Χριστόφορος)

-         Να σηκωθείτε να παίξεις. (Εύα)

-         Να φτιάχνανε οι μάστορες σπίτια γι’ αυτούς. (Κων/νος)

-         Σηκωθείτε να πιείτε γάλα, να βάλετε παπούτσια και να πάτε σχολείο. (Γιάννης – Μάριος)

-         Θα τους έδινα αγάπη. (Φωτεινή)

-         Αν έρθουν εδώ να πάμε να παίξουμε μαζί στη λίμνη. (Χρήστος)

-         Να τους δώσουμε την ευτυχία που έχουμε στην καρδιά μας για να είναι χαρούμενοι κι αυτοί. (Κων/νος)

-         Εντάξει, να μοιραστούμε το γέλιο και τη χαρά μ’ αυτούς που έχουν έρθει. (Κυριάκος Σ.)

-         Όπως μοιράζεται το αρκουδάκι με τους φίλους του. (Γιάννης – Μάριος)

-         Να τους πηγαίνουμε φαγητά. (Φοίβος)

-         Να τους πηγαίνουμε κουβέρτες. (Στέλλα)

-         Να μαγειρεύουμε και να τους πηγαίνουμε. (Κυριάκος Σ.)

-         Να τους δώσουμε κρεβάτια. (Σωκράτης)

-         …και σεντόνια λέω εγώ. (Φοίβος)

-         Να τους δώσουμε σαμπουάν, να κάνουν μπάνιο. (Κων/νος)

-         Και φαγητό. (Ειρήνη)

-         Τρόφιμα. (Γιάννης Β.)

-         Και να σταματήσει ο πόλεμος. (Λευτέρης)

-         Ναι, για να μη φοβούνται πια. (Κων/νος)

Χωρίς πολλά λόγια από μας… στο 6ο Νηπιαγωγείο Καματερού συγκεντρώνουμε γάλα (βρεφικό και εβαπορέ), σαπούνια ή σαμπουάν και μπισκότα τα οποία θα επιδιώξουμε να τα παραδώσουμε οι ίδιοι (εκπαιδευτικοί, παιδιά και γονείς) σε χώρο συγκέντρωσης προσφύγων. Και θα φωνάξουμε να σταματήσει ο πόλεμος και να μην ξεκινήσουν άλλοι! Για να μην φοβόμαστε πια…

Δεν υπάρχουν σχόλια: