Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Ένας στους 11 πάει και σε συσσίτιο!

ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ
Τα λόγια πλέον είναι περιττά. Όλοι βρισκόμαστε μπροστά στις ευθύνες μας. Αν σε αυτές τις εκλογές  δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στους  εκπροσώπους του ΔΝΤ , φανερούς και "ανεξάρτητους" τότε πλέον δε θα μιλάμε για 1 στους 11 εξαθλιωμένους, αλλά οι αριθμοί θα είναι τέτοιοι που θα μιλάμε για εξαθλίωση ενός πολύ πολύ μεγάλου μέρους του λαού μας.
Η μάχη είναι ,ίσως, είναι η κυριότερη μετά την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973. Είδατε σύμπτωση! Ο εχθρός είναι πολύ καλά διαβασμένος με σαφώς περισσότερα όπλα στη φαρέτρα του. Γιατί τι άλλο είναι οι Δημαράδες, οι Μητρόπουλοι και οι κάθε λογής "ανεξάρτητοι" ,παρά τα αμορτισέρ που θα απορροφήσουν τους  τυχόν κραδασμούς από την ψήφο του λαού.
Πριν λοιπόν να είναι αργά , ΚΑΝΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ ΒΌΛΙ ΘΑΝΑΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΔΝΤ!
ΨΗΦΟ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και που είναι εκείνη η πρωτοπορία που θα προετοίμαζε για αυτήν την αδιέξοδη και νομοτελειακή κρίση του καπιταλισμού;
Ποια εννοούμε Πρωτοπορία; Ποιος είναι ο πολιτικός φορέας της εργατικής τάξης, που η ιστορία, η επιστημονική θεωρία μας, τον έχει επιφορτίσει με το καθήκον της συνειδητοποίησης των εργαζομένων;
Και καλά τόσα χρόνια δεν καταφέραμε να είμαστε σε θέση να έχουμε τον πρώτο λόγο, να έχουμε εμπνεύσει και οργανώσει ένα δυναμικό αποφασιστικό Μαζικό Λαϊκό Κίνημα, τώρα που είμαστε; Που βόσκουμε, που είναι η φωνή μας να ακουστεί στις γειτονιές, στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς και πολιτισμού, που είμαστε να πείσουμε αυτόν τον κόσμο που το αστικό κατεστημένο με όλα του τα εξαπτέρυγα, με όλους τους μηχανισμούς τους, έχουν καταφέρει να αποχαυνώσουν έναν λαό ολόκληρο και να τον έχουν προσκυνημένος και ταυτόχρονα καταδικασμένο;
Και αυτούς τους μηχανισμούς να το ξέρουμε, η πλουτοκρατία θα τους διαθέτει και θα τους εκσυγχρονίζει διαρκώς, ας μην επικαλεστούμε τις τεράστιες δυνατότητες της λοιπόν , γιατί έτσι θα είναι σαν να απεμπολούμε τον δικό μας ιστορικό ρόλο.
Τα λέω όλα αυτά γιατί πρέπει να πιέσουμε, δεν πρέπει να δεχόμαστε τα πάντα, ο πόλεμος είναι ταξικός αλλά και εσωκομματικός, με τις αδυναμίες μας και τα λάθη μας.Για τούτο όμως χρειάζεται προσωπικός και συλλογικός αγώνας.Έχουμε στα χέρια μας εργαλεία δυνατά την επιστημονική μας θεωρία τον Μαρξισμό Λενινισμό,την εμπειρία των αγώνων και των θυσιών, ας κρατήσουμε ψηλά την σημαία μας.Όχι μόνον για τα οικονομικά μας πλάνα.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ είπε...

