«Στο μνημείο που
βλέπετε, υπάρχει ένα κενό» είπε σε μια αποστροφή του λόγου της η Στέλλα
Χρηστέα και εξήγησε: «Λείπει το όνομα του Χαράλαμπου Σπηλιωτόπουλου
του Ηρακλή, που το 1947, πιστός στο κάλεσμα του Κόμματος, έφυγε από την
Αθήνα που ήταν καταδιωκόμενος και κατατάχθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό
Πελοποννήσου. Πολέμησε και αναδείχθηκε σε διοικητή της Λαϊκής
Πολιτοφυλακής στην περιοχή Ολυμπίας και ακολούθησε και αυτός τη μοίρα
των χιλιάδων αγωνιστών στις εκκαθαριστικές το 1949. Συνελήφθη στην Ηλεία
και εκτελέστηκε χωρίς δίκη.
Και αυτός ο ήρωας ανήκει στους
χιλιάδες τιμημένους νεκρούς που έπεσαν στη μάχη για το δίκιο του λαού.
Δεν τον χαρίζουμε στη λήθη, θα τον τιμάμε. Δεν είναι ανάμεσα στα
ονόματα, γιατί απαίτησαν τα αδέλφια του να μην αναγραφεί. Εμείς δεν τον
αποκηρύσσουμε. Δεν μπορεί να μπαίνουν στην ίδια μοίρα αυτοί που
πολέμησαν γι' αυτά τα αγνά ιδανικά, με αυτούς που τους πολέμησαν με
λύσσα. Με αυτούς που ήταν ταγμένοι στην υπηρεσία του αντιπάλου, για τη
διατήρηση του σάπιου, εκμεταλλευτικού συστήματος».
Το ΚΚΕ , με την εμφάνιση
του, εκδηλώνει την πρωτοπορία του στην πράξη και στο μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα
της παιδείας του λαού μας. Η παιδεία γίνεταιζήτημα ταξικής, πάλης ανάμεσα στην αστική και την εργατική τάξη.
Απέναντι πλέον από την αστική
εκπαιδευτική πολιτική υπάρχει ένας ταξικός αντίλογος που είναι η καινούργια
θέση με την επαναστατική δραστηριοποίησητης εργατικής τάξης και των φτωχών αγροτικών στρωμάτων.
To πόσο το ΚΚΕ ταυτίστηκε με τα εκπαιδευτικά προβλήματα στις 2 πρώτες
δεκαετίες της ίδρυσης του, φαίνεταιαπό
το ότι ένας μεγάλος αριθμός στελεχών του είναι δάσκαλοι και γενικότερα
εκπαιδευτικοί που με την παρουσία τους έδωσαν ειδικό βάρος στη δράση του
κόμματος στην εκπαίδευση. Πολλοίαπό
αυτούς έφτασανμέχρι την κορυφή της
κομματικής ιεραχίας όπως είναι ο Παναγής Δημητράτος, Πρόεδρος και Γ.Γραμματέαςαλληλοδιαδόχως της ΔΟΕ, ο Νίκος Πλουμπίδης, ο
Γιάννης Ζεύγος, ο Δημήτρης Γληνός, η Ρόζα Ιμβριώτη.
Μεγάλες
μορφές του πνεύματος , όπως ο Κώστας Βάρναληςστρατεύτηκαν δίπλα στο ΚΚΕ.
Φυσικά
η αστική τάξη δεν έμεινε με τα χέρια σταυρωμένα παρακολουθώντας την όλο και πιο
έντονη δράση του κόμματος , την όλο και μεγαλύτερη παρέμβαση του στην
πνευματική – καλλιτεχνική ζωή της πατρίδας μας.
·Με χοντροκομμένα μέτρα, όπως:
·Η επιτροπή του υπουργείου Παιδείας το 1927 "για την
καταπολέμηση του κομμουνισμού στα σχολεία",
·Οι διώξεις πρωτοπόρων εκπαιδευτικών, οι
εξορίες, οι φυλακίσεις.
Όλα
αυτά συμβαίνουν υπό το φως του πρώτου εργατικού κράτους η δημιουργία του
οποίουάσκησε αποφασιστική επίδραση και
για την εκπαιδευτική πραγματικότητα, πυροδοτώνταςπολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις που
αλλάζουντη ζωή των ανθρώπων.
