Κόκκινο, επαναστατικό , δέντρο

 

Τέσσερις φωτό για έναν επερχόμενο πανικό

 Όταν μια κυβέρνηση  τα βάζει με μαθητές  Γυμνασίου  , το πολύ 15χρονα δηλαδή , επιχειρεί  σωματικούς ελέγχους ,ελέγχους σε τσάντες μαθητών, ή ακόμα και προσαγωγές, τότε απλκά ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΗ. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάτι φοβάται και αυτό το κάτι είναι πολύ συγκεκριμένο. ΦΟΒΑΤΑΙ , ΤΡΕΜΕΙ ΤΑ ΝΙΑΤΑ. Φαίνεται πως η εκπληξη ήταν μεγάλη , όσο και το μέγεθος της σπασμωδικής αντίδρασης. Τόσα χρόνια , τόσες προσπάθειες , να "τυφλώσει", να  εκπαιδεύσει  σύμφωνα με τα πρότυπα του εφησυχασμού , της πλακίστας , του καλού  smartphone ,  του καταναλωτισμού , της ζωής σε στυλ  life style , big brother ,  κλπ , και αυτά τα "αλητάκια" τα "μούλικα" να κάνουμε μια μπραφ! και να στα αναποδογυρίζουν όλα.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ....ΚΟΚΚΙΝΑ

Η ομιλία του Θανάση Παφίλη (κείμενο) για τα καλλιστεία αντιφασισμού των αστικών κομμάτων

 

Τη συγκεκριμένη ομιλία  , ξεβράκωμα κυριολεκτικά των αστικών κομμάτων, την βρήκα δημοσιευμένη στα πρακτικά της Βουλής και την αναδημοσιεύω αυτούσια. Οποιαδήποτε λάθη ορθογραγικά ή συντακτικά δε βαραίνουν τον γράφοντα.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Λέω, λοιπόν, ότι είναι αδύνατον σήμερα να μην ξεκινήσουμε, παρ’ ότι έγινε η συζήτηση το πρωί, με το θέμα της Χρυσής Αυγής. Θα επαναλάβω ορισμένα πράγματα, γιατί η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως, όχι για την Αίθουσα, αλλά κυρίως για έξω και όσους μπορεί να μας βλέπουν.

Θα λέγαμε πρώτα απ’ όλα να σταματήσει η προσπάθεια -α το πω όπως το λέτε, παρότι εμείς δεν συμφωνούμε- κεφαλαιοποίησης της σωστής απόφασης του δικαστηρίου που χαρακτηρίζει εγκληματική οργάνωση τη Χρυσή Αυγή, πολύ περισσότερο που δεν ακούστηκε ίχνος, κύριε Υπουργέ, αυτοκριτικής από τα άλλα κόμματα. Κανένας δεν βγήκε, δεν είχε το μπόι και το θάρρος να πει: «Ναι, κάναμε λάθος. Υποτιμήσαμε» ή οτιδήποτε τέλος πάντων.

Κανένας δεν το είπε αυτό, για τη στάση που είχαν τα άλλα Κόμματα απέναντι στη Χρυσή Αυγή.

Άγριο "ξεβράκωμα" του Θανάση Παφίλη για τα ...καλλιστεία αντιφασισμού

Ναι , μόνο αυτή η λέξη ταιριάζει σε όσα ο Θανάσης Παφίλης είπε στη Βουλή χτες. Ήταν κυριολεκτικά

ΞΕ-ΒΡΑ-ΚΩ-ΜΑ!!!

 

Πολλά κεφάλια

΄Οσο αλήθεια είναι ότι το τέρας του φασισμού αποτελεί διαρκή απειλή και ότι δεν χωράει κανένας εφησυχασμός του λαού μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, άλλο τόσο «βγάζει μάτι» το ποιος «ταΐζει» αυτό το τέρας. Και δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς μακριά. Μια ματιά μόνο να ρίξει στο σημερινό αστικό πολιτικό σύστημα, θα βρει πολλούς πρόθυμους «ιπποκόμους» των ναζιστών, που κυκλοφορούν με τον μανδύα του «δημοκράτη». Για παράδειγμα, βουλευτής του ΚΙΝΑΛ τις προάλλες κουνούσε το δάχτυλο σε όποιον τολμούσε να ζητήσει την καταδίκη των ναζιστών εγκληματιών, λέγοντας ότι μόνη υπεύθυνη να αποφασίσει είναι η Δικαιοσύνη και οτιδήποτε άλλο είναι παρέμβαση στο έργο της! Ο,τι έγραφε δηλαδή στην ιστοσελίδα της και η Χρυσή Αυγή. Μάλλον θα αναγούλιασε χτες βλέποντας τις χιλιάδες λαού να διαδηλώνουν έξω από το Εφετείο. ΄Οπως και ο γνωστός τηλε-ιεροκήρυκας του ΣΚΑΪ, που το πρωί αποκαλούσε «φασίστες» (!) όσους ετοιμάζονταν να πάρουν μέρος στη μεγαλειώδη συγκέντρωση.

Το πιο «κλασικό» πλυντήριο του ναζισμού, όμως, είναι εκείνοι που, τυφλωμένοι από τον αντικομμουνισμό, εξισώνουν το φασισμό με τον κομμουνισμό, αναπαράγοντας την ανιστόρητη, απαράδεκτη και επικίνδυνη θεωρία των «δύο άκρων». Είναι αυτοί που κάνουν τους πρώην και νυν χρυσαυγίτες να τρίβουν τα χέρια τους. Τέτοια περίπτωση είναι για παράδειγμα ο βουλευτής της ΝΔ Γ. Λοβέρδος, ο οποίος παραμονές της δίκης «τουίταρε» ένα κολάζ όπου έβαλε στο ίδιο κάδρο τον Λένιν και τον Στάλιν με τον Χίτλερ, γράφοντας από κάτω: «Σιγά μην τους φοβηθούμε. Δεν είναι αθώοι!». Αλλά και το γνωστό αντικομμουνιστικό απολειφάδι Τζήμερος, που δημιούργησε εδώ και λίγες μέρες ένα «hashtag» στο Twitter με τίτλο «#κκε_η_σειρα_σου» και χτες, μετά την ανακοίνωση της απόφασης στη δίκη, έγραψε: «Δεν είναι ακροδεξιοί οι χρυσαυγίτες. Εθνικοσοσιαλιστές είναι. Δηλαδή αριστεροί. Πρωτοξάδερφα του ΚΚΕ». Επαγρύπνηση λοιπόν. Γιατί το τέρας έχει πολλά κεφάλια. Και, προπάντων, βαθιές ρίζες στο σάπιο σύστημα που το γεννά και το θρέφει...

Θεωρίες συνωμοσίας για τον κορονοϊό: ΄Ενα πολυεργαλείο για την κυβέρνηση και την άρχουσα τάξη...

 

Aκόμα κι αν δεν υπήρχαν οι περιβόητοι «αρνητές της μάσκας και του κορονοϊού», η κυβέρνηση θα μπορούσε να τους είχε εφεύρει: Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα από τον τρόπο που τους αξιοποιούν τόσο η ΝΔ όσο και συνολικά τα επιτελεία του συστήματος, προκειμένου με ένα «σμπάρο» να πετύχουν πολλά τρυγόνια.

Η υπερπροβολή τους που συνεχίζεται, με διάφορα παπαγαλάκια να τους βαφτίζουν προκλητικά «κίνημα», είναι η πρώτη ένδειξη ότι τέτοιου είδους κινήσεις τάχα «διαμαρτυρίας» είναι ο «βολικός αντίπαλος» μιας πολιτικής που τζογάρει τη λαϊκή υγεία για τα κέρδη των καπιταλιστών και αξιοποιεί την πανδημία για επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η γυναίκα που παρουσιάστηκε ως «διοργανώτρια» των συγκεντρώσεων στη Θεσσαλονίκη ήταν υποψήφια βουλευτής της Χρυσής Αυγής, ενώ σήμερα με δημόσιες τοποθετήσεις της λιβανίζει τον υπόδικο φασίστα Κασιδιάρη και το μόρφωμά του. Φορώντας την προβιά του «μασκομάχου» περιδιαβαίνει σε διάφορες εκπομπές, ενώ οι δημοσιογράφοι που της δίνουν βήμα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σχολιάσουν τις σχέσεις της με την εγκληματική ναζιστοσυμμορία.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί την περίοδο 2010 - 2012 όταν η λαϊκή αντίδραση ενάντια στα μνημόνια έγινε προσπάθεια να διοχετευτεί στο «κίνημα των πλατειών και των αγανακτισμένων» με τις πλάτες των ίδιων ΜΜΕ που στήριζαν τα μνημόνια, με κύρια γραμμή την αντίθεση στο ταξικά προσανατολισμένο και οργανωμένο εργατικό κίνημα.

Καρλ Μαρξ- Η μεγάλη εικόνα*

*Συνέντευξη στη ρωσική εφημερίδα Πράβντα, Νο 48 και Νο 49, Μάης 2019. Οι ειδικές του Ρωσικού Κρατικού Αρχείου Κοινωνικής και Πολιτικής Ιστορίας (RGASPI) Λιουντμίλα Βάσινα και Τατιάνα Γκιόεβα συνομιλούν με τον πολιτικό αναλυτή της εφημερίδας Βίκτορ Κοζεμιάκο. Τα αποσπάσματα από κλασικούς, που περιέχονται στη συνέντευξη, αναφέρονται από μνήμης.

του Βίκτορ Κοζεμιάκο

Η 5η Μάη σηματοδοτεί την 201η επέτειο από τη γέννηση του ιδρυτή του επιστημονικού κομμουνισμού Καρλ Μαρξ. Να σημειώσουμε ότι το 2018 γιορτάστηκε η 200ή επέτειος από τη γέννησή του. Ο εορτασμός των επετείων σημαντικών προσωπικοτήτων και γεγονότων, που με τον έναν ή άλλον τρόπο πραγματοποιούνται ή αγνοούνται εντελώς σ’ αυτήν τη χώρα, λένε πολλά για τη φύση του κράτους. Εάν, για παράδειγμα, πέρσι συνέπεσαν οι επέτειοι του Μαξίμ Γκόρκι και Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, τότε η διαφορετική στάση των ρωσικών Αρχών απέναντί τους –εννοώντας καταφανώς το δεύτερο– ήταν εντυπωσιακή.

Η διακοσαετία του Καρλ Μαρξ στην Κίνα, όπου κυβερνά το Κομμουνιστικό Κόμμα γιορτάστηκε στο υψηλότερο κρατικό επίπεδο στο παλάτι των λαϊκών αντιπροσώπων. Ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚ Κίνας και πρόεδρος της Λ.Δ. Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, στην εισήγησή του ανέφερε ότι «το όνομα του Κ. Μαρξ κερδίζει σεβασμό σε όλο τον κόσμο και το έργο του εξακολουθεί να λάμπει σαν διαμάντι με το φως της αλήθειας».

Τι συνέβη λοιπόν με την ηγεσία της χώρας μας; Σε επίσημο επίπεδο προσπάθησαν να αγνοήσουν την επέτειο του Μαρξ, καθώς επίσης είχαν ελαχιστοποιήσει τη σημασία μιας άλλης μεγάλης επετείου –της 100ής επετείου από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση. Οι επίσημες αποτιμήσεις για τη σημασία αυτών των ιστορικών ημερομηνιών δεν έγιναν από τους επίσημους ταγούς του κράτους. Ωστόσο συγκεκριμένες αντιδραστικές εκτιμήσεις δημοσιεύτηκαν με σαφήνεια στα ΜΜΕ –τη φιλοκυβερνητική Ροσίστκαγια Γκαζέτα, την επονομαζόμενη Κομσομόλσκαγια Πράβντα και τη βδομαδιάτικη Αργκουμέντι ι Φάκτι.

Θεωρίες για το ρόλο της «αυτοεξημέρωσης» στην επικράτηση του homo sapiens

 

O σύγχρονος άνθρωπος (Ανθρωπος ο σοφός ή Homo sapiens) είναι σήμερα το μόνο είδος ανθρώπου πάνω στη Γη. Ομως στα περίπου 300.000 χρόνια ύπαρξής του, ο Homo sapiens συγκατοίκησε στον πλανήτη με τουλάχιστον άλλα τέσσερα είδη ανθρώπου. Η καθιερωμένη άποψη είναι ότι κυριάρχησε επειδή ήταν καλύτερος κυνηγός, πιο έξυπνος και καλύτερος τεχνίτης. Ωστόσο, μερικά από τα άλλα είδη ανθρώπου ήταν εξίσου προχωρημένα τεχνολογικά, ζούσαν πάνω στη Γη για περισσότερο χρόνο - ένα εκατομμύριο χρόνια - είχαν εγκεφάλους το ίδιο μεγάλους ή και μεγαλύτερους από τον δικό μας. Αν πήγαινε κανείς πίσω στον χρόνο 100.000 χρόνια και έπρεπε να μαντέψει ποιο είδος ανθρώπου θα τα καταφέρει, ένα από τα άλλα είδη, πιθανόν οι Νεάντερταλ, θα συγκέντρωνε τις περισσότερες πιθανότητες.

Μια ιστορία για το Παμπελοποννησιακό Στάδιο Πάτρας

Χτες τελείωσαν στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο Πάτρας οι πανελλήνιοι αγώνες στίβου σε ένα στάδιο πραγματικό στολίδι. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Ακολούθησε και αυτό τη νοίρα των Ολυμπιaκών εγκαταστάσεων του 2004. Μια λέξη χαρακτηρίζει  αυτές τις υποδομές. ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ.  

