Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

'Οταν η αστική τάξη και οι υπηρέτες της σου βγάζουν τη γλώσσα...

Κάναμε λοιπόν μια βόλτα με τις σημαίες μας, τις ανακοινώσεις μας, τη ντουντούκα μας , για να προπαγανδίσουμε τη συγκέντρωση στις 22 Οκτωβρίου.
Περάσαμε από τους πεζόδρομους της πόλης, μέσα από καφετέριες, μαγαζιά, κλπ. Από ότι φάνηκε μάλλον χαλάσαμε την ησυχία σε πολλούς, γιατί με τη ντουντούκα καλύπταμε τη μουσική γων καφετεριών και τις μάλλον πολύ ενδιαφέρουσες κουβέντες τους.Από τους νεαρούς θαμώνες δε, αντιμετωπίσαμε ενοχλημένα ως εχθρικά βλέμματα.  Οι περισσότεροι έπαιρναν την ανακοίνωση  αδιάφορα μόνο και μόνο για να ξεφορτωθούν τους ενοχλητικούς που εκεί κατα τις 7.00 το βραδάκι βάλθηκαν  να μιλάνε για "αγωνιστική απάντηση στο γκρέμισμα της μεγαλύτερης κατάκτησης της εργατικής  τάξης, της κοινωνικής ασφάλισης". Και όχι τίποτα άλλο , αλλά αυτοί  "οι άθλιοι" κομμουνιστές  χαλούσαν τη γραφικότητα του απογεύματος, φωνάζοντας μεσα στους πεζόδρομους της πόλης. Ακούς εκεί θράσος! Ξέρεις τι είναι να έχεις εξασφαλίσει με το ζόρι , με καυγάδες  ένα 5ευρο, για να πιεις έναν καφέ ...χαλαρά... να ξεχάσεις τη μιζέρια σου, να χαζέψεις κανέναν ωραίο...και να έρχονται οι Ερινύες του ΠΑΜΕ και να σου ξυπνάνε  την αποκοιμισμένη μέχρι και  σαπισμένη συνείδηση σου; Κώνιο που τους χρειάζεται!
Η μόνη παραφωνία, στον βάλτο της πόλης,ένας γέρος που μας ακολούθησε καμια 50αρια μέτρα φωνάζοντας "κρεμάλα στο Γουδί στους προδότες".
Τελείωσε αυτή  "υποχρέωση", τους αφήσαμε ήσυχους να συνεχίσουν ,γυρίσαμε στα γραφεία για τα σχέδια της επόμενης εξόρμησης. Εκεί εμείς αμετανόητοι......
Επιστροφή στο σπίτι και ξεφύλισμα των διαδικτιακών εφημερίδων. Πέφτω πάνω σε ένα άρθρο από ΤΑ ΝΕΑ. Έπεσα από τα σύννεφα. Τελικά ρε σεις δεν έχει μόνο η εργατική τάξη , οι εργαζόμενοι γενικά, προβλήματα.Έχει και η αστική τάξη και οι υπηρέτες της. Ξέρεις τι πράγμα είναι να σου κατεβάζουν το μηνιάτικο από 16.000 ευρώ στα 13.300 ευρώ ; Αλλά δε μπορώ να πω έκαναν αιματηρές υποχωρήσεις. Αρνήθηκαν πάρουν τα μπόνους τους. Ξέρετε πόσο δύσκολα βγαίνει  η χρονιά με 160.000 ευρώ; 
Έτσι για να νιώσετε κι  εσείς την αγωνία των Golden Boys, να ορισμένα αποσπάσματα του άρθρου. Εκτός να προτιμάτε να το διαβάσετε ολόκληρο.


