To παρακάτω άρθρο αναδημοσιεύεται απο το ιστολόγιο Erodotos Weblog.
Του Τηλέμαχου Λουγγή
Σχεδόν πάντα, αλλά ιδιαίτερα στις μέρες που ζούμε,
έχω την εντύπωση ότι το νοητικό, το γνωστικό οξυγόνο που χρειάζεται ο
κόσμος που συντρίβεται ανάμεσα σε τόσους αλλεπάλληλους καταιγισμούς από
νοητικά υποπροϊόντα μόνο ο Μαρξισμός μπορεί να το προσφέρει. Ολόκληρος ο
λεγόμενος δυτικός αστικός πολιτισμός, κάποτε λαμπρός, σήμερα δεν έχει
πια να δώσει παρά βία και όλο και περισσότερη φτώχεια και αθλιότητα. Ο
τρόπος που σκέφτεται και δρα μια ολόκληρη κοινωνική τάξη βρίσκεται σε
άμεση σχέση με το ιστορικό στάδιο που διανύει η τάξη αυτή. Η βαθιά
ιστορική παρακμή της αστικής τάξης στο στάδιο του μονοπωλιακού
καπιταλισμού, τη σπρώχνει σε μια όλο και πιο πρωτόγονη και βάρβαρη
αυτοάμυνα, σε μια όλο και μεγαλύτερη στάση εχθρότητας προς την τεράστια
πλειοψηφία των εργαζομένων σε όλες τις χώρες που μεταβάλλονται με όλο
και ταχύτερους ρυθμούς σε αληθινούς σκλάβους της μισθωτής εργασίας που
κι αυτή καταντάει απρόσιτη πολυτέλεια.