Για το στάδιο αυτό όμως  τα πράγματα εξελίχτηκαν αλλιώς.  Πώς έγινε αυτό; Μα, είναι στάδιο που υπάρχει στο  Δήμο Πάτρας.  Υπήρχε περίπτωση η δημοτική αρχή Πάτρας να αφήσει τα πραγματα στην τύχη τους , χωρίς να δώσει τον αγώνα της να ξαναγίνει το στάδιο ικανό να φιλοξενήσει αγώνες ,αλλά και τα αθλητικά σωματεία της περιοχής; Όταν μιλάει κάποιος για τη Λαϊκή Συσπείρωση  , για τους κομμουνιστές και  όλους όσους στελεχώνουν αυτά τα ψηφοδέλτια, και ειδικότερα για την Πάτρα, πρέπει να έχει υπόψη του ότι  ο ανυποχώρητος αγώνας ,για το συμφέρον των εργαζόμενων είναι συνεχής και στην περίπτωση του Δήμου Πάτρας , νικηφόρος. 

Διαβάστε λοιπόν το ρεπορτάζ από το thebest.gr , που δημοσιεύτηκε στις 7 Οκτωβρίου του 2016

Το άρθρο στο thebest.gr  συνοδεύεται και από τις απαραίτητες φωτογραφίες.

ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΤΕ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ , ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΙ ΦΑΓΟΠΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ  ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ, ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ!!!!!

Το καυτό καλοκαίρι του 1965, τα «Ιουλιανά», πολύτιμα ιστορικά διδάγματα

Το διάστημα από 15 Ιούλη έως και 25 Σεπτέμβρη του 1965 η χώρα συγκλονίστηκε από ένα κύμα διαδηλώσεων, που πέρασαν στην Ιστορία ως το «κίνημα των 70 ημερών» ή «Ιουλιανά».

Στις διαδηλώσεις εκείνων των ημερών πήραν μέρος τρεις γενιές: Της ΕΑΜικής Αντίστασης, της μεταπολεμικής εργατικής τάξης, της φοιτητικής και σπουδάζουσας νεολαίας, ακόμα και μαθητές. Πολιτικά κυριαρχούσε το αίτημα για ομαλή λειτουργία του κοινοβουλευτισμού, απαλλαγμένου από σκουριές του μετεμφυλιακού πλέγματος καταστολής.

Τα γεγονότα εκείνων των ημερών ήταν από τα πιο σημαντικά της περιόδου μετά το 1950 και μέχρι τις παραμονές της δικτατορίας του 1967-1974.

Η σημασία τους καθορίζεται από τη μεγάλη όξυνση και τη διάρκεια που χαρακτήρισαν τις εγχώριες ενδοαστικές αντιθέσεις, πάντα σε συνδυασμό με την άμεση εμπλοκή του ξένου παράγοντα (ΗΠΑ) και τους γενικότερους σχεδιασμούς του στην περιοχή (Κυπριακό), που έστρωσαν το δρόμο για την επιβολή της δικτατορίας.

Ταυτόχρονα, τα «Ιουλιανά» προσφέρουν επίκαιρα διδάγματα ως προς το ρόλο του λαϊκού παράγοντα εκείνης της περιόδου, από την άποψη του βαθμού συνειδητοποίησης.

Τα «Ιουλιανά» δεν ήταν κεραυνός σε ξάστερο ουρανό. Ηταν κρίκος μιας αλυσίδας, που η μια άκρη της θα μπορούσε να τοποθετηθεί τουλάχιστον στην αρχή της δεκαετίας του '50 (αν όχι και νωρίτερα), ενώ η άλλη φτάνει μέχρι την εκδίωξη του βασιλιά από τη χούντα τον Δεκέμβρη του 1967 και, από μια συνολικότερη οπτική, μέχρι το 1974, όταν η χούντα κατέρρευσε.

Φαντασιώσεις…

Σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο υπουργός κος Χρυσοχοίδης υποστήριξε πως είναι φαντασιώσεις ότι η κυβέρνηση με το κατάπτυστο νόμο που πέρασε στη Βουλή, στην ουσία στοχεύει δυνητικά κάθε συγκέντρωση, ενώ στο στόχαστρο του νομοσχεδίου είναι οι μεγάλες διαδηλώσεις του εργατικού, λαϊκού κινήματος.

Είναι φαντασίωση ότι οι ορισμοί του νόμου για το τι θεωρείται συνάθροιση, σε συνδυασμό με την υποχρέωση γνωστοποίησης και τις γενικές διατυπώσεις περί «κινδύνου δημόσιας ασφάλειας» και «διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής», δίνουν τη δυνατότητα στις αστυνομικές αρχές να απαγορεύουν, να περιορίζουν και να καταστέλλουν κατά το δοκούν διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, ακόμη κι απλές διαμαρτυρίες μιας ομάδας ανθρώπων.

Είναι φαντασίωση ότι εφόσον γίνουν τα γνωστά επεισόδια από τους γνωστούς-αγνώστους τους οποίους η αστυνομία για χρόνια ολόκληρα δεν τους πιάνει ενώ είναι πασίγνωστοι, γιατί “κάνουν τον ρόλο τους” θα σέρνονται στα δικαστήρια αθώοι οι πρόεδροι των συνδικάτων, οι συνδικαλιστές για χρόνια ολόκληρα για “να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες”.

Είναι φαντασίωση ότι με τις βαριές ποινές, παραπέμπει σε ιδιώνυμο αδίκημα.

…

«”Ιδιώνυμο» (ειδικό) αδίκημα όπως περιγράφεται στον νόμο N.4229/24 Ιουλίου 1929 μετά από πρόταση της κυβέρνησης Βενιζέλου. Ο τίτλος του νόμου ήταν “Περί των μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών”. Ο στόχος του ήταν η ποινικοποίηση των “ανατρεπτικών” ιδεών, ιδιαίτερα η δίωξη κομμουνιστών, αναρχικών και η καταστολή των συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων”.

Η κυβέρνηση Ι. Μεταξά αντικατάστησε τον Ν.4229 τον Σεπτέμβρη του1936 “Περί μέτρων προς καταπολέμησιν του κομμουνισμού και των εκ τούτου συνεπειών” θεσπίζοντας γενικότερα τις περίφημες “δηλώσεις μετανοίας”.

Μετά την απελευθέρωση, και συγκεκριμένα το 1947 ψηφίσθηκε ο Αναγκαστικός Νόμος 509/1947 όπου δια του άρθρου 2 το αδίκημα της ανατροπής του πολιτεύματος και του προσηλυτισμού υπήχθη στη δικαιοδοσία των στρατοδικείων. Σύμφωνα μ΄αυτόν τον νόμο, προβλεπόταν η ποινή θανάτου για τους αρχηγούς ή τους οδηγούς συστασιωτών και η ποινή ισόβιων δεσμών για τους απλούς συστασιώτες. Συγκεκριμένα από το 1946 μέχρι το 1951 υπήρχαν 11.000 κρατούμενοι εκ των οποίων πάνω από 5.000 είχαν ήδη εκτελεστεί, μεταξύ αυτών υπήρχαν ανήλικα παιδιά, υπερήλικες γυναίκες.