«Κούρεμα» στα ρετιρέ των ΕΛΠΕ - Μεταξύ 161.000 και 252.000 ευρώ οι νέες απολαβές

"Τσεκούρι στις παχυλές αμοιβές της ιεραρχίας και των νέων διευθυντικών στελεχών των ΕΛΠΕ ανακοίνωσε χθες η διοίκηση της εταιρείας, και ενώ υπάρχουν σκέψεις για περαιτέρω μείωση 30% μέσα στο προσεχές διάστημα. "

"Οπως και να έχει, το θέμα είναι ότι μετά τις χθεσινές αποφάσεις οι απολαβές στην ανώτερη ιεραρχία των ΕΛΠΕ διαμορφώνονται ως εξής :
*  Για το δίδυμο Τσοτσορού (πρόεδρος)-Στεργιούλη (διευθύνων σύμβουλος), στα επίπεδα των 252.000 ευρώ μεικτά το χρόνο έναντι 400-420.000 ευρώ μεικτά των προκατόχων τους. Από τα 400.000 ευρώ, τα 280.000 ευρώ ήταν οι σταθερές ετήσιες απολαβές, και τα 140.000 ευρώ οι μεταβλητές (τα μπόνους δηλαδή). Με βάση τη χθεσινή απόφαση, οι σταθερές απολαβές μειώνονται κατά 10% και διαμορφώνονται σε 252.000 ευρώ, ενώ τα μπόνους περικόπτονται κατά 40% και περιορίζονται σε 84.000 ευρώ. 
*  Για τους 11 νέους γενικούς και ανώτερους διευθυντές που ανακοινώθηκαν χθες, ως συνέπεια της αναδιάρθρωσης του ομίλου, οι ετήσιες σταθερές απολαβές μειώνονται κατά 15% συγκριτικα με τα σημερινά επίπεδα. Δεδομένου ότι ο μέσος όρος των απολαβών αυτών σήμερα είναι 190.000 ευρώ μεικτά, οι νέοι μισθοί διαμορφώνονται σε 161.500 ευρώ, πάντα μεικτά.
Τα μπονους για φέτος έχουν καταργηθεί, ενώ από του χρόνου θα είναι κουτσουρεμένα κατά 30%."

"΄Ενα εύλογο ερώτημα είναι γιατί δεν υπήρξε ανάλογο ψαλίδι και στις αμοιβές των παλαιών διευθυντικών στελεχών, τα οποία μένουν στο απυρόβλητο.
«Γιατί θα γινόταν επανάσταση», είναι η απάντηση από πηγές του ομίλου. Μεταφέρουν μάλιστα κλίμα αναστάστωσης μέσα στο Δ.Σ. της εταιρείας, έντονες διαμαρτυρίες και φωνές κυρίως από τους εκπροσώπους του μετόχου ότι η απόφαση αυτή «μειώνει το ίδιο το κύρος της εταιρείας». Ενα μόνιμο άλλωστε επιχείρημα που διατυπωνεται από στελέχη και εργαζομένους στα ΕΛΠΕ είναι ότι οι αποδοχές στον ανταγωνιστικό όμιλο της Motor Oil είναι υψηλότερες."


