Καθόλου τυχαία, την ίδια μέρα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τη «Λευκή Βίβλο» για την ενιαία αγορά της τότε ΕΟΚ (14 Ιούνη 1985), στην πόλη Schengen (Σένγκεν) του Λουξεμβούργου, η Γερμανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία υπέγραφαν τη «Συμφωνία Σένγκεν», που προέβλεπε τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα των συμβαλλόμενων χωρών. Η ουσία ήταν η ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων χωρίς συνοριακούς ελέγχους και τις συνεπαγόμενες καθυστερήσεις, καθώς και η ελεύθερη κυκλοφορία εργατικού δυναμικού, που και τα δύο συνδέονταν με τη λειτουργία της ενιαίας καπιταλιστικής αγοράς της ΕΕ, που θα έπαιρνε την τελική της μορφή με την ιδρυτική Συνθήκη της ΕΕ, τη Συνθήκη του Μαάστριχτ και τις 4 θεμελιώδεις ελευθερίες του κεφαλαίου που θέσπισε. Στη συνέχεια ενσωματώθηκε στη Συνθήκη του Αμστερνταμ και στο λεγόμενο «κεκτημένο» της ΕΕ. Σήμερα, στη Συνθήκη Σένγκεν ανήκουν 22 κράτη - μέλη και 4 μη κράτη - μέλη της ΕΕ.
Η αλήθεια όμως δεν μπορεί να κρυφτεί: Γιατί η Συνθήκη Σένγκεν σε καμία περίπτωση δεν εγγυάται τα «ανοιχτά σύνορα» στην ΕΕ, αφού αυτά ανοιγοκλείνουν σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και τα συμφέροντα των διαφόρων αστικών κυβερνήσεων που το υπηρετούν. Αυτό φανερώνουν οι φράχτες και τα τείχη που ορθώνονται, με πλήρη ισχύ της Σένγκεν, στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ουγγαρία, στη Σλοβενία, στη Σουηδία, στη Δανία. Αυτό αποδεικνύουν περίτρανα επίσης τόσο η ενεργοποίηση των άρθρων 19 και 26 της Σένγκεν που προωθεί τώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ελλάδα, σύμφωνα με τα οποία είναι δυνατή η παράταση των εσωτερικών ελέγχων μέχρι και δύο χρόνια, σε περίπτωση που δεν έχει βελτιωθεί η φύλαξη των «εξωτερικών συνόρων».
Αμεση λοιπόν συνέπεια της εφαρμογής της Σένγκεν και της πλήρους ενεργοποίησης όλων των κατασταλτικών μηχανισμών που τη συνοδεύουν, και όχι η έξοδος από αυτή, είναι ο ορατός κίνδυνος να μετατραπεί η Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών. Να εγκλωβιστούν μαζικά δεκάδες χιλιάδες απελπισμένοι πρόσφυγες στην Ελλάδα, που θα θεωρούνται ανεπιθύμητοι από τις αστικές τάξεις των άλλων κρατών - μελών της ΕΕ, και «περίσσιοι» από το τάισμα των επιχειρηματικών ομίλων με πάμφθηνο σχετικά ειδικευμένο και νεαρής ηλικίας εργατικό δυναμικό.
Επιπρόσθετα, στο πλαίσιο της Σένγκεν περιλαμβάνεται και το δόγμα της Ενισχυμένης Αστυνομικής Συνεργασίας (συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων διασυνοριακής παρακολούθησης και συνεχούς καταδίωξης).
Δηλαδή, πρόκειται για οργανωμένο μηχανισμό καταστολής που θεριεύει τα κυκλώματα των διακινητών, στα νύχια των οποίων πέφτουν χιλιάδες απελπισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες. Ενταγμένο επίσης στη Σένγκεν είναι το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν - SIS Ι και ΙΙ: Ενα τεράστιο σύστημα ηλεκτρονικού φακελώματος, το οποίο αποτελεί μια τεράστια ηλεκτρονική βάση δεδομένων. Το σύστημα SIS αποτελείται από ένα τμήμα για κάθε κράτος - μέλος της Σένγκεν, που τηρείται από τις αστυνομικές αρχές και μυστικές υπηρεσίες και ένα τεράστιο κεντρικό σύστημα υπολογιστών, εγκατεστημένο στα περίχωρα του Στρασβούργου, στο οποίο μεταφέρονται και καταχωρούνται τα δεδομένα που υποχρεωτικά συγκεντρώνουν και στέλνουν οι «Εθνικές Ασφάλειες» των κρατών - μελών. Ανάμεσα στα προσωπικά δεδομένα τα οποία συγκεντρώνουν, ανταλλάσσουν και επεξεργάζονται οι εθνικές υπηρεσίες ασφαλείας και οι λοιπές μυστικές υπηρεσίες των κρατών - μελών είναι και εκείνα που αφορούν «φυλετική ή εθνική προέλευση, τα πολιτικά φρονήματα, τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις, τη συμμετοχή σε ένωση ή σε σωματείο, την υγεία, την κοινωνική πρόνοια και τον γενετήσιο προσανατολισμό». Στο σύστημα SIS καταχωρούνται βέβαια και οι αλλοδαποί, οι οποίοι καταχωρούνται επίσης και στη βάση ηλεκτρονικών δεδομένων VIS για αλλοδαπούς. Επιπλέον, η ΕΕ διαθέτει το ηλεκτρονικό σύστημα δακτυλικών αποτυπωμάτων Eurodac, το οποίο συνδέεται με τον Κανονισμό του Δουβλίνου και όπου συγκεντρώνονται όλα τα στοιχεία των αιτούντων άσυλο.
Η Σένγκεν λοιπόν δεν καταργεί τους ελέγχους. Αντίθετα, τους επεκτείνει με πολλαπλούς, διαρκείς, ηλεκτρονικούς, βιομετρικούς ελέγχους στοιχείων σε κάθε επίπεδο προσωπικής, επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής του καθενός, παραδίδοντάς τα, ανά πάσα στιγμή, στην κοινή χρήση των αστυνομικών και μυστικών υπηρεσιών των κρατών - μελών και των κατασταλτικών μηχανισμών της ΕΕ (Europol, Eurojust, FRONTEX, Eurodac κ.ά.). Πλάι σ' όλα αυτά ετοιμάζονται να προσθέσουν ακόμη ένα, το σύστημα ελέγχου, δηλαδή φακελώματος όλων των επιβατών των ενδοευρωπαϊκών αεροπορικών πτήσεων (το λεγόμενο «ευρωπαϊκό PNR»), κατά τα πρότυπα του PNR ΕΕ - ΗΠΑ για τις διατλαντικές πτήσεις, που τροφοδοτεί μεταξύ άλλων και τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες με τα προσωπικά δεδομένα όσων επιβατών ταξιδεύουν σ' αυτές από κράτη - μέλη της ΕΕ. Τα βολικά προσχήματα, όπως αυτά της «πάλης κατά της τρομοκρατίας», ή τελευταία του «Ισλαμικού Κράτους», είναι πάντοτε έτοιμα να ενεργοποιήσουν όλα αυτά τα συστήματα και να τα χρησιμοποιήσουν, ανά πάσα στιγμή, σε βάρος του λαϊκού ριζοσπαστισμού που έχει κατεύθυνση την πάλη κατά του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος και της ΕΕ, ενάντια στην εργατική, λαϊκή πάλη και στο ταξικό εργατικό κίνημα.
Απόσπασμα από άρθρο του ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ με τίτλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου