Η λαομίσητη δυναστεία...

 Δύο άρθρα από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ  του Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ

Η ΛΑΟΜΙΣΗΤΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ...

(κι οι «λογαριασμοί» της)

ΕΙΝΑΙ αναμφίβολα πρόκληση η απόφαση του Δικαστηρίου Δικαιωμάτων να επιστραφεί στους Γλύξμπουργκ η ακίνητη περιουσία τους στην Ελλάδα. Κι αποδείχνει - όπως πολύ σωστά υπογραμμίζει η ανακοίνωση του ΚΚΕ - πως δεν μπορούσε κανείς να περιμένει κάτι το διαφορετικό από εκείνους που στηρίζουν όλο το δίκαιο στην προστασία εκείνης της ιδιοκτησίας, που αποκτάται με τη ληστεία του ιδρώτα του λαού και του πλούτου κάθε χώρας.

ΚΙ ΑΝΕΜΙΖΕΙ τρισόλβιος ο επίγονος της συμμορίας (και για λογαριασμό της αδελφής και της θείας του) για τη γνωμάτευση που έβγαλε υπέρ αυτού το δικαστήριο, δηλώνοντας μάλιστα «Ιδιαίτερα ευγνώμων» για την καταδίκη της Ελλάδας. Θυμίζουμε εδώ ότι ο τέως απαιτεί αποζημίωση ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην περίπτωση, που δεν τους επιστραφεί η περιουσία τους...

ΦΛΟΓΕΡΟΣ υπερασπιστής της φάρας των Γλύξμπουργκ ο Κ. Μητσοτάκης ξεσπάθωσε υπερασπιστής του δικαιώματος των στη «βασιλική περιουσία» και θύμισε πως η ΝΔ είχε προχωρήσει σε έναν «τίμιο συμβιβασμό» με τον τέως βασιλέα με τον οποίον, όπως είπε, «είχαμε μείνει σύμφωνοι να του αποδοθεί τμήμα της βασιλικής περιουσίας»!

ΚΑΙ προχωρώντας στο «διά ταύτα» ο κ. τέως πρόεδρος της ΝΔ προσκαλεί την κυβέρνηση να ακολουθήσει το παράδειγμά του. Και να βρει με την «τέως βασιλική οικογένεια μια ανάλογη λύση (έναν τίμιο συμβιβασμό σαν τον δικό του) αλλιώτικα η χώρα μας θα διασυρθεί διεθνώς. Και ο λαός θα επιβαρυνθεί με μεγάλες αποζημιώσεις.

ΑΛΛΑ στ' αλήθεια η ξενόφερτη αυτή φάρα ποια σχέση είχε κι έχει με την Ελλάδα; Υπήρξε κανείς τους Ελληνας εκτός από τις ληξιαρχικές καταγραφές; Είχε κανένας ελληνική συνείδηση; Η δανέζικη ακρίδα, ακριβώς όπως η βαυαρέζικη ρήμαξε τη χώρα μας. Κι είναι αμέτρητες οι συμφορές που προκάλεσαν στην πατρίδα μας.

ΥΠΗΡΕΤΕΣ ξένων συμφερόντων, θησαύρισαν λαφυραγωγώντας ένα θεόφτωχο λαό. Με παχυλές χορηγίες, εξωφρενικές παροχές, με τα προκλητικά προνόμια, τις κομπίνες τα πεσκέσια και τις περιβόητες εκείνες προίκες... Παλάτια και πολυτελείς επαύλεις σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης, τσιφλίκια και οικοπεδάρες... Και ησυχαστήρια!!

ΠΩΣ ΜΑΖΕΨΑΝ αυτά τα «φτωχαδάκια» οι Γλύξμπουργκ τόσα αμύθητα πλούτη και μάλιστα σε μια χώρα, που την έδερνε άγρια η πείνα και που λιμοκτονούσε; Ηταν οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, που ολόκληρο αιώνα πρόσφεραν στο παλάτι τα πάντα ό,τι τους ζητούσαν: Χρήματα κτήματα, θαλαμηγούς, προίκες, προνόμια. Ο ένας συναγωνιζόταν τον άλλο για να εξασφαλίζουν της εξουσίας την εύνοια.

ΕΙΝΑΙ πολύ ενδεικτικά τα νούμερα της διαρπαγής και της κραιπάλης. Στα χρόνια της 4ης Αυγούστου, όταν ο Γεώργιος ο «Βου» έκανε «λογαριασμό» εισέπραξε και τα χρεωστούμενα, για τα χρόνια που ήταν διωγμένος ποσό πάνω από 300 εκατ. προπολεμικές δραχμές. Τότε επίσης τσέπωσε άλλα 100 εκατ. για το οικόπεδο των βασιλικών στάβλων (ήταν είπαν κληρονομιά του). Αρπαξε επίσης και για το κτήμα στο Τατόι σημαντικό ποσό. Ετσι που ο συνολικός λογαριασμός του έφτασε τα 500 εκατ. τα οποία φρόντισε να τα βγάλει έξω να τάχει για κάθε περίπτωση...

