Με το ΚΚΕ στο δρόμο της ανατροπής για την Παιδεία που έχουμε ανάγκη

Ελπίδα, δίψα για γνώση και προκοπή. Αυτά θα έπρεπε να κυριαρχούν όταν ξεκινάνε τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Ομως, δεν είναι έτσι. Η ελπίδα συνυπάρχει με το άγχος, ο ζήλος πολλές φορές με την απαξίωση της μόρφωσης. Το φαινόμενο αυτό έχει την αιτία του. Η μόρφωση δίνεται ανάλογα με την τσέπη, δίνεται με το σταγονόμετρο, τόσο, όσο χρειάζεται για να βγαίνει κέρδος.

Οσο θεωρητικό μπορεί να φαίνεται αυτό, έρχεται να κουμπώσει με την τραγική πραγματικότητα της νέας χρονιάς που ξεκινά για τα εκατομμύρια των νέων, των οικογενειών τους και των εργαζομένων στην Εκπαίδευση.

Εργα και ημέρες... της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Η κοσμογονία που επαγγέλθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία και που η αλήθεια είναι «ακούμπησε» σε αρκετούς (κυρίως εκπαιδευτικούς), μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε μια «τρύπα στο νερό», με ταυτόχρονη συνέχιση της ίδιας στρατηγικής στην Παιδεία, όπως θα δούμε παρακάτω. Ετσι:

Στα σχολεία λείπουν 25.000 εκπαιδευτικοί και είναι σίγουρο ότι τουλάχιστον ο πρώτος μήνας θα κυλήσει με χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες. Οι καθαρίστριες είναι απλήρωτες, τα σχολεία κακοσυντηρημένα, χωρίς καν σεισμολογικό έλεγχο. Οι σχολικές επιτροπές σε κατάσταση στάσης πληρωμών. Χιλιάδες παιδιά θα βρεθούν εκτός δομών Ειδικής Εκπαίδευσης.

Στα ΑΕΙ - AΤΕΙ τα μαθήματα είναι σίγουρο ότι θα ξεκινήσουν με πολλά εμπόδια. Οι τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, σε αναλώσιμα, εργαστηριακό υλικό μαζί με τα τεράστια κενά σε υποδομές θα γιγαντωθούν. Τα υπάρχοντα δωμάτια, σε άθλια κατάσταση τις περισσότερες φορές, είναι ελάχιστα σε σχέση με τις αυξημένες σήμερα ανάγκες για δωρεάν στέγαση.

Μνημόνιο 3: Συνεχίζονται οι συνέπειες από τις συνταγές διαχείρισης της κρίσης

Το μνημόνιο που ψηφίστηκε έχει μια πρωτοτυπία σε σχέση με τα προηγούμενα ως προς την Παιδεία.

Είναι η πρώτη φορά που σε μνημόνιο, δηλαδή σε συμφωνία του ελληνικού αστικού κράτους με τα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα, μπαίνουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις που αφορούν την επιτάχυνση στην υλοποίηση και εφαρμογή των στρατηγικών επιλογών για την Παιδεία και όχι απλά δημοσιονομικοί στόχοι περικοπών. Για παράδειγμα:

Μπαίνει το ζήτημα ελέγχου για το πώς υλοποιούνται οι κατευθύνσεις του «νέου σχολείου» της Διαμαντοπούλου (σημειωτέον, προμνημονιακό κείμενο), που άνοιγε συνολικά τη βεντάλια των αντιδραστικών αλλαγών στα σχολεία (κατηγοριοποίηση των σχολείων, συγχωνεύσεις, παραπέρα αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, αντιδραστική αξιολόγηση). Συνεχίζεται η εφαρμογή του νόμου 4186/2013 (Αρβανιτόπουλου) για το Λύκειο (επέκταση της μαθητείας, πρόωρη κατηγοριοποίηση των μαθητών, άμεση παρέμβαση των επιχειρήσεων στις δομές της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης).

Επίσης, προβλέπει το μνημόνιο 3 για τα ΑΕΙ - ΑΤΕΙ: «Περαιτέρω εκσυγχρονισμό του τομέα της Εκπαίδευσης, σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ» και αξιοποίηση των προτάσεων του ΟΟΣΑ για την Ανώτατη Εκπαίδευση, οι οποίες - ανάμεσα στα άλλα - προβλέπουν τη σύνδεση της χρηματοδότησης με τις «αξιολογήσεις» σύμφωνα με τα κριτήρια της αγοράς, την εισαγωγή διδάκτρων στα προπτυχιακά κ.ά.

Φυσικά, το μνημόνιο 3 συνεχίζει την κατεύθυνση για στάση πληρωμών από την πλευρά του αστικού κράτους προς τις δημόσιες δομές Εκπαίδευσης. Ενσωματώνει βασικές αντιλαϊκές προβλέψεις των προηγούμενων κυβερνήσεων και των κρατικών προϋπολογισμών, όπως ο εξορθολογισμός των δαπανών για την Παιδεία (που προφανώς ήταν... παράλογες!), η αύξηση της αναλογίας μαθητών - εκπαιδευτικών, που φτάνει σε 30άρια τμήματα κ.ά.