3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολλές φορές κόσμος του ΚΚΕ αναφέρει μια σειρά από μάχες που έδωσε στα σωματεία. Πχ πέρυσι για την πανελλαδική κινητοποίηση του ΠΑΜΕ της 1/11/2014 είχε γράψει κάποιος:
«Είναι λογικό τα γκρουπούσκουλα που είναι πουθενάδες και ανύπαρκτοι σε όλους τους εργασιακούς χώρους να θεωρούν πάλη τις συγκεντρώσεις και τις πορείες και οχι την καθημερινή δράση και σε όλα τα επίπεδα στους τόπους δουλείας. Μια απλή επίσκεψη στο σαιτ του 902 φτάνει και περισσέυει για να αναδείξει τις συννεχείς κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα απο δεκάδες σωματείς φορείς και ενώσεις που πρόσκυνται στο ΠΑΜΕ.Ετσι κι αλλίως η συγκλονιστική συμμετοχή 700 περίπου σωματείων στην πανΕλλήνια συγκέντρωση του ΠΑΜΕ φανερώνει το ποιός στηρίζετε στους στενούε δεσμούς που έχει οικοδομήσει με την αδιάκοπη παρουσία του σε ημερίσια βάση δίνοντας πολύπλευρους αγώνες δίπλα στον εργάτη στον αγρότη στον νεολαίο.»
Πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 κάποιος άλλος είχε γράψει: «(…)Δεν σε ρώτησαν πιο πριν οι εργάτες και πι αγρότες να πάνε ολοι σπίτια τους μια ωρα αρχύτερα.Ξέρεις με τι κόπους και θυσίες δώθηκαν αυτοί οι αγώνες που αναφέρεις;Αν δεν είναι αυτοί αγώνες τότε ποιοί είναι;Δεν υπάρχει αγώνας που να δίνεται με ρήτρα νίκης.Που τα είδες εσυ αυτά;Οχι πάντως στο κίνημα και στην ταξική πάλη.Οι αγώνες στους οποίους πρωτοστατούσαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ υπέγραψαν αυξήσεις εν μέσω κρίσης π.χ στα Τρόφιμα-Ποτά. Οι νικηφόρες απεργίες είχαμε σε Cyprotel, Novotel, Ατερμων,Ανακυκλωση, Κατασκευές Μετρο ΖΑΒΕΛ»
Το ΚΚΕ κηρύττει ότι οι στόχοι αντίστασης στην επίθεση είναι λίγοι μιας και το ίδιο κάνει την λεγόμενη «αντεπίθεση». Λέει πως όπου υπάρχει και παρεμβαίνει υπάρχουν νίκες και τα πράγματα είναι καλύτερα. Ταυτόχρονα σε όλους τους τομείς που παρεμβαίνει η επίθεση έχει εφαρμοστεί. Ταυτόχρονα όλες οι νίκες που συχνά περιφέρει σαν τρόπαιο σε αυτό το blog αφορούν στόχους όπως η ανάκληση απολύσεων σε κάποιο σωματείο και η πληρωμή απλήρωτων εργαζομένων. Άρα η αντεπίθεση που προβάλλει αποτελεί εικονική πραγματικότητα. Επίσης, τέτοιου είδους μικρές νίκες έχουν υπάρξει και σε πολλούς χώρους που δεν υπάρχει παρέμβαση του ΚΚΕ. Άρα εν τέλει με αυτήν την ανάλυση περί αντεπίθεσης συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του κινήματος, την επαναδημιουργία των διαλυμένων σωματείων και συλλόγων ή προτιμά να αποφεύγει το πρόβλημα περιγράφοντας κάτι που δεν υπάρχει;
Για να μην ξεχνιόμαστε το ΚΚΕ αποτέλεσε για 50 χρόνια ουρά αστικών κομμάτων πρώτα της Ένωσης Κέντρου και μετά του ΠΑΣΟΚ καθώς αναζητούσε το μη μονοπωλιακό τμήμα της αστικής τάξης για να κάνει συμμαχία ( το λεγόμενο ΑΑΔΜ). Είναι παράξενο λοιπόν η σημερινή ηγεσία που είναι παιδιά του Φλωράκη και της συγκυβέρνησης του 1989 και εκείνης της γραμμής ξαφνικά να έγιναν επαναστάτες.
Κάπως έτσι δικαιολογείται και η στάση του τον Φλεβάρη του 2012 που ταυτόχρονα με το ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε εκλογές (άρα παύση κινήματος), που κατέθεσε πρόταση νόμου για κατάργηση του μνημονίου καλλιεργώντας κοινοβουλετικές αυταπάτες κτλ

ΔΚ

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ είπε...