ΤΟ ΤΕΦΤΕΡΙ όμως της λεηλασίας έχει και στα κατοπινά χρόνια κι άλλες αποκαλυπτικές εγγραφές. Ηταν, αν θυμάμαι καλά το 1962, σε μια συζήτηση στη Βουλή, που ο κ. Κ. Μητσοτάκης πληροφορούσε το Κοινοβούλιο πως η βασιλική οικογένεια διέθετε αρμάδα από 14 θαλαμηγούς και προσέθετε: «Πολύ φοβούμαι ότι το παλάτι παραγνωρίζει τον προορισμό του και υποσκάπτει τα θεμέλιά του...».

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ αψευδέστατο και μοναδικό είναι ο τόμος της επίσημης καταγραφής ολόκληρης της κινητής κι ακίνητης περιουσίας των Γλύξμπουργκ που έγινε το 1973 και που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ τεύχος Α` Νο 278, 5.10.73. Στις 160 σελίδες είναι καταγραμμένος ένας αμέτρητος και αμύθητος θησαυρός από κάθε λογής αντικείμενα. Αγγεία, αγάλματα, βυζαντινά και μεταβυζαντινά. Φορητές εικόνες, που με πάθος κυνηγούσε και μάζευε η Φρειδερίκη, πίνακες ζωγραφικής δικών μας και ξένων ζωγράφων.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ σ' όλες βέβαια τις πτυχές και σ' όλες τις λεπτομέρειες της καταλήστευσης της χώρας από τους Γλύξμπουργκ αποτελεί και θα μείνει η «Μαύρη Βίβλος» διαφθοράς και διαρπαγής για την ξενόφερτη δυναστεία. Κι όχι μόνο γι' αυτήν. Αλλά και για όλους εκείνους τους πολιτικούς, μερικοί μάλιστα έχουν και το «φωτοστέφανο» δήθεν του εθνάρχη που για να ανεβούν και να κρατηθούν στην εξουσία τα έδιναν όλα στο παλάτι αυτά που ζητούσε κι ακόμη περισσότερα η λαομίσητη δυναστεία.

Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ με τους Γλύξμπουργκ μπορεί και πρέπει να εκκαθαριστεί. Και να κλείσει μια για πάντα. Το ΚΚΕ στην προχτεσινή ανακοίνωσή του υπογραμμίζει ότι «το θέμα μπορεί να λυθεί διά παντός με σχετική διάταξη στα πλαίσια της επικείμενης αναθεώρησης του Συντάγματος». Η προκλητική απόφαση, που εκτόξευσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα περιουσιακά των Γλύξμπουργκ είναι πια η στιγμή να πάρει τη δική μας, του λαού την οριστική απάντηση.

Η ΛΑΟΜΙΣΗΤΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ

(και τα αρχεία του Γλύξμπουργκ)

ΗΤΑΝ το 1938, δυο χρόνια πριν ξεσπάσει ο πόλεμος. Βρέθηκα τότε να δουλεύω στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ) κλητήρας γ' τάξης στην αρχή κι έπειτα ταξινόμος, μπήκα στο έργο της ταξινόμησης των αρχειακών συλλογών.

ΑΤΑΞΙΝΟΜΗΤΑ μέχρι τότε της Επανάστασης τα αρχεία (αυτά που γλίτωσαν και δεν τα πούλησαν σε δημοπρασία για σαρδελόχαρτο) έμεναν απλησίαστα από ιστορικούς και ερευνητές, εκτός από τον Γ. Βλαχογιάννη, διευθυντή των ΓΑΚ, που με διάφορους τρόπους είχε αποκλείσει να τα πλησιάσουν. Φυσικά με άνωθεν παρεμβάσεις ορισμένοι μπορούσαν να κάνουν επιμέρους έρευνες, αλλά ο κανόνας ήταν «φερμπότεν», γιατί είναι αταξινόμητα.

ΔΕΥΤΕΡΟ στη σειρά είναι το αρχείο του Καποδίστρια και ακολουθεί το αρχείο του Ανακτοβουλίου του Οθωνα. Η έρευνα στα αρχεία κι όταν μάλιστα αυτή γίνεται σε «άβατες, παρθένες» περιοχές έχει μια μεθυστική μαγεία, γιατί κάθε τόσο σου αποκαλύπτει θέματα που δεν τάχει πλησιάσει ερευνητής και σε προκαλούν να σταθείς, να τα προσέξεις περισσότερο. Κι ακριβώς αυτή είναι η στιγμή που κινδυνεύεις να ξεστρατίσεις από το κύριο θέμα, που πάνω σ' αυτό δουλεύεις.