Την 27η του Δεκέμβρη, η κεντροδεξιά κυβέρνηση, υπό τον Θ. Σοφούλη, έδωσε και την τυπική νομιμότητα στην τρομοκρατική πολιτική της με την έκδοση του Αναγκαστικού Νόμου 509 «Περί μέτρων ασφαλείας του Κράτους, του Πολιτεύματος, του Κοινωνικού Καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών».

Μερικές από τις πιο γνωστές φυλακές κρατουμένων του νόμου Α.Ν. 509 (ο νόμος περί Ιδιώνυμου δηλαδή) ήταν η Μακρόνησος η Γυάρος το Λαζαρέτο Κέρκυρας,οι περίφημες φυλακές Αβέρωφ, το Δαφνί και άλλες.

Τελικά ο ΑΝ 509/1947 καταργήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 1974 από την κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με συνέπεια την νομιμοποίηση του ΚΚΕ.

Η φαντασίωση είναι του υπουργού ότι τον νόμο τερατούργημα ο λαός δεν θα τον ακυρώσει στην πράξη!

Φαντασίωση είναι ότι με φρέσκα “ιδιώνυμα” μπορεί να υπερασπιστεί ένα σύστημα που έχει χρεοκοπήσει και δεν μπορεί να δώσει διέξοδο στις ανάγκες του λαού, όταν η αμφισβήτηση ο προβληματισμός αλλά και η δράση για την αναζήτηση εναλλακτικής, θα μεγαλώνει.

Καλλιόπη Μπουντούρογλου

Πηγή: https://www.alt.gr

Oι πλούσιοι, πλουσιότεροι!

ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΛΟΥΤΟ

Αλώβητοι και ενισχυμένοι οι καπιταλιστές από την καπιταλιστική κρίση

Η πανδημία και η καπιταλιστική οικονομική κρίση που επισπεύστηκε βύθισε τους λαούς στη φτώχεια, στην ανεργία, στην ανασφάλεια. Αλώβητοι ή και ενισχυμένοι βγαίνουν όμως οι καπιταλιστές, όπως δείχνει η Εκθεση Παγκόσμιου Πλούτου (World Wealth Report) της συμβουλευτικής εταιρείας «Capgemini», καθώς ο παραγόμενος πλούτος αυξάνεται και συγκεντρώνεται σε «λίγους». Τόσο το 2019, όσο και τους πρώτους μήνες του 2020 κατά το κοινώς λεγόμενο, οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι.

Η Εκθεση μετρά εκατομμυριούχους σε 71 χώρες κάθε χρόνο και υπολογίζει το σύνολο των περιουσιακών τους στοιχείων. Ο συνολικός πλούτος αυξήθηκε το 2019 κατά 8,6% σε σύγκριση με το 2018, σε συνολικά 74 τρισ. δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στις οικονομικές και παραγωγικές «επιδόσεις» και των 7,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων στη Γη μέσα σε ένα έτος.

Υπήρχαν 19,6 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως με περιουσιακά στοιχεία υπό επένδυση άνω του 1 εκατ. δολαρίων παγκοσμίως. Ο αριθμός των υπερ-πλούσιων, δηλαδή εκείνων που κατέχουν περισσότερα από 30 εκατ. δολάρια, αυξήθηκε κατά 9,1% σε 183.400 άτομα παγκοσμίως. Οι κορυφαίοι εκατομμυριούχοι προέρχονται από τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Γερμανία και την Κίνα. Αυτές οι χώρες αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 62% των πλούσιων του κόσμου.

Αστρονομικά κέρδη στην πανδημία

Στο μεταξύ, η εταιρεία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών «Bloomberg» ανέλυσε επίσης τα τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία των δισεκατομμυριούχων παγκοσμίως, δίνοντας τις πρώτες ενδείξεις για το πώς οι καπιταλιστές βγήκαν από την κρίση. Σαν συνολικό συμπέρασμα προκύπτει πως ο αντίκτυπος στους πλούσιους του κόσμου είναι αρκετά περιορισμένος και ορισμένοι από αυτούς συγκαταλέγονται στους ακόμη πιο κερδισμένους. Να σημειωθεί ότι στην έρευνα δεν γίνεται αναφορά σε «ομίλους» - όπως π.χ. φαρμακοβιομηχανία, ιατρικός εξοπλισμός κ.λπ. - αλλά σε πρόσωπα και συγκεκριμένα καταγράφει τους 500 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο.

Σύμφωνα με τον δείκτη Bloomberg Billionaires τους τελευταίους έξι μήνες ο ιδρυτής της «Amazon», Τζεφ Μπέζος, αύξησε την περιουσία τους κατά 63,5 δισ. δολάρια, αφού λόγω της πανδημίας οι μετοχές του ομίλου εκτινάχθηκαν. Ακολουθούν ο ιδρυτής της «Tesla», Ιλον Μασκ, ο πρώην επικεφαλής της «Microsoft», αλλά και ο Κινέζος ιδρυτής του διαδικτυακού ομίλου «Tencent», γνωστός ως Pony Ma.

Ο Ερικ Γιουάν, κάτοχος του συστήματος βιντεοδιάσκεψης «Zoom» αύξησε την περιουσία του κατά 272%, σε μια εποχή όπου εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε τηλεργασία, ο Τρέβορ Μίλτον, ιδρυτής της εταιρείας παραγωγής ηλεκτροκίνητων φορτηγών «Nikola», κατά 263% λόγω της ανόδου στο χρηματιστήριο. Ο Γερμανός Τομπίας Λίτκε, συνιδρυτής και επικεφαλής της «Shopify», ενός παρόχου λογισμικού ηλεκτρονικού εμπορίου, αύξησε την περιουσία του πάνω από 150% φέτος, σε 8,6 δισ. δολάρια.

Οσο για τους λιγότερο κερδισμένους της κρίσης, η «Capgemini» εκτιμά πως ορισμένες από τις ζημίες έχουν καλυφθεί από την πρόσφατη ανάκαμψη στα χρηματιστήρια: «Μετά την απότομη πτώση του Μαρτίου σημειώθηκε μια εκπληκτικά ισχυρή αύξηση»...
ΠΗΓΗ: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η εντυπωσιακή στρατηγική σύγκλιση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ στο σχέδιο για το σχολείο*

         
      Εντυπωσιακή στρατηγική σύγκλιση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Παιδείας, Ν. Φίλης, ανέφερε στη Βουλή:«Δεν μου αρέσει να κάνω τον ειδικό, πολιτική ήταν η ευθύνη που ανέλαβα το υπουργείο Παιδείας και αποτάθηκα σε ανθρώπους κατ' εξοχήν ειδικούς, παιδαγωγούς της πράξης, αλλά και της θεωρίας. Συγκροτήσαμε την Επιστημονική Κοινωνική Επιτροπή Εθνικού Διαλόγου υπό τον πρόεδρο, τον καθηγητή, κ. Λιάκο. Εγινε διάλογος, βγήκε πόρισμα, το λάβαμε υπόψη μας».