Η πρωτοπορία υπάρχει.Έχει όνομα , ιστορία και δράση. Όσο το άφησαν και το αφήνουν "φίλοι" και εχθροί.Φυσικά μιλάω για το ΚΚΕ. Όμως πάει πολύ οι διάφοροι "αριστεροί" "αριστερούληδες" και ψευτοκομμουνιστές αγωνιστές της συμφοράς να ζητάνε και τα ρέστα....Και εξηγούμαι:
Η τελευταία 20ετία ήταν γεμάτη αγώνα και αγωνία για το ΚΚΕ. Αγωνία όταν στην αρχή της 10ετίας του 1990 το ΝΑΡ λυσσομανούσε εναντίον το κόμματος με την βοήθεια της Αυριανής το καλοκαίρι του 1989 ( θυμάστε ΝΑΡάκια η Αυριανή του Κουρή 'ήταν ο καλυτερος σας υποστηρικτής τότε) όταν το κόμμα μας έδινε αγώνα ύπαρξης και διατήρησης της φυσιογνωμίας του ως μαρξσιτικού - λενινιστικού. Στη συνέχεια ήρθε η δεύτερη διάσπαση με τον ΣΥΝ. Άλλος πόλεμος τότε. Έφτασαν να λένε πρωην στελέχη του Π.Γ ότι το ΚΚΕ έπαιρνε ρούβλια από τη Μόσχα και ότι έκανε εμπόριο όπλων. Αντέξαμε παρα το ότι επιστράτευσαν ακόμα και το πλαφόν στον εκλογικό νόμο, το 3%. Μόλις ξεπεράσαμε αυτές τις δυσκολίες, ριχτήκαμε με τα μούτρα στη μάχη.Το κίνημα της ειρήνης πρωτοστάτησε με αφορμή την υπόθεση Οτσαλάν και των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών. Στη συνέχεια ιδρύουμε το ΠΑΜΕ κόντρα στις ξεπουλημένες ηγεσίες τις οποίες μια χαρά πλαισίωσαν κάμποσοι ψευτοκομμουνιστές επικαλούμενοι την "ενότητα" της εργατικής τάξης δήθεν ,εξυπηρετώντας όμως του ξεπουλεμένους της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.Καταφέραμε να αποτρέψουμε όσο γινεται την πληρη ήττα και υποταγή του κινήματος και τη μετατροπή του σε σφουγγοκαλαριου της εξουσίας όπως στην Ιταλία ας πούμε.Είμαστε στο δρόμο τα τελευαταία 10χρόνια. Στην αρχή αδύναμοι, τωρα δυνατοί, στο μέλλον παντοδύναμοι.Η φωνή μας ακούγεταιπαντού .Δυναμώνουμε στα σωματεία, οργώνουμε τις γειτονιές , κάθε λίγο και λιγακι τραντάζετε η Αθήνα και οι μεγαλες πόλεις με τις κινητοπιήσεις μας. Ειμαστε λοιπον τώρα εδώ να δίνουμε μόνοι μας τη μάχη εναντια σε αυτή τη λαίλαπα. Το τι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι γνωστό. Το λιγότερο που ήταν να υπόσχονται επανιδρύσεις του κράτους και σοσιαλισμό και το περισσότερο διέφθειραν συνειδήσεις ανάγοντας το ρουσφέτι σε επιστήμη.
Πάει πολύ λοιπόν ψευτοαγωνιστές να μας ζητάνε και τα ρέστα. Ήταν απέναντι μας, μας πολέμησαν με λύσσα και τώρα που βλέπουν ότι το ΚΚΕ με δύσκολα, μεχρι τώρα βήματα καταφέρνει να συσπειρώνει εργαζόμενους. Ψάχνουν ενότητες και άλλα τέτοια φαιδρά. Το τομάρι τους προσπαθούν να σώσουν. Αυτό το άθλιο τομάρι που έταξαν , εκόντες άκοντες, στην υπηρεσία της αστικής τάξης και του αντιΚΚΕ αγώνα. Μια απάντηση έχουμε σε όλους αυτούς. ΑΪ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΡΕ! Η εργατική τάξη θα βρει το δρόμο της χωρίς εσάς. Ο αγώνας είναι δύσκολος και η αστοί παμπόνηροι. Δεν θα παραδώσουν αμαχητί. Έχουν όπλα. Θα πολεμήσοπυμε. ΑΛΛΑ ΕΣΕΙΣ ΑΛΑΡΓΑ! ΜΑΚΡΙΑ!
...Και μια εξηγηση για να μην υπάρχει παρεξήγηση. Το συγκεκριμένο άρθρο είναι πρόσκληση σε συστράτευση σε ένα μέτωπο, το ευκολότερο για τους πολλούς, αφού μία ψήφος ειναι το απλούστερο βήμα. Δεν μένουμε σε αυτό όμως. Η λογική της ψηφοθηρίας είναι τακτική άλλου χώρου.Εμείς το βλέπουμε σαν αφετηρία, σαν ξεκίνημα. Το δίκιο θα κριθεί στο δρόμο.
Κλείνω με αυτό. ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ...ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΙΣΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΟΨΙΜΟ ΑΝ ΟΧΙ ΥΠΟΒΟΛΙΜΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΙΚΑ ΚΟΛΠΑ.
Οσο αφορά τα περί...εσωκομματικού πολέμου...ειστε λιγοι και μικροί για να δημιουργήσετε παλι πρόβλημα. Γιατί όπως ξέρετε έσπασαν τα μούτρα τους Κοψίδηδες, Θεωνάδες , Κωστόπουλοι, και αλλοι τέτοιοι επαγγελαματίες προβοκάτορες! ΟΥΣΤ ΡΕ!

Ανώνυμος είπε...

Σχεδόν σε όλη την Ελλάδα έχουν "στήσει" Δημαράδες και Μητρόπουλους ...
Πραγματικά ή τώρα ή ποτέ !

Αν δεν ενισχυθεί αποφασιστικά το ΚΚΕ, μέσω της υπερψήφισης των συνδυασμών της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ, μας περιμένουν μαύρες μέρες !
Και τότε θα είναι αργά !

Την Καλησπέρα μου !