΄Ισως από τα πιο χαρακτηριστικά
σημεία προσφοράς στις πιο δύσκολες
στιγμές της ταξικής πάλης αποτελεί η μορφωτική προσπάθεια του κόμματος στις
φυλακές και στις εξορίες οι οποίες αποτέλεσαν σημείο συνάντησης των μεγάλων
παιδαγωγών και του απλού αλλά συνειδητού προλεταριάτου.
Εκεί οι μεγάλοι παιδαγωγοί όπως ο Γληνός και ο Παπαμαύρος
συναντούν τους πραγματικούς προλετάριους, που ενσαρκώνουν στην πράξη τα μεγάλα
ιδανικά τους. Γίνονται πρότυπα δασκάλων που μαθαίνουν από τους μαθητές τους. Ο
Δημήτρης Γληνός είχε πει για τη φυλάκισή του το 1936 στην Ανάφη: "Βλέπω
φως. Γίνεσαι εσύ μαθητής κι ο λαός απλά και σοφά σε μπάζει στο μεγάλο σχολείο της ζωής”.
Οι κομμουνιστές εκπαιδευτικοί στάθηκανδίπλα στο λαό στιςδύσκολεςεκείνες περιόδους και πάλεψαν με αυταπάρνηση, θυσιάζοντας ακόμα και τη
ζωή τους, δημιουργώντας ένα αγωνιστικό ήθος που τους έκανε ναξεχωρίζουν,να ακτινοβολούν , να επιβάλλονται.
Αυτό είναι μια βαριά παρακαταθήκη για όλουςτουςσημερινούς κομμουνιστές
εκπαιδευτικούς.
Ο
Κωνσταντίνος δεν ήταν ούτε μεγάλος στρατηγός. Αν και νίκησε τους
αντιπάλους του δεν έδειξε ιδιαίτερα στρατιωτικά προσόντα. Οι πιο πολλές
νίκες του οφείλονται στο φανατισμό των στρατιωτών του, στην επιδεξιότητα
των αρχηγών τους και στην καλύτερη τεχνική οργάνωσή τους («Η μεταστροφή
του Κωνσταντίνου» του Ρούμπενς)
Ο Κωνσταντίνος
(< λατ. Constantinus < επίθ. constans) είναι ο σταθερός,
επίμονος, πεισματάρης, ταυτόχρονα δε και διαρκής - όχι εφήμερος. Το
χαρακτηρισμό «Κονστάνς» τον έδιναν στους αυτοκράτορες, κατά τους χρόνους
που ο αυτοκρατορικός θρόνος της Ρώμης ήταν εξαιρετικά ασταθής, αφού οι
πραιτοριανοί έφταναν μέχρι του σημείου να πουλούν το θρόνο σε
δημοπρασία, όπως ακριβώς συνέβη με τον Δίδιο Ιουλιανό.
Πρώτος ο Ευτρόπιος έδωσε στο παιδί του, μελλοντικό αυτοκράτορα, το όνομα Κωνστάντιους
(επίρρημα ανάλογο με το «διαρκώς - συνεχώς»). Εμεινε γνωστός ως
Κωνστάντιος Χλωρός χάρη στους βυζαντινούς ιστορικούς που εξελλήνισαν το
όνομα και έδωσαν και το προσωνύμιο «Χλωρός», δηλαδή «Ο Χλωμός», λόγω του
χλομού του προσώπου. Ο Κωνστάντιος Χλωρός, το παιδί του (από την παλλακίδα Ελένη) το ονόμασε Κωνσταντίνον (δηλαδή μικρούλη, πεισματάρη). Αργότερα, ο «μικρούλης» Κωνσταντίνος αναδείχθηκε Μέγας και συνέχισε την πατρική παράδοση, δίνοντας στα παιδιά του τα ονόματα: «Κωνσταντίνος
- Κωνστάντιος και Κώνστανς, που εκφράζουν όλα μαζί τη διάρκεια, τη
σταθερότητα και την πίστη. Εκτοτε αυτό το όνομα έφεραν 13 αυτοκράτορες
του Βυζαντίου.
Εχει
συσσωρευτεί ήδη αρκετή πείρα για να βγουν κρίσιμα συμπεράσματα για την
κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής στην Παιδεία, συνολικά. Πιο
συγκεκριμένα, η κυβέρνηση έχει προχωρήσει α) σε μια σειρά νομοθετικές
ρυθμίσεις, β) στη δημοσιοποίηση των κατευθύνσεων που δίνονται ως βασικά
πορίσματα του διαλόγου για την Παιδεία και γ) κυρίως συνεχίζει και πολλές φορές βαθαίνει και επεκτείνει την αστική στρατηγική για την Εκπαίδευση.