Αξίζει να θυμηθούμε ορισμένα από τα βασικά σημεία - προτάσεις του συγκεκριμένου πορίσματος:

α)Αναδιοργάνωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε 4 χρόνια Γυμνάσιο και 2 χρόνια Λύκειο, και ιδιαίτερα στην αναμόρφωση του Προγράμματος Σπουδών του Λυκείου (...) σε αυτό το Λύκειο ο κάθε μαθητής θα διδάσκεται έξι μαθήματα... (Λύκειο εξεταστικό κέντρο - Το έφερε ο Γαβρόγλου).

β) Τα θέματα ορίζονται είτε με ενιαία διαδικασία, είτε είναι διαφορετικά για κάθε Λύκειο, αλλά θα προέρχονται από μία κοινή βάση θεμάτων, θα επιλέγονται τυχαία με χρήση αλγορίθμων και θα έχουν επίσης σταθμισμένη δυσκολία, ώστε να αποφεύγονται διακυμάνσεις (Τράπεζα Θεμάτων - Το έφερε η Κεραμέως).

γ) Η ελαχιστοποίηση των γνωστικών αντικειμένων μάς γλιτώνει από τη δύσκολη διαχείριση των δεκάδων ειδικοτήτων (...) άλλωστε δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να έχουμε σχολείο με 150 ειδικότητες (Περικοπές Ειδικοτήτων - Απολύσεις - Το έφερε ο Φίλης, τώρα ξανά και η Κεραμέως).

δ) Να αναπτυχθούν επιτέλους υποδομές σύγχρονης τηλεκπαίδευσης (...) με χρήση κατάλληλου λογισμικού και εξοπλισμού οι μαθητές θα συμμετέχουν κανονικά στο μάθημα, θα βλέπουν και θα ακούν τους πάντες και οι πάντες θα βλέπουν και θα ακούν αυτούς, θα παίρνουν το λόγο, θα συμμετέχουν σε διαγωνίσματα και παρουσιάσεις κ.λπ. (Online αναμετάδοση μαθημάτων - Το έφερε η Κεραμέως).

ε) Η Ελλάδα είναι ίσως η τελευταία χώρα στην ΕΕ στην οποία το πτυχίο σε ένα γνωστικό αντικείμενο θεωρείται ικανό προσόν για την παροχή ποιοτικού εκπαιδευτικού έργου. Δεν υπάρχει μια ενιαία πολιτική για την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Απαξίωση πτυχίου, προσοντολόγιο - Το έφερε ο Γαβρόγλου).

Η ταυτότητα θέσεων είναι εκπληκτική. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση της ΝΔ διατήρησε και τις τρεις εμβληματικές νομοθετικές παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην Εκπαίδευση (νόμος Γαβρόγλου για Λύκειο, νόμος 4589/19 για αναπληρωτές - προσοντολόγιο, νόμος 4547/18 για δομές Εκπαίδευσης και «αξιολόγηση») και πάνω τους χτίζει το «αναβαθμισμένο» σχολείο της αγοράς, δεν είναι καθόλου τυχαίο.

Από κοινού υπερασπίζονται το σχολείο των δεξιοτήτων

Καθόλου τυχαίο δεν είναι, λοιπόν, ότι στα δύο κομβικά ζητήματα του νόμου 4692/2020 (εργαστήρια δεξιοτήτων, «αξιολόγηση») υπήρξε σύγκλιση.

Η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως ανέφερε συγκεκριμένα:«Εισάγουμε τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων, σημαντική καινοτομία που φιλοδοξούμε να έχει μετασχηματιστικά αποτελέσματα. Σε αυτή την κατεύθυνση εισάγονται πιλοτικά από το επόμενο σχολικό έτος νέες θεματικές στο υποχρεωτικό πρόγραμμα νηπιαγωγείων, δημοτικών και γυμνασίων, με δεξιότητες που προτάσσουν μεταξύ άλλων το Συμβούλιο της Ευρώπης και ο ΟΟΣΑ και που θα είναι πολύτιμες στους μαθητές όταν μεθαύριο βγουν στην κοινωνία και στη διαρκώς εξελισσόμενη αγορά εργασίας».

Η Χαρά Κεφαλίδου από το ΚΙΝΑΛ δεν παρέλειψε να μας υπενθυμίσει:«Ολα αυτά, λοιπόν - το ξέρετε, αλλά σας το ξαναλέω - ισχύουν από το 1997. Εχουν νομοθετηθεί με τον ν. 2525 και είναι η ευέλικτη ζώνη και οι ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας επί υπουργού Αρσένη και μετά με το νέο σχολείο της Διαμαντοπούλου το 2011».

Ενώ ο Ν. Φίλης στη συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής είχε ξεκαθαρίσει:«Είμαστε αναφανδόν υπέρ του να υπάρχουνε ήπιες δραστηριότητες στο σχολείο. Δεν είμαστε, το κάναμε ως κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ». Υπερασπιζόμενος την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο κομμάτι αυτό, ανέφερε ότι η Θεματική Βδομάδα του ΣΥΡΙΖΑ «είχε πρόγραμμα που οι βασικοί άξονές του ήταν το σώμα, η υγεία, η διατροφή, οι ανισότητες φύλου, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι εξαρτήσεις, η αντιμετώπιση κυκλοφοριακής αγωγής» και αυτό το αξιολόγησε θετικά το ΙΕΠ.

Ό,τι δημοσιεύεται είναι απόσπασμα άρθρου από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ του ΣαββατοΚύριακου. Ο τίτλος του πρωτότυπου άρθρπου είναι:

Αυτοί που μας κλέψαν το βιβλίο από το χέρι, μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι...

2 Ιούλη 2015

Βλέπετε τα πρωτοσέλιδα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ και  της ΑΥΓΗΣ της 2 Ιούλη 2015. Με όλα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες  σχετικά με το "αριστερό ηθικό πλεονέκτημα" του ΣΥΡΙΖΑ, σκέφτηκα να ξαναθυμηθούμε μια από τις κορυφαίες πολιτικές απάτες της  μεταπολιτευ-τικής ιστορίας.  

Από το 2012 και μετά αρκετοί οπαδοί του ΚΚΕ εγκατέλειψαν το κόμμα εκλογικά , κάποιοι από αυτούς το πολέμησαν με πάθος  , πολλές φορές βρώμικα , στη λογική ότι δε "βαζει πλάτη" να κυβερνήσει η ... αριστερά πρώτη φορά , να μη χαθεί μια ιστορική ευκαιρία , να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες,  και ...μπλα, μπλα , μπλα,... Έκαναν λοιπόν τις επιλογές τους. Δικαιολόγησαν κάθε αντιλαϊκό μέτρο και επιλογή με τη λογική  ότι η κυβέρνηση εκβιάζεται ή δε μπορεί να κάνει αλλιώς, κλπ.  Για τα τελευταία γεγονότα και για όσα έχουν ακουστεί σχετικά με την υπόθεση Παππά - Μιωνή έχουν την ίδια άποψη; Δηλαδή τους πήρε κάποιος με το ζόρι το χέρι και τους το βούτυξε στο μέλι;

2 ΙΟΥΛΗ 2015

14 χρόνια πριν...