Έχω την εντύπωση πως το ΚΚΕ έχει δώσει απαντήσεις για όλα τα ζητήματα που έχουν σχέση με την τακτική του και τη στρατηγική του ως το 1968. Θεωρώ αστοχο να επαναλαμβάνω πράγματα που έχουν απαντηθεί ήδη. Το να σε καλύπτει η απάντηση είναι άλλο ζήτημα.Αυτό σχετικά με το ΚΚΕ ως ουρά της Ένωσης Κέντρου.
Η στρατηγική και τακτική του ΚΚΕ από το 1974 και μετά σίγουρα μπορεί να συζητηθεί, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι μια κουβέντα που μπορεί να εξαντληθεί εδώ, αφού πρέπει να συνυπολογιστούν τόσο εσωτερικοί παραγοντες (ΑνδρουλακοΦαρακοΛαφαζαναίοι , κλπ) όσο και η γενκότερη κατάσταση και ο προσανατολισμός του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος υπό την επίδραση των αποφάσεων του 20ου συνεδρίου τόσο, όσο της ... περεστρόικας.
Όσον αφορά το ΠΑΜΕ. Φαντάζομαι ότι σου είναι γνωστή η εκτίμηση ότι το κίνημα έχει υποχωρήσει σοβαρά σε σημείο που να μην μπορεί να αντιπαρατεθεί ούτε στοιχειωδώς στο μέγεθος της επίθεσης του Κεφαλαίου. Η αντεπίθεση που το ΠΑΜΕ αναφέρει , περισσότερο ως αναγκαιότητα αναφέρεται παρά ως πραγματικότητα. Οι όποιες μικρές επιμέρους επιτυχίες είναι η μικρή φλογίτσα, η ελπίδα που δεν πρέπει να σβήσει για να μη θεωρηθεί από τους εργαζόμενους ότι όλα είναι τελειωμένα, ότι η νίκη των δυνάμεων του κεφαλαίουείναι τελική και καμιά προοπτική καλυτέρευσης δεν υπάρχει,καμιά ανατροπή σε όφελος του λαού, πράγμα που επιχειρείται είτε από δεξιά , είτε από "αριστερά" με τακτικές που θολώνουν τον κεντρικό στόχο ανατροπής (ΑΝΤΑΡΣΥΑ,ΛΑΕ).
Αν πρέπει να κουβεντιαστεί κάτι είναι το πως θα οργανωθεί ο αγώνας, με ποιους όρους και κυρίως ποιος είναι ο αντίπαλος, αλλα και ποια η προοπτική. Διαχειριζόμαστε απλά μια κατάσταση προσπαθώντας να αποσπάσουμε επιμέρους κατακτήσεις, ή ανοίγουμε δρόμο για άλλο σύστημα;

Ανώνυμος είπε...

Όσο αφορά τα ιστορικά στοιχεία προσωπικά μου φαίνεται παράξενο το ΚΚΕ να κάνει αυτοκριτική το 2008-2012 για γεγονότα που έγιναν πριν 4 δεκαετίες. Μου φαίνεται παράξενο επίσης να μην γίνεται λόγος για την καθέρεση της ηγεσίας του ΚΚΕ και την επιβολή της γραμμής της ειρηνικής συνύπαρξης με το σύστημα και του ειρηνικού περάσματος στον σοσιαλισμό μετά τα γεγονότα στην ΕΣΣΔ το 1956. Να μην γίνεται λόγος πχ για τον πόλεμο που συμμετείχε η ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν και το ΚΚΕ επικροτούσε κτλ κτλ.

Στο σήμερα πιστεύω ότι για να ανοίξει ο δρόμος για μια Ελλάδα σοσιαλιστική και ανεξάρτητη από τον ιμπεριαλισμό είναι απαραίτητο οικοδομηθεί ένα μέτωπο αντίστασης και διεκδίκησης απέναντι στο σύστημα. Αυτό αφορά τους χώρους δουλειάς, σπουδών τις γειτονιές. Αφορά την σύνδεση των αγώνων μεταξύ τους και την κοινή δράση στο κίνημα.

Το ΚΚΕ πχ απέφυγε να εμπλακεί σε μια τεράστια κίνηση μαζών που ήταν οι αγανακτησμένοι γιατί είχαν λάθος πολίτικο περιεχόμενο. (που είχαν αλλά ένα κόμμα που θέλει να λέγεται κουμουνιστικό θα έπρεπε να παρέμβει στην κίνηση των μαζών για να συμβάλει στην πολιτικοποίηση τους). Το ίδιο ισχύει για τους αγώνες στην Κερατέα και την Χαλκιδική και πολλούς άλλους. Είναι τελείως λάθος πχ να μην βγαίνει δήλωση αλληλεγγύης σε απολυμένους επειδή ανήκουν σε άλλο πολιτικό χώρο. Είναι τελείως λάθος να μην γίνεται λόγος για την εξάρτηση της χώρας από τον ιμπεριαλισμό ΗΠΑ και ΕΕ και να μην αναφέρεται ο στόχος της ανεξαρτησίας (που είναι αλληλένδετος με τον σοσιαλισμό). Για μένα η ανάλυση της αλληλεξάρτησης είναι σοφιστεία της ηγεσίας του ΚΚΕ για να μην αναλάβει τα καθήκοντα που της αναλογούν.

ΔΚ