Φυσικά,
για να μην ξεχνιόμαστε, η συνέχιση της αντιλαϊκής εκπαιδευτικής
πολιτικής πατάει - ανάμεσα στα άλλα - στο 3ο μνημόνιο που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ
- ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι - ΑΝΕΛ στη Βουλή, τον Αύγουστο του 2015. Σε αυτό
λοιπόν ελέγχονται, όχι μόνο τα δημοσιονομικά της Εκπαίδευσης αλλά και
βασικές στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου στη βάση των κατευθύνσεων του
ΟΟΣΑ και της ΕΕ, οι οποίες δεν αλλάζουν (δεν θα μπορούσαν άλλωστε,
γιατί αφορούν το σκληρό πυρήνα της στρατηγικής του κεφαλαίου). Αλλωστε, η
διαπραγμάτευση της νέας έκθεσης του ΟΟΣΑ για την Παιδεία καταλήγει
τελικά στα ίδια. Δηλαδή, η «αξιολόγηση» με βάση τα κριτήρια της αγοράς, η
αυτονομία των σχολικών μονάδων, που δεν είναι άλλο πράγμα από την
αναζήτηση χορηγών και την ανοιχτή πια κατηγοριοποίηση των σχολικών
προγραμμάτων. Αυτό είναι το πραγματικό ταξικό περιεχόμενο των
«μεταρρυθμίσεων» στην Παιδεία που προβάλλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ
και συμφωνούν - παρά τις όποιες επιμέρους διαφοροποιήσεις και «κορώνες» -
και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.
Tα γεγονότα είναι λίγο - πολύ γνωστά: Η φετινή
συμμετοχή της Ουκρανίας στη Γιουροβίζιον με τον τίτλο «1944», που μιλάει
για την εκτόπιση των Τατάρων από την Κριμαία κατά τη διάρκεια του Β'
Παγκόσμιου Πολέμου, πήρε την πρώτη θέση στο διαγωνισμό. Τα ΜΜΕ μετέδωσαν
όλο συγκίνηση την ιστορία των «κακόμοιρων» Τατάρων που διώχτηκαν από
τον «εγκληματία» Στάλιν. Η Ρωσία κατήγγειλε τη συμμετοχή ενός «πολιτικού
τραγουδιού» και την «πολιτική εκμετάλλευση» της «τραγωδίας» των
Τατάρων. Και η Τζαμάλα, η ερμηνεύτρια, θυμήθηκε την προγιαγιά της και
έκλαψε με δάκρυα περηφάνιας λίγο πριν πάρει τις ανθοδέσμες από τα
αιματοβαμμένα χέρια των εκπροσώπων της κυβέρνησης της Ουκρανίας και
δηλώσει ότι «η πραγματική ιστορία της Ουκρανίας ακούστηκε».
Είναι από τις περιπτώσεις που δεν μπορείς να γράψεις πολλά. Από τη στιγμή που θα βρεθείς στο χώρο τα συναισθήματα είναι έντονα.Είσαι αντιμέτωπος με την ιστορία. Κάθε φορά που βρίσκεσαι μπροστά σε μια προθήκη αναρρωτιέσαι, από τι υλικό ήταν φτιαγμένοι αυτοί οι άνθρωποι. Ο χώρος σε αναγκάζει να σκεφτείς που βρίσκεσαι, τι κάνεις , τι έπρεπε να έχεις κάνει. Νιώθεις δέος για τη μεγαλοσύνη του κόμματος της εργατικής τάξης.
Δε χρειάζεται να σας πω ότι είναι απολύτως απαραίτητο να πάτε. Μέλη του παρτήματος ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ θα ξεναγήσουν.
Mε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Παιδείας,
την Παρασκευή 13 Μάη, στη 1 το μεσημέρι, υποδέχονται οι εκπαιδευτικοί
τις αποφάσεις της κυβέρνησης για τις αλλαγές στα δημοτικά σχολεία από
Σεπτέμβρη, που θα σημάνουν δραστική μείωση των εκπαιδευτικών στα σχολεία
και κατά συνέπεια απολύσεις (μη προσλήψεις) χιλιάδων αναπληρωτών
εκπαιδευτικών.