ΜΙΑ τέτοια ερευνητική περιπέτεια στα εθνικά μας αρχεία, μου έδωσε αφορμές για ιστορικές εργασίες και θέματα πάνω στη νεότερη Ιστορία μας και όλες στηριγμένες πάνω σε ντοκουμέντα. Φυσικά αυτά μόνο δεν έφταναν και χρειάζονταν πολλά περισσότερα, που δεν υπήρχαν.

ΚΑΠΟΙΑ στιγμή, σε μέρες κατοχικές, σε έρευνα πάντα δοκιμαστική, μπήκα στην περιοχή, που ήταν σωριασμένοι δεκάδες φάκελοι, με άφθονο, όπως πάντα, επίστρωμα σκόνης.

ΗΤΑΝ τα χαρτιά της λαομίσητης δυναστείας των Γλύξμπουργκ και ειδικά αυτά που ανήκαν στον Γεώργιο τον Α', που είναι και ο πρώτος από τη δανική ακρίδα που μας φόρτωσαν οι περιβόητοι «προστάτες» και ειδικά οι Αγγλοι.

ΦΟΡΤΩΜΕΝΟΙ οι φάκελοι από χαρτομάνι, από κάθε λογής άλλα πράγματα και με απουσία εντυπωσιακή κάθε γραφτού που να αναφέρεται στην πολιτική ζωή της χώρας, σε διπλωματικά κείμενα, αναφορές, εκθέσεις και όλα όσα είναι φυσικό να υπάρχουν στις αρμόδιες υπηρεσίες της Αυλής.

ΤΩΡΑ όλο αυτό το χαρτομάνι με τις βασιλικές σφραγίδες και τα εθνόσημα τι ήταν; Οι υπηρεσίες του Παλατιού είχαν όλους τους λογαριασμούς για τις αγορές π.χ. υφασμάτων, πολυτελών φορεμάτων από τους μεγάλους μόδιστρους στο Παρίσι. Ατελείωτοι οι λογαριασμοί από τους οίκους αρωμάτων, λογαριασμοί για κρασιά και σαμπάνιες, φυσικά δεν έλειπαν και οι ντόπιοι λογαριασμοί από τα μεγάλα χασάπικα για φιλέτα, για κοτόπουλα, για μπάμιες Μπογιατίου!! Και για άλλα είδη εκλεκτά!! Μέριμνα ιδιαίτερη για τον πάγο και τις σαμπανιέρες!!!

ΘΥΜΑΜΑΙ πως ύστερα από το απογοητευτικό «μακροβούτι» στα χαρτιά αυτά των Γλύξμπουργκ γύρεψα να μάθω κάτι περισσότερο για το αρχείο του Γεωργίου του Α'. Ενας αξέχαστος αντιφασίστας συνάδελφος, από τους πρώτους υπαλλήλους στα ΓΑΚ, ο Κώστας Κωνσταντινίδης (αδελφός του μουσικού Κ. Γιαννίδη) μου εξιστόρησε την περιπέτεια που είχαν τα χαρτιά και που αυτός την είχε ζήσει. Το αρχείο του Γεωργίου του Α' παραδόθηκε στα ΓΑΚ τότε, ολόκληρο, ύστερα από το διώξιμο του βασιλέα Κωνσταντίνου.

ΜΟΛΙΣ ξαναγύρισαν πίσω οι Γλύξμπουργκ έσπευσαν αμέσως, φόρτωσαν τα καμιόνια και τα ξαναπήραν στο Παλάτι, αφού πρώτα έγινε διαλογή... Πήραν την αφρόκρεμα του Αρχείου, τα «φιλέτα» και άφησαν τις μπακατέλες, με τους λογαριασμούς των αρωμάτων, τα φορέματα και τις σαμπάνιες.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ του αρχείου αυτού είναι ενδεικτική. Και εύλογη πάντα η ερώτηση, πού βρίσκονται όλα αυτά τα δημόσια έγγραφα που συγκεντρώθηκαν στο Παλάτι;.. Χαρτιά για την 4η Αυγούστου, χαρτιά για την Κατοχή και τον Εμφύλιο, αμέτρητα τα χαρτιά για εκατοντάδες αγωνιστές, για τον Μπελογιάννη, τον Λαμπράκη. Χαρτιά, που «καίνε» και αποκαλύπτουν τους μεγάλους «Προστάτες» και τους υπηρέτες. Είναι η Ελλάδα που ρήμαξε, η ξένη ακρίδα. Οπως είχε γίνει με τη βαυαρική. Ο λογαριασμός καθαρός, ξάστερος. Μας χρωστούν, δεν τους χρωστάμε ούτε δεκάρα!..