Ήδη από το 2010 ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ είχε αναφερθεί στην πολιτική της Ε.Ε που είχε στόχο και τα ...νήπια. Τότε λοιπόν η Ε.Ε καλούσε τα κράτη μέλη να επενδύσουν στα νήπια, γιατί εκεί η "επένδυση" αποδίδει περισσότερο. 

Διαβάστε, ψάξτε το λίγο και θα καταλάβετε.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ

 Βρυξέλλες, 8.9.2006
COM(2006) 481 τελικό

ένα μικρό μέρος. Προσπαθήστε να ανακαλύψετε το πραγματικό νόημα των λέξεων, τις πραγματικές επιδιώξεις και θα ανατριχιάσετε, ΤΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ......

Προσχολική εκπαίδευση: έμφαση στη μάθηση σε μικρή ηλικία

11. Υπάρχουν ουσιαστικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η συμμετοχή σε προσχολική εκπαίδευση υψηλής ποιότητας έχει μεγάλης διάρκειας οφέλη όσον αφορά τις επιδόσεις και την κοινωνικοποίηση κατά τη σχολική φοίτηση και την επαγγελματική σταδιοδρομία των ατόμων, γιατί διευκολύνει τη μεταγενέστερη μάθηση

12. Σύμφωνα με την πείρα που έχει αντληθεί σε επίπεδο ΕΕ και ΗΠΑ, τα προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης, ιδιαίτερα εκείνα που απευθύνονται σε μειονεκτούντα παιδιά, μπορούν να έχουν θετικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη ευρείας κλίμακας, τα οποία διατηρούνται και μετά την ενηλικίωση. Στα αποτελέσματα συγκαταλέγεται η βελτίωση σε πολλούς τομείς: σχολικές επιδόσεις, βαθμολογία, ποσοστά απασχόλησης, απολαβές, πρόληψη της εγκληματικότητας, οικογενειακές σχέσεις και υγεία. Ωστόσο, για να αντισταθμιστούν τα μειονεκτήματα σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, τα προσχολικά προγράμματα πρέπει να συνοδεύονται από συνακόλουθες παρεμβάσεις, όπως η στήριξη για την εκμάθηση γλωσσών και την κοινωνική προσαρμογή. Διαφορετικά, ο επωφελής αντίκτυπός τους θα ακολουθήσει φθίνουσα πορεία. Η έλλειψη επενδύσεων στον τομέα της μάθησης σε μικρή ηλικία συνεπάγεται σημαντικά υψηλότερες διορθωτικές δαπάνες σε μεταγενέστερα στάδια της ζωής, κάτι που είναι λιγότερο αποδοτικό από οικονομική πλευρά και μπορεί να συνδεθεί με αυξημένες δαπάνες προς τις πολιτικές για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, την υγεία, την ανεργία και άλλες κοινωνικές πολιτικές.

Ο "πόλεμος" για τα εμβόλια ανάμεσα σε κράτη και ομίλους

Μια «συμμαχία» Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Ολλανδίας παζαρεύει ανταλλάγματα σε φαρμακευτικούς ομίλους

Στην κούρσα του ανταγωνισμού - κυρίως με τις ΗΠΑ και την Κίνα - για την κυκλοφορία ενός εμβολίου κατά του κορονοϊού SARS-COV-2 στην ευρωπαϊκή αγορά, μπαίνει πιο δυναμικά η ΕΕ, με πρωτοβουλία της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ολλανδίας. Η «συμμαχία» βρίσκεται ήδη σε διαπραγματεύσεις με πολλές φαρμακευτικές εταιρείες, προσφέροντάς τους κρατικές επιχορηγήσεις για έρευνα και εγγυήσεις αγοράς. Σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας «Handelsblatt», η Γερμανία και οι τρεις άλλες χώρες της ΕΕ «συγκροτούν μια νέα συμμαχία που έχει στόχο να αποκτήσει πρόσβαση σε εμβόλια για τον νέο κορονοϊό, μόλις αυτά αναπτυχθούν».

Η πρόσβαση σε εμβόλια είναι «ένα από τα πιο πιεστικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η ΕΕ αυτήν τη στιγμή», έγραψαν σε επιστολή τους προς την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, οι υπουργοί Υγείας των τεσσάρων κρατών - μελών.

Η ανάπτυξη, παραγωγή και πώληση ενός εμβολίου κατά του νέου κορονοϊού, που προσέβαλε πάνω 6,7 εκατομμύρια ανθρώπους και στοιχίζει ήδη τη ζωή σε 400.000 παγκοσμίως, είναι μια αναμέτρηση «γεωπολιτικής σημασίας», με τους φαρμακευτικούς ομίλους να «σέρνουν την κούρσα» παζαρεύοντας ανοιχτά κρατικές επιχορηγήσεις, εγγυήσεις για τις αγορές που θα πουλήσουν τα εμβόλια. Η έρευνα για την ανάπτυξη εμβολίου στην καπιταλιστική οικονομία γίνεται με κρατικό χρήμα, δηλαδή την χρηματοδοτεί το ξεζούμισμα των λαϊκών στρωμάτων, για να πουληθεί μετά το αποτέλεσμά της ως εμπόρευμα στους λαούς, με προτεραιότητες και σε τιμές που καθορίζει η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων.

Μια πλευρά αυτού του ανταγωνισμού αποκάλυψε κυνικά τον περασμένο μήνα ο διευθύνων σύμβουλος της γαλλικής πολυεθνικής «Sanofi», Πολ Χάντσον, δηλώνοντας ότι οι ΗΠΑ θα παραλάβουν πρώτες ένα πιθανό εμβόλιο γιατί έχουν προπληρώσει.

Επίσης, οι ΗΠΑ έχουν δώσει 1,2 δισ. δολάρια στον φαρμακευτικό όμιλο «AstraZeneca», για να «προλάβουν» ένα ενδεχόμενο εμβόλιο και έχουν δεσμευτεί να αγοράσουν τουλάχιστον 300 εκατ. δόσεις, εφόσον αυτό τελικά παραχθεί. Αλλες επιχειρήσεις, όπως ο αμερικανικός φαρμακευτικός κολοσσός «Johnson & Johnson», έχουν επίσης συνάψει συμφωνίες με την αμερικανική κυβέρνηση, η οποία σκοπεύει να επενδύσει συνολικά 10 δισ. δολάρια σε ιατρική έρευνα για τον κορονοϊό. Αντίστοιχη συμφωνία επιχειρήθηκε και με τη γερμανική εταιρεία βιοτεχνολογίας «CureVac» τον Μάρτη, σύμφωνα με δημοσιεύματα.

Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, ισχυρίστηκε στην ετήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στα μέσα Μάη ότι η χώρα του θα διαθέσει εμβόλια ως «δημόσιο αγαθό» παγκοσμίως. Φυσικά κανείς δεν πήρε στα σοβαρά αυτήν τη δήλωση, καθώς είναι άγνωστο με τι όρους και ανταλλάγματα οι κινεζικοί όμιλοι θα παράξουν το «αγαθό» τους και θα το διαθέσουν στον υπόλοιπο κόσμο.

Το παζάρι της ΕΕ με φαρμακευτικούς ομίλους

Σε αυτό το φόντο, μια «βασική ομάδα κρατών - μελών» συμμάχησαν για να «πετύχουν το ταχύτερο και καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε διαπραγματεύσεις με βασικούς παράγοντες της φαρμακευτικής βιομηχανίας» και «πάνω απ' όλα θέλουν να αποτρέψουν το ενδεχόμενο η Ευρώπη να χάσει τη γεωπολιτική κούρσα του εμβολιασμού», αναφέρει το ρεπορτάζ.

Στην επιστολή προς την Κομισιόν αναφέρεται πως «η συμμαχία» βρίσκεται ήδη σε επαφή με διάφορες φαρμακευτικές εταιρείες που θα πατεντάρουν την έρευνα για ένα εμβόλιο και σύμφωνα με πληροφορίες της «Handelsblatt», παζαρεύουν και με τον βρετανικό όμιλο «AstraZeneca» - που «τα έχει πάρει» και από τις ΗΠΑ - η οποία ίσως παράξει ένα «πολλά υποσχόμενο υποψήφιο εμβόλιο».

Η ευρωπαϊκή «συμμαχία» περιλαμβάνει τις τρεις πιο πολυπληθείς χώρες της ΕΕ (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία) με συνολικό πληθυσμό πάνω από 200 εκατ., δηλαδή μια «ισχυρή αγορά», που θα εξασφαλίσει σίγουρα κέρδη και μπορεί να «δελεάσει» μια φαρμακοβιομηχανία.

Η «Handelsblatt» επικαλείται επίσης έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο στις αρχές Μάη η Γαλλία έθεσε το ζήτημα μιας «ευρωπαϊκής στρατηγικής για την ανάπτυξη, την παραγωγή και την ταχεία έγκριση των υποψηφίων εμβολίων κατά του Sars-CoV-2». Σε επιστολή της προς τη γερμανική και τη βρετανική κυβέρνηση, προτείνει ένα κοινό σχέδιο Γαλλίας - Γερμανίας - Ηνωμένου Βασιλείου για την προώθηση «πέντε έως δέκα» πολλά υποσχόμενων εμβολίων, από την έρευνα έως και την αγορά.

Εκτός από τη Μεγάλη Βρετανία, οι «τέσσερις» της ΕΕ βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για να ενταχθούν στη «συμμαχία» η Νορβηγία, η Σιγκαπούρη και η Ιαπωνία

Πηγή:  ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο διεθνισμός και η αλληλεγγύη πηγή δύναμης του αγώνα κάθε εργάτη-Σημειώσεις με αφορμή τις κινητοποιήσεις στην Γαλλία

Τις τελευταίες εβδομάδες του 2019 και της αρχής του 2020 κυριαρχούν στα ΜΜΕ οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων της Γαλλίας. Κινητοποιήσεις που έρχονται παράλληλα με τις μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις σε Χιλή, Κολομβία, την Γενική Απεργία των περισσότερων από 200 εκατομμύρια απεργών στην Ινδία κ.α.

Όσο και αν όλες αυτές οι κινητοποιήσεις, όπως και πολλές ακόμη μικρότερες ή με μικρότερη δημοσιογραφική κάλυψη σε πολλές ακόμη περιοχές του πλανήτη, λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικές συνθήκες, με διαφορετικές αφορμές και έχουν διαφορετική εξέλιξη, έχουμε ορισμένα κοινά στοιχεία που αξίζει να αναδειχθούν.

Το σύνολο αυτών των λαϊκών-εργατικών αγώνων, ανεξαρτήτως των δυνάμεων που κυριαρχούν, των αιτημάτων που ιεραρχούνται και το βάθος που έχουν, εκφράζουν μια ολοένα και μεγαλύτερη, διογκούμενη, και εκρηκτική οργή, δυσαρέσκεια και απογοήτευση των λαών από τις διάφορες εκδοχές της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ειδικά οι εξελίξεις στην Χιλή, είναι σα να βλέπουμε εικόνες από το μέλλον μας, εάν εφαρμοστούν όλα αυτά τα «πρωτοποριακά» μέτρα που επιδίωξαν και επιδιώκουν να επιβάλλουν οι ελληνικές κυβερνήσεις σε Ασφαλιστικό, Υγεία, κτλ. Είναι τραγική ειρωνεία να παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ χθες, η ΝΔ, σήμερα τις μεταρρυθμίσεις τους για το Ασφαλιστικό και το πώς θα «σώσουν την Κοινωνική Ασφάλιση», όταν ο λαός της Χιλής, όπου αρχικά επιβλήθηκαν αυτά τα μέτρα, σήμερα προτιμά να βάλει το κεφάλι του μπροστά στις καραμπίνες των αστυνομικών, παρά να συνεχίσει να ζει έτσι.

Συναίνεση με τη βούλα

Ευκολότερο απ' όσο παρουσιαζόταν αποδείχτηκε τελικά το ...έργο της συναίνεσης μεταξύ των αστικών κομμάτων στην εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Θυμίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίαζε περίπου ως προϋπόθεση την επανεκλογή Παυλόπουλου για να μην κλονιστεί η συναίνεση στην «εθνική στρατηγική», στην παραπέρα δηλαδή εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια. Τελικά, δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να πει το «ναι» στο πρόσωπο που πρότεινε η ΝΔ, η οποία επίσης έκλινε σε όλες τις πτώσεις τη συναίνεση για να σερβίρει την επιλογή της. Αντίστοιχα, αφού αράδιασε κάμποσα ονόματα ως τα «καταλληλότερα» και παρά το γεγονός ότι δεν εισακούστηκε σε κανένα, το ΚΙΝΑΛ πρόσθεσε το δικό του «ναι» στην πρόταση της ΝΔ. Τελικά, το πρόσωπο ήταν αυτό που εξασφάλισε τη συναίνεση, ή ήρθε απλά να την επισφραγίσει;

Η απάντηση είναι εύκολη, αν συγκρίνει κανείς αυτά που προωθεί η κυβέρνηση στην εξωτερική της πολιτική, αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει «πατριωτική εξωτερική πολιτική» και αυτά που προτείνει το ΚΙΝΑΛ για την παραπέρα ενίσχυση της «εθνικής στρατηγικής». Θα διαπιστώσει ότι όλα τέμνονται σε ένα κομβικό σημείο: Σταθερό βάθεμα της εμπλοκής στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ανάδειξη του ρόλου της Ελλάδας ως «αξιόπιστου» και «αδιαμφισβήτητου» συμμάχου των ΗΠΑ, με στόχο τη γεωπολιτική αναβάθμιση σε ενεργειακό και εμπορικό κόμβο, προβολή αυτής της πολιτικής ως «εγγύησης» για τα κυριαρχικά δικαιώματα και «ασπίδας» στην επιθετικότητα της Τουρκίας, συμφωνία για διευθετήσεις σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Κυπριακό, με πυρήνα τη συνεκμετάλλευση, με συνέχιση των διαπραγματεύσεων υπό την εποπτεία των ΑμερικανοΝΑΤΟικών και προσφυγή στη Χάγη. Σ' αυτήν τη συναίνεση έβαλε τη σφραγίδα της και η συμφωνία στο όνομα της νέας Προέδρου.

 Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο "ξύλινος" λόγος δύο κομμουνιστικών κομμάτων *.

Δόθηκε στη δημοσιότητα η κοινή  ανακοίνωση του Τουρκικού Κομμουνιστικού  Κόμματος και του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. για τις ελληνοτουρκικές εξελίξεις.  Η σημασία  και η βαρύτητα αυτής της κοινής ανακοίνωσης είναι τεράστια. 

Σε ένα διεθνές περιβάλλον που όλοι είναι εναντίον όλων προωθώντας ο καθένας τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας του, οι λυκοφιλίες, λυκοσυμμαχίες, διαγκωνισμοί,  διαπλέκονται σε απίστευτο βαθμό και με τρομερή ταχύτητα, οι μονοπωλιακοί όμιλοι θυσιάζουν ή ετοιμάζονται να θυσιάζουν στις πολεμικές συγκρούσεις που ήδη υφίστανται , αλλά και όσες προετοιμάζονται,  τα νιάτα, τους εργαζόμενους, τους λαούς της περιοχής, δημιουργώντας στρατιές εκατομμυρίων προσφύγων, έρχονται δύο κομμουνιστικά κόμματα και υψώνουν  φωνή λέγοντας "ΣΤΟΠ  στην αλλαγή συνόρων, σεβασμός στις  διεθνείς συνθήκες  που τα καθορίζουν." , "ΟΧΙ στα τα σχέδια για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, από τις αστικές τάξεις των δύο χωρών". 

Δεν γνωρίζω αν και ποιους εντυπωσίασε το γεγονός της κοινής ανακοίνωσης, σε  αντίθεση με την άκρως πολεμική ατμόσφαιρα που επικρατεί. Φαντάζομαι  σε λίγους, εξαιρουμένων των μελών και των φίλων του ΚΚΕ,θα έφτασε αυτή η ανακοίνωση, αφού θάφτηκε το ζήτημα από τα ΜΜΕ. Από την άλλη  ένα μεγάλο μέρος των θαμώνων των social  media ,  έχει εκπαιδευτεί να προσπερνάει με ειρωνικό ανθυπομειδίαμα τις ανακοινώσεις του ΚΚΕ.

Παρόλα αυτά είναι μια ανακοίνωση που αναδεικνύει εκκωφαντικά την ουσία της θεωρίας μας , την ακαταμάχητη ανωτερότητα της. ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ. 

* Συνηθισμένος να ακούω για τον "ξύλινο" λόγο του ΚΚΕ , κάθε φορά που ανοίγει ζητήματα για λαϊκά δικαιώματα, αγώνες, ειρήνη, κλπ. σκέφτηκα να βάλω αυτό τον τίτλο στο άρθρο. Εξάλλου  δεν θα ήταν παράξενο, αν  κάποιοι κουνώντας το κεφάλι τους μισοειρωνικά , μισοαδιάφορα , πουν ,

"έλα μωρέ τώρα ,αυτά που λέει το ΚΚΕ είναι ανέφικτα, δε γίνονται"  

"δεν τρέχει τίποτα μωρέ" , 

"έτσι τα λένε για να μας τρομάξουν", 

"το παιδί μου δεν θα πολεμήσει , δε πα να πνιγούν όλοι τους", 

ή θεωρήσουν ότι είναι λογικότερο να θυσιαστούν  τα νιάτα των χωρών μας για τα συμφέροντα των πολυεθνικών .

Ακολουθεί η κοινή  ανακοίνωση

Όταν ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Πανάιτ Ιστράτι μίλησαν για τη "Σοβιετική Ρωσία"

11 Γενάρη 1928. Ο εκπαιδευτικός όμιλος του Δημήτρη Γληνού διοργανώνει  διάλεξη για τη Σοβιετική  Ρωσία, όπως αναφέρεται σε  εκτενέστατο ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη της εποχής. Σ' αυτό  περιγράφονται με λεπτομέρειες οι  ενθουσιώδεις αντιδράσεις των εργατών σε όλα όσα αναφέρονται για την "προλεταριακή πατρίδα"

Πρόκειται για ένα καταπληκτικό πραγματικά ρεπορτάζ που βοηθάει να καταλάβει κάποιος τον ενθουσιασμό που επικρατούσε στους εργάτες τις εποχής για το πρώτο εργατικό κράτος. Ένας ενθουσιασμός που συμπαρέσυρε κυριολεκτικά και τον Καζαντζάκη και τον Γληνό. 

https://drive.google.com/open?id=13mE3cOMlNvObLim8xEyRNXRpb48dxYWc

H ενημέρωση

Η κηδεμονία των ... "αυθόρμητων" , "ακηδεμόνευτων" κινημάτων

Δεν "κομίζουμε γλαύκα εις Αθήνα"  αναφερόμενοι στο ρόλο τον ΗΠΑ και των διαφόρων υπηρεσιών, CIA  και λοιπών "ευαγών ιδρυμάτων", στα διάφορα "αυθόρμητα" κινήματα διαμαρτυρίας που ξεφυτρώνουν εδώ κι εκεί , ανάλογα με τις επιδιώξεις των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ. Παράδειγμα , τρανό, είχαμε κι εμείς εδώ με τους περίφημους "αγανακτισμένους"των πλατειών. 

Στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ του ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ 4-5/1 , υπάρχει ένα αποκλειστικό - αποκαλυπτικό δημοσίευμα  που αξίζει να διαβαστεί και να προβληματίσει  για το ρόλο των "αυθόρμητων-ακηδεμόνευτων" κινημάτων. Θεωρώ πως όσο εντείνονται οι αντιλαϊκές πολιτικές και συσσωρεύεται οργή , όσο νιώθουν πως το ταξικό κίνημα  δυναμώνει και πυκνώνουν οι γραμμές του,τόσο θα απεργάζονται τρόπους εκτόνωσης ακίνδυνους γι' αυτούς ή θα μεθοδεύουν αλλαγές, αναδιατάξεις του αστικού πολιτικού σκηνικού που θα  μοιάζει να προκύπτουν από την όποια κατευθυνόμενη αντίδραση-ξέσπασμα του λαού.