Τις προηγούμενες βδομάδες έγινε πολλή
συζήτηση γι' αυτές τις αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα των δημοτικών
σχολείων που έφερε το υπουργείο Παιδείας με Υπουργική Απόφαση, αλλά και
για τους όρους λειτουργίας των νηπιαγωγείων από Σεπτέμβρη, μετά και τη
σχετική ρύθμιση που ψηφίστηκε μέσα στο νομοσχέδιο για την Ερευνα. Κι ενώ
όλες αυτές οι ρυθμίσεις αποκαλύπτουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να
διαχειριστεί τα τεράστια κενά στην Εκπαίδευση με λιγότερους
εκπαιδευτικούς, ο υπουργός Παιδείας επιχείρησε - μιλώντας στη Βουλή στις
5 Μάη - να εμφανίσει ότι οι αλλαγές που φέρνει, υπαγορεύονται από
παιδαγωγικά κριτήρια.
Αναφορικά με τα δημοτικά σχολεία, θυμίζουμε
ότι θα λειτουργούν πλέον έως τη 1.15 μ.μ., περικόπτοντας πολλές
διδακτικές ώρες από τα δημοτικά σχολεία με Ενιαίο Αναμορφωμένο
Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ), όπου φοιτούν περισσότεροι από τους μισούς
μαθητές της χώρας, ενώ προσθαφαιρέσεις ωρών γίνονται και στα υπόλοιπα
δημοτικά. Παράλληλα, περικόπτονται τα ολοήμερα τμήματα, τα οποία πλέον
θα δέχονται μόνο μαθητές των οποίων και οι δυο γονείς είναι εργαζόμενοι,
αποκλείοντας έτσι τα παιδιά των ανέργων, ενώ επίσης δεν θα υπάρχει
μόνιμος δάσκαλος στα ολοήμερα, αλλά οι ανάγκες τους θα καλύπτονται εκ
περιτροπής από δασκάλους του συλλόγου διδασκόντων.
Έχετε ακούσει ,φαντάζομαι , το τραγούδι του Μηλιώκα "Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες". Ε, λοιπόν πριν περάσουν λίγες ώρες από την ψήφιση του ασφαληστρικού-φορομπηχτικού νομοσχεδίου, ο Κατρούγκαλος σας έφτυσε όλους κατάμουτρα. Και λέω σας έφτυσε, εννοώντας όλους εσάς που διαλέξατε τη γκρίνια και τα μυξοκλάματα από το να κατέβαιτε στους δρόμους, θεωρώντας ότι είναι όλα τελειωμένα και δε γίνεται τίποτα.
Αν καταλάβατε καλά, επιβεβαίωσε αυτό που το ΚΚΕ, λέει τόσο καιρό. ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ. Είπε δηλαδή πως αν ήταν στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες, τότε θα το σκεφτόντουσαν πολύ να το ψηφίσουν. Τώρα σου λέει ο άνθρωπος, άνθρωπος ο Κατρούγκαλος για φαντάσου, το ΠΑΜΕ μόνο ήταν στους δρόμους. Όλοι οι άλλοι ήταν σπίτια τους ή για καφέ, άρα συμφωνούν. Έχει δίκιο; Έχει άδικο; Εσείς ξέρετε.
Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, ο τίτλος του άρθρου είναι του blog και βγαίνει σαν συμπέρασμα από το ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη. Θα μου πείτε βέβαια πως "κομίζω γλαύκα εις Αθήνας" , αλλά μέρες που είναι δεν είναι να δίνουμε αφορμές. Όχι πως δεν καταλαβαίνει πλέον ο καθένας το ρόλο τους, αλλά είναι θρασείς αυτοί και οι συνοδοιπόροι τους (ΛΑΕ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ).
Πάντως είναι ορατό πλέον δια γυννού οφθαλμού γιατί "λατρεύουν " να μισούν το ΠΑΜΕ. Θα ήταν ιδιαίτερα ευτυχισμένη η αστική τάξη αν είχε ξεμπλέξει με το ταξικό κίνημα και είχε να κάνει με τους ξεπουλημένους και τα τσιράκια τους. Δυστυχώς όμως όπως φαίνεται από την όλο και μεγαλύτερη μαζικότητα των συλλαλητηριων του ΠΑΜΕ, σε αντίθεση με τα σούργελα ΓΣΕΕ και λοιπές "αριστερές" δυνάμεις, έχουν μπλέξει και το ξέρουν.
H Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Ναύπλιο ολολκληρώθηκε με την πορεία στους δρόμους της πόλης. Η διαδρομή όμως στον παράλληλο προς το λιμλάνι δρόμο, είχε ξεχωριστό ενδιαφέρον. Από τη μια μεριά, όπως βλέπετε στην εικόνα, αραδιασμένα δεκάδες σκάφη , εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, από την άλλη η εργατική τάξη να διαδηλώνει ότι "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη". Τα περιέργα όσο και εχθρικά βλέματα από τις θαλαμηγούς επιβεβαίωναν το δίκιο μας...
