Είναι τουλάχιστον αστείο να παρουσιάζεται ως
αιτία του αποτυχημένου πραξικοπήματος στη Νότια Κορέα μια ...τσάντα. Τα ΜΜΕ στη
χώρα μας υιοθέτησαν σχεδόν αυτόματα τις παραπολιτικές ερμηνείες της επιβολής
στρατιωτικού νόμου από τον Πρόεδρο της Ν. Κορέας, που βρήκε αντίδραση και
τελικά πάρθηκε πίσω μερικές ώρες αργότερα. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε ένα
«πανηγύρι» και στα ελληνικά ΜΜΕ για τις υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες
εμπλέκεται η «πρώτη κυρία» και την προσπάθεια του Προέδρου - συζύγου της να την
καλύψει, επιβάλλοντας ακόμα και δικτατορία στη χώρα του! ΄Αλλοι πάλι γράφουν ότι
δεν έγινε δα και τίποτα σπουδαίο στη Νότια Κορέα, αφού η χώρα έχει παράδοση σε
τέτοιες «εκτροπές», χωρίς να απειλούνται τα «δημοκρατικά - δυτικά» της θεμέλια.
Τόση σκόνη και τόσος καπνός για να μη φανεί το κύριο: Οτι η Νότια Κορέα, η 10η
μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, είναι πυλώνας της ευρωατλαντικής πολιτικής
στον Ινδο-Ειρηνικό και ένας από τους σημαντικότερους συμμάχους των ΗΠΑ (μαζί με
την Ιαπωνία), με «ρόλο» απέναντι στην Κίνα και τη Ρωσία. Οτι αποτελεί «μοχλό
πίεσης» της αμερικανικής πολιτικής προς τη Β. Κορέα, μια πυρηνική δύναμη που
αναβαθμίζει διαρκώς τις στρατηγικές σχέσεις της με τους ανταγωνιστές του ΝΑΤΟ,
Κίνα και Ρωσία. Οτι η κυβέρνηση υπό τον «πραξικοπηματία» Πρόεδρο είναι από τους
βασικούς υποστηρικτές του καθεστώτος Ζελένσκι και ένας από τους μεγαλύτερους
χορηγούς του σε χρήμα και όπλα. Αυτά είναι τα πραγματικά δεδομένα, που
συντέλεσαν στην κλιμάκωση της ενδοαστικής διαπάλης και καθοδήγησαν την
προσπάθεια του Προέδρου να ελέγξει την κατάσταση με την επιβολή στρατιωτικού
νόμου, στην κατά τ' άλλα ...«φιλελεύθερη» και «δυτική» νοτιοκορεατική δημοκρατία
Πηγή : ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