Ετοιμότητα στις σύνθετες συνθήκες

Βρισκόμαστε σε ετοιμότητα για να οργανώσουμε τους αγώνες και τις διεκδικήσεις από την πρώτη κιόλας ώρα του ανοίγματος σχολείων και σχολών. Εκ των πραγμάτων αυτή η μάχη μπορεί να διαμορφώσει αγωνιστικό κριτήριο ψήφου, με την προϋπόθεση να συνδυάζεται με τη γειωμένη συζήτηση για την ταξικότητα των μέτρων, την ανάδειξη της ρεαλιστικής διεξόδου που προτείνει το ΚΚΕ.

Είναι δική μας ευθύνη, άμεσα, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς στην Εκπαίδευση, οι μαζικοί φορείς των γονιών, των εκπαιδευτικών, των μαθητών, των φοιτητών - σπουδαστών, να οργανώσουν την πάλη για να παρεμποδιστεί η εφαρμογή των νέων και παλιών μνημονίων. Να ορθωθεί ταξικό - λαϊκό τείχος αλληλεγγύης και αντιμετώπισης των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης στη λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της, παίρνοντας όλα τα αναγκαία πρακτικά μέτρα για να ανεβάσουμε την ποιότητα των λαϊκών φροντιστηρίων αλλά και άλλων δραστηριοτήτων από τις δομές του κινήματος.

Επιδιώκουμε να πάρουν μορφή άμεσης αγωνιστικής απάντησης παντού (στο σχολείο, στα πανεπιστήμια, στις δομές της Ειδικής Αγωγής) όπου εμφανίζονται προβλήματα. Οχι μόνο για να λυθούν τα προβλήματα αλλά και για να ενισχύσουμε το αίσθημα της αισιοδοξίας, της πίστης στη δύναμη του συλλογικού αγώνα, να αντιμετωπίσουμε στην πράξη και όχι στα λόγια το κλίμα των χαμηλών απαιτήσεων που έχει η λαϊκή οικογένεια.

Γι' αυτό χρειάζεται να γίνουμε ακόμα πιο ικανοί και αποτελεσματικοί στο στοιχείο της πρωτοβουλίας στη δράση μας, να ανέβει η ικανότητα των δυνάμεών μας στη δουλειά μέσα σε μάζες με τις θέσεις μας, με ικανότητα συσπείρωσης δυνάμεων που έχουν διαφορετικές αντιλήψεις και διαφορετικό επίπεδο πείρας αλλά και θέληση για δράση.

Δουλεύουμε έτσι ώστε σε κάθε σχολείο, τμήμα, έτος να υπάρχει μια δυναμική ομάδα πρωτοπόρων αγωνιστών, εκπαιδευτικών, γονιών, μαθητών, φοιτητών, που με σχέδιο και αποφασιστικότητα, με την έναρξη της χρονιάς, θα έχουν ολοκληρωμένη εικόνα των ελλείψεων, των προβλημάτων της λαϊκής οικογένειας, των μαθητών που έχουν άνεργους γονείς, που δεν μπορούν να πληρώσουν τα βασικά έξοδά τους, των φοιτητών που δεν μπορούν να βρουν μέρος να μείνουν, τα βγάζουν δύσκολα, κ.τ.λ.

Κρίσιμο ζήτημα σε αυτήν την υπόθεση είναι να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης των λαϊκών στρωμάτων, να αναβαθμιστεί η δουλειά μας στα πρωτοβάθμια σωματεία, στο Σύλλογο γονέων, στο τμήμα, στο έτος! Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με άμαζες διαδικασίες, όπου επικυρώνονται οι αποφάσεις, ούτε με κοκορομαχίες παρατάξεων μακριά από τα προβλήματα των εργαζομένων και των νέων. Αυτή η κατάσταση είναι πρώτα και κύρια ευθύνη των κομμουνιστών να αλλάξει.

Να μην κρατήσει ο λαός μικρό καλάθι για την Παιδεία

Μπροστά στις βουλευτικές εκλογές, η λαϊκή οικογένεια, οι εκπαιδευτικοί, οι νέοι να λάβουν υπόψη τους την πείρα που έχουν. Να σκεφτούν ότι όσο δε συγκρούεσαι με το μονόδρομο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με την Ευρωπαϊκή Ενωση, η ίδια η καθημερινότητα θα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Αντίθετα, οι καθημερινές μάχες σύγκρουσης είναι αυτές που ανοίγουν το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών. Για παράδειγμα, το ΚΚΕ, σήμερα, και όχι στη «Δευτέρα Παρουσία», πρότεινε τροπολογίες που δίνουν ανακούφιση στη λαϊκή οικογένεια, για γεύμα στους μαθητές, για διαγραφή χρεών προς τις ΔΕΚΟ, των σχολείων και των ΑΕΙ - ΑΤΕΙ. Και ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ (μαζί και ο ΣΥΡΙΖΑ 2) που τις απέρριψε.

Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, στη βάση της κοινής πια «μνημονιακής γραμμής», φουντώνει μια ψεύτικη διαμάχη ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ για τις δήθεν «κόκκινες» γραμμές που έχουν στην Παιδεία. Ας κάνουμε λοιπόν ένα τεστ: Ποιος προτείνει εξάλειψη παθογενειών και μείωση του κόστους στα πανεπιστημιακά συγγράμματα; Ποιος υπερηφανεύεται για την προώθηση της μαθητείας - τζάμπα εργασίας σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας της Γερμανίας; Ο απελθών υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ (ναι, καλά θυμάστε, αυτός που στις προγραμματικές δηλώσεις του έπιασε στο στόμα του τον Γληνό και την Ιμβριώτη...) παρουσιάζοντας το «παράλληλο πρόγραμμα» τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που θα ανακουφίζει παράλληλα με το μνημόνιο!

Ακριβώς τα ίδια και απαράλλαχτα πρότεινε ο υπουργός Παιδείας επί ΝΔ, Κ. Αρβανιτόπουλος! Για παράδειγμα, δήλωνε «να έχουμε δωρεάν συγγράμματα, αλλά να είναι στο κόστος που πρέπει. Πρέπει να εξορθολογίσουμε τα συγγράμματα των πάνω από 50 εκατομμύρια ευρώ που δίνει κάθε χρόνο το κράτος» (εφημ. «Τα Νέα», 22/10/2012).

Αλλωστε, ας μην ξεχνάμε: Το «δεν υπάρχει σάλιο» του Λοβέρδου, έγινε «μη ζητάτε τίποτα που να έχει δημοσιονομικό κόστος» από τον Κουράκη. Η κατάργηση των μνημονιακών νόμων στην Παιδεία έγινε συνέχιση του νόμου της ΝΔ για το Λύκειο. Αντί για προσλήψεις εκπαιδευτικών, όπως προεκλογικά έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Μπαλτάς κάλεσε μέσα στο καλοκαίρι σε «εθελοντική» παράταση του διδακτικού ωραρίου. Η εξαγγελία για επαναφορά σχολείων που συγχωνεύτηκαν έγινε νέες συγχωνεύσεις για να καλυφτούν τα κενά...

Τέλος, στο ίδιο πρόγραμμα (το «παράλληλο και ανακουφιστικό», για να μην ξεχνιόμαστε) ο ΣΥΡΙΖΑ «υπόσχεται» ότι θα λύσει το πρόβλημα της στέγασης των φοιτητών με το εξής «ανακουφιστικό» μέτρο: Να βρίσκονται σε απειλή έξωσης όλοι οι φοιτητές από το δεύτερο έτος και πέρα! Φανταστείτε τι θα κάνουν τώρα που δεν υπόσχονται και πολλά!

Και φυσικά, κανένας δεν μπορεί παρά να σκεφτεί ότι το γενικόλογο σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ 2 (ΛΑΕ) για ενίσχυση της δημόσιας δωρεάν Παιδείας, είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, κλείσιμο του ματιού στην καπιταλιστική κερδοφορία, όταν δεν γίνεται αναφορά για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, για κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Παιδεία, για να μην είναι η μόρφωση εμπόρευμα, που δίνεται σύμφωνα με την τσέπη του καθενός. Αλλωστε, τα στελέχη της ΛΑΕ ανέχτηκαν τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, που προέβλεπε με σαφήνεια επανεξέταση των δαπανών για την Παιδεία, προφανώς προς τα κάτω. Κυρίως, όμως, μέσα στο κίνημα, στα Σωματεία των εκπαιδευτικών, στις Ομοσπονδίες γονέων, σε Συλλόγους φοιτητών και σπουδαστών, υπερασπίστηκαν ως πατριωτικό καθήκον την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που έβαζε χέρι στα χρήματα των σχολικών επιτροπών, των ΑΕΙ - ΑΤΕΙ!

Κανένας να μη δώσει ψήφο στη ναζιστική - εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής, που θέλει τα παιδιά του λαού να είναι πιο ανταγωνιστικά (αυτή ήταν η κριτική που έκανε στο νόμο του Αρβανιτόπουλου), όπως λέει και ο ΟΟΣΑ και προτείνει «τσεκούρι» από τα 15 έτη γι' αυτούς «που δεν παίρνουν τα γράμματα».

Με το ΚΚΕ στο δρόμο της ανατροπής

Βασικό όπλο μας αποτελεί η δουλειά με τη στρατηγική μας, η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Να μιλήσουμε απλά και τεκμηριωμένα για τις δυνατότητες που δίνει η λαϊκή εξουσία και οικονομία να ικανοποιηθεί η ανάγκη για ολόπλευρη μόρφωση, για επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών του λαού, για σύγχρονες δωρεάν δομές Αθλητισμού και Πολιτισμού.

Καλούμε το λαό να δοκιμάσει τη δύναμή του και στο κίνημα και στην κάλπη. Να βρεθεί δίπλα με τους κομμουνιστές στους αγώνες. Να δυναμώσει το ΚΚΕ για να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής, για να τον περπατήσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Του
Κυριάκου ΙΩΑΝΝΙΔΗ*
*Ο Κυριάκος Ιωαννίδης είναι υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