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι πιο υποχωρητικό, συμβιβαστικό και εκφυλισμένο εμφανίστηκε στις γραμμές της ταξικής πάλης, τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα,
μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής,
στη συζήτηση του νόμου - λαιμητόμου για το Ασφαλιστικό και το
Φορολογικό.
«Είστε στυλοβάτες του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος», είπε
χαρακτηριστικά απευθυνόμενη στην κυβέρνηση. Τόνισε ότι τα χοντρά ψέματα
που είπε ο ΣΥΡΙΖΑ και η χοντρή εξαπάτηση που έκανε στο λαό, είναι ότι
υποστήριζε πως με κυβέρνηση της Αριστεράς «ο άνθρωπος θα ήταν πάνω από
τα κέρδη», ότι «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός», ότι η ΕΕ μπορεί να
γίνει ΕΕ των εργαζομένων, ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος μπορεί να
καταργηθεί με την πολιτική συνεννόηση και την εφαρμογή του διεθνούς
δικαίου.
Σημείωσε ακόμη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μεταλλάχθηκε, αλλά αποκαλύφθηκε και
υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση με την πολιτική που έχει δεν μπορεί να
πείσει το λαό πάρα μόνο με ψέματα και εξαπάτηση. Τόνισε ακόμη ότι ο λαός
δεν πιάστηκε στον ύπνο και προειδοποίησε ότι η κυβέρνηση δεν έχει δει
ακόμα αυτό που πρέπει να δει από ένα κίνημα που θα έχει τα πόδια του
εκεί που πρέπει, στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, κατά κλάδο, εκεί
που πονάει τον πραγματικό αντίπαλο του λαού.
Αναφερόμενη στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης η Αλέκα Παπαρήγα
υπενθύμισε ότι τα κριτήρια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών είναι η φθηνή
εργατική δύναμη και να μην υπάρχει κανένα εμπόδιο στην κίνηση κεφαλαίων.
Αναφερόμενη τέλος στην «εμπιστοσύνη» των θεσμών στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ,
είπε ότι «δέχεστε τους χαιρετισμούς και τις θωπείες αυτών που βρίζατε
μέχρι να γίνετε κυβέρνηση και τώρα λέτε "μας αναγνωρίζουν ότι είμαστε
φερέγγυοι". Ε, λοιπόν, αυτό πρέπει να ξέρει ο λαός. Όσο αυτοί σας
αναγνωρίζουν ως φερέγγυους, τόσο ο λαός πρέπει να παλεύει με όρους
ρήξης, αντεπίθεσης και ανατροπής».
Σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων οι δύο
"συγκεντρώσεις" σήμερα στο Ναύπλιο. Πρώτη η συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ
στην πλατεία Καποδίστρια . Η δεύτερη ήταν η "συγκέντρωση" στην
έκθεση πολυτελών σκαφών , θαλαμηγών και βάλε στο λιμάνι του Ναυπλίου.
Περισσότερος κόσμος στη δεύτερη συγκέντρωση.
Αντέχουμε... Εξάλλου το Γαλατικό χωριό του 6%
δεν παραδίνεται και στο τέλος θα νικήσει τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο δε
Καίσαρας, ως άλλος Ξέρξης, θα παρακολουθεί από το θρόνο του τη συντριβή των
λεγεώνεων του.
Η αντίληψη ότι μπορείτε να σταματήσετε το ΠΑΜΕ είναι τουλάχιστο βλακώδης. Δε γίνεται και πάρτε το χαμπάρι.Όσα μέτρα και να πάρετε όσα οδοφράγματα και να στήσετε.
Πάρτε το απόφαση. Το ΠΑΜΕ θα σας στοιχειώνει για όσο χρόνο χρειαστεί να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία στα χέρια της και να σας πετάξει στα σκουπίδια της ιστορίας εκεί όπου ανήκετε εσείς και η τάξη που υπηρετείτε.
Ερχόμαστε από πολύ μακριά. Από τις πιο δοξασμένες σελίδες, του ταξικού κινήματος, της εθνικής αντίστασης, των εξοριών και των εκτελεστικών αποσπασμάτων που οι παππούδες μας πότισαν με το αίμα τους το χώμα τούτης της πατρίδας.....
Η
κυβέρνηση για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου φέρνει μέσα στο
Σαββατοκύριακο σαν τον κλέφτη τις βάρβαρες προτάσεις για το ασφαλιστικό
και το φορολογικό!
Όλοι στους δρόμους! Όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις!
Παρασκευή 6 Μάη, 11πμ στην Ομόνοια!
Σάββατο 7 Μάη, 6μμ στην Ομόνοια!
Κυριακή 8 Μάη, 10.00πμ στο Σύνταγμα!
Έφτασε η ώρα της μάχης! Κανείς να μη λιποτακτήσει! Δίνουμε όλοι το παρόν!
Δίνουμε
αγώνα για να μην περάσει ο νόμος - λαιμητόμος για το Ασφαλιστικό, το
νέο φορολογικό! Δε συμβιβαζόμαστε με την εξαθλίωση, την ανέχεια, τη νέα
σφαγή στη ζωή μας! Ενωμένοι, δυνατοί, με πίστη στο δίκιο μας, μπορούμε
να τους αντιμετωπίσουμε!
Να
απαντήσουμε με την ετοιμότητα μας στις άθλιες πρακτικές της κυβέρνησης,
τις μεθοδεύσεις της για να περάσει τη νέα βαρβαρότητα στη ζωή μας, στα
μουγκά!
Να νεκρώσουν τα πάντα! Να σταματήσει η παραγωγή παντού!
Κανείς εργαζόμενος καμία βάρδια στη δουλειά!
Ούτε ψυχή σε εργοστάσια, εργοτάξια, γραφεία, μαγαζιά, λιμάνια, καράβια!
Ακόμα
κι αν η κυβερνητική πλειοψηφία μαζί με τους γνωστούς πρόθυμους ψηφίσουν
τα άγρια μέτρα, η 48ωρη απεργία με τη μαζικότητα, τη συμμετοχή, την
οργάνωση και τον παλμό της μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για την
ανατροπή τους μέσα από τους αγώνες μας!
Δε σκύβουμε το κεφάλι! Δε γονατίζουμε!
Κανένας δε γλιτώνει από τη νέα βάρβαρη επίθεση!
Γυρίζουν τον εργαζόμενο λαό δεκάδες χρόνια πίσω!
Ότι
γνωρίσαμε μέχρι σήμερα από ασφαλιστικά δικαιώματα συνθλίβονται για
λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων. Θέλουν να ξεμπερδέψουν μια και
καλή με το βαρίδι της Κοινωνικής Ασφάλισης, για να προστατευτεί και να
αυξηθεί η κερδοφορία των μονοπωλίων. Παράλληλα, φέρνουν νέα
φοροεπιδρομή, νέα ασήκωτα βάρη στις πλάτες μας, νέα αιμορραγία στο ήδη
άθλιο λαϊκό εισόδημα!
Οι αγώνες των προηγούμενων μηνών χάραξαν το δρόμο! Φανερώθηκε η δυναμική που έχει η συμμαχία του εργαζόμενου λαού!
Εργαζόμενε, άνεργε, νέα και νέε,
Σήκωσε τώρα κεφάλι! Δώσε μαχητική απάντηση στα
διλήμματα που σου βάζουν η κυβέρνηση και οι μεγαλοεργοδότες! Έχουν
στόχο να σε τρομοκρατήσουν. Μη δέχεσαι να σε απειλούν, να σε φοβίζουν,
να σου κουνούν το δάχτυλο οι χορτάτοι, οι κλέφτες του μόχθου σου. Να μην
αφήσεις τη ζωή σου, στα χέρια των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των
τραπεζιτών, της μεγαλοεργοδοσίας και των κομμάτων τους!
Όλοι μαζί, εργάτες, φτωχοί αγρότες, ελευθεροεπαγγελματίες, επιστήμονες!
Έχουμε τη δύναμη να τους σταματήσουμε!
Αν κάνουμε πίσω δε θα σταματήσουν πουθενά! Δε θα μας αφήσουν τίποτα!
Ή θα υποταχτούμε και θα τα σαρώσουν όλα, ή θα τους πάρουμε στο κυνήγι!
Με
εμπιστοσύνη στη δύναμή μας! Εμείς παράγουμε τον πλούτο, εμείς μπορούμε
να ζήσουμε καλύτερα χωρίς αυτούς που μας εκμεταλλεύονται, αυτοί δεν
μπορούν να κερδίζουν χωρίς